Εδώ και αρκετό καιρό στο Πεντάγωνο έχουν χτυπήσει συναγερμό πώς οι ΗΠΑ αδυνατούν να ανταπεξέρθουν σε επιχειρησιακές ανάγκες με τον ναυτικό τους στόλο να βρίσκεται ήδη σε οριακά σημεία δράσης. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου στο Κογκρέσο το 2016, ο στόλος των ΗΠΑ που αριθμεί λίγο παραπάνω από 270 πλοία , πρέπει να ανέβει κατά 30% τουλάχιστον (πάνω από 350 πλοία) για να μπορέσει να δίνει δυναμική παρουσία σε κάθε περιοχή που υπάρχουν Αμερικανικά συμφέροντα.
Στην ίδια παρουσίαση, αναφέρθηκε πώς αντίστοιχα η Κίνα παρουσιάζει μια σταθερή αύξηση σε ναυπήγηση πολεμικών πλοίων , ενώ και η Ρωσία δημιουργεί μια νέα γενιά υποβρυχίων που είναι σε αργό ρυθμό μεν αλλά μπορεί να δώσει το πάνω χέρι ειδικά σε Βαλτική αλλά και σε Αρκτικές διαδρομές που λόγω κλίματος σιγά σιγά γίνονται μεγαλύτερες.
Η ανάπτυξη του Αμερικανικού στόλου φαίνεται να έχει φρενάρει σε ρυθμούς και ήδη παρουσιάζονται και προβλήματα στον υπάρχοντα στόλο λόγω καταπόνησης αλλά και πολλά ατυχήματα σε δυναμικό που καλείται πλέον να επιχειρεί παραπάνω ώρες από το ιδανικό για να καλυφθούν τέτοιες ανάγκες.
Η θεωρία λοιπόν των Αμερικανών ειδικών αναφέρει τα εξής.
Σε περίπτωση που όντως οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αναπτύξουν ικανό αριθμό πλοίων σε όλες τις περιοχές που χρειάζεται για να καλύψουν τα συμφέροντα και τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ, υπάρχουν οι εξής επιλογές.
1. Να ασκηθεί μεγάλη πίεση στις χώρες μέλη του ΝΑΤΟ που δεν καλύπτουν τις απαιτούμενες δαπάνες κυμαινόμενες κατά προσέγγιση το 2% του ΑΕΠ τους, ως εισφορά για την ανάπτυξη δυνάμεων απέναντι σε εχθρικές δυνάμεις, όπως είναι η Ρωσία αλλά πλέον και η Κίνα. Αυτό θα μειώσει αισθητά τις επιβαρύνσεις για τις ΗΠΑ που θα μπορέσουν έτσι να ανακαλέσουν μέρος των πλοίων τους από πεδία επιχειρήσεων όπως η Μεσόγειος και η Μαύρη Θάλασσα που βρίσκονται εκεί για να καλύψουν την άμυνα της Ευρώπης , αφού το ΝΑΤΟ αδυνατούσε να το κάνει.
2. Η δεύτερη επιλογή αναφέρει στην ανάπτυξη ναυτικών βάσεων μεγάλου μεγέθους σε όλο τον κόσμο, όπου θα υπάρχει δυνατότητα λιμενισμού μεγάλων σκαφών (σ.σ. κάπου εδώ αποκτά μεγάλη σημασία η συζήτηση για την Σούδα) αλλά και της μετατροπής τους σε ένα κεντρικό σημείο logistics για το Αμερικανικό ναυτικό. Έτσι θα μπορεί να διατηρείται μια μεγάλη δύναμη σε σημείο με ίση απόσταση μεταξύ πεδίων επιχειρήσεων ενώ συνάμα η παρουσία τους εκεί θα αποτελεί αποτρεπτικό στοιχείο προς εκείνους που θα θελήσουν να επιδείξουν δική τους ισχύ.
Σε όλα αυτά έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον στην αναφορά αυτή το πώς βλέπουν μια έκβαση στο μέλλον , αν το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ δεν μπορέσει να βρει λύση. Θεωρείται πώς η Ευρώπη θα στραφεί προς την συνεργασία με την Ρωσία που είναι σαφώς πλησιέστερα και θα έχει μια ικανότερη παρουσία στην περιοχή. Το ίδιο πάνω κάτω θα γίνει και με την περιοχή του Ειρηνικού και της Ασίας όπου η Κίνα έχοντας το γεωγραφικό πλεονέκτημα θα μπορεί να ηγηθεί μιας συνεργασίας/συμμαχίας ισχύος που θα καλύπτει πλέον την Αυστραλία, την Ιαπωνία, την Ινδία, τις Φιλιππίνες και άλλες περιοχές.
%2Fshippingexplorer%2520map(1).jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*)
(πολεμικά πλοία της Τουρκίας σε βάσεις της Μαύρης Θάλασσας)
Για την χώρα μας το παραπάνω στοιχείο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Μια ναυτική δύναμη των ΗΠΑ αποτελεί ένα πρόσθετο αποτρεπτικό στοιχείο απέναντι σε μια Τουρκική δύναμη που αναπτύσσει όλο και περισσότερο το ναυτικό της, προφανώς όχι μόνο για την κάλυψη του Αιγαίου αλλά της ευρύτερης περιοχής της Μεσογείου και των βορείων ακτών της προς την Ρωσία και άλλες χώρες, στην Μαύρη Θάλασσα.
Σε αυτή την εξέλιξη η Ελλάδα με το δικό της ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό, έχει πολύ περισσότερα να κερδίσει από τον οποιονδήποτε άλλο στην περιοχή αν μπορέσει και αποκομίσει σοβαρά στοιχεία από μια πιθανή ανάπτυξη της Σούδας σε κομβικό σημείο ανεφοδιασμού/λιμενισμού του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ.
Σε αυτό επίσης πρέπει να τονιστεί πώς αν όντως οι ΗΠΑ σιγά σιγά αποτραβηχτούν από την περιοχή της ΝΑ Μεσογείου όπως και φαίνεται να γίνεται , είναι σίγουρο πώς το κενό θα καλυφθεί από μια άλλη δύναμη.Αυτή μπορεί να είναι φυσικά η Ρωσία. Μπορεί όμως να είναι κάποια άλλη περιφερειακή δύναμη όπως είναι η Τουρκία που αναπτύσσει σχέδια ακόμα και για αεροπλανοφόρο, ή η Αίγυπτος που εδώ και καιρό αναπτύσσει πολεμικό ναυτικό με φρεγάτες και υποβρύχια.
Σε κάθε περίπτωση , ειδικά από την στιγμή που η χώρα μας λόγω οικονομικής δυσκολίας αδυνατεί να αναπτύξει το Πολεμικό Ναυτικό της παραπάνω, ίσως θα ήταν καλό να γίνει μια σκέψη στήριξης μιας δύναμης που αυτή την στιγμή γνωρίζουμε και έχει δείξει δείγματα αποτροπής και προστασίας, παρά με μια αδράνεια να οδηγηθούμε σε μια κατάσταση που μπορεί να αποβεί ακόμα και μοιραία για εμάς. Ίσως λοιπόν μια κατάσταση του "better the devil you know" να είναι απείρως καλύτερη από το άγνωστο που θα προκύψει.
σχετική αναφορά και στοιχεία: http://csbaonline.org/uploads/documents/CSBA6224-Fleet_Architecture_Study_WEB.pdf
Αλέξανδρος Νίκλαν
Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου