Τι συμβαίνει στην Λιβύη - Χάρτης

1-8-2014
Κατά τους δυο τελευταίους μήνες, παραστρατιωτικοί έχουν ξεσηκωθεί διεκδικώντας να πάρουν την εξουσία στις μεγαλύτερες πόλεις της Λιβύης. Η κατάσταση είναι πολύπλοκη, καθώς οι προϋπάρχουσες παραστρατιωτικές ομάδες έχουν αλλάξει σύσταση, έχοντας διασπαστεί σε μικρότερες ομάδες και η αμοιβαία εμπιστοσύνη αλλού έχει ενισχυθεί και αλλού έχει πληγεί.

Σύμφωνα με το Deutsche Welle, εξαιτίας της κατάστασης πολλά ξένα κράτη έχουν εκδώσει ταξιδιωτικές οδηγίες και συμβουλεύουν τους πολίτες τους να εγκαταλείψουν τη χώρα. Για παράδειγμα η γερμανική πρεσβεία απέσυρε προς το παρόν το διπλωματικό προσωπικό χωρίς όμως να κλείσει η πρεσβεία στην Τρίπολη.

Ο Αντρέας Ντίτμαν, ειδικός σε θέματα Λίβυης από το πανεπιστήμιο του Γκίσεν μίλησε στην Deutsche Welle για τους λόγους που έχουν οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση τη Λιβύη: «Ο λόγος είναι γνωστός εδώ και δύο χρόνια. Από την αρχή επισημάνθηκε ότι ήταν άμεση επιταγή μετά την επανάσταση να αφοπλιστούν όλες οι παραστρατιωτικές ομάδες. Και συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Εξοπλίστηκαν ακόμα περισσότερο. Ο Καντάφι είχε γεμίζει τη χώρα με όπλα και αποθήκες όπλων και όλα αυτά εκλάπησαν. Ο αφοπλισμός του πληθυσμού δεν συνέβη ποτέ».

Ούτε η Δύση έκανε το καθήκον της

Ο Γερμανός επιστήμονας δεν θεωρεί καθόλου καλό σημάδι το γεγονός ότι οι ξένες αποστολές αποσύρονται. Φαίνεται ότι οι ελπίδες για αλλαγή και σταθερότητα στη χώρα εξανεμίζονται. Ο Αντρέας Ντίτμαν είναι σαφής ως προς το πού οδεύει η χώρα: «Στο χάος. Η Λιβύη είχε δύο χρόνια καιρό. Η Λιβύη δεν είναι καμία φτωχή χώρα ή χώρα με μεγάλο πληθυσμό. Με 6 εκατομμύρια κατοίκους είναι τόσο μεγάλη όσο το κρατίδιο της Έσσης, αλλά έχει σπουδαίες πλουτοπαραγωγικές πηγές όπως πετρέλαιο αλλά και πολλά χρήματα στο εξωτερικό. Κανονικά θα έπρεπε να μπορεί να λειτουργεί κανονικά το κράτος. Αλλά ανάμεσα στις παραστρατιωτικές ομάδες, οι οποίες ακολουθούν βασικά δύο κατευθύνσεις – μια ισλαμιστική και μια λιγότερο ισλαμιστική – το κράτος διαρκώς αποδυναμώνεται».
Ο Αντρέας Ντίτμαν επιρρίπτει πάντως σημαντικές ευθύνες και στη Δύση, η οποία δεν υλοποίησε τις δεσμεύσεις της σχετικά με την ανοικοδόμηση της χώρας. Οι βουλευτικές εκλογές της 25ης Ιουνίου έκαναν ακόμα πιο δύσκολη την κατάσταση. Τα αποτελέσματα δεν έχουν ανακοινωθεί επισήμως, ωστόσο οι ισλαμιστές φοβούνται πως έχουν χάσει σε ισχύ. Για το λόγο αυτό προσπαθούν να αναπληρώσουν τη χαμένη πολιτική δύναμη με στρατιωτική ισχύ.

Σύμφωνα με τους  International Business Times, η κατάσταση κατά βάση έχει μεταλλαχθεί ριζικά μέσα σε έξι μόνο μήνες με αποτέλεσμα να προκαλεί σύγχυση τόσο για τους ίδιους τους παραστρατιωτικούς, όσο και σε οποιονδήποτε προσπαθεί να κατανοήσει τι πραγματικά συμβαίνει αυτήν την στιγμή στη Λιβύη.

Ένας διαδραστικός χάρτης, που βασίζεται σε έρευνα που πραγματοποίησε η ειδησεογραφική
ιστοσελίδα International Business Times, σε συνδυασμό με think-tank δεδομένα, περιγράφει την γεωγραφική ανάπτυξη των παραστρατιωτικών ομάδων στην Λιβύη. Παρακάτω μπορείτε να δείτε μια συνοπτική περιγραφή των διάφορων ομάδων και το ιστορικό δράσης τους, καθώς και το αν υποστηρίζουν ή όχι τον πρώην στρατηγό του έκπτωτου δικτάτορα Καντάφι, τον Abdoulgassim Khalifa Hifter, ο οποίος ηγείται συντονισμένων επιθέσεων ενάντια της σημερινής κυβέρνησης της Λιβύης και έχει διαδραματίσει ένα εξέχοντα ρόλο στο να οδηγήσει την χώρα σε μια νέα κατάσταση χάους.

● κόκκινες κουκίδες: δυνάμεις κατά του Χίφτερ
● μπλε κουκίδες: δυνάμεις που υποστηρίζουν τον Χίφτερ
(σημείωση: ο χάρτης αυτός δεν περιλαμβάνει παραστρατιωτικές ομάδες της νότιας Λιβύης)


1. Εθνικός Στρατός της Λιβύης(Libyan National Army ): Ο αυτοαποκαλούμενος Εθνικός Στρατός της Λιβύης ήρθε στο προσκήνιο τον Φεβρουάριο του 2014, αλλά ξεκίνησε επιθετικές επιχειρήσεις λίγο αργότερα, τον Μάιο του 2014. Ο αποστάτης στρατηγός Χίφτερ είναι ο αρχηγός αυτής της ομάδας, που απαρτίζεται από 6.000 στρατιώτες. Ο Εθνικός Στρατός της Λιβύης δρα στα ανατολικά της χώρας, κυρίως στη Βεγγάζη. Ο Χίφτερ έχει στρατολογήσει και εκπαιδεύσει χιλιάδες νέους Λίβυους από την περιοχή αυτή, για να πολεμήσουν ενάντια στις κυβερνητικές δυνάμεις.
Στρατιωτικές δυνάμεις της ανατολικής Λιβύης, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων που εξακολουθούν να έχουν διασυνδέσεις εντός του κυβερνητικού Λιβυκού στρατού, έχουν ορκιστεί πίστη στον Χίφτερ από τον Μάιο του 2014. Ο Χίφτερ, μαζί με 300 άλλους άνδρες, είχε αιχμαλωτιστεί από το στρατιωτικές δυνάμεις του Τσαντ στη μάχη του Maatan al-Sarra στις 5 Σεπτέμβρη του1987, κατά τη διάρκεια του πολέμου που ο Καντάφι διεξήγαγε με τον νότιο γείτονά του. Μετά τη σύλληψη, ο δικτάτορας αρνήθηκε να παραδεχτεί ότι υπήρχαν Λίβυοι αιχμάλωτοι που κρατούνταν στο Τσαντ. Πολλοί από αυτούς τους αιχμαλώτους σχημάτισαν αργότερα μια αντάρτικη ομάδα κατά του Καντάφι, και όρισαν τον Χίφτερ ως ηγέτη τους. Ήταν ο χειρισμός της υπόθεσης αιχμαλωσίας στο Τσαντ, που η πίστη στον δικτάτορα άλλαξε και ο Χίφτερ άρχισε μια μεγάλη μάχη για να εκδιωχθεί ο Καντάφι και να καταλάβουν οι ίδιοι την εξουσία.

2. Ασπίδα της Λιβύης(Libya Shield ): Η Ασπίδα της Λιβύης είναι μια παραστρατιωτική ομάδα που έχει βάση στη Βεγγάζη. Υπάγεται στο Υπουργείο Άμυνας και είναι συνδεδεμένη με την κυβέρνηση. Η ομάδα δέχθηκε επίθεση από τον Χίφτερ κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του Μαΐου. Διαθέτει τέσσερις ταξιαρχίες σε όλη τη χώρα.

3. Στρατιωτικό Συμβούλιο Επαναστατών Αλ-Ζιντάν(Al-Zintan Revolutionaries’ Military Council ): Το Στρατιωτικό Συμβούλιο Επαναστατών Αλ-Ζιντάν σχηματίστηκε το 2011. Η ομάδα συγκεντρώνει 23 πολιτοφυλακές στο Ζιντάν και στα βουνά Ναφούσα στη δυτική Λιβύη. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στις πρόσφατες συγκρούσεις στο αεροδρόμιο της Τρίπολης . Οι Οι παραστρατιωτικοί Ζιντάν είναι από τους ισχυρότερους στη χώρα. Η ομάδα αυτή ελέγχει το αεροδρόμιο της Τρίπολης μετά την κατάληψη του κατά τη διάρκεια της πτώσης της πρωτεύουσας το 2011. Αντίπαλες ομάδες επιχείρησαν να καταλάβουν το αεροδρόμιο την περασμένη εβδομάδα, χωρίς επιτυχία.

4. Ταξιαρχία Αλ-Κάκα(Al-Qaqa Brigade ): Η ομάδα δημιουργήθηκε από Λίβυους στο δυτικό τμήμα της χώρας, οι οποίοι εκπαιδεύτηκαν στην περιοχή Ζιντάν κατά τη διάρκεια της επανάστασης. Παλαιότερα ήταν σύμμαχη δύναμη με το Εθνικό Κογκρέσο και είναι γνωστό ότι διαθέτει βάσεις στο Ζιντάν και την Τρίπολη. Αυτή η ομάδα έχει αλλάξει στάση και έχει ανακοινώσει πλέον επίσημα την υποστήριξή της στον Χίφτερ.

5. Ταξιαρχία Αλ-Σαβίκ(Al-Sawiq Brigade): Η Ταξιαρχία Αλ-Σαβίκ έχει ισχυρές διασυνδέσεις με την Αλ-Κάκα και έχει επίσης υποσχεθεί πίστη στον Χίφτερ. Οι δύο ομάδες δήλωσαν από κοινού τον περασμένο Φεβρουάριο ότι θέλουν το κοινοβούλιο της Λιβύης να παραιτηθεί.

6. Ταξιαρχία Μισράτα (Misrata Brigades ): Αυτή είναι μια ομάδα που σχηματίστηκε το 2011, με επαναστατικά χαρακτηριστικά και θεωρείται η βασική αντίπαλος της Ζιντάν. Κατά τη διάρκεια της επανάστασης κατάσχεσε τον οπλισμό του στρατού του Καντάφι, τον οποίο χρησιμοποιεί σήμερα. Έχει κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου από την Επιτροπή του ΟΗΕ για τη Λιβύη.

7. Ταξιαρχία Μαρτύρων 17ης Φεβρουαρίου (17 February Martyrs Brigade ): Βασισμένη στη Βεγγάζη, αυτή η ισλαμιστική παραστρατιωτική ομάδα πιστεύεται ότι διαθέτει περίπου 12 τάγματα. Πολέμησε ενάντια στον Καντάφι κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 2011 και μετρά λίγες χιλιάδες μέλη. Συνδέθηκε με τα γεγονότα στη Βεγγάζη το 2012, την επίθεση όπου σκοτώθηκε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ, Κρις Στίβενς.

8. Ταξιαρχία Ανσάρ αλ-Σαρία (Ansar al-Sharia Brigade):Συνδέεται με την Αλ Κάιντα και σήμερα ελέγχει το Στρατόπεδο 27, επίσης γνωστό ως Στρατόπεδο Γιουνίς, το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τις ΗΠΑ για μια εκπαιδευτική αποστολή αντιτρομοκρατικής δράσης. Η ομάδα είναι ισλαμιστική και υποστηρίζει τους νόμους της Σαρία. Θεωρείται ότι έχουν εμπλακεί επίσης στην επίθεση της Βεγγάζης το 2012. Η ομάδα δραστηριοποιείται στη Βεγγάζη και το Ντάρναχ.

Μετάφραση- Επιμέλεια onalert.gr
Πηγή: International Business Times

πηγή