Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Τρία είναι τα βασικά λόμπυ που επηρεάζουν σε αποφασιστικό βαθμό την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, της μοναδικής όπως ισχυρίζονται υπερδύναμης σήμερα στον πλανήτη. Το πρώτο είναι το στρατοκρατικό των πολεμικών βιομηχανιών, το δεύτερο το χρηματιστηριακό-τραπεζιτικό των Σιωνιστών και το τρίτο το αγγλοσαξονικό πετρελαϊκό. Υπάρχουν βέβαια και πολλά δευτερεύοντα που όμως σχετίζονται περισσότερο με την εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ. Πολλές φορές τα τρία αυτά λόμπυ έχουν διαφορετικές απόψεις για την εξωτερική πολιτική και σε αυτό το φαινόμενο οφείλεται η συχνά ανεξήγητη και επιπόλαιη για πολλούς στάση των Ηνωμένων Πολιτειών που οδηγεί σε τραγικές στρατηγικές αποτυχίες.
Σε ένα εμπεριστατωμένο και αναλυτικό άρθρο της η ρωσική εφημερίδα Pravda, στις 21 Ιανουαρίου, με τον χαρακτηριστικό τίτλο :«Obama’s State of the Union: Illusions, exceptionalism, empty promises», επισημάνεται ότι στο προσωπικό περιβάλλον του πρόεδρου των ΗΠΑ οι σύμβουλοι του έχουν διαμορφώσει την άποψη, την οποία επέβαλαν σε μεγάλο βαθμό στον ίδιο τον Ομπάμα, ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαδιμήρ Πούτιν επιδιώκει την ανασύσταση της Σοβιετικής Ένωσης, μια πρόθεση που χαρακτηρίζεται θανάσιμη για τις παγκόσμιες γεωπολιτικές ισορροπίες και την παγκόσμια ειρήνη. Η προσάρτηση της Κριμαίας με τον τρόπο με τον οποίο έγινε, προβάλλεται σαν ένα πρώτο σημαντικό βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και γι’ αυτό θα πρέπει να επιστρατευτεί κάθε δυνατή πίεση, ακόμα και στρατιωτική, για να σταματήσει αυτή η υποτιθέμενη πορεία της Ρωσίας. Το 2016, όπως αναφέρεται στο άρθρο της ρωσικής εφημερίδας, τελειώνει η δεύτερη θητεία του πρόεδρου Ομπάμα και ήδη έχει αρχίσει από τώρα το μεγάλο παιχνίδι της διαδοχής του. Το επίκεντρο αυτού του παιχνιδιού θα παιχτεί παρασκηνιακά στο θέμα της αντιμετώπισης της «επεκτατικής» πολιτικής της Ρωσίας και οι κύριοι επίδοξοι υποψήφιοι για την προεδρεία, όπως ο κυβερνήτης της Φλώριδας, Τζεμ Μπους, αλλά και η Χίλαρυ Κλίντον, αναμένεται να πλειοδοτήσουν στην αντιρωσική ρητορική.
Σε όλα αυτά πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η στάση της Γερμανίας που υπολογίζεται σε μεγάλο βαθμό από τους διαμορφωτές αυτής της ψυχροπολεμικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ενώ τα δυο πρώτα λόμπυ, δηλαδή το στρατοκρατικό και το πετρελαϊκό είναι υπέρ της ολοκληρωτικής στροφής της Γερμανίας εναντίον της Ρωσίας και συνεπικουρούνται από τα κράτη της ανατολικής Ευρώπης που έχουν πολλά ψυχολογικά απωθημένα από την εποχή της σοβιετικής κυριαρχίας, το τρίτο λόμπυ, δηλαδή το χρηματιστηριακό- τραπεζιτικό, όσο και αυτό ακούγεται για κάποιους παράδοξο, δεν συμφωνεί με αυτές τις θέσεις. Στην πραγματικότητα τα συμφέροντα της Γερμανίας πλήττονται από τις οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας και μια περεταίρω σκλήρυνση της στάσης της Γερμανίας που κυριαρχεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση και συνεπώς και της Ενωμένης Ευρώπης κατά της Ρωσίας, είναι δυνατό να προκαλέσει ισχυρές οικονομικές αναταράξεις που δεν θα ωφελήσουν κανένα και κυρίως την ευρωπαϊκή οικονομία. Στο σημείο αυτό η Ρωσία θα παίξει «γερό παιχνίδι» με το να επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία στους Ευρωπαίους ότι προς το συμφέρον τους είναι να μην συναινέσουν στις όποιες ψυχροπολεμικές κραυγές από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Αλλά το ζήτημα σύμφωνα με την Pravda εκτός από αυτό το επικίνδυνο παιχνίδι, είναι και το τι θα γίνει με τις ίδιες τις ΗΠΑ που έχουν αρχίσει να κλονίζονται καθώς η κοντόφθαλμη πολιτική τις οδηγεί σε πολλαπλά αδιέξοδα. Οι ΗΠΑ, σύμφωνα με τις ρωσικές αναλύσεις που δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα, είναι μια χώρα με τεράστιες εσωτερικές συγκρουσιακές αντιθέσεις. Αντιθέσεις θρησκευτικές, φυλετικές, εδώ έχουμε το πρόσφατο παράδειγμα της εξέγερσης των νέγρων των ΗΠΑ, οικονομικές και όλα αυτά καλύπτονται επιδέξια από μια πρόσκαιρη καταναλωτική ευδαιμονία. Αυτή όμως η καταναλωτική αυτοκρατορία φαίνεται πως πλησιάζει στο τέλος της και αυτό θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στις προσπάθειες συνέχισης της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Αυτό φαίνεται πως κάποιοι έχουν αρχίσει να το καταλαβαίνουν στην Ουάσιγκτον και εδώ οφείλεται η τελευταία παρατηρούμενη αλλαγή της εξωτερικής πολιτικής με την προσέγγιση προς το Ιράν και την μερική αλλαγή της πολιτικής των ΗΠΑ σε σχέση με το συριακό, αλλά και με την αντιμετώπιση των Τζιχαντιστών.
Το πρόβλημα όμως με την Ρωσία παραμένει καθώς τα ψυχολογικά απωθημένα από την εποχή του ψυχρού πολέμου εξακολουθούν να επηρεάζουν τα κέντρα των αποφάσεων στις ΗΠΑ. Αυτό όμως είναι ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι με την φωτιά, που κανείς δεν γνωρίζει αν τελικά θα εκραγεί παρασυρόμενο και από το ιδιοτελές μίσος των χωρών της ανατολικής Ευρώπης που λαχταρούν να δουν την Ρωσία κατατεμαχισμένη, την Μόσχα πυρπολημένη και τον Ρώσο πρόεδρο στο…ικρίωμα. Αυτο το τελευταίο επιθυμούν διακαώς και οι προτεσταντικές σέχτες των ΗΠΑ.
Προς το συμφέρον των ίδιων των ΗΠΑ, όπως τονίζεται στην Μόσχα, είναι να μην ενδώσουν σε αυτές τις υστερικές φιλοπόλεμες κραυγές αλλά και προς το συμφέρον της ίδιας της ανθρωπότητας.
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
πηγή
Δημοσίευση σχολίου