Sarah Lecoeuvre και Charlotte Pons στη Le Point (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Στα Ηνωμένα Έθνη, οι Ισραηλινοί απουσιάσαν κατά την ψηφοφορία για το ψήφισμα που καταδίκαζε την Ρωσική επέμβαση στην Κριμαία. Μια ουδετερότητα που έπληξε την Ουάσιγκτον.
Νέα προειδοποίηση καταιγίδας μεταξύ Ουάσιγκτον και Ιερουσαλήμ.
Αιτία, όχι η ειρηνευτική διαδικασία -στο χειρότερο σημείο της- αλλά το ουκρανικό ζήτημα.
Όλα ξεκίνησαν πριν λίγο περισσότερο από ένα δεκαπενθήμερο, κατά την ψηφοφορία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ του ψηφίσματος που καταδίκαζε τη ρωσική εισβολή στην Κριμαία και στηρίζει την εδαφική ακεραιότητα της Ουκρανίας . Εξαιρετικό γεγονός: το Ισραήλ δεν ψήφισε μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εκπρόσωποί του ήταν απόντες από την αίθουσα.
Το να λέμε ότι η Ουάσιγκτον δεν το εκτίμησε καθόλου είναι κάτω από την πραγματικότητα.
Ένας πολύ μεγάλος θυμός συγκλόνισε τον Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Αυτή η οργή εκφράστηκε κυρίως στα παρασκήνια.
Και ακόμη περισσότερη επειδή στα αιτήματα διευκρινίσεων από την αμερικανική πρωτεύουσα, οι Ισραηλινοί απάντησαν υποστηρίζοντας ότι μια απεργία επηρέαζε το προσωπικό του Υπουργείου Εξωτερικών.
Ένα επιχείρημα που δεν έπεισε τη Ουάσινγκτον, η οποία κατακεραύνωσε την ισραηλινή αχαριστία «ενώπιον της αμέριστης υποστήριξης των ΗΠΑ προς το Ισραήλ στον ΟΗΕ».
Χειρότερα! Στην Ουάσινγκτον, στραγγαλίστηκαν εντελώς μετά τις δηλώσεις του αρχηγού της ισραηλινής διπλωματίας, σε τηλεοπτική συνέντευξη: «Έχουμε σχέσεις εμπιστοσύνης με τους Αμερικανούς και τους Ρώσους. Η εμπειρία μας με αυτά τα δύο μέρη είναι πολύ θετική …», και ο Αβιγκντόρ Λίμπερμαν πρόσθεσε:« Δεν βλέπω γιατί το Ισραήλ θα έπρεπε να συρθεί στην ουκρανική κρίση».
Παρά την υπενθύμιση της κυβέρνησης Ομπάμα ότι κάθε χρόνο η Ουάσιγκτον πληρώνει στο Ισραήλ τρία δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική βοήθεια, ενώ η Μόσχα παρέχει τακτικά όπλα στους εχθρούς του κράτους του Ισραήλ και ψηφίσει συχνά στα Ηνωμένα Έθνη εναντίον του , τίποτα δεν άλλαξε!
Πριν από 48 ώρες, ο Στρατηγός Amos Gilad, επικεφαλής του πολιτικού τμήματος του Υπουργείου Άμυνας, κτύπησε το καρφί ακόμα λίγο πιο κάτω:
«Η πολιτική του Ισραήλ έχει τα δικά της συμφέροντα ασφαλείας, και ενδέχεται να μην συμπίπτουν πάντα με εκείνα των Ηνωμένων Πολιτειών». Sic!
Ισραήλ: να μην ερεθίσουμε τη Μόσχα
Μήπως αυτό σημαίνει ότι η Ιερουσαλήμ αποφάσισε να εφαρμόσει μια νέα πολιτική εξισορρόπησης, προκειμένου να διατηρήσει τις καλές σχέσεις που διατηρεί αυτήν την περίοδο με τον Βλαντιμίρ Πούτιν;
Για έναν Ισραηλινό αξιωματούχο, ο οποίος ζήτησε ανωνυμία, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.
«Η ικανότητα να βλάψει η Ρωσία σχετικά με τα θεμελιώδη ζητήματα που μας απασχολούν, όπως το Ιράν και τη Συρία, είναι τεράστια. Σε αυτό το πλαίσιο, το Ισραήλ δεν θέλει να συγκρουστεί με τη Μόσχα σε ένα ζήτημα που δεν το αφορά».
Αλλά για άλλους - ηγετικές προσωπικότητες πρώτου πλάνου οι οποίες και αυτές δεν λένε το όνομά τους- η «ουδετερότητα» της κυβέρνησης Νετανιάχου θα είχε έναν επιπλέον λόγο: στην Ιερουσαλήμ, θεωρούν ότι είναι πιο εύκολο οι Αμερικανοί να καταπιούν φίδια παρά να διακινδυνεύσουν να ερεθίσουν τους Ρώσους.
Προς το παρόν, ο Νετανιάχου ακύρωσε όμως τη συμμετοχή του το προσεχή Ιούνιο σε μια συναυλία στην Αγία Πετρούπολη, όπου είχε προσκληθεί προσωπικά από τον Πούτιν προς τιμήν των Ισραηλινορωσικών πολιτιστικών σχέσεων.
Αλλά, ερχόμενη από τη Μόσχα, μια επίσημη αντιπροσωπεία ήταν στο Ισραήλ τις τελευταίες ημέρες για να συζητήσει την ασφάλεια στις δημόσιες μεταφορές...
Πρέπει να θυμίσουμε ότι η σχέση μεταξύ του Ισραήλ και των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ πηγαίνουν πολύ πιο πέρα από την απλή πολιτική.
Ο Άβιγκντορ Λίμπερμαν, ο επικεφαλής της ισραηλινής διπλωματίας, κατάγεται από τη Μολδαβία.
Το δεξί του χέρι, ο Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών, Ze'ev Elkin, προέρχεται από τα ανατολικά της Ουκρανίας.
Επίσης, από την Ουκρανία, ο Yuli Edelstein, πρόεδρος της Κνεσέτ.
Η Sofa Landver, Υπουργός Ένταξης των Μεταναστών, μεγάλωσε στο Λένινγκραντ.
Μόλις πρόσφατα, μήπως δεν ήταν ο Αβιγκντόρ Λίμπερμαν που έλεγε:
«Μια μέρα θα έχουμε έναν ρωσόφωνο Υπουργό Άμυνας, έναν ρωσόφωνο Πρόεδρο, και ίσως σύντομα έναν ρωσόφωνο Πρωθυπουργό!».
Αυτό τα λέει όλα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου