Ανάμεσα στα αφεντικά της Δύσης και την αποφασισμένη Ρωσία… Στην Τουρκία νόμιζαν ότι θα την έβγαζαν καθαρή, όταν και εκπαίδευαν τους ισλαμιστές εντός συνόρων εκ μέρους της Δύσης, οι οποίοι τώρα χρησιμοποιούνται ως αφορμή για την ανάπτυξη στρατευμάτων στην Μέση Ανατολή. Σε αυτό το πνεύμα ο Ερτογάν δήλωσε ότι «μια χερσαία επέμβαση θα μπορούσε να καταστεί απαραίτητη». Έτσι τώρα η Άγκυρα αναγκάζεται να συμμετέχει στην διεθνή συμμαχία κατά των ισλαμιστών, συμμαχώντας ουσιαστικά με τους Κούρδους. «Η Τουρκία δεν μπορεί να παραμείνει εκτός του διεθνούς συνασπισμού που πολεμά την οργάνωση Ισλαμικό Κράτος», τόνισε ο Ερντογάν. Αντιλαμβάνεστε λοιπόν πως και η Τουρκία ακολουθεί εντολές και δεν αποφασίζει μόνη της για την τύχη της. Απλά όταν το επιτρέπουν οι συγκυρίες ελίσσεται ανάμεσα στα συμφέροντα, κάτι που δεν επιχειρεί η Ελλάδα. Ο «νέο-οθωμανισμός» εξατμίζεται και η Τουρκία μπαίνει στο «μαντρί», προκειμένου να εφαρμοστούν τα παγκοσμιοποιητικά σχέδια, εν αρχή (ακολουθεί συνέχεια) σε Συρία και Ιράκ, χώρες με τις οποίες συνορεύει η γείτονα. Όπως εξάλλου αναφέρεται, «η προσεκτική στάση της Τουρκίας έναντι του Ισλαμικού Κράτους είχε απογοητεύσει τις χώρες της Δύσης, όμως το πρόσφατο ταξίδι του Ταγίπ Ερντογάν στις ΗΠΑ φαίνεται πως άλλαξε τα δεδομένα». Η γειτονική χώρα αποτελεί στρατιωτικό τσιφλίκι της Δύσης, έχοντας στο έδαφος της εγκατεστημένους τους δυτικούς πυραύλους Patriot, που τοποθετήθηκαν εκεί για πιθανή κάθοδο της, αποφασισμένης για αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ, Ρωσίας προς υπεράσπιση των συμφερόντων της στην Μέση Ανατολή (βλ. Συρία), μιας και το τουρκικό έδαφος συνιστά ιδανικό πέρασμα για την «Αρκούδα». Επομένως, το πρόβλημα για την Τουρκία δεν έγκειται μόνο στο γεγονός ότι συνορεύει με Ιράκ και Συρία αλλά και με την εχθρική Αρμενία, το απρόβλεπτο Ιράν και την Γεωργία, όπου το μέτωπο του 2008 παραμένει ζεστό και οι παγκοσμιοποιητές της Δύσης δεν αποκλείεται να το ανοίξουν ξανά για να πληθύνουν οι εστίες εναντίον της Ρωσίας. Άλλωστε στις Η.Π.Α. δεν το κρύβουν πως επιθυμούν στενότερη σχέση με την Γεωργία, κάτι που δεν αρέσει καθόλου στην Μόσχα. Όλες οι προαναφερθείσες χώρες μπορούν κάλλιστα να λειτουργήσουν ως ορμητήρια της ρωσικής στρατιωτικής «μηχανής» προς την Μέση Ανατολή. Πέραν τούτου υπάρχουν τα Στενά του Βοσπόρου και το Αιγαίο που επιτρέπουν την διέλευση ναυτικών δυνάμεων από και προς την Μαύρη Θάλασσα (θυμηθείτε εδώ). Επομένως η Τουρκία είναι περικυκλωμένη από μπελάδες, κάτι που τείνει να την οδηγήσει στον όλεθρο. Για αυτό κανείς δεν πρέπει να μακαρίζει κανέναν και τίποτα, πριν δει το τέλος του, αν επικαλεστούμε τον Σόλωνα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου