Δεν προλάβαμε να γράψουμε το θέμα και να ξαποστάσουμε μερικές ώρες… η υποψία αποδείχθηκε αληθινή! Ενώ όλα κοιμούνται γύρω και η φύσις ησυχάζει, το αμερικανικό Ναυτικό λάμβανε οδηγίες να εξαπολύσει μια «καταιγίδα» από 59 πυραύλους Tomahawk τύπου κρουζ, εναντίον της στρατιωτικής – αεροπορικής βάσης Ash Sha’irat, στην επαρχία Χομς στη δυτική Συρία, δυνάμεις της οποίας εξαπέλυσαν υποτίθεται από εκεί την επίθεση με τα χημικά, σε εφαρμογή της απόφασης Τραμπ για αντίποινα στο καθεστώς Άσαντ.
Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Όσο αφορά τα πλοία που συμμετείχαν στην επίθεση, μέχρι στιγμής από φωτογραφίες που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα γνωρίζουμε για τα αντιτορπιλικά USS Porter (DDG-78) και USS Ross (DDG-71), τα οποία τους τελευταίους μήνες βρίσκονταν συχνά πυκνά στη Μαύρη Θάλασσα σε επισκέψεις σε λιμένες της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, συγκεντρώνοντας την προσοχή των ρωσικών δυνάμεων…
Πρόκειται για μια απόφαση του Αμερικανού προέδρου η οποία σε μια πρώτη ανάγνωση δείχνει εξαιρετική εάν εξεταστεί με όρους εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής, πάντα από τη σκοπιά του συμφέροντος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ας κάνουμε προσπάθεια να επισημάνουμε πόσα πέτυχε αυτή η ενέργεια, η απόφαση εξαπόλυσης πληγμάτων εναντίον των δυνάμεων του Άσαντ στη Συρία.
>Η εικόνα ότι οι ΗΠΑ επιστρέφουν δυναμικά στην περιοχή, με τον νέο πρόεδρο να θέτει επίσημα τέλος στην περίοδο Ομπάμα που χαρακτηριζόταν από μια διαφορετική προσέγγιση και από γενικευμένη επιφυλακτικότητα χρήσης της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος.
>Συσπείρωση συμμάχων, καθώς χώρες οι οποίες στο παρελθόν είχαν εκφράσει διαφωνίες σχετικά με την ακολουθούμενη πολιτική των ΗΠΑ τάσσονται χωρίς περιστροφές υπέρ της προεδρικής απόφασης για την εξαπόλυση των πληγμάτων.
>Αποστολή ξεκάθαρου μηνύματος προς τους «διεθνείς ανταγωνιστές», κυρίως στη Ρωσία και την Κίνα οι οποίες ακόμα προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τον ιδιόρρυθμο Αμερικανό πρόεδρο, αλλά πλέον αντιλαμβάνονται ότι υπάρχει περιοριστικό πλαίσιο στο οποίο θα πρέπει να κινηθούν…
α) Στην πρώτη περίπτωση, οι Ρώσοι ειδοποιήθηκαν σε μια προσπάθεια να δοθεί ένα μήνυμα σεβασμού, παράλληλα με το ότι η ανάγκη συντονισμού των ενεργειών και εξεύρεσης κανόνων που θα αποτρέπουν την ανεξέλεγκτη κλιμάκωση είναι απόλυτη. Επίσης, είναι ξεκάθαρο, ότι ο περιορισμένος χαρακτήρας της επίθεσης δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας στο έδαφος στη Συρία, πέραν της αντίληψης της κατάστασης για το τι μπορεί να προκύψει, κάτι που λογικά θα τους κάνει όλους πιο προσεκτικούς.
β) Στην περίπτωση της Κίνας το μήνυμα διαβιβάζεται επίσης με σαφή τρόπο, καθώς τα πλήγματα εξαπολύονταν ενώ έφτανε ο Κινέζος πρόεδρος στο θέρετρο του Τραμπ στη Φλόριντα σε μια από τις πιο κρίσιμες επισκέψεις που έχει πραγματοποιήσει ποτέ. Αν στους Ρώσους το μήνυμα αποφασιστικότητας και αποτροπής ήταν πρωτίστως στρατιωτικό, στην περίπτωση της Κίνα και παρά την ύπαρξη εν δυνάμει μετώπου και μάλιστα σοβαρού, αυτό της Νότιας Σινικής Θάλασσας, ήταν μάλλον οικονομικό.
Σε ένα ευρύτερο επίπεδο, θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει επίσης, ότι ενώ το ύφος του Τραμπ ήταν βγαλμένο μέσα από το reality show στο οποίο συμμετείχε με τεράστια επιτυχία, ένα ύφος καταφανώς επιτηδευμένο και προσαρμοσμένο για τα δεδομένα της τηλεόρασης, έχει σταδιακά αντικατασταθεί από ένα πολύ πιο πραγματικό…
Το βλέμμα προδίδει πλέον ότι τα ζητήματα που αντιμετωπίζει ο Τραμπ είναι πολύ, μα πάρα πολύ σοβαρά και αυτό αρχίζει και τον «προσγειώνει», κάνοντάς τον όμως ταυτόχρονα να μοιάζει πολύ πιο «προεδρικός», αυτό που αναλύεται ως «presidential» στις ΗΠΑ και διεθνώς και εκτιμάται ότι θα τον βοηθήσει αρχικά στη σταθεροποίηση της κυβέρνησής του και εν συνεχεία στην ανάπτυξη της θητείας του στον Λευκό Οίκο.
Στο επίπεδο της εσωτερικής αμερικανικής πολιτικής, ο Τραμπ εμφανίζεται να κάνει όσα δίστασε να κάνει ο Ομπάμα, με αποτέλεσμα η Μόσχα «να του πάρει τον αέρα» στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο, καθιστάμενη αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια στην περιοχή, ακριβώς επειδή απέδειξε την αποφασιστικότητα να δεσμεύσει δυνάμεις στην περιοχή.
Αυτή είναι η επικοινωνιακή εντύπωση και θα αναμένουμε τις πρώτες δημοσκοπήσεις, καθώς πιστεύουμε ότι θα «ξεκολλήσει» δυναμικά από τον επικίνδυνο «πάτο» του 35% περίπου όπου βρέθηκε πρόσφατα, ιστορικό χαμηλό, τόσο σύντομα για Αμερικανό πρόεδρο.
Ο Τραμπ πετυχαίνει αυτά τα αποτελέσματα χωρίς επί της ουσίας να κάνει κάτι το τρομερό στο στρατιωτικό επίπεδο, αφήνοντας όμως ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα. Με βάση μάλιστα τις ίδιες τις δηλώσεις του Αμερικανού προέδρου, οι αμερικανικές επιλογές είχαν προδιαγραφεί από τις αναλύσεις του Πενταγώνου υπό την προσωπική εποπτεία του υπουργού Άμυνας, στρατηγού εν αποστρατεία των Πεζοναυτών, Τζέιμς Μάτις, την κρίση του οποίου ο Τραμπ δήλωσε ότι εμπιστεύεται, αποδεικνύεται ότι πρόκειται για μια ενέργεια που έκανε τα πάντα, χωρίς παράλληλα να «ανοίξει μύτη»…
Στο εσωτερικό πολιτικό επίπεδο επίσης, η απόφαση Τραμπ θα βοηθήσει τις επαφές του με το Κογκρέσο σημαντικά, ενώ στην κρίση του κόσμου θα βοηθήσει να ξεθωριάσουν οι εντυπώσεις από τις «μη πρέπουσες» επαφές αξιωματούχων της προεκλογικής του καμπάνιας με τους Ρώσους.
Το τραγικό ξεκίνημα της κυβέρνησης Τραμπ που έφερε τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα από αυτά που αρχικώς επιθυμούσε, αναφορικά με τις πρωτοβουλίες στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής (π.χ. προσέγγιση με τη Ρωσία), αρχίζει να εξισορροπείται. Και μάλιστα, ίσως ο στόχος της προσέγγισης με τη Ρωσία να μην έχει απομακρυνθεί, αλλά να έχει πλησιάσει…
Έπρεπε να προηγηθεί η αποκατάσταση της εικόνας της κυβέρνησης Τραμπ στο εσωτερικό και το εξωτερικό, για να εξασφαλίσει νομιμοποίηση οποιαδήποτε πρωτοβουλία εξωτερικής πολιτικής στη συνέχεια. Και οι βασικοί υπέρμαχοι της αλλαγής της πολιτικής, σε τακτικό επίπεδο και για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα θα έπρεπε να εμφανιστούν ως «βασιλικότεροι του βασιλέως».
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου