Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Και ξαφνικά οι Αμερικανοί …ξύπνησαν. Χθες το βράδι απαίτησαν από την κυβέρνηση του Ιράκ, την οποία ελέγχουν πλήρως, να περιορίσει τις στρατιωτικές κινήσεις της στο Κιρκούκ και να αποφύγει συγκρούσεις που θα κοστίσει ζωές στον κουρδικό πληθυσμό.
Κάλιο αργά παρά ποτέ ήταν η αντίδραση διπλωματικών και πολιτικών κύκλων στην Ουάσιγκτον, που διέγνωσαν ότι η εγκατάλειψη των Κούρδων στο έλεος των φανατικών του ιρακινού στρατού έστελνε λάθος μήνυμα σε όσους λαούς της περιοχής υποστήριξαν με αίμα τα αμερικανικά στρατηγικά συμφέροντα.
Με πρωτοβουλία του Πενταγώνου, που είδε με χαρά και ικανοποίηση την απελευθέρωση της Ράκας και την ήττα των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Κράτους, ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποφάσισαν να δράσουν.
Η εντολή προς τον πρωθυπουργό του Ιράκ Χάιντερ αλ Αμπάντι, που διορίστηκε από την Ουάσιγκτον, ήταν να σταματήσει αμέσως και να συμμορφωθεί προς τις (αμερικανικές) υποδείξεις.
Τι ήταν αυτό που ανησύχησε πάνω απ’ όλα τους Αμερικανούς; Μα η στάση της ισλαμικής κυβέρνησης της Τουρκίας, η οποία έφερε «μαζί» τους Ιρακινούς και τους Ιρανούς και τους έστρεψε εναντίον των Κούρδων, των πιο πιστών συμμάχων της Αμερικής. Φαίνεται εκ των γεγονότων, ότι οι Ην. Πολιτείες του Ντόναλντ Τραμπ συνήλθαν γρήγορα, άφησαν το θυμό της -από την άρνηση του Μπαρζανί να αναβάλει το δημοψήφισμα- να ξεθυμάνει και είδε ότι κινδυνεύουν άμεσα τα στρατηγικά της συμφέροντα.
Η έξυπνη κίνηση των Κούρδων της Συρίας (YPG) να παραμείνουν στη συμμαχία εναντίον των τζιχαντιστών και να μπουν νικητές στη Ράκα, ήταν καταλυτική και ανέδειξε τη σημαντικότητα του κουρδικού Έθνους για την Αμερική. Χωρίς τους Κούρδους οι Αμερικανοί δεν θα κέρδιζαν τη μία μάχη μετά την άλλη.
Επίσης εκτιμήθηκε ότι ο ηγέτης του Ιρακινού Κουρδιστάν Μπαρζανί, έκανε μία τακτική υποχώρηση και αποχώρησε από το Κιρκούκ. Ήταν δύσκολο για τους Κούρδους να πολεμήσουν τους Ιρακινούς; Όχι, κάθε άλλο, και το έχουν αποδείξει στα πεδία των μαχών. Ο αλ Αμπάντι έκανε και ένα σοβαρότατο λάθος, που στο μέλλον θα του κοστίσει ακριβά. Εγκολπώθηκε πλήρως τους Σιίτες, τους οποίους οι Αμερικανοί θεωρούν πιόνια της Τεχεράνης. Μερικά λάθη είναι «θανάσιμα». Και η υπόγεια σύμπραξη του Ιράκ με το Ιράν, εναντίον των μοναδικών συμμάχων της Αμερικής, των Κούρδων, είναι ένα από αυτά.
Η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και το μήνυμα της Ουάσιγκτον προς τη Βαγδάτη, δεν άφηνε κανένα περιθώριο παρεξήγησης. Απαιτούμε, ανέφερε, από τον ιρακινό στρατό να περιορίσει τις κινήσεις του στις διαφιλονικούμενες περιοχές. Και το Κιρκούκ είναι μία από αυτές τις περιοχές.
Οι Κούρδοι του Ιράκ, που βρέθηκαν στο καναβάτσο, από τη μία στιγμή στην άλλη, και ενώ ήταν οι αγαπημένοι της Δύσης, σίγουρα δεν τελείωσαν, όπως νόμιζε ο Ταγίπ Ερντογάν, ούτε είπαν την τελευταία λέξη τους. Όλες οι κινήσεις τους μετά την επίθεση των Ιρακινών στο Κιρκούκ ήταν μεθοδευμένες με τρόπο να μην προκαλέσουν τους Αμερικανούς, στους οποίους απέδειξαν πως μετά το «λάθος» του δημοψηφίσματος παραμένουν στο αμερικανικό στρατόπεδο, και πολεμούν γι’ αυτούς όποτε τους ζητηθεί. Την ίδια στιγμή που οι Ιρακινοί τους κτυπούσαν στο Κιρκούκ, οι Κούρδοι πολεμούσαν σε άλλες περιοχές του Ιράκ και της Συρίας εναντίον των τζιχαντιστών, των μεγαλύτερων εχθρών του Ντόναλντ Τραμπ, αυτή τη στιγμή.
Οι Κούρδοι κέρδισαν τα δικαιώματά τους με την παλληκαριά τους. Παράλληλα, έχυσαν ποταμούς αίματος για τους Αμερικανούς. Χιλιάδες Κούρδοι σκοτώθηκαν στις μάχες εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Εάν αποσυρθούν οι Κούρδοι από τα πεδία των μαχών, οι τζιχαντιστές θα επανέλθουν.
Στην Ουάσιγκτον ξεκίνησε μία παρασκηνιακή προσπάθεια από το Κογκρέσο, η οποία επεκτάθηκε στις «δεξαμενές σκέψεις» και σε αξιωματούχους της αμερικανικής κυβέρνησης, με βασικό μήνυμα ότι «τους συμμάχους μας δεν τους εγκαταλείπουμε, αλλά τους επιβραβεύουμε». Ταυτόχρονα, υπάρχει έντονος σκεπτικισμός για τη δράση του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον των Κούρδων σε συνεργασία με την Τεχεράνη. Την ίδια στιγμή το Ισραήλ και το Εβραϊκό Λόμπι, κινητοποιούνται υπέρ των Κούρδων. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία.
Το βασικό ερώτημα για τους Αμερικανούς είναι εάν θα εγκαταλείψουν τους πιστούς τους συμμάχους, τους Κούρδους, και θα αφήσουν μία στρατηγική περιοχή στη Μέση Ανατολή, στους αναξιόπιστους Τούρκους και στους φανατικούς εχθρούς της Ουάσιγκτον, τους Ιρανούς. Η απάντηση είναι τόσο, μα τόσο εύκολη και περιλαμβάνεται, χωρίς να αναφέρει ονόματα, στην ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ…
«Η αποκατάσταση της ομοσπονδιακής εξουσίας σε διαφιλονικούμενες περιοχές», δήλωσε η εκπρόσωπος Χέδερ Νάουερτ, «δεν αλλάζει με κανέναν τρόπο το καθεστώς τους. Παραμένουν διαφιλονικούμενες ωσότου το καθεστώς τους να διευθετηθεί βάσει του ιρακινού Συντάγματος».
Σαφέστατα αναφέρεται στο Κιρκούκ και άλλες περιοχές, που ανήκουν στο Ιρακινό Κουρδιστάν.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου