Πόσο άραγε είναι παρακινδυνευμένο να προβλέψει κανείς ότι το στρατιωτικό πλήγμα των ΗΠΑ στη Συρία θα πρέπει να θεωρείται με τα σημερινά δεδομένα ως βέβαιο, μετά τη δήλωση στην οποία προέβη πριν λίγο ο… εκκεντρικός γηραιός Ρεπουμπλικάνος Γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν;
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Ο εν λόγω, αφού πρώτα μίλησε με τον πρόεδρο, Μπάρακ Ομπάμα, δήλωσε ότι εάν δεν εγκριθεί η πολεμική επιχείρηση των ΗΠΑ στη Συρία, αυτό θα είναι καταστροφικό, αφού θα υπονομεύσει την αξιοπιστία των Ηνωμένων Πολιτειών.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: Εάν οι Ρεπουμπλικάνοι στηρίξουν, τότε η στρατιωτική επίθεση θα πραγματοποιηθεί. Μέχρι στιγμής αντιδρούν, όχι διότι δεν τους πείθουν οι αποδείξεις της κυβέρνησης, αλλά διότι δεν τάσσονται υπέρ «περιορισμένου» πλήγματος, απαιτώντας ολοκληρωτική πολεμική εμπλοκή!
Κατά συνέπεια, εάν είναι στοιχειωδώς λογική η ηγεσία των Ρεπουμπλικάνων, εν όψει του διλήμματος να προχωρήσει περιορισμένο πλήγμα ή να μην γίνει απολύτως τίποτε, θα επιλέξουν να στηρίξουν τον Ομπάμα, εφόσον το θέμα τίθεται υπό το πρίσμα της «αξιοπιστίας» που επικαλούνται. Λογικό ή όχι;
Είναι όμως ενδεχόμενο, σε εξέλιξη να βρίσκεται ένα «παιχνίδι» με σκοπό να οδηγήσουν τη Ρωσία σε υπαναχώρηση στις θέσεις της, ώστε να καταστεί μια άλλη διευθέτηση της επόμενης ημέρας στη Συρία, πιο κοντά σε όσα θεωρούνται στις ΗΠΑ ως εθνικά συμφέροντα. Δηλαδή, να μην βρισκόμαστε ενώπιον μιας εσωτερικής διαφωνίας στις ΗΠΑ, αλλά μιας τακτικής κίνησης η οποία στόχο έχει να αλλάξει την άκαμπτη στάση των Ρώσων στις μέχρι τώρα συνεννοήσεις.
Εάν η υποψία αυτή ισχύει, το πρόβλημα δεν έχει εύκολη λύση για δυο λόγους. Αφενός διότι το κύριο θέμα διαφωνίας των δυο πλευρών είναι η τύχη του Άσαντ (δύσκολο πραγματικά να συμφωνήσουν) και αφετέρου η ρωσική – ορθολογική – πεποίθηση, ότι χωρίς «άρβυλα στο έδαφος», ο αντικειμενικός σκοπός της ανατροπής του Σύρου ηγέτη δεν μπορεί να επιτευχθεί…
Λίγη υπομονή και οι απορίες μας θα λυθούν… ας ελπίσουμε ότι οι δηλώσεις της τουρκικής αντιπολίτευσης με τις οποίες κατηγορείται ο Ερντογάν πως με την πολιτική του «αρχίζει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο» (προς την κατεύθυνση αυτή κινείται και ο πιο μετριοπαθής Λευκός Οίκος), αποτελούν απλές πολιτικές υπερβολές.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου