Μια ο Βενιζέλος που απειλεί ευθέως με πτώση της κυβέρνησης εάν το κόμμα του δεν λάβει «αξιοπρεπές» ποσοστό στις εκλογές και ολίγον… από Αλέξη Τσίπρα, οδήγησε σε «συμπεριφορά κοπαδιού» στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ) με μαζική φυγή κεφαλαίων και αρνητικό ρεκόρ για το 2014, με κατακόρυφη πτώση του Γενικού Δείκτη (-4,63%).
Οι χρηματιστηριακοί αναλυτές αποδίδουν τη μεγάλη πτώση στους κάτωθι παράγοντες
α) η έξοδος hedge funds υπό τη μορφή αγελαίας συμπεριφοράς σε τίτλους του Ftse Large Cap [μεγάλη κεφαλαιοποίηση] για να κατοχυρώσουν τα ισχυρά βραχυπρόθεσμα κέρδη του τελευταίου ανοδικού διμήνου Μαρτίου-Απριλίου,
β) οι αλλαγές στους δείκτες MSCI Greece με την έξοδο της μετοχής των Ελληνικών Πετρελαίων ή και άλλων εμποροβιομηχανικών blue chips
γ) το υψηλό πολιτικό ρίσκο που ενισχύεται από τις αποκαλύψεις των Financial Times και
δ) οι ρευστοποιήσεις στη μετοχή της Εθνικής τράπεζας καθώς από την ερχόμενη Τρίτη εισέρχονται οι νέες μετοχές της αύξησης κεφαλαίου.
Η εκτίμηση του «defence-point.gr» για τις εξελίξεις αυτές συνοψίζεται στα ακόλουθα:
Η πρώτη παρατήρηση είναι ότι το «έργο» το έχουμε ξαναδεί. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι και η εξέλιξη θα είναι πανομοιότυπη με τις προηγούμενες φορές, δηλαδή με νέα άνοδο μετά την ολοκλήρωση της εκλογικής διαδικασίας, αφού πολύ απλά το αποτέλεσμα μπορεί να είναι αυτή τη φορά εντελώς διαφορετικό.
Η δεύτερη παρατήρηση είναι, ότι η ορθή ερμηνεία θα πρέπει να στηριχτεί τόσο σε «αντικειμενικούς» παράγοντες, όπως δηλαδή η συνήθης συμπεριφορά των κεφαλαίων όταν στην εξίσωση υπεισέρχεται ο παράγων «πολιτικό ρίσκο», όσο και απόπειρες χειραγώγησης με πολιτικούς ή/και οικονομικούς στόχους.
Στην πρώτη περίπτωση, ήταν απόλυτα προβλέψιμο και αναμενόμενο ότι αυτό θα συμβεί, από τη στιγμή που στη «χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας», οι μεν λένε άσπρο και οι δε μαύρο, οι μεν κοιτούν στην ανατολή και οι δε στη δύση, ενώ άπαντες αντιλαμβάνονται ότι όλα τα πολιτικά κόμματα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, κινούνται σε πολύ μικρότερο εύρος, παρόλα ταύτα επιμένουν να κοροϊδεύουν τον κόσμο.
Τούτων λεχθέντων, είναι απολύτως φυσιολογικό όποιος έχει χρήματα, να μην επιθυμεί να αναλάβει το δεδομένο ρίσκο εξαιτίας της πολιτικής κατάστασης, ειδικά σε μία χώρα που ο πολιτικός της κόσμος, στα ματια πολλών στο εξωτερικό, μάλλον έχει διαφύγει από κάποιο ψυχιατρείο.
Αφού πρώτα εκμεταλλεύθηκε την καλή σε γενικές γραμμές συμπεριφορά του ελληνικού χρηματιστηρίου το τελευταίο διάστημα, αποσπώντας – κατοχυρώνοντας σημαντικά κέρδη, αφού πούλησε σε μονίμως ανυποψίαστους Έλληνες τα «χαρτιά» του (μετοχές), οι οποίοι καλούνται είτε να τα πουλήσουν με απώλειες, είτε να ποντάρουν στο «καλό σενάριο» της πολιτικής σταθερότητας και να αναμένουν την εκ νέου ανάκαμψη της αγοράς, μας χαιρετάει, έως ότου τελειώσουμε την πολιτική μας γυμναστική.
Παράλληλα όμως, η εξήγηση θα ήταν ελλιπής εάν δεν συνυπολόγιζε κανείς και τις παρεμβάσεις που γίνονται από το εξωτερικό, με τα «εντελώς τυχαία» δημοσιεύματα των Financial Times που προσπάθησαν να πείσουν με κάθε τρόπο, ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι όντως είχαν την Ελλάδα «στη σέντρα», έτοιμη για θυσία για να διασωθεί η Ευρωζώνη.
Δεν λέμε ότι αυτό δεν ισχύει, ενώ θα κατηγορούσαμε για επικίνδυνη αφέλεια και ανικανότητα, εάν θεσμοί όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και η Επιτροπή της ΕΕ δεν ετοίμαζαν εναλλακτικά σχέδια δράσης, γνωστά στη στρατηγική ανάλυση ως «contingency planning».
Τα λέμε αυτά, διότι οι αρλούμπες που έχουν ακουστεί τις τελευταίες μέρες και ώρες, με τη γνωστή ροπή προς τη συνωμοσιολογία, δεν έχουν προηγούμενο. Αυτό όμως που επίσης υποστηρίζουμε, είναι ότι είναι μεγάλη η πιθανότητα, η συγκυρία δημοσιοποίησης των θεμάτων να μην ήταν τυχαία, όπως δεν αποτελεί μυστικό ότι ο διεθνής παράγοντας που θέλει για δικό του καλό «πολιτική σταθερότητα», δεν ενθουσιάζεται με την προοπτική ανάληψης εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Το αντίθετο θα έπρεπε να μας εκπλήσσει.Αυτό που όμως κάνει εντύπωση, είναι ότι εάν υιοθετηθεί η ερμηνεία ότι επιχειρούν να επηρεάσουν το ελληνικό εκλογικό σώμα σε βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε υπάρχει ένα μεγάλο κενό στη σκέψη και τον σχεδιασμό τους. Είτε είναι ανίκανοι και ανεπαρκείς στις αναλύσεις τους είτε κάτι άλλο κρύβεται από πίσω… Εξηγούμαστε:
Είναι λίγο δύσκολο να πειστεί κανείς ότι όσοι ποντάρουν να επηρεάσουν το ελληνικό εκλογικό σώμα προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, δεν λαμβάνουν υπόψη το ενδεχόμενο ο γνωστός για την απρόβλεπτη και ενίοτε παρορμητική συμπεριφορά του ελληνικός λαός, να κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που προβλέπουν, με μόνο κίνητρο την αντίδραση στην φερόμενη ως προσπάθεια χειραγώγησής του!
Εάν αυτό ισχύει κι εάν λάβουμε ως προϋπόθεση ότι οι εμπνευστές του σχεδίου είναι ορθολογιστές και… όχι ανίκανοι (με τα ελληνικά δεδομένα, διότι δεν αποκλείεται για λόγους κουλτούρας να μην μπορούν να «πιάσουν» τον ελληνικό τρόπο σκέψης, δεν είναι ασυνήθιστο), τότε ίσως υποκρύπτεται κάτι πιο… «ψαγμένο» στη σκέψη τους.
Ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των δύο δημοσιευμάτων, είναι ότι πρωτεύουσα θέση στις αποκαλύψεις έχει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό του για όσα έγιναν την περίοδο που «τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια» της χώρας (εμείς βέβαια αφήσαμε τα παράθυρα ορθάνοιχτα και μπήκαν, ας μην το ξεχνούμε).
Το ίδιο ισχύει και για τον Αντώνη Σαμαρά, τον οποίο εμφανίζουν να «υποκύπτει» στον Μπαρόζο και να δίνει τη συγκατάθεσή του για να γίνει πρωθυπουργός ο Λουκάς Παπαδήμος. Άρα, πέραν του σεναρίου ότι σαν στόχο έχουν τον Τσίπρα, υπάρχει και αντίστοιχο σενάριο για τον Βενιζέλο και για τον Σαμαρά! Τι συμβαίνει εδώ πέρα;
Είτε θέλουν να «τιμωρήσουν» τον Βενιζέλο που έθεσε ευθέως θέμα αποχώρησης από την κυβέρνηση (ταιριάζει αυτό με το σενάριο που θέλει σαν στόχο τον Τσίπρα), ή στόχος είναι γενικευμένη αποσταθεροποίηση στην Ελλάδα, έστω βραχυχρόνια. Ποιος όμως θα μπορούσε να το κάνει αυτό; Θα μπορούσαν να είναι διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια και λόμπι, που αρέσκονται στο να στήνουν τέτοια παιχνίδια με αμιγώς κερδοσκοπικά κίνητρα.
Πόσες φορές θα μπορούσε κανείς να βγάλει τα λεφτά του παίζοντας με τα παράγωγα (derivatives), π.χ. εάν πόνταρε στη σημαντική πτώση της ελληνικής χρηματαγοράς, έχοντας και τον τρόπο να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση πουλώντας ο ίδιος τίτλους μεγάλης βαρύτητας για τον γενικό δείκτη, έχοντας ενδεχομένως και από εκεί καταγράψει σημαντικά κέρδη;
Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβαίνει και με τα γνωστά «spreads», τα ελληνικά ομόλογα, δηλαδή το κόστος δανεισμού της χώρας που είναι λογικό να πάρει την ανιούσα. Αυτό κάποιους εξυπηρετεί και κάποιους προβληματίζει, εξ αντανακλάσεως, εντός της χώρας. Και το «παιχνίδι» συνεχίζεται…
Αν κάτι πρέπει να κατανοήσουν οι Έλληνες, είναι ότι παρά τις «εθνικοπατριωτικές» κορώνες, τη σημερινή εποχή, όσο «πατριώτης» και να είσαι, ισχύει απολύτως ο αποκαλούμενος και ως «νόμος της ζούγκλας», εναλλακτικά, «το δίκαιο του ισχυρού». Μπορείς ασφαλώς να αποφασίσεις να «αντισταθείς», ολοκληρωτικά ή μέχρι ενός σημείου, όλα όμως εξαρτώνται από το κόστος που είσαι διατεθειμένος να αναλάβεις και όποιος υποστηρίζει όι δεν υπάρχει κόστος, είναι είτε βλαξ είτε επικίνδυνος πολιτικός απατεώνας.
Όποιος υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε π.χ. σούπερ μάρκετ χωρίς προϊόντα σε περίπτωση κρίσης, ή όποιος περιμένει το ένα ή το άλλο γένος να έρθει να μας σώσει, χωρίς να μας πάρει πρώτα… και τα σώβρακα ελέγχοντας απόλυτα τη χώρα, είναι απλά επικίνδυνος ως ανεγκέφαλος, εάν δεν έχει ιδιοτελείς σκοπούς. Και αυτό προσοχή, ισχύει για όλους, χωρίς εξαιρέσεις. Εδώ ισχύει για «εταίρους», δεν θα ισχύει για τους υπόλοιπους; Ξυπνάτε λοιπόν…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου