Στο εξαιρετικού ενδιαφέροντος άρθρο του Άγγελου Αθανασόπουλου στο «ΒΗΜΑ», γίνεται λόγος για το γεωπολιτικό «παίγνιο» που βρίσκεται σε εξέλιξη στην περιοχή των Βαλκανίων με αιχμή τα ζητήματα ενέργειας, όπου συγκρούονται τα συμφέροντα Ρωσίας-Δύσης, μια διαπίστωση θεμελιακή για κάθε απόπειρα ανάλυσης της κατάστασης στην περιοχή.
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η απόφαση της Μόσχας να διακόψει, από το 2019, την παροχή φυσικού αερίου προς την Κεντρική Ευρώπη μέσω Ουκρανίας, η προσπάθειά της να διατηρήσει προσδεδεμένα τα Βαλκάνια στο ενεργειακό της άρμα και η προσέγγισή της με την Άγκυρα για την κατασκευή του αγωγού Turkish Stream έχουν οδηγήσει τους ιθύνοντες της αμερικανικής και ευρωπαϊκής ενεργειακής διπλωματίας στην αναζήτηση λύσεων που θα κόψουν, με κάθετους άξονες, τις ρωσικές ενεργειακές οδούς.»
Σε αυτό το πλαίσιο, συνεχίσει ο έγκυρος δημοσιογράφος, «η προσοχή δεν στρέφεται αποκλειστικά στην ολοκλήρωση του Διαδριατικού Αγωγού (ΤΑΡ) που θα μεταφέρει από το 2020 αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προς την ευρωπαϊκή αγορά μέσω του Νοτίου Ενεργειακού Διαδρόμου.
»Δυτικοί αναλυτές του χώρου της ενέργειας κρίνουν ως πολύ σημαντική την ταχεία προώθηση του πλωτού τερματικού σταθμού αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (Floating Storage and Re-Gasification Unit, FSRU) στην Αλεξανδρούπολη, σχέδιο που έχει αναλάβει η εταιρεία Gastrade του ομίλου Κοπελούζου».
Πρόκειται για ένα έργο σημαντικότατης γεωπολιτικής σημασίας, εκτιμά ορθά ο συντάκτης, που έχει επίσης ενταχθεί στα Έργα Κοινού Ενδιαφέροντος της ΕΕ. Με την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου έργου θα αναβαθμιστεί ακόμη περισσότερο ο ρόλος της Ελλάδος στην εισαγωγή ποσοτήτων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), από τη στιγμή που έχει διευρυνθεί η ικανότητα του τερματικού σταθμού της Ρεβυθούσας να δεχθεί μεγαλύτερες ποσότητες.
Στη συνέχεια όμως προχωρά σε μια αναφορά που μας δημιούργησε απορίες. Αναφέρει, ότι ο πλωτός τερματικός σταθμός στην Αλεξανδρούπολη που προωθεί η Gastrade «μπορεί να περιορίσει τον ρόλο του αποκλειστικού διαμετακομιστή που διεκδικεί για τον εαυτό της η Τουρκία, επιδιώκοντας να περάσουν όλες οι ενεργειακές οδοί της περιοχής από το έδαφός της», ενώ μελλοντικά «θα μπορούσε να συνδεθεί με τη μεταφορά φορτίων υγροποιημένου αερίου από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου που επίσης ορέγεται η Τουρκία».
Ποια είναι όμως η απορία μας; Εστιάζεται στην εταιρία Gastrade, αυστηρά υπό την αίρεση τα στοιχεία και οι πληροφορίες που διαθέτουμε είναι απόλυτα σωστές. Είμαστε πάντα ανοιχτοί ασφαλώς στο να δημοσιοποιήσουμε κάθε αντίθετη γνώμη, αφού στόχος μας πάντα ήταν και παραμένει να προωθούμε όσο είναι δυνατόν τον δημόσιο διάλογο σε θέματα κρίσιμα για το μέλλον της χώρας, κυρίως στον ευρύτερο τομέα της ασφάλειας.
Είναι δυνατόν να προωθεί τους ενεργειακούς σχεδιασμούς της Δύσης, μια εταιρία η ιδιοκτησία της οποίας συνεταιριζόταν 50-50 με τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom, εκ των πιο σημαντικών βραχιόνων στο γεωστρατηγικό σχεδιασμό του Κρεμλίνου στην Ευρασία, για την τροφοδοσία της Ελλάδας με ρωσικό φυσικό αέριο;
ΝΑΙ μπορεί, είναι η απάντηση! Εάν έχει αλλάξει πλέον κάτι σε όσα γνωρίζαμε την τελευταία τουλάχιστον δεκαπενταετία. Το επιχειρηματικό συμφέρον είναι αυτό που καθορίζει τις συμμαχίες και κατευθύνεται εκεί που υπάρχει ενδιαφέρον σε κάθε δεδομένη χρονική περίοδο. Και από ένα σημείο και πέρα, είναι θεμιτό. Άλλοι είναι εκλέγονται για να υπηρετούν υποτίθεται τα συμφέροντα της χώρας.
Το «άστρο» της Ρωσίας στα Βαλκάνια, έχει μπει στο στόχαστρο πολλών και το «πρόβλημα» βαίνει, κατά τα φαινόμενα, προς τελική λύση, μετά από την αποκοπή του Μαυροβουνίου από τη Σερβία και την ένταξή του στο ΝΑΤΟ, αλλά και σειρά άλλων κινήσεων… οπότε τα «επιχειρηματικά δεδομένα» όντως μπορεί να έχουν αλλάξει.
Επίσης, δεδομένων των εξελίξεων στις σχέσεις Ρωσίας-Τουρκίας, είναι δυνατόν να εργάζεται για να περιορίσει την τουρκική αποκλειστικότητα; ΝΑΙ είναι πάλι η απάντηση, εφόσον πλήττονται τα ρωσικά συμφέροντα, αλλά και δεδομένου ότι οι σχέσεις Μόσχας-Άγκυρας αποτελούν μια κλασική «λυκοφιλία» τακτικής φύσεως.
Ωστόσο, όσον αφορά στην εν λόγω εταιρία, ισχύει ότι προμηθεύεται αποκλειστικά -μέχρι σήμερα- ρωσικό φυσικό αέριο ή όχι; Από την απάντηση θα κριθεί εάν εντάσσεται στους γωστρατηγικούς σχεδιασμούς της Δύσης και δεν αποτελεί π.χ. «Δούρειο Ίππο» της Μόσχας για να μπει – ή απλά να παραμείνει – στα Βαλκάνια «από την πίσω πόρτα», παρακάμπτοντας ακριβώς τους σχεδιασμούς οι οποίοι στόχο έχουν να αποκλείσουν τη Μόσχα από τα Βαλκάνια.
Είναι λογικό το επιχείρημα ή όχι; Είμαστε καχύποπτοι και ζητάμε απαντήσεις, διότι το γεωπολιτικό «παιχνίδι» με επίκεντρο την Ελλάδα που βρισκόταν σε εξέλιξη τις τελευταίες δεκαετίες ήταν τεράστιο και δε διστάζουμε να καταθέσουμε την υποψία μας, ότι ευθύνεται ξεκάθαρα για την καθυστέρηση στην αξιοποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων, καθώς θίγονταν τεράστια συμφέροντα.
Η ουσία είναι ότι η Ελλάδα πρέπει πλέον ταχύτατα να αξιοποιήσει τα κοιτάσματά της, χωρίς άλλη εγκληματική καθυστέρηση. Όλοι αυτοί οι γελοίοι (μόνο;) πολιτικοί και γραφειοκράτες που λοιδορούσαν όσους επέμεναν ότι υπάρχουν κοιτάσματα στην Ελλάδα, είτε ήταν αφελείς είτε ιδιοτελείς, ενώ τη μπίζνα του φυσικού αερίου στην Ελλάδα, την αγαπούσε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και δεν ασχολιόταν για να απαλλαγεί η χώρα μια ώρα αρχύτερα από ένα τρομακτικό ετήσιο κόστος. Μετά απορούμε για τα Μνημόνια…
Είναι δυνατόν να εισάγεται φυσικό αέριο π.χ. για να τροφοδοτηθούν τα Ιωάννινα, τη στιγμή που πέντε χιλιόμετρα βορειότερα, υπάρχει κοίτασμα το οποίο σε συνδυασμό με το αέριο που βρίσκεται δυτικά της Κέρκυρας, μπορεί να καλύψει τις ανάγκες της χώρας για 80 χρόνια;
Αν όσοι ασχολούνταν ήξεραν και δε μιλούσαν για τους δικούς τους λόγους, αυτό ισοδυναμεί με προδοσία, κυριολεκτικά… τη στιγμή που χωρίς να πάρουμε χαμπάρι οι εισαγωγές της χώρας σε φυσικό αέριο αυξήθηκαν κατά 50%, από 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα στα 5,5 κ.μ., σε ετήσια βάση.
Παρεμπιπτόντως, καταλήγοντας το σχόλιο αυτό, μήπως έχει την καλοσύνη ο Γιώργος Σταθάκης να μας ενημερώσει πότε σκοπεύει να δώσει αυτή την άδεια για το «μπλοκ 10»; Ύστερα μας γκρινιάζουν που τους «ξεφωνίζουμε» όλους για κάτι περίεργες κωλυσιεργίες, οι οποίες τον μόνο που δεν συμφέρουν είναι τον ελληνικό λαό, για τον οποίο κόπτονται πάσης απόχρωσης πολιτικά αηδόνια, που κρύβουν όμως «σκελετούς στα ντουλάπια τους»…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου