Ούτε ένα, ούτε δύο, ούτε τρία, αλλά 22 αμυντικά προγράμματα ύψους 5 δισ. δολαρίων έθεσε προς συζήτηση το αρμόδιο υφυπουργείο Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) με αρμοδιότητα και τον τομέα των εξοπλισμών της Τουρκίας, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Μπινάλι Γιλντιρίμ.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εκδόθηκε τα προγράμματα είναι τα εξής:
>Ανάπτυξη εγχώριου συστήματος αντιαεροπορικής-αντιβαλλιστικής άμυνας μεγάλου βεληνεκούς
> Ανάπτυξη πυραύλων και έξυπνων πυρομαχικών
> Ανάπτυξη συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και παρεμβολών
> Εκτοξευτές βομβίδων
>Ανάπτυξη και κατασκευή τυφεκίων και πιστολιών και μαζική παραγωγή τους
> Ναυτικές πλατφόρμες, με τον οπλισμό και άλλα οπλικά συστήματα
> Εκσυγχρονισμός, ανάπτυξη και μαζική παραγωγή στρατιωτικών και γενικής χρήσης ελικοπτέρων.
Η Τουρκία έχει υπέρμετρες φιλοδοξίες απεξάρτησης από ξένους προμηθευτές, κάτι το οποίο οδήγησε σε γιγάντωση την εγχώρια αμυντική βιομηχανία. Αυτό είναι ασφαλώς και καλό και κακό. Καλό για ευνόητους λόγους, κακό διότι η συντήρηση αυτού του οικοδομήματος δεν είναι διόλου εύκολη υπόθεση και συχνότατα οι μεγαλοϊδεατισμοί δεν έχουν καλό τέλος.
Κατά συνέπεια, η προφανής ερμηνεία για τους νέους τουρκικούς εξοπλισμούς που προβληματίζουν δικαίως την Ελλάδα είναι μεν σωστή, όμως πιθανότατα δεν αποκαλύπτει όλη την εικόνα, το σύνολο των σκέψεων και προβληματισμών των Τούρκων αξιωματούχων που συμμετείχαν στη συζήτηση.
Δηλαδή, ότι εάν δεν βρεθεί τρόπος χρηματοδότησης και ενίσχυσης αυτής της προσπάθειας, όχι μόνο κινδυνεύει να καταρρεύσει, αλλά και να αφήσει πίσω συντρίμμια που πέραν των υψηλής κατάρτισης και εξειδίκευσης χιλιάδων ανέργων, θα αφήσει αποτύπωμα και στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου