Μιχαήλ Στυλιανού
Mε την προσέγγιση της εκδίωξης των τζιχαντιστών από την στρατηγική πόλη της Αλέπο -ένα ακριβώς χρόνο μετά την ανατρεπτική ρωσική επέμβαση- και την απειλούμενη ανατροπή και του Σχεδίου Β των ΗΠΑ (για την διαίρεση της Συρίας), οι αντιδράσεις της Ουάσιγκτων στο προπαγανδιστικό και το διπλωματικό πεδίο έφθασαν χθες σε επίπεδο παροξυσμού, εγείροντας την απειλή αμερικανο-ρωσικής σύγκρουσης.
Προχθές ο υπουργός των εξωτερικών Τζων Κέρυ απηύθυνε τελεσίγραφο, απειλώντας την Μόσχα με «αναστολή της συνεργασίας και διπλωματίας» εάν δεν σταματήσουν οι βομβαρδισμοί « των μαχητών της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και των αμάχων». Χθες το Ρώυτερ μετέδιδε δηλώσεις ανώνυμων Αμερικανών αξιωματούχων ότι η κυβέρνηση Ομπάμα εξετάζει σκληρότερες αντιδράσεις στην επίθεση κατά της Αλέπο, μεταξύ των οποίων και «στρατιωτικές επιλογές».
Κατά το Ρώυτερ οι συζητήσεις διεξάγονται σε «επιτελικό επίπεδο» και δεν έχουν ακόμη υποβληθεί προτάσεις στον πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος αντιστάθηκε μέχρι τώρα στο να διατάξει επίθεση κατά της κυβέρνησης ΄Ασαντ. Αλλά –όπως σχολιάζει το πρακτορείο Ζero Hedge- ο τερματισμός του διπλωματικού διαλόγου θα μπορούσε να ανάψει το πράσινο φως για την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων (ή αμερικανο-συμμαχικούς βομβαρδισμούς, τύπου Λιβύης) και την Ρωσία να απαντά αναλόγως…
Για την ενημέρωση και κατανόηση των πραγματικών δεδομένων και κλιμακωτών εξελίξεων ως τη σημερινή εκρηκτική κατάσταση, που καλύπτονται ή συσκοτίζονται από την προπαγάνδα του Νέου Ψυχρού Πολέμου, παραθέτουμε την μαρτυρία της κορυφαίας Αμερικανικής αξιόπιστης αυθεντίας, του Δρα Στέφεν Φ. Κοέν, καθηγητού Ρωσικών Σπουδών στα πανεπιστήμια του Πρίνστον και της Ν. Υόρκης, του οποίου η ακαδημαϊκή εργασία εστιάζετα στην σύγχρονη ρωσική ιστορία, από την μπολσεβίκικη επανάσταση και στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ο Δρ. Στέφεν Κοέν συνεργάζεται με το έγκυρο αμερικανικό περιοδικό The Nation, τo οποίο διευθύνει η σύζυγός του, δημοσιολόγος Katrina vanden Heuvel.
Το περιοδικό The Nation δημοσίευσε προχθές, τα ακόλουθα βασικά σημεία συνέντευξης που έδωσε ο καθηγητής Στέφεν Κοέν στον Τζων Μπάτσελορ, παρουσιαστή 45λεπτου προγράμματος, στον μεγάλης ακροαματικότητας Ραδιοσταθμό WABC, υπό τον τίτλο:
ΟΙ Ρώσοι ΄Εχασαν Την Υπομονή Τους Με Τις ΗΠΑ Στη Συρία
–Το σχέδιο Ομπάμα-Πούτιν για μια κοινή ρώσο-αμερικανική εκστρατεία εναντίον των τρομοκρατικών κινημάτων στη Συρία διερράγη από την ομολογημένη αμερικανική επίθεση εναντίον των συριακών δυνάμεων και ύστερα από μιαν αγνώστου ταυτότητας επίθεση κατά της ανθρωπιστικής βοήθειας του ΟΗΕ στην Αλέπο. Τα στοιχεία που διαθέτουμε αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι η επίθεση κατά των συριακών δυνάμεων δεν ήταν «ατύχημα», όπως ισχυρίζονται Αμερικανοί αξιωματούχοι. Ούτε δίνουν την εντύπωση ότι ρώσο-συριακές δυνάμεις –που δεν είχαν κανένα κίνητρο- επιτέθηκαν κατά της ανθρωπιστικής αυτοκίνητο-πομπής, όπως ισχυρίζονται Αμερικανοί αξιωματούχοι.
Αυτές οι εξελίξεις εγείρουν το ερώτημα, που τώρα τίθεται ανοικτά στη Μόσχα και ακόμη και στη Δύση: Ποιος ασκεί την εξωτερική πολιτική στην Αμερική – ο Πρόεδρος Ομπάμα ή το Υπουργείο Αμύνης και άλλοι πολέμιοι της ύφεσης;
–Ο πολιτικός αντίκτυπος ήταν αρνητικός, τόσο στην Ουάσιγκτων όσο και στη Μόσχα. Στην Ουάσιγκτων το συριακό ναυάγιο οδήγησε σε χειρότερες ύβρεις κατά της «Ρωσίας του Πούτιν» και έτσι κατέστησε ακόμη πιο δύσκολες τις προτάσεις για αμερικανο-ρωσική συνεργασία οπουδήποτε. Στη Μόσχα, η κατάρρευση της ύφεσης που επιχειρήθηκε μεταξύ Ομπάμα και Πούτιν στη Συρία οδήγησε σε ελάχιστα συγκαλυπτόμενες επικρίσεις κατά της «ήπιας» διπλωματίας του Πούτιν έναντι της Ουάσιγκτων, εκδηλούμενες κατά το πλείστον ως επικρίσεις κατά του υπουργού του των Εξωτερικών, Σεργκέϊ Λαβρώφ.
— Σκόνταψε επίσης η τάση προς ένα διακανονισμό με διαπραγματεύσεις στον εμφύλιο και πόλεμο με πληρεξουσίους στην Ουκρανία, από όπου ο νέος ψυχρός πόλεμος επεκτάθηκε στη Συρία και στα Βαλτικά Κράτη. Εκεί το πρόβλημα παραμένει στο προ διετίας σημείο. Παρά την πίεση από την Ευρώπη και ειδικώτερα από τη Γαλλία και Γερμανία, ο Ουκρανός πρόεδρος Ποροσένκο αρνήθηκε να αναγνωρίσει στις εξεγερθείσες επαρχίες του Ντονμπάς ένα βαθμό
αυτονομίας, όπως επέβαλλαν οι Συνθήκες του Μινσκ. Η Ευρώπη απειλεί τώρα να αποσύρει εντελώς την υποστήριξή της από την ουκρανική κυβέρνηση, αφήνοντας την Ουάσιγκτων ως κύριο και ενδεχομένως μοναδικόν υποστηρικτή του Ποροσένκο.
–Αντίθετα προς τον προηγούμενο Ψυχρό Πόλεμο, δεν υπάρχει πραγματική συζήτηση των επικίνδυνων επίμαχων ζητημάτων στα καθιερωμένα ΜΜΕ, που συνεχίζουν να επιρρίπτουν όλα τα χαρακτηριστικά του νέου Ψυχρού Πολέμου αποκλειστικά στον Πούτιν και στη Ρωσία, ή ακόμη και στην συνεχιζόμενη προεδρική εκστρατεία. Τα άλλοτε δεοντολογικής αρτιότητας ΜΜΕ εκφυλίζονται σχεδόν κάθε εβδομάδα περισσότερο – ακόμη και πέρα από τους Μακαρθικούς υβριστικούς χαρακτηρισμούς για τον Τραμπ- από τους Τάϊμς της Νέας Υόρκης ως το CBS NEWS, 60 Minutes.
Στις 25 Σεπτεμβρίου, για παράδειγμα, το πρόγραμμα 60 Λεπτά, παρουσίασε ένα θέμα για τα πυρηνικά όπλα, που μπορεί να χαρακτηρισθεί μόνο σαν αντίγραφο του ήρωα της ταινίας Dr.Strangelove (πρώην χιτλερικού πυρηνικού, παρανοϊκού συμβούλου βομβαρδισμών στις ΗΠΑ), σε πυρηνική πολεμοκαπηλία, χωρίς αντίλογο. Ακόμη χειρότερο, στο προεδρικό Ντιμπέϊτ της 26 Σεπτεμβρίου, μολονότι ο Τραμπ ήγειρε διάφορα ζητήματα τουλάχιστον ελλειπτικά, κανένας υποψήφιος δεν συζήτησε την συριακή ή την ουκρανική κρίση, ή το ευρύτερο θέμα της συνεργασίας αντί του Ψυχρού Πολέμου με τη Ρωσία. Ούτε το έκανε ο διευθύνων τη συζήτηση, Λέστερ Χόλτ, ο οποίος προφανώς έκρινε πως αυτοί οι υπαρξιακοί κίνδυνοι δεν δικαιούνται χρόνου στη συζήτηση – ή δεν έχει ιδέα για την ύπαρξή τους.
–Αυτό που καθιστά τον νέο Ψυχρό Πόλεμο πιο επικίνδυνο από τον προηγούμενο είναι κατά μέγα μέρος η σχεδόν πλήρης απουσία του από τη αμερικανική πολιτική συζήτηση, και βεβαιότατα από κάθε κρίσιμη συζήτηση, σε οξεία αντίθεση με τις εντατικές συζητήσεις που διεξάγονται στην Ευρώπη και στη Ρωσία. Από αυτής της απόψεως η Αμερική είναι πράγματι το «Εξαιρετικό ΄Εθνος». (σημ. μετφ: Κατά τον ορισμό που εισήγαγε η Μαντλέν Ωλμπράϊτ,των βομβαρδισμών της Γιουγκοσλαβίας.)
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου