του Σενέρ Λεβέντ
Οι μουλάδες προχωρούν και πιο πέρα. Υπόσχονται και ουρί, όχι μόνο φως. 72 ουρί. Ουρί και κρασί. Πώς τα βγάζει πέρα ένας άνδρας με 72 ουρί;
Ο αγώνας για λύση και ειρήνη στην Κύπρο δεν πρέπει να αποτελείται από επιθυμίες και ευχές. Διότι η γη δεν γυρίζει με επιθυμίες. Σε τι διαφέρουν οι ευχές από τις προσευχές άλλωστε; Όπως δεν βρέχει με τις προσευχές, δεν υπάρχει λύση και ειρήνη με τις ευχές. Εκπλήσσομαι περισσότερο με τους άθεους Μαρξιστές. Τα συνθήματά τους εμπνέονται από τα θρησκευτικά βιβλία. «Ανάθεμα», λένε. Μήπως δεν είναι κατάρα; Λένε «κατάρα» και το πιστεύουν. Και προσευχές. «Ζήτω» και «να δώσει ο Θεός». Και τα δύο οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα. Το ένα είναι ευχή, το άλλο προσευχή! Και η προσευχή είναι ευχή. Μήπως δεν είναι παράξενο κάποιοι που έχουν τη φιλοσοφία ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού» να πιάνονται από προσευχές και κατάρες, η πηγή των οποίων είναι τα θρησκευτικά βιβλία;Μου φαίνονται ανάποδα αυτά που γράφονται για τους νεκρούς. «Αναπαύσου σε τόπο φωτεινό», λένε. Σκεφτήκατε καθόλου τι συνειρμούς προκαλεί αυτό στο μυαλό κάποιων που δεν μπόρεσαν ακόμα να ορίσουν τον θάνατο; Μήπως έχουμε πιθανότητα να αναπαυόμαστε σε τόπο φωτεινό όταν πεθάνουμε; Μήπως υπάρχει φως εκεί; Αν έχουμε πιθανότητα εκεί να αναπαυόμαστε σε τόπο φωτεινό, τι καθόμαστε; Να φύγουμε μια ώρα αρχύτερα απ’ αυτόν τον σκοτεινό κόσμο τότε. Κοιτάξτε, παντού υπάρχουν φωτιές. Πόλεμος. Πείνα. Χολέρα. Κάθε τόσο μας κόβουν το ρεύμα. Δεν αναπαυόμαστε σε τόπο φωτεινό σε αυτόν τον κόσμο. Κοιτάζω από το μπαλκόνι τα μεσάνυχτα. Παντού σκοτάδι. Τα δέντρα εκτείνονται προς τον ουρανό σαν σιλουέτες. Αν αφότου πεθάνουμε θα αναπαυόμαστε σε τόπο φωτεινό, τι ωραία. Τι ωραία που είναι να ξαπλώνεις μέσα στο φως!
Οι μουλάδες προχωρούν και πιο πέρα. Υπόσχονται και ουρί, όχι μόνο φως. 72 ουρί. Ουρί και κρασί. Πώς τα βγάζει πέρα ένας άνδρας με 72 ουρί; «Ο Αλλάχ που τα δίνει, δίνει και τη μηχανή», λένε οι μουλάδες. Όσοι πιστεύουν αυτές τις υποσχέσεις γίνονται ευχαρίστως βομβιστές αυτοκτονίας, για να αποκτήσουν αυτά τα αγαθά μιαν ώρα αρχύτερα.
Τι λέτε; Υπάρχουν άραγε ανάμεσά μας κάποιοι που πιστεύουν στην ανάπαυση σε τόπο φωτεινό; Ή μήπως πρόκειται απλώς για γλωσσική συνήθεια; Αν είναι γλωσσική συνήθεια, γιατί δεν την αλλάζουμε; Δεν τις αλλάξαμε σε άλλα θέματα; Κοιτάξτε, πλέον λέμε για «άνθρωπο επιχειρηματία» και όχι «άνδρα επιχειρηματία». Για να μην αδικήσουμε τη «γυναίκα επιχειρηματία»! Επειδή δεν άρεσε στις φεμινιστικές μας οργανώσεις η λέξη «κυρία» και την θεωρούσαν πολύ «ανδρική», σταματήσαμε να λέμε «κυρία»!
Τότε ελάτε να είμαστε πιο ειλικρινείς στο θέμα των προσευχών και των κατάρων. Αν είμαστε άθεοι, είμαστε άθεοι. Αν είμαστε υλιστές, είμαστε υλιστές. Τι δουλειά έχουμε με τη μεταφυσική; Μήπως πιστεύουμε στους μάγους και στις καφετζούδες; Μήπως καθορίζουμε την ταυτότητά μας με τα ζώδια; Στα συλλυπητήρια μηνύματα που γράφω μετά από έναν θάνατο εύχομαι μόνο «υπομονή και υγεία». Κάποιοι εύχονται «ευσπλαχνία από τον Αλλάχ». Εγώ δεν πιστεύω σε εκείνη την ευσπλαχνία. Δεν πιστεύω στον παράδεισο και στην κόλαση. Μακάρι να υπήρχαν και να μαθαίναμε και εμείς ποιοι πάνε στον παράδεισο και ποιοι στην κόλαση. Τότε θα ήταν διαφορετικός αυτός ο κόσμος. Εκείνοι που δεν πίστευαν στον παράδεισο και στην κόλαση, πίστεψαν στην ουσία φανατικά και λένε ό,τι πιστεύουν. Διότι από αυτούς προέρχονται τα περισσότερα κακά. Αν πίστευαν πραγματικά στην κόλαση, μήπως θα έκαναν τόσα κακά;
Δεν είναι άρθρο για το μπαϊράμι αυτό. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα με ευχές για το μπαϊράμι. Δεν υπάρχει τίποτε για να εορταστεί. Τι λέγαμε; Ο αγώνας για λύση και ειρήνη στην Κύπρο δεν πρέπει να αποτελείται από επιθυμίες και ευχές. Κοιτάξτε τι λέει ο Ναζίμ Χικμέτ στον ποιητή του Εθνικού Ύμνου Μεχμέτ Ακίφ Έρσοϊ, ο οποίος ανέφερε ότι «θα έρθουν οι μέρες που σου υποσχέθηκε ο Αλλάχ»: «Ο Αλλάχ δεν μας υποσχέθηκε εκείνες τις μέρες, εμείς θα φτάσουμε σε εκείνες τις μέρες με τη δική μας δύναμη».
Δεν γίνεται λύση με φωνές «λύση τώρα αμέσως στην Κύπρο».
Δεν θα πεθάνει αυτό το στάτους κβο ενόσω δεν δεν πατιέται στο σημείο που το πονάει!
Εκείνοι που βρίσκονται στο τραπέζι για τη λύση πρέπει να ανακρίνονται και να στριμώχνονται, ενώ πρέπει να διοργανώνουμε εκδηλώσεις που κάνουν έξω φρενών όσους αντιτίθενται στη λύση.
Η λύση και η ειρήνη δεν θα κατέβει από τον ουρανό σαν από μηχανής Θεός.
Αντί να περιμένουμε να μας χαριστεί, πρέπει να τρέξουμε κατά πάνω της.
Αντιλαμβάνεστε ότι ζητάμε το πιο επικίνδυνο πράγμα για τους οπαδούς του στάτους κβο;
Μήπως μπορούμε να φτάσουμε σε εκείνο το λιμάνι χωρίς να πλήξουμε τα δικά τους συμφέροντα;
Εφημερίδα Πολίτης
Δεν είναι άρθρο για το μπαϊράμι αυτό. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι γεμάτα με ευχές για το μπαϊράμι. Δεν υπάρχει τίποτε για να εορταστεί. Τι λέγαμε; Ο αγώνας για λύση και ειρήνη στην Κύπρο δεν πρέπει να αποτελείται από επιθυμίες και ευχές. Κοιτάξτε τι λέει ο Ναζίμ Χικμέτ στον ποιητή του Εθνικού Ύμνου Μεχμέτ Ακίφ Έρσοϊ, ο οποίος ανέφερε ότι «θα έρθουν οι μέρες που σου υποσχέθηκε ο Αλλάχ»: «Ο Αλλάχ δεν μας υποσχέθηκε εκείνες τις μέρες, εμείς θα φτάσουμε σε εκείνες τις μέρες με τη δική μας δύναμη».
Δεν γίνεται λύση με φωνές «λύση τώρα αμέσως στην Κύπρο».
Δεν θα πεθάνει αυτό το στάτους κβο ενόσω δεν δεν πατιέται στο σημείο που το πονάει!
Εκείνοι που βρίσκονται στο τραπέζι για τη λύση πρέπει να ανακρίνονται και να στριμώχνονται, ενώ πρέπει να διοργανώνουμε εκδηλώσεις που κάνουν έξω φρενών όσους αντιτίθενται στη λύση.
Η λύση και η ειρήνη δεν θα κατέβει από τον ουρανό σαν από μηχανής Θεός.
Αντί να περιμένουμε να μας χαριστεί, πρέπει να τρέξουμε κατά πάνω της.
Αντιλαμβάνεστε ότι ζητάμε το πιο επικίνδυνο πράγμα για τους οπαδούς του στάτους κβο;
Μήπως μπορούμε να φτάσουμε σε εκείνο το λιμάνι χωρίς να πλήξουμε τα δικά τους συμφέροντα;
Εφημερίδα Πολίτης
Δημοσίευση σχολίου