Χωρίς αμφιβολία η Αμερική είναι και σήμερα η πρώτη υπερδύναμη του πλανήτη, αν και αμφισβητείται πλέον από τη Μόσχα και το Πεκίνο –ιδιαίτερα η Κίνα θα μπορούσε και να την «εκβιάσει», καθώς διαθέτει μερικά τρισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά ομόλογα και αποθέματα.
Η Ουάσιγκτον, έχει ακόμα και σήμερα την ισχύ, αλλά και τη βούληση, να επιτίθεται όχι πάντα με επιτυχία προς υποστήριξη των στρατηγικών της συμφερόντων σε οποιονδήποτε μέρος του κόσμου.
«Προσφιλή» της περιοχή παραμένει η Μέση Ανατολή, όπου συνεχίζει να έχει εμμονές και πάθη. Παρά το γεγονός ότι οι λαοί της περιοχής μισούν τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Αμερικανοί επιμένουν στο στόχο τους, να τη θέσουν υπό τον έλεγχο τους, αν και η πολιτική της για την ενέργεια μετατίθεται και μετατοπίζεται σε άλλα μέρη του κόσμου, αλλά και στο εσωτερικό της. Στους σχεδιασμούς της από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα, τον ακρογωνιαίο λίθο αποτελούσε πάντα το Ισραήλ, που με τη σειρά του ευεργετήθηκε από τις ΗΠΑ, και στρατιωτικά και οικονομικά. Βεβαίως, η μία χώρα χρησιμοποιούσε την άλλη, αλλά φαίνεται πως το Εβραϊκό Κράτος εκμεταλλεύθηκε περισσότερο από την Αμερική τη σχέση τους. Αυτή τη στιγμή νοιώθει τόσο δυνατό, ώστε «να βγάζει τη γλώσσα» στην προστάτιδά του…
Την περασμένη εβδομάδα όσοι βρεθήκαμε στο Κογκρέσο γίναμε μάρτυρες του εξής φαινομένου. Από τη μία, η κυβέρνηση του Μπάρακ Ομπάμα, διά του υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι και άλλων ανώτερων αξιωματούχων, να προσπαθούν να πείσουν τους βουλευτές και τους γερουσιαστές για την ανάγκη να υποστηρίξουν το σχέδιο συμφωνίας με το Ιράν, και από την άλλη το «Εβραϊκό Λόμπι» με την υποστήριξη του Ισραήλ, να αντικρούει το Λευκό Οίκο μέσα στο γήπεδό του. Και να κερδίζει… Ναι, δεν διαβάσατε λάθος… Ο πρόεδρος Ομπάμα βρίσκεται στη δεινή θέση να προσπαθεί να υλοποιήσει ένα από τους στόχους του προεκλογικού του προγράμματος, που ήταν το κλείσιμο του πυρηνικού οπλαστασίου του Ιράν, και να χάνει στην έδρα του από το Ισραήλ, που βεβαίως παραμένει και αυτή τη στιγμή που ομιλούμε ο μεγαλύτερος σύμμαχος των ΗΠΑ.
Ο πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου δεν έχει την καλύτερη γνώμη για τον Αμερικανό πρόεδρο. Και βεβαίως δεν κάνω κάποια μεγάλη αποκάλυψη, διότι είναι ευρύτατα γνωστόν πως οι σχέσεις της Ουάσιγκτον με το Τελ Αβίβ βρίσκονται στο ναδίρ, λόγω της διαφορετικής αντίληψης των πραγμάτων σε ότι αφορά το Ιράν. Οι Αμερικανοί πιστεύουν ότι μπορούν να συνεννοηθούν με τη Τεχεράνη και οι Ισραηλινοί τους απάντησαν μέσω του Κογκρέσου ότι είναι αφελείς να πιστεύουν ότι το Ιράν σταμάτησε να είναι η πηγή του κακού για την Αμερική.
Το τελευταίο διάστημα δεν πάει τίποτα καλά για τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Χάνει σε όλα τα μέτωπα διότι ενώ αποφάσισε να τερματήσει τις αμερικανικές επεμβάσεις και παρεμβάσεις στο εξωτερικό και να παρακολουθεί τους «κακούς» εξ αποστάσεως, την ίδια στιγμή δεν φρόντισε να καλύψει τα νώτα του. Οι συμμαχίες του, ιδιαίτερα στη Μέση Ανατολή, έχουν σχεδόν καταστραφεί και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο κ. Ομπάμα πίστεψε προβληματικούς ηγέτες όπως ο Ταγίπ Ερντογάν και έσπασε την αλυσίδα του άξονα με την Αίγυπτο και το Ισραήλ, που βοήθησε σημαντικότατα στο παρελθόν τις ΗΠΑ. Με τα σημερινά δεδομένα, το Κάιρο δείχνει περισσότερη εμπιστοσύνη στη Μόσχα και το Τελ Αβίβ νοιώθει ισχυρό για να σταθεί και να αντισταθεί με τις δικές του δυνάμεις. Ηδη, έχει προχωρήσει σε «συνεννόηση» με τη Σαουδική Αραβία στοχεύοντας από κοινού να κτυπήσουν το Ιράν, και στη Μέσόγειο προσβλέπει στη στρατηγική συνεργασία με την Κύπρο και την Ελλάδα στα θέματα ενέργειας.
Η Λευκωσία και η Αθήνα σύρονται πάντα από τα γεγονότα, καθώς οι προβλέψεις των υπευθύνων καλύπτουν μόνο τη συμπεριφορά του μικρόκοσμου της Πλατείας Κολωνακίου. Ετσι, μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια ότι θα παραμείνουν ουραγοί και σ’ αυτό το νέο γεωπολιτικό παιγνίδι που παίζεται στη γειτονιά μας…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου