Βαλεντίνος Βασιλέσκου
Η απόφαση της Ρωσίας να παρέμβει με την αεροπορία της στη Συρία είχε για τακτικό στόχο την υποστήριξη της νόμιμης κυβέρνησης του Μπασάρ αλ-Άσαντ στον αγώνα του ενάντια σε μια εξωτερική εισβολή με επιλεγμένους μισθοφόρους, οπλισμένους, εκπαιδευμένους και εισηγούμενους στη Συρία από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Τουρκία και το Ισραήλ. Ο μακροπρόθεσμος στρατηγικός στόχος της Ρωσίας είναι να υπονομεύσει την κυριαρχία των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και η μαζική επιστροφή της Ρωσίας στην περιοχή αυτή, μετά από απουσία 30 ετών.
Η μέθοδος που επέλεξε η Ρωσία αποδείχτηκε εξαιρετικά αποτελεσματική, καθώς οι ρωσικοί αεροπορικοί βομβαρδισμοί δημιούργησαν ρωγμές εντός των μισθοφορικών δυνάμεων, επιτρέποντας αμέσως στα στρατεύματα του Συριακού Αραβικού στρατού να αναπτυχθεί και να δράσει, απελευθερώνοντας περισσότερο από το 50% του εδάφους που είχε κατακτηθεί από τον εχθρό.
Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ απέτυχαν να δημιουργήσουν έναν στρατό από αντιπάλους για την καταπολέμηση του Συριακού Αραβικού στρατού. Μια αλλαγή στη στρατηγική των ΗΠΑ έγινε τον Ιανουάριο 2016, όταν άρχισαν αεροπορικοί βομβαρδισμοί για υποστήριξη των κουρδικών χερσαίων δυνάμεων στη Συρία, ήτοι κουρδικές ομάδες που διοικούνται από ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ, σηματοδοτώντας ένα σημείο καμπής στις τουρκο-αμερικανές σχέσεις επειδή ο εχθρός Νο 1 της Τουρκίας είναι οι Κούρδοι. Η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος δεν μπορεί παρά να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια για την εξάλειψη του προέδρου Ρετζέπ Ερντογάν από την εξουσία, ακριβώς επειδή ο τελευταίος δεν δέχεται τη δημιουργία, από τους Αμερικανούς, ενός κουρδικού κράτους που καλύπτει το 45% του σημερινού εδάφους της Τουρκίας .
Ποιες μπορούν να είναι οι συνέπειες του πραξικοπήματος;
Καθίσταται ολοένα και πιο σαφές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έκαναν μια μνημειώδη γκάφα έναντι της Τουρκίας, και για να αποφευχθεί η επανάληψη των γεγονότων της 15ης Ιουλίου 2016, ο Ερντογάν κατευθύνθηκε προς μια αναγκαστική επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία . Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία θα ζητήσει την έξοδο της από το ΝΑΤΟ, αλλά ο Ερντογάν θα επωφεληθεί από τις πληροφορίες που θα παρέχονται, προς συμφέρον της Ρωσίας και της Τουρκίας, από τη Ρωσική Υπηρεσία Πληροφοριών Εξωτερικού (SVR) και τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών GRU, για να εξολοθρευτεί κάθε απόπειρα πραξικοπήματος που θα σχεδιαστεί από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία, το τουρκικό κέντρο δορυφορικών επικοινωνιών υπέστη επιθέσεις από επιθετικά ελικόπτερα των πραξικοπηματιών, μαζί με ηλεκτρονική παρεμβολή που έγινε κατά ενός από τους πιο σημαντικούς δορυφόρους παγκόσμιας ισχύος της Τουρκίας. Τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι η Ρωσία προσέφερε αμέσως στον Ερντογάν απεριόριστη πρόσβαση στο δίκτυο των στρατιωτικών δορυφόρων της για να είναι σε θέση να διοικήσει τα στρατεύματα που του είχαν παραμείνει πιστά, και να επιτρέψει την ανταλλαγή πληροφοριών εντός της MIT.
Σαν να θέλει να επιβεβαιώσει αυτή την υπόθεση, η Ρωσία αποφάσισε να επαναλάβει την κατασκευή τεσσάρων πυρηνικών αντιδραστήρων των 1.200 μεγαβάτ στην επαρχία της Μερσίνας στις ακτές της Μεσογείου και του αγωγού Turkish Stream, κάτω από τη Μαύρη Θάλασσα. Η Τουρκία θα επιτρέπεται να επαναλάβει τις εξαγωγές προς τη Ρωσία, που είχαν διακοπεί λόγω της κατάρριψης του βομβαρδιστικού Su-24 στις 24 Νοέμβριου 2015 στη Συρία, οι οποίες αντιπροσωπεύουν 30 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Τι θα μπορούσε να διεκδικήσει η Τουρκία από τη Ρωσία σε αντάλλαγμα;
Κατ 'αρχάς, ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου, Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, κάλεσε τις μισθοφορικές ομάδες του Κυβερνείου του Χαλεπίου να σταματήσουν τις μάχες. Αυτό επιβεβαιώνει την ευθυγράμμιση της πολιτικής της Τουρκίας με εκείνη της Ρωσίας όσον αφορά τη συμμόρφωση με το ψήφισμα 2254 του ΟΗΕ, για τη διατήρηση στην εξουσία της νόμιμης κυβέρνησης της Συρίας που αντιπροσωπεύεται από τον Μπασάρ αλ-Άσαντ. Αυτό σημαίνει ότι κατά πάσα πιθανότητα η Τουρκία θα ασφαλίσει το σύνολο των συνόρων με τη Συρία, θα σταματήσει την υποστήριξη της στους αντιπάλους του Μπασάρ αλ Άσαντ και δεν θα επιτρέψει τη διέλευση άλλων νεοσύλλεκτων, όπλων και πυρομαχικών για τις τρομοκρατικές ομάδες που υποστηρίζονται από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, τη Γαλλία και το Ισραήλ.
Μια συνέπεια της συμμόρφωσης της Τουρκίας με το ψήφισμα 2254 του ΟΗΕ θα είναι η αποχώρηση της από τον συνασπισμό κατά του Ισλαμικού Κράτους, που σημαίνει την απαγόρευση κάθε μη εξουσιοδοτημένης πτήσης από τη νόμιμη κυβέρνηση της Συρίας, ήτοι τη κυβέρνηση του Μπασάρ αλ-Άσαντ, στο εναέριο χώρο της Συρίας από τις τουρκικές αεροπορικές βάσεις. Πιο συγκεκριμένα, η Τουρκία θα ενημερώσει τις ΗΠΑ σχετικά με την ακύρωση της άδειας της 13ης Οκτώβριου 2014 για τη χρήση της αεροπορικής βάσης του Ιντσιρλίκ ως κύρια επιχειρησιακή βάση του συνασπισμού κατά του ΙΚ· αυτή η αεροπορική βάση μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ για άλλους σκοπούς. Η ίδια ανακοίνωση θα σταλεί στη Γερμανία για την ακύρωση της άδειας της 25ης Απριλίου 2016. Το Ιντσιρλίκ απέχει μόλις 180 χλμ από την Ιεράπολη (Manbij) της Συρίας, πόλη που περικυκλώθηκε από τους Κούρδους, και 400 χιλιόμετρα από τη Ράκκα (Raqqa), πρωτεύουσα της ομάδας του ισλαμικού κράτους.
Για να μπορέσουν να βομβαρδίσουν στόχους του ισλαμικού κράτους στη Συρία και το Ιράκ, οι ΗΠΑ, η Γερμανία και η Σαουδική Αραβία θα πρέπει να μετακινήσουν αλλού τα αεροσκάφη τους που συμμετέχουν στο συνασπισμό κατά του ΙΚ. Πρέπει να σημειωθεί ότι το Ιντσιρλίκ δεν είναι βάση του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ έχει βάση στη Σμύρνη στην δυτική Τουρκία, έδρα ενός από τα πέντε κεντρικά επιτελεία του ΝΑΤΟ (Landcom), που υπάγεται στην Ανώτατη Δίοικηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Επιπλέον, η Σμύρνη στεγάζει μια άλλη σημαντική αεροπορική βάση του αμερικανικού στρατού.
Η πιο βολική αεροπορική βάση για τον συνασπισμό κατά του ΙΚ φαίνεται να είναι το Al Azraq στην Ιορδανία, έδρα δύο ιορδανικών μοιρών F-16. Υπάρχουν επίσης σε αυτή τη βάση, 20 F-16 από το Μπαχρέιν, 8 F-16 από την Ολλανδία και το Βέλγιο, γαλλικά αεροσκάφη Mirage 2000, μη επανδρωμένα αεροπλάνα αναγνώρισης MQ-9 Reaper των ΗΠΑ.
Η ανάπτυξη των αεροσκαφών στο Al Azraq, η μετακίνηση και η τοποθέτηση του εξοπλισμού παροχής υπηρεσιών εδάφους θα πάρει αρκετούς μήνες, κατά τους οποίους ο συνασπισμός θα εκτελέσει λιγότερες αποστολές. Το Al Azraq βρίσκεται 700-800 χλμ από τους στόχους του ισλαμικού κράτους στη Συρία και το Ιράκ, και για τη διεξαγωγή κτυπημάτων σε στόχους του ισλαμικού κράτους, τα αεροσκάφη του συνασπισμού θα πρέπει να ανεφοδιαστούν εν πτήση.
Πάντα στο πλαίσιο της συμμόρφωσης της Τουρκίας με το ψήφισμα 2254 των Ηνωμένων Εθνών, το Πεντάγωνο δεν θα μπορεί να προμηθεύει πλέον τους Κούρδους, από την ξηρά, σε όπλα και πυρομαχικά, ούτε να παρέχει εκπαιδευτές των αμερικανικών ειδικών δυνάμεων μέσω της Τουρκίας. Η αμερικανική βάση του Rmeilane στη συριακή επαρχία Χασακέ της Συρίας στην κουρδική ελεγχόμενη περιοχή, όπου το Πεντάγωνο λαμβάνει ενισχύσεις, μπορεί και να απομονωθεί.
Το τρίτο στάδιο το οποίο θα μπορούσαν να συμφωνήσουν ο Πούτιν και ο Ερντογάν θα είναι η συμμετοχή μέρους του στόλου των 196 τουρκικών αεροσκαφών F-16C για τη διεξαγωγή επιθέσεων παράλληλα με ρωσικά βομβαρδιστικά στη Συρία. Στην αρχή, κοινές αποστολές θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν από το ρωσικό κέντρο ελέγχου στο κυβερνείο της Λατάκειας στη Συρία. Η τουρκική αεροπορία θα μπορούσε να διεξάγει, με τους Ρώσους, αεροπορικές επιδρομές στην επαρχία του Χαλεπίου. Αυτές οι επιδρομές θα βοηθούσαν το Συριακό Αραβικό στρατό να καθαρίσει την επαρχία του Χαλεπίου από τους τρομοκράτες της. Η Τουρκική Πολεμική Αεροπορία μπορεί και να λάβει επιπλέον καθήκον για βομβιστική επίθεση κατά στόχων του ΙΚ έτσι ώστε να επιτρέπει στο Συριακό Αραβικό στρατό να προχωρήσει από την Παλμύρα προς τη Ράκκα, για να απελευθερώσει το κέντρο, τα ανατολικά και τα βορειοανατολικά της Συρίας.
Την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι θα πείσουν τον Άσαντ να επαναλάβει τη συνεργασία με την Τουρκία σχετικά με τη Συνθήκη των Αδάνων της 20ης Οκτωβρίου 1998. Η Συνθήκη αυτή επέτρεπε στην Τουρκία να διεξάγει αεροπορικές επιδρομές της ή να συλλάβει Κούρδους τρομοκράτες σε ένα βάθος 50 χιλιομέτρων στο εσωτερικό της Συρίας. Συχνά, μετά τη διάπραξη επιθέσεων στην Τουρκία, οι Κούρδοι τρομοκράτες έβρισκαν καταφύγιο στη βόρεια Συρία. Στη συνέχεια, οι αεροπορικές επιδρομές της τουρκικής αεροπορίας θα εξουδετερώσουν τις δυνάμεις των Αράβων και Κούρδων μαχητών του YPG / SDF οι οποίοι είναι όλοι, από τη σκοπιά της Δαμασκού, ομάδες ανταρτών που υποστηρίζεται από τις ειδικές δυνάμεις των τεσσάρων δυτικών χώρων (Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Γερμανία).
Η αεροπορία του συνασπισμού κατά του ΙΚ υπό τη διοίκηση των Αμερικανών θα αναγκαζόταν είτε να προειδοποιήσει είτε να συντονίσει τις αποστολές της με τους Ρώσους και τους Τούρκους.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου