Επικίνδυνα πειράματα με την κρατική κυριαρχία
Στόχος ο ταυτόχρονος έλεγχος και της Ελλάδας
Δημιουργούν πρωτότυπα κράτη με χαρακτηριστικά αποικίας που θα ελέγχουν οι "προστάτες"
Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Μία λύση όπως αυτή που περιγράφει το Κοινό Ανακοινωθέν είναι πολύ χειρότερη και από την καθαρή διχοτόμηση και από το σημερινό status quo. Μπορεί ασφαλώς μία μειοψηφία να διεκδικεί περιορισμούς στην άσκηση της κυριαρχίας της πλειοψηφίας σε διάφορα θέματα και ειδικές ρήτρες προστασίας. Αλλά δεν είναι λογικό αυτές οι πρόνοιες να οδηγούν σε πλήρη κατάργηση του δικαιώματος της πλειοψηφίας να κυβερνά, δηλαδή της Δημοκρατίας!
Η απόλυτη ισότητα πλειοψηφίας – μειοψηφίας που προβλέπει ρητά και με όλους τους τρόπους η «κοινή δήλωση» Έρογλου – Αναστασιάδη, οδηγεί πρακτικά είτε σε μη κράτος, σε δημιουργία δηλαδή προϋποθέσεων μίας νέας Βοσνίας στο νησί, είτε σε κράτος κυβερνώμενο από ξένους διαιτητές, όπως προέβλεπε το σχέδιο Ανάν.
Οι Χριστόφιας και Ταλάτ είχαν καταλήξει σε ένα μείγμα και ζουρλομανδύα και διαιτησίας ξένων!
Οι Ελληνοκύπριοι έχουν δύο δυνατότητες. Η μία να διεκδικήσουν ένα ενιαίο κράτος που θα διατηρεί τα βασικά χαρακτηριστικά του κράτους, αναγνωρίζοντας έστω ευρύτατα δικαιώματα στους τουρκοκύπριους. Η δεύτερη είναι να αναζητήσουν ένα οδυνηρό μεν, αλλά πολιτισμένο διαζύγιο από τη μειονότητα.
Αυτό που πάνε να κάνουν είναι το χειρότερο δυνατό: διατηρούν μία εσωτερική δομή διχοτόμησης, αλλά καταργούν τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά κράτους υπό τα οποία διαβιούν σήμερα. Αλλά, χωρίς κανονικό κράτος δεν μπορεί να υπάρξει καμία προστασία για τους ελληνοκύπριους στο νησί. Χωρίς κράτος, ο ελληνικός πληθυσμός που το κατοικεί εδώ και χιλιάδες χρόνια θα αρχίσει να το εγκαταλείπει, όπως ήδη άλλωστε κάνουν σε όλο και μεγαλύτερους αριθμούς οι πιο μορφωμένοι, ενεργητικοί και νέοι Έλληνες από την Κύπρο και από την Ελλάδα. Και όσοι μείνουν θα χρησιμεύσουν ως όμηροι για τον έλεγχο της Ελλάδας.
Η γεωπολιτική του Κυπριακού
Αν «όλα πάνε καλά», αφενός με τους Κύπριους, αφετέρου με τους Τούρκους και τις σχέσεις τους με το Ισραήλ, τότε το όλο αυτό «κράτος» προορίζεται από τις ΗΠΑ, μαζί με όσους κατοίκους του δεν διαλέξουν την φυγή, να γίνει αναπόσπαστο τμήμα μίας υπό διαμόρφωση ζώνης αμερικανο-ισραηλινο-τουρκικής κυριαρχίας στην ανατολική Μεσόγειο και τη Νότια Ευρώπη, που θα αποκλείσει οριστικά κάθε ρωσική παρουσία στην περιοχή και θα παρεμβληθεί μεταξύ Μέσης Ανατολής και Ευρώπης. Μία Κύπρος προτεκτοράτο, που θα αποβεί επίσης χρησιμότατος μοχλός εκβιασμού και ελέγχου της μητροπολιτικής Ελλάδας. Πιθανά «σενάρια» εκδίωξης Ελλάδας ή και Κύπρου από το ευρώ ή και την ΕΕ θα μπορούσαν να συγκλίνουν στην ίδια κατεύθυνση.
Η Αθήνα θα παραμείνει σε κάθε περίπτωση εσαεί όμηρος μίας παρόμοιας, εξωφρενικής «λύσης» του Κυπριακού, γιατί καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορεί να μείνει αδιάφορη απέναντι στην τύχη των Ελλήνων της Κύπρου. Αλλά η τύχη αυτή θα είναι αποκλειστικά στα χέρια των «προστατών», των διεθνών «νταβατζήδων» και της Τουρκίας, αν οι Κύπριοι στερηθούν της προστασίας «κανονικού» κράτους, ενός κράτους δηλαδή δημοκρατικού, όπου θα ισχύει -στα κεντρικά τουλάχιστον θέματα- ο κανόνας της πλειοψηφίας και κράτους που διαθέτει δικό του στρατό και δικαίωμα αυτοάμυνας, το πιο βασικό δηλαδή από τα δικαιώματα που αναγνωρίζει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ στα κράτη – μέλη του.
Αν δεν υπάρχουν αυτά, το μόνο που θα μπορούν να κάνουν οι Έλληνες της Κύπρου και η κυβέρνηση της Αθήνας, θα είναι να γλείφουν γονατιστοί τις μπότες όλων των μεγάλων δυνάμεως μήπως και τους λυπηθούν. Και η Κύπρος, που υπήρξε πρωτοπόρος στον παγκόσμιο ξεσηκωμό κατά της αποικιοκρατίας, θα γίνει τώρα πρωτοπόρος στην υποδούλωση των Ελλήνων.
Η Κύπρος του Αναστασιάδη, όπως δυστυχώς και η Ελλάδα των Μνημονίων, θυμίζει τώρα την εποχή των ελληνιστικών βασιλείων που οι ολιγάρχες παρέδιδαν αυτοβούλως στους ρωμαίους, με την ελπίδα, που δεν επιβεβαιωνόταν πάντα, ότι αυτοί θα τους αφήσουν τις περιουσίες τους ή και θα τους αναθέσουν πάλι τη διοίκηση των νέων κτήσεών τους.
Ο ελληνικός λαός, μετά από μία παρατεταμένη περίοδο επίχρυσης παρακμής και σαπίλας, τείνει τώρα να γίνει άβουλο πιόνι στα χέρια απολύτως διεφθαρμένων «ηγετών» που δρουν υπό την καθοδήγηση και για λογαριασμό ξένων δυνάμεων.
Η στρατηγική των τετελεσμένων
Ο διεθνής παράγων και η εσωτερική ολιγαρχία έχουν βγάλει τα διδάγματά τους από την εμπειρία του 2004. Τώρα δεν υποτιμούν τον αντίπαλο, δεν περιφρονούν την αντίσταση που ενδεχομένως μπορεί να προβάλει τελικά ο κυπριακός λαός. Έρχονται με πολύ καλύτερα επεξεργασμένη τακτική και στρατηγική.
Ένα στοιχείο αυτής της τακτικής είναι τα τετελεσμένα. Το έπραξαν στον οικονομικό τομέα, αιφνιδιάζοντας τους πάντες με το «κούρεμα» καταθέσεων, το κάνουν κι εδώ. Ήδη, πολύ προτού φτάσουμε στα δημοψηφίσματα, στην αρχή της διαδικασίας, ο Αναστασιάδης υπέγραψε με τη μορφή κοινής δήλωσης, το περίγραμμα το σχεδίου λύσης, ειδικά τα σημεία εκείνα που καταργούν τον κυρίαρχο, ανεξάρτητο και δημοκρατικό χαρακτήρα του κράτους, αναγνωρίζουν συνιστώντα κράτη και το θεμελιώδες αποικιακό χαρακτήρα της λύσης. Αυτό το χαρτί θα μείνει ανεξαρτήτως της τελικής η μη απόρριψης σε δημοψήφισμα, δυσχεραίνοντας οποιαδήποτε αυριανή αμφισβήτηση του αποικιακού χαρακτήρα της λύσης.
Είναι επίσης πιθανό ότι θα έχουμε, αν το επιτρέψει η τουρκική ανελαστικότητα, και μία προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού στα χαρτιά, με την επαναφορά της πρότασης επιστροφής της Αμμοχώστου, με την οποία θα επιδιωχθεί:
- να λυθεί το Κυπριακό επί χάρτου, με την άρση κάθε αποκλεισμού των κατεχομένων
- να καταρρεύσει το εσωτερικό μέτωπο αντίστασης
- να εμφανιστεί η Τουρκία ως φιλειρηνική δύναμη και να αθωωθεί για την εισβολή και κατοχή της μισής Κύπρου
- να αφοπλιστούν Κύπρος και Ελλάδας από το ισχυρότερο διπλωματικό όπλο τους, όσα από τα «μικρά βέτο» του Παπαδόπουλου στην τουρκική ενταξιακή πορεία παραμένουν ενεργά
Καθώς η οικονομική κατάσταση θα χειροτερεύει και το Μνημόνιο θα αδυνατίζει οικονομικά και θα αφοπλίζει νομικά το κυπριακό κράτος, στον πληθυσμό θα αρχίσουν να λένε ότι πρέπει να συγκατατεθεί στη λύση του Κυπριακού για να μπορέσει επιτέλους να έχει ωφελήματα από τους υδρογονάνθρακες.
Οικονομικά συντετριμμένος, σε βαθιά σύγχυση και πανικό, εξαιτίας της απίστευτης έκτασης της προδοσίας των ηγετών του (το απίστευτο των όσων συμβαίνουν και ειδικά όσων κάνει ο Αναστασιάδης είναι τελείως κεντρικό στοιχείο του εξαιρετικά σύνθετου ψυχολογικού πολέμου που διεξάγεται), συγκλονισμένος από τα όσα συμβαίνουν σε Κύπρο και Ελλάδα, αναμένουν ότι ο Κυπριακός λαός θα καταλήξει τελικά να βάλει ο ίδιος τη θηλιά στον εαυτό του, προσυπογράφοντας την αυτοκτονία του κράτους του, που κέρδισε με αίμα των αγωνιστών της ΕΟΚΑ και όσων αντιστάθηκαν στο χουντικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Ελπίζει κανείς, παρ’ όλα αυτά, καθώς το νησί προσεγγίζει στο σημείο μηδέν, να βρεθούν οι δυνάμεις μίας σωτήριας παλλαϊκής έγερσης και στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου