Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Μετά το ηχηρό χαστούκι που έφαγε από τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τράμπ με τον εξοπλισμό των Κούρδων της Συρίας (YPG), ο οποίος επέλεξε να εξυπηρετήσει τα στρατηγικά συμφέροντα της Αμερικής, και όχι της Τουρκίας -όπως λανθασμένα έκαναν οι προκάτοχοί του- ο Ταγίπ Ερντογάν και τα τσιράκια του στην Ουάσιγκτον, διακινούν ένα αρρωστημένο σενάριο για να «καταπιούν» πιο εύκολα την αμερικανική προσβολή.
Ως γνωστόν, τον εξανάγκασαν -άσχετα αν βγάζει φωνές κριτικής και ανυπακοής δημόσια- να δεχθεί τον εξοπλισμό των μεγαλύτερων εχθρών του, των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι με την βοήθεια της Ουάσιγκτον εξελίσσονται σε αξιόπιστη και ισχυρή στρατιωτική δύναμη στην περιοχή.
Διακινούν, λοιπόν, ότι στην κατ’ ιδία συνάντηση με τον κ. Τραμπ, που με τη μετάφραση κράτησε 20 λεπτά(!), ο Αμερικανός Πρόεδρος του έδωσε το πράσινο φως για να επιτεθεί εναντίον των βάσεων των ανταρτών του PKK, στην περιοχή Sinjar του Ιράκ, και ότι του είπε πως θα συμμετέχει σ’ αυτό τον πόλεμο και η Αμερική. Φτάνει να περιμένει να ολοκληρωθεί η επιχείρηση κατάληψης της Ράκας.
Δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο και είμαι σε θέση να υποστηρίξω απόλυτα τη θέση μου. Αυτή τη στιγμή, η Αμερική του Τραμπ είναι αφιερωμένη στον πόλεμο εναντίον των τζιχαντιστών. Εάν ο σημερινός Πρόεδρος των ΗΠΑ νικήσει σ’ αυτόν τον πόλεμο, το κέρδος του και στο εσωτερικό θα είναι τεράστιο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τρομοκράτες πόνεσαν και κτύπησαν (και κτυπούν) αλύπητα όπου μπορούν τους Αμερικανούς. Αλλά συμβαίνει και κάτι άλλο: Οι εικόνες του αποκεφαλισμού των Αμερικανών πολιτών κυνηγούν τη συνείδηση κάθε Αμερικανού. Πόσο μάλλον του πρώτου πολίτη της χώρας τους.
Μία νίκη του κ. Τραμπ, εκεί που απέτυχε ο πολιτικός εχθρός του, Μπάρακ Ομπάμα, και όλη η Δύση, θα τον αναδείξει σε αυτό που επιδιώκει: Στον αδιαφιλονίκητο ηγέτη του Δυτικού Κόσμου. Διότι αυτή τη στιγμή είναι υπό καθολική αμφισβήτηση. Μπροστά σ’ αυτό το ευχάριστο ενδεχόμενο, να νικήσει τους τζιχαντιστές, ολίγο ενδιαφέρει τον πρόεδρο της Αμερικής το PKK και τα λοιπά προβλήματα του Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι κι αλλιώς, βλέπουν και αντιμετωπίζουν τα ζητήματα της περιοχής υπό άλλη οπτική γωνία.
Οι Αμερικανοί είναι θυμωμένοι με τον πρόεδρο της Τουρκίας για άπειρους λόγους. Προσφάτως συζητήθηκε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας (NSC) του Λευκού Οίκου, η σχέση του κ. Ερντογάν με τον πρόεδρο της Ρωσίας και ειδικά τους απασχόλησε το ενδεχόμενο αγοράς των ρωσικών S-400, ενός υπερόπλου, από τη σύμμαχό τους Τουρκία. Στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ αυτή η κίνηση είναι ανάθεμα, διότι οι εν λόγω πύραυλοι δεν βρίσκεται «εν αρμονία» (compatible) με τα νατοϊκά συστήματα. Και δεν μπορούν να γίνουν ποτέ. Οι Αμερικανοί ενημέρωσαν για τις ανησυχίες τους τους Τούρκους, οι οποίοι δεν τους άκουσαν.
Τι θα μπορούσε να συμβεί;
Ο Ταγίπ Ερντογάν είναι ένας ξεροκέφαλος άνθρωπος. Εάν έχει αποφασίσει να συγκρουστεί με τον Τραμπ, αυτό, η αγορά των S-400, θα είναι το πρώτο πεδίο αντιπαράθεσης. Όταν πριν πέντε χρόνια επιχείρησε να αγοράσει οπλισμό κινεζικής κατασκευής, ο Μπάρακ Ομπάμα τότε τον γείωσε. Ήταν μία μεγάλη σύγκρουση, που δεν πήρε δημοσιότητα. Αλλά ήταν σφοδρή.
ΕΡΩΤΗΜΑ: Θα το τραβήξουν στα άκρα οι Αμερικανοί και γενικά οι Νατοϊκοί; Η απάντηση είναι βεβαίως θετική. Εκφράζοντας προσωπική γνώμη, με βάση ανάλυση, όχι πληροφόρηση, καταθέτω τούτο: Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν την παραμικρή πολυτέλεια, δεν έχουν κανένα περιθώριο, να επιτρέψουν αυτή την αγορά ρωσικού οπλισμού από χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ, η οποία βρίσκεται και στη διαδικασία της απεξάρτησης από τη Δύση.
Σε ότι αφορά τους Κούρδους της Συρίας, ο Λευκός Οίκος ξεκαθάρισε στον αυταρχικό πρόεδρο της Τουρκίας, ότι είναι οι πιστοί σύμμαχοί του στην περιοχή. Ο εξοπλισμός τους με αμερικανικό πολεμικό υλικό θα ενισχύσει περαιτέρω την στρατιωτική τους δύναμη και εάν βοηθήσουν τους Αμερικανούς στην κατάληψη της Ράκας, τότε θα είναι και οι κυρίαρχοι της περιοχής. Ήδη αποφασίστηκε να δοθεί ο έλεγχος της πόλης στους Άραβες συμμάχους των Κούρδων και της Αμερικής, οι οποίοι είναι εχθροί της Τουρκίας. Με τα σημερινά δεδομένα και βλέποντας τα γεγονότα όπως εξελίσσονται δια γυμνού οφθαλμού, οι Τούρκοι θα είναι και οι μεγάλοι χαμένοι και στο μέλλον.
Την ίδια στιγμή, οι Αμερικανοί βλέποντας το θέμα κοντόφθαλμα, δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον για τους αντάρτες του PKK, τους οποίους θεωρούν τρομοκράτες. Εάν ο Ερντογάν τους επιτεθεί, όπως σχεδιάζει, πριν από την επιχείρηση στη Ράκα, θα ενοχληθούν. Διότι, εκτός των άλλων, υποθέτω ότι έδωσαν και μία υπόσχεσή στους συμμάχους τους Κούρδους της Συρίας για τα αδέλφια τους του PKK. Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός πόλεμος τώρα αρχίζει…
Δημοσίευση σχολίου