Σε άρθρο γνώμης του οικονομολόγου Paul Krugman στην εφημερίδα New York Times με τίτλο «Weimar on the Aegean», επισημαίνονται οι ομοιότητες μεταξύ της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και της Ελλάδας, με τον αρθρογράφο να τονίζει ότι στην παρούσα χρονική συγκυρία είναι κρίσιμης σημασίας για τους ηγέτες της Ευρώπης να φέρουν στη μνήμη τους την «σωστή ιστορία». Εάν δεν το πράξουν το Ευρωπαϊκό σχέδιο για την ειρήνη και τη δημοκρατία μέσω της ευημερίας δεν θα επιβιώσει.
Όσον αφορά την καταβολή των αποζημιώσεων από τη νεοϊδρυθείσα Γερμανική Δημοκρατία μετά των 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο, αυτή αντιμετωπίζονταν τότε όχι ως ένας εν δυνάμει εταίρος, αλλά ως ένας ηττημένος εχθρός από τον οποίο υπήρχε η απαίτηση να αποκαταστήσει τις πολεμικές ζημίες που υπέστησαν οι σύμμαχοι. Μάλιστα η Γαλλία στην προσπάθειά της να εισπράξει τις αποζημιώσεις, εισέβαλλε και επέβαλε Γαλλική κατοχή στην καρδιά της Γερμανικής Βιομηχανίας, την περιοχή του Ρουρ.
Η απαίτηση των δανειστών για την πλήρη αποπληρωμή των χρεών τους από κατεστραμμένες από την ύφεση οικονομίες (το ελληνικό ΑΕΠ μειώθηκε κατά 26% από το 2007 ως το 2013, ενώ αντίστοιχα το Γερμανικό είχε μειωθεί κατά 29% από το 1913 ως το 1919), καταστρέφουν την οικονομία των χωρών αυτών. Το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να αποπληρώσει πλήρως τα χρέη της, διαπιστώνει ο Κρούγκμαν. Η επίτευξη μεγαλύτερων πρωτογενών πλεονασμάτων από την Ελλάδα θα την οδηγούσε σε βαθειά ύφεση. Για να επιτύχει επιπλέον αύξηση του πλεονάσματος αυτού κατά 3%, θα κοστίσει στην οικονομία της χώρας όχι 3% αλλά 8% του ΑΕΠ.
Τι θα συνέβαινε, θέτει το ερώτημα ο αρθρογράφος, αν η Ελλάδα, απλά, αρνούνταν να πληρώσει? Η ΕΚΤ θα μπορούσε, όπως έκανε και αυτό πλέον έχει γίνει γνωστό στην περίπτωση της Ιρλανδίας το 2010, να απειλήσει την Ελλάδα με χρεοκοπία του τραπεζικού της συστήματος, για να απαιτήσει την πλήρη αποπληρωμή των χρεών της. Η ίδια απειλή επικρέμεται, εμμέσως, πάνω από την Ελλάδα, απειλή που ο κ. Κρούγκμαν απεύχεται κυρίως διότι η ΕΚΤ βρίσκεται σήμερα κάτω από μια πιο ανοιχτόμυαλη διοίκηση.
Κλείνοντας, ο Κρούγκμαν διαπιστώνει ότι σε κάθε περίπτωση οι Ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι δίνοντας στην Ελλάδα μια ευκαιρία να ορθοποδήσει ενεργούν υπέρ των δικών τους συμφερόντων. Μπορεί να μην τους αρέσει η νέα αριστερή ελληνική κυβέρνηση, αλλά αυτή έχει δεόντως εκλεγεί δημοκρατικά και η ηγεσία της είναι ειλικρινά δεσμευμένη στα δημοκρατικά ιδεώδη. Η Ευρώπη θα μπορούσε να πράξει πολύ χειρότερα και αν οι πιστωτές είναι εκδικητικοί, θα το κάνει.
Σε άρθρο γνώμης ο οικονομολόγος Paul Krugman στην ε/φ New York Times με τίτλο «Athenae Delenda Est», χαρακτηρίζει καταπληκτικό, αλλά όχι με την καλή έννοια, το γεγονός ότι οι συνομιλίες του Eurogroup διακόπηκαν εξαιτίας του σχεδίου δήλωσης που η ελληνική κυβέρνηση περιέγραψε ως «παράλογο».
Το σημείο κλειδί του σχεδίου, σύμφωνα με τον Κρούγκμαν είναι η εξής πρόταση: «Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να εξασφαλίσουν κατάλληλα πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα και χρηματοδότηση, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους, σύμφωνα με τους στόχους που συμφωνήθηκαν στη δήλωση του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012. Επιπλέον, τυχόν νέα μέτρα θα πρέπει να χρηματοδοτούνται και να μην θέτουν σε κίνδυνο τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα».
Αυτό «σε μετάφραση» σημαίνει ότι οι πιστωτές της Ελλάδας δεν δέχονται καμία υποχώρηση από τον στόχο πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 4,5% του ΑΕΠ.
Ο Κρούγκμαν επισημαίνει ότι δεν υπήρχε απολύτως καμία περίπτωση ο Τσίπρας και η ομάδα του να προσυπογράψουν αυτό το σχέδιο απόφασης, το οποίο «σε κάνει να αναρωτιέσαι τι νομίζουν ότι κάνουν οι υπουργοί του Eurogroup». Εικάζω, τονίζει ο Κρούγκμαν, και είναι πιθανόν ότι πρόκειται, απλά, για χαζούς, οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν ότι η Ελλάδα του 2015 δεν είναι η Ιρλανδία του 2010 και ότι δεν μπορεί να εκφοβίζεται με απειλές. Διαφορετικά, εικάζω πως το πλέον πιθανόν είναι να έχουν αποφασίσει να σπρώξουν την Ελλάδα στον γκρεμό.
Αντί να δεχθούν να υποχωρήσουν στο ελάχιστο προτιμούν να δουν την Ελλάδα να οδηγείται υποχρεωτικά στη χρεοκοπία και πιθανόν στην έξοδο από το ευρώ, ως ένα παραδειγματικό μάθημα προς όλους όσους ίσως σκέφτονται να ζητήσουν «ανακούφιση από το χρέος».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου