Είναι γεγονός πως όποτε επανέρχεται στην «επιφάνεια» το όνομα Καραμανλής, κάποιοι αλλάζουν χρώμα και ελπίζουν πως η καλοστημένη προπαγάνδα θα (ξανα)λειτουργήσει για να νιώσουν οι ίδιοι καλύτερα. Πέρα από την αυτό-αποδόμησή του που πέτυχε ο Κώστας Καραμανλής μέσα από την στήριξη του Αντώνη Σαμαρά και τα συνεχή «ναι» στα μνημόνια και στους όρους υποταγής της χώρας και εξαθλίωσης του Λαού, αξίζει να προσπαθήσουμε να δούμε ποιοι κινούσαν τα νήματα της προπαγάνδας κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του και γιατί κάποιοι ήθελαν νεκρό τον Κώστα Καραμανλή.
Οι μηχανισμοί προπαγάνδας που γκρέμισαν την κυβέρνηση Καραμανλή, παίζουν το τελευταίο τους χαρτί απαξιώνοντας όχι μόνο τη δικαστική έρευνα, αλλά και όποιον τολμήσει να αναφερθεί στο παρασκήνιο τεράστιας σημασίας γεγονότων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή. Οι συκοφάντες, έμμισθοι κλακαδόροι του συστήματος Παπανδρέου έχουν εξαπολύσει οχετό ειρωνείας για την συγχώνευση των γνωστών υποθέσεων των υποκλοπών, των πυρκαγιών κλπ γεγονότων και του σχεδίου «Πυθία».
Διαρροή της απόρρητης πρωθυπουργικής ενημέρωσης!
Γιατί κανείς δεν συζητά αυτά που κατατέθηκαν, μεταξύ άλλων φοβερών που συνέβησαν στην Ε.Υ.Π. επί ΓΑΠ, σε Δικαστήριο της Αθήνας προ 5 μηνών (περίπου) τα οποία αποκάλυψαν οι εφημερίδες «Επενδυτής» και «Η Ελλάδα αύριο» και με βάση τα οποία ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ήταν θύμα υποκλοπής και διαρροής σε αναρμόδιους, άκρως απόρρητων πληροφοριών της Ε.Υ.Π.;
Άραγε, πόσο τυχαίο μπορεί να είναι ένα γεγονός -το οποίο τονίζουμε πως κατατέθηκε σε αίθουσα Ελληνικού Δικαστηρίου και όχι σε Δικαστήριο της Μανάγκουα- μέσα από το οποίο αποκαλύπτεται η συστηματική διαρροή άκρως απόρρητων πληροφοριών από το θεσμικό όργανο (Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών) προς τον πρωθυπουργό της χώρας;
Εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχει κινηθεί καμία ενέργεια από κάποιον αρμόδιο Εισαγγελέα! Κανείς δεν ενδιαφέρεται για ένα κύκλωμα ανθρώπων το οποίο μεθοδευμένα υπέκλεπτε και παρέδιδε σε αναρμόδια πρόσωπα, άκρως απόρρητες πληροφορίες (προφανώς μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος) που είχαν σαν αποδέκτη τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή.
Γιατί, άραγε, δεν αποτελεί σημείο εισαγγελικής έρευνας η συγκεκριμένη παράνομη ενέργεια;
Μήπως επειδή εμπλέκονται -πιθανότατα- υψηλά πολιτικά πρόσωπα;
Μήπως επειδή εμπλέκονται -πιθανότατα- ξένες μυστικές υπηρεσίες;
Μήπως επειδή εμπλέκονται -πιθανότατα- άνθρωποι των Ελληνικών μυστικών υπηρεσιών;
Σαφέστατα, τόσο οι υποκλοπές, όσο και η αποκάλυψη για παρακολούθηση και σχεδιασμό δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, όσο και γενικότερο το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας, αποτελούν πολύ σοβαρά θέματα με τα οποία είναι υποχρεωμένη η Ελληνική Δικαιοσύνη να ασχοληθεί, να αποκαλύψει τους εμπλεκόμενους και να τους οδηγήσει (τουλάχιστον όσους από αυτούς είναι Έλληνες πολίτες γιατί με τους ξένους θα είναι πράγματι λίγο δύσκολο) στο εδώλιο του κατηγορουμένου για να δικασθούν για άκρως ειδεχθείς (προδοτικές) ενέργειες που αποσκοπούσαν στην δημιουργία ανωμαλίας στο εσωτερικό της Ελλάδας.
Όμως, η υποκλοπή και η διαρροή άκρως απόρρητων πληροφοριών της Ε.Υ.Π., οι οποίες αποστέλλονταν (και αποστέλλονται) μόνο στον πρωθυπουργό, δεν αποτελεί μείζον θέμα;
Οι μυστικές υπηρεσίες και ο ρόλος τους
Το να πιστεύει ή να θέλει κανείς να πείσει τους πολίτες, ότι οι μυστικές υπηρεσίες (τουλάχιστον εκείνες που λειτουργούν σε σοβαρά κράτη και με σοβαρή δομή και ηγεσίες) περιορίζονται μόνο στην γεωγραφική επικράτεια των χωρών τους, αν δεν είναι κακό ανέκδοτο, τότε είναι «εισαγωγή πληροφορίας» η οποία δεν μπορεί να σταθεί ούτε στη λογική, ούτε στην πραγματικότητα και γεννά πλήθος ερωτηματικών για τις σκοπιμότητες που υποκρύπτονται πίσω από εκείνους που τις διαδίδουν (συνήθως δημοσιογράφοι που έχουν ετήσια 1-2 μεγάλες αποκαλύψεις «χαμηλού βάρους», δηλαδή ακίνδυνες για το πολιτικό κατεστημένο).
Οι μυστικές υπηρεσίες σκοπό έχουν την συλλογή πληροφοριών, αλλά και την δημιουργία συνθηκών που θα ωφελήσουν τα συμφέροντα εκείνων των χωρών που εκπροσωπούν.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μία καταιγίδα ειδήσεων σχετικά με τον κόσμο των μυστικών υπηρεσιών. Αυτή η καταιγίδα, μάλιστα, αφορά την Ρωσία, τη Γερμανία (κατ’ επέκταση ολόκληρη την Ε.Ε.), τη Λατινική Αμερική και τις ΗΠΑ. Προφανώς, οι μυστικές υπηρεσίες λειτουργούν, παρακολουθούν, παρεμβάλλονται και αν μπορούν υλοποιούν σειρά συγκεκριμένων δράσεων, πάντα για το συμφέρον των κρατών τους.
Για κάποιους, στην Ελλάδα, αυτά μπορούν να συμβαίνουν παντού, εκτός από τη χώρα μας. Δηλαδή, ισχυρίζονται ότι είναι δυνατόν αμερικανοί πράκτορες να έχουν διεισδύσει στα άδυτα της Γερμανίας, αλλά δεν είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο στην Ελλάδα...!
Αυτοί που προχωρούν σε αυτόν τον ισχυρισμό είτε είναι ηλίθιοι είτε… «βαλτοί» (και φυσικά δεν αποκλείεται να έχουν και τα δύο χαρακτηριστικά), αφού ακόμη και στις μυστικές υπηρεσίες είναι γνωστό πως ενίοτε (αν όχι πάντα) υπάρχουν «ασθενείς κρίκοι» (για λόγους οικονομικούς, προσωπικούς, πολιτικούς κ.α.) που "παίζουν" - εργάζονται για δύο ή περισσότερα «στρατόπεδα», ενώ είναι επίσης γνωστό ότι κατά πάγια τακτική υπάρχουν συγκυριακές ανταλλαγές πληροφοριών μεταξύ ξένων μυστικών υπηρεσιών για μείζονος σημασίας γεγονότα, μέσα στα πλαίσια των ενεργειών καλής θελήσεως, αλλά και μίας ευρύτερης -και πάντα άτυπης- συνεργασίας, για την δημιουργία ή την διατήρηση «διαύλων επικοινωνίας» για εξυπηρέτηση τυχόν μελλοντικών αναγκών.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη βομβιστική ενέργεια στη Βοστώνη όπου αποκαλύφθηκε ότι οι Ρωσικές υπηρεσίες είχαν παράξει ανάλογη ενημέρωση -όπως έπραξαν κι εδώ- στις Αμερικάνικες υπηρεσίες. Και δεν πρέπει να μας προκαλεί καθόλου εντύπωση το γεγονός της ανάπτυξης δικτύων συλλογής πληροφοριών και ομάδων ασφαλείας από τις μεγάλες ξένες υπηρεσίες πληροφοριών για την προστασία των δικών τους αποστολών και επισήμων στο εξωτερικό ιδιαίτερα όταν υπάρχει επίσκεψη κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων…
Μέσα σε αυτό ακριβώς το μοτίβο και μέσα στα πλαίσια δημιουργίας ενός ψυχρού κλίματος λειτουργούν οι ξένες μυστικές υπηρεσίες και στην Ελλάδα, τα στελέχη των οποίων ενίοτε προσπαθούσαν να συντηρήσουν ένα ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής.
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια της «αγαστής» συνεργασίας και «συμμαχίας», γίνονται συχνά απόπειρες «πώλησης» τεχνολογικού εξοπλισμού προκειμένου να εξυπηρετείται η απρόσκοπτη και συνεχής παρακολούθηση της ροής πληροφοριών (μέσω λογισμικών), αλλά και σχεδιασμών και εκτέλεσης επιχειρήσεων της υπηρεσίας που αγοράζει το «προϊόν» (χαρακτηριστικό παράδειγμα για την περίπτωση της Ελλάδας, η αγορά του C4I -της αμερικανικών συμφερόντων εταιρείας SAIC- για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004).
Η απομάκρυνση Καραμανλή από τις «συμμαχικές» οδηγίες
Με την αλλαγή της Κυβέρνησης το 2004 και κυρίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διακρίναμε όλοι μια αλλαγή στάσης της κυβέρνησης. Έτσι, το ότι πιθανότατα οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν κυβερνητικά στελέχη εκείνης της εποχής δεν προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση… Άλλωστε αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο Πρέσβης τους (Ρις) όπως αποκάλυψαν και τα “Wikileaks”.
Την ίδια περίοδο θεωρούμε ότι οι Αμερικανοί πρέπει να ήταν πολύ δυσαρεστημένοι που η Ελληνική Κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή δεν στήριξε, όπως θα ήθελαν, το σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος… Όλως τυχαίως (σε σχέση με την διαδοχή Καραμανλή) ο μόνος που υποστήριζε θερμά το σχέδιο Ανάν και την πανθομολογούμενη τουρκική επικυριαρχία που αυτό θα επέβαλε, ήταν ο Γιώργος Α. Παπανδρέου.
Τον Απρίλη του 2008, ο Κώστας Καραμανλής εκφράζοντας το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού είπε το μεγάλο ΟΧΙ, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, για την ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Είχε βέβαια προειδοποιήσει μήνες πριν τον αμερικανικό παράγοντα για την στάση του αυτή (Νίμιτς και ΣΙΑ) και οι Αμερικανοί ήταν ήδη έξαλλοι από τις αρχές του έτους (2008) όταν υπεγράφη στο προεδρικό μέγαρο της Σόφιας η συμφωνία των μετόχων και το καταστατικό της διεθνούς εταιρείας για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης. Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ εθεωρείτο «λίαν σημαντικό» ζήτημα για την πολιτική παρακαταθήκη του Μπους Τζούνιορ όπως άλλωστε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ανέφερε και ο Έλληνας Πρέσβης στις ΗΠΑ κ. Αλέξανδρος Μαλλιάς σε τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ. Λέγεται μάλιστα ότι ο έμπειρος διπλωμάτης δέχθηκε «συμβουλές» από την τότε αναπληρώτρια σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ κυρία Τζούντυ Άσλευ ότι Ελληνική αρνησικυρία «θα σήμαινε ατυχή επιλογή με συνέπειες» και προανήγγειλε την αναβολή κάθε εξέλιξης στο πρόγραμμα Visa Waiver. Υπενθυμίζουμε ότι οι ΗΠΑ τελικά αρνήθηκαν τη χορήγηση Βίζας μόνο στους Έλληνες πολίτες από όλους τους άλλους πολίτες χωρών της Ε.Ε.
Το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι σε συνδυασμό με την επίσκεψη Καραμανλή αργότερα τον ίδιο μήνα στη Μόσχα για να συζητήσει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν τον αγωγό “Southstream” έκανε έξαλλους τους αμερικανούς (που προωθούσαν τον αγωγό της “Nabucco”) και κάποιους ευρωπαίους… Δεν συγχώρησαν ποτέ την πατριωτική (και όχι συμμαχική) στάση του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού.
Χαρακτηριστικό είναι έγγραφο που διέρρευσε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο στις 23/4/2008 στα περίφημα “Wikileaks” και που αναφέρει πως η Γερμανία αντιλαμβάνεται την απογοήτευση των ΗΠΑ για το βέτο της Ελλάδος προς την ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα οι συντάκτες του εγγράφου υπογράμμισαν ότι προσωπικώς η καγκελάριος δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα τις ημέρες πριν από τη Σύνοδο για να πείσει τον Καραμανλή να βάλει νερό στο κρασί του.
Εμείς θεωρούμε ότι δεν είναι τυχαίο πως στο έγγραφο αυτό υπάρχει και μια έμμεση αναφορά για το Σκοπιανό και την ανατροπή της Κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993.
«Τουλάχιστον μία κυβέρνηση έχει καταρρεύσει εξαιτίας του ονόματος» αναφέρει και προσθέτει «και έτσι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι πολύ προσεκτική…».
Τα σκάνδαλα και η απόπειρα δημιουργίας κλίματος ανωμαλίας
Στη συνέχεια ακολούθησαν πολλά γεγονότα που κλόνισαν την τότε Κυβέρνηση όπως το θέμα της “Siemens” και η περίεργη εμπλοκή των Γερμανών τον Ιούλιο, η εμμονή κάποιων συγκεκριμένων κομματικών και δημοσιογραφικών κύκλων να βρουν σκάνδαλο στην υπόθεση Βατοπεδίου τον Σεπτέμβριο (αν και δικαστικά δεν διαπιστώθηκε ζημία του Δημοσίου και ενώ η υπόθεση βρισκόταν σε εξέλιξη πολλά χρόνια πριν) και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς παραδόθηκε η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις σε σχέδιο ανωμαλίας, που όπως έχουμε διαβάσει αλλά και όπως λένε κάποιοι παλιότεροι θύμιζε έντονα το ξενοκίνητο παρακράτος τον Μάιο του 1963…
Φημολογείται έντονα ότι έγινε «ο κακός χαμός» με χιλιάδες πακέτα καρτοκινητών μέσα σε λίγα λεπτά για την κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων κυρίως μαθητών… Λέγεται ότι μόνο στα μέλη των 15μελών συμβουλίων των σχολείων είχαν σταλεί με μαζική αποστολή δεκαπέντε χιλιάδες SMS γεγονός που όπως λένε αρμοδιότεροι αυτή η πρωτοβουλία ξεπερνούσε κατά πολύ τις οργανωτικές δυνατότητες οποιασδήποτε ομάδας ή Κόμματος στήριξε εκείνες τις μεγάλες κινητοποιήσεις. Προφανώς οι τότε κινητοποιήσεις είχαν σχεδιαστεί από καιρό πριν για να αναπτυχθούν με την κατάλληλη ευκαιρία και αυτό συνέβη επ΄ ευκαιρία της δολοφονίας του άτυχου παιδιού.
Το γεωπολιτικό παιχνίδι για μία ισχυρή Ελλάδα
Κυριότερο όμως απ΄ όλα αυτά για την έντονη δυσαρέσκεια των αμερικανών θεωρούμε πως ήταν οι συμφωνίες και τα ανοίγματα Καραμανλή προς την Ρωσία και την Κίνα. Άλλωστε τα τηλεγραφήματα των αμερικανών πρέσβεων της Αθήνας προς την Ουάσιγκτον που αποκάλυψαν τα “Wikileaks” αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων εκείνης της εποχής είναι χαρακτηριστικά.
Ιδιαίτερα τα θέματα της ενεργειακής πολιτικής, οι αμυντικές συμφωνίες για την προμήθεια ρωσικών οπλικών συστημάτων αλλά και το Δορυφορικό «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά την Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» της Ε.Υ.Π. με το ρώσικο λογισμικό πρέπει να ενόχλησαν πάρα πολύ τους αμερικανούς, γιατί εξυπηρετούσαν άριστα τα Εθνικά συμφέροντα της Ελλάδας, την απέκοπταν από τον συνεχή έλεγχο, της έδιναν μίας ιδιαίτερη δυναμική και ανεξαρτησία σχεδιασμών, κινήσεων και αποφάσεων, άλλαζαν δραματικά τη γεωπολιτική ισορροπία στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, αποδυνάμωναν τη στρατηγική σημασία των Δαρδανελίων και της Τουρκίας, περιόριζαν την εξάρτηση της Πατρίδας μας από το πετρέλαιο, καθιστούσαν τη χώρα μας «ελεγκτή» της ροής του φυσικού αερίου προς Αλβανία και Σκόπια, οχύρωναν την Ελλάδα από περαιτέρω εισβολή κυμάτων λαθρομεταναστών και το κυριότερο καθιστούσαν την Πατρίδα μας χώρα με ειδικό γεωπολιτικό βάρος στην Ε.Ε. και στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα.
Αυτό όμως που φοβήθηκαν περισσότερο οι αμερικανοί ήταν ότι με αυτόν τον τρόπο η Ρωσία καθίστατο και πάλι ένας δυνατός παίκτης στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή. Να σημειωθεί στο σημείο αυτό ότι ο αγωγός “South Stream” θα συνέδεε την Ρωσία με την Ιταλία παρακάμπτοντας την Τουρκία. Θα ξεκίναγε από την Νότια Ρωσία και μέσω της Μαύρης Θάλασσας, της Βουλγαρίας (Μπουργκάς) και Ελλάδας (Αλεξανδρούπολη) θα κατέληγε στην Ιταλία, αφού θα τροφοδοτούσε μέσω Ελλάδας και τις υπόλοιπες Βαλκανικές χώρες.
Ο ύποπτος ρόλος συγκεκριμένων αμερικανών αξιωματούχων όπως του προξένου Θεσσαλονίκης Μπράιαν Χόι Λι με την «έντονη» δραστηριότητα σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα (και με έμφαση στις επαφές του με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής αλλά και τις απόπειρές του να δημιουργήσει ανθελληνικό «πυρήνα» στους Ρομά της Κομοτηνής), αλλά κυρίως του τότε βοηθού υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Μπράιζα και της τουρκικής καταγωγής συζύγου του Ζεϊνό Μπαράν έπαιξαν κατά τη γνώμη μας πολύ ειδικό και σπουδαίο ρόλο στις μετέπειτα εξελίξεις.
Για παράδειγμα η Μπαράν «εκπόνησε» το 2008 μια «μελέτη» υπό την αιγίδα του γνωστού αμερικανικού “Hudson Institute” που κοινοποιήθηκε στα μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου και ήταν ένας λίβελος κατά του Κ. Καραμανλή και της Κυβέρνησής του. Η «μελέτη» αυτή διοχετεύθηκε σε όλα τα Δυτικά Κέντρα λήψης αποφάσεων.
Η τουρκάλα δημοσιογράφος και σύζυγος του Μπράιζα ανέφερε μεταξύ άλλων στην «μελέτη» της αυτή για τις συχνές συναντήσεις Καραμανλή – Πούτιν, χαρακτήριζε τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης ως «αντιδραστικό» έργο που θα λειτουργούσε ως «γέφυρα» επιρροής της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή, ότι η Ρωσία μέσω του τερματικού σταθμού στην Αυστρία θα αποκτούσε σημαντικές πληροφορίες για τα ενεργειακά αποθέματα της Ε.Ε. και ότι η πολιτική και οικονομική της επιρροή θα αυξανόταν κατακόρυφα ενώ θα είχε και τη δυνατότητα να διαθέτει τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση των τιμών παγκοσμίως.
Οι Αμερικάνοι που μάλλον είχαν αιφνιδιαστεί με τον γερμανορωσικό “Nord Stream” πανικοβλήθηκαν στην ιδέα και ενός αντίστοιχου, του “South Stream”. Χαρακτηριστικό του πανικού των Αμερικανών ήταν και η έκφραση της δυσφορίας τους αυτής και δημοσίως. Ο Μπράιζα από το καλοκαίρι του 2007 σε μια προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον Νότιο αγωγό δήλωσε ότι: «περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση της Ε.Ε. με όρους πολιτικής ανταγωνισμού», ενώ σε τηλεγράφημά του (17/12/2007) προς τον Έλληνα Πρέσβυ κ. Μαλία ανέφερε με τον γνωστό αμερικανικό υπεροπτικό τρόπο:
«Πρόκειται για μια ολέθρια ενέργεια του Πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας. Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μια προειδοποίηση; Τι συμβαίνει; Αποφάσισε η Ελλάδα να ρίξει λευκή πετσέτα ως προς τον TGI και να σφυρηλατήσει στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο, με συνέπεια το μερίδιο της Gazprom στην αγορά φυσικού αερίου στην Ελλάδα να συνεχίσει να είναι 100%; Βρισκόμαστε σε σύγχυση»,
ενώ η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα σε τηλεγράφημά της προς την Ουάσιγκτον (22/8/2008) ανέφερε:
«Μια ομάδα Ρώσων, στελέχη της αμυντικής βιομηχανίας, είναι προγραμματισμένο να επισκεφθεί την Αθήνα για να συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους την προμήθεια ρωσικών αρμάτων μεταφοράς προσωπικού. Τον Σεπτέμβριο η Ελληνική Βουλή αναμένεται να επικυρώσει τη συμφωνία για τον αγωγό “South Stream”. Έχουμε εργαστεί ώστε να ανατρέψουμε και τις δύο αυτές αρρωστημένες κινήσεις, όμως περαιτέρω συζητήσεις με Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον για το θέμα θα βοηθούσαν».
Για όλα αυτά κυβερνητικά στελέχη της εποχής έκαναν πρόσφατα σχετικές αποκαλύψεις στον Τύπο για τις πιέσεις και τις νουθεσίες που εδέχθησαν από αμερικανούς αξιωματούχους της εποχής εκείνης.
Το ότι οι αμερικανοί είναι συνηθισμένοι σ΄ αυτές στις πρακτικές φαίνεται και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις στον Τύπο για τις δημόσιες δηλώσεις τους για το θέμα της πώλησης της ΔΕΠΑ σε ρωσική εταιρεία.
Όλα τα παραπάνω όπως και άλλα γεγονότα που έλαβαν χώρα την περίοδο 2004 – 2009 έπαιξαν το δικό τους ρόλο στην αποσταθεροποίηση της Κυβέρνησης και της χώρας.
Γεγονότα, όπως η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω και απαγωγών μεγαλοεπιχειρηματιών όπως του Μυλωνά τον Ιούνιο του 2008 και του Παναγόπουλου τον Ιανουάριο του 2009, όπως η κοινωνική – εκκλησιαστική αναταραχή με την κρίση στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων που παραλίγο να εκθρονίσει και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Μακαριστό Χριστόδουλο δημιουργώντας έτσι τεράστια προβλήματα σε Εκκλησία και Πολιτεία.
Εξίσου σημαντικό είναι και το γεγονός της πτώσης του ελικοπτέρου με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας την 11η Σεπτεμβρίου 2004 και αυτό γιατί δύο ημέρες μετά ανατινάχθηκε στο αεροδρόμιο του Καΐρου το αυτοκίνητο δύο λογιστών του Πατριαρχείου. Και αν όντως ήταν εγκληματική – δολοφονική ενέργεια μήπως επελέγη το Άγιο Όρος ως στόχος για να περαστεί και ένα μήνυμα προς την πλευρά Πούτιν που τότε το επισκεπτόταν συχνά πυκνά;
Βέβαια ήταν και οι «συμπτωματικές» φονικές και καταστροφικές πυρκαγιές του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2007 που δεν είναι δυνατόν να έγιναν χωρίς καλά οργανωμένο σχέδιο -ακούγεται πως οι αμερικανοί αρνήθηκαν να παράσχουν βοήθεια μέσω των δορυφόρων τους χρησιμοποιώντας γελοία επιχειρήματα-, για δολοφονικές τρομοκρατικές επιθέσεις και κτυπήματα κατά της αμερικανικής πρεσβείας με εντυπωσιακό τρόπο, αλλά και για σχεδιασμό από την Τουρκία πρόκλησης «θερμού» επεισοδίου τύπου Ιμίων στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελόριζου στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν νέες «γκρίζες ζώνες».
Ο πρόθυμος Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Ειδικής βαρύτητας και -φυσικά- σπουδαιότητας, είναι και η στάση της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (Γιώργος Παπανδρέου και συγκεκριμένων στελεχών του ΠΑ.ΣΟ.Κ.) με την εμμονή της σε θέματα όπως της «υπόθεσης» Πακιστανών, προμήθειας συστημάτων υψηλής τεχνολογίας από Ε.Δ., ΕΛ.ΑΣ., Λ.Σ., Π.Υ. και την Ε.Υ.Π., αλλά και οι αποκαλύψεις των “Wikileaks” για το ρόλο του Γιώργου Παπανδρέου που δήλωνε ευθαρσώς στους Αμερικανούς «Νιώθω πολύ κοντά σας, κάντε με μεσολαβητή σας…».
Επίσης, η στάση του ίδιου του κ. Παπανδρέου και στελεχών της Κυβέρνησής του αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους που έσπευσαν να δώσουν πλήρη «αναφορά» στον αμερικανό πρέσβη της Αθήνας (Χρυσοχοΐδης, υπουργός και σήμερα στην κυβέρνηση Σαμαρά και Μπίκας πρέσβης της κυβέρνησης Σαμαρά στην Αγγλία) για τα συμβαίνοντα στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και την Ε.Υ.Π.
Αξιομνημόνευτη είναι και η στάση, του ίδιου του Γιώργου Παπανδρέου στη συνάντησή του τον Φεβρουάριο του 2010, με τον Πούτιν στην Μόσχα (όπου ο κ. Παπανδρέου μιλούσε για πράσινη ενέργεια και κέρδισε την απέχθεια του κ. Πούτιν), σύμφωνα με δημοσιεύματα που αναφέρονται και σε σχετική επιστολή του ομογενούς Βουλευτή της Ρωσικής Δούμας και επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Ιβάν Σαββίδη.
Ιδιάζουσας σημασίας είναι και πρόσφατα δημοσιεύματα και αναλύσεις έγκυρων ξένων αναλυτών όπως του Γερμανού «γκουρού» επί των Χρηματιστηριακών Ντιρκ Μιούλερ, γνωστού και ως “Mr Dax”, που στο νέο βιβλίο του, με τίτλο “Showdown” αλλά και σε πρόσφατες συνεντεύξεις του αναφέρει ξεκάθαρα ότι
«Ο Παπανδρέου ήταν η εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ και αποστολή του ήταν με κάθε τρόπο να επιφέρει τη ρήξη στις σχέσεις της Ελλάδας με την Ευρώπη… Θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα , τι ρόλο έπαιξε ο Παπανδρέου. Για λογαριασμό ποιου έδρασε;»
ενώ ταυτόχρονα ισχυρίζεται με απόλυτη σαφήνεια ότι το θέμα με τα ελληνικά κοιτάσματα που είναι πλουσιότατα σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο –όπως άλλωστε αποκάλυψε μόλις προχθές και ο Σαμαράς στην συνάντησή του με τον Ομπάμα- είναι γνωστό και πως το ΔΝΤ θέλει να στύψει την Ελλάδα πριν την ξεπουλήσει για τα κοιτάσματά της.
Έτσι λοιπόν εξηγείται γενικά ο τρόπος μέσω του οποίου οι ΗΠΑ έσπειραν τη διχόνοια μαζί με την κρίση στην Ευρώπη, για να «θερίσουν»… πετρέλαιο και φυσικό αέριο και πως όλως «τυχαίως» και ακριβώς στην κρισιμότατη φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Καραμανλή, αλλά και η μετέπειτα η ανάληψη της εξουσίας από τον Γιώργο Παπανδρέου και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων που οδήγησε την χώρα στην πολιτική, οικονομική και γεωπολιτική άβυσσο.
Όλα αυτά καταδεικνύουν την ύπαρξη ενός εγκληματικού σχεδίου σε βάρος των συμφερόντων της Πατρίδας μας, το οποίο ήταν πολυεπίπεδο και με κεντρικό στόχο την προσπάθεια Καραμανλή με τα ανοίγματα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής η οποία έπρεπε να σταματήσει με κάθε τρόπο.
Η δυσαρέσκεια των «συμμάχων» μας ήταν δεδομένη, όπως δεδομένη ήταν και η παρέμβασή τους στην αποσταθεροποίηση της τότε Κυβέρνησης και της χώρας γενικότερα, αλλά και δεδομένη θεωρείται η ύπαρξη και η συμμετοχή στο σχέδιο αυτό «πρόθυμων» ιθαγενών συνεργατών. Πολιτικών και μη…
Μετά από όλα αυτά αναρωτιόμαστε:
Είναι μόνο οι υποκλοπές που έγιναν στη διάρκεια διακυβέρνησης της χώρας από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή;
Είναι μόνο η παρακολούθηση και η σχεδιαζόμενη απόπειρα δολοφονίας Έλληνα πρωθυπουργού που αποκαλύφθηκε από τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες;
Είναι μόνο ο «στρατηγός άνεμος» που κατέκαψε την χώρα σε μία ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο;
Είναι μόνο τα Δεκεμβριανά του 2008 στα οποία μετείχαν με μετέπειτα δηλώσεις τους «φοιτητές» από την Αίγυπτο, την Λιβύη και άλλες «προοδευτικές» χώρες οι οποίες αργότερα «επαναστάτησαν» με «εμπειροπόλεμα» στελέχη στο δυναμικό τους;
Είναι μόνο τα όσα αποκάλυψαν τα περίφημα “Wikileaks” για τα τηλεγραφήματα των αμερικανών πρέσβεων στην Αθήνα προς την Ουάσινγκτον, για την προσπάθεια των αμερικανών να σταματήσουν κάθε (ενεργειακή, αμυντική, εμπορική κ.α.) συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ρωσίας αλλά και για την στρατολόγηση δυσαρεστημένων «πασόκων» υπαλλήλων των μυστικών υπηρεσιών μας που ήταν επιρρεπείς στις «διαρροές»; Και με την ευκαιρία, αλήθεια, έχει γίνει κάποια έρευνα από τον αρμόδιο Εισαγγελέα και γι αυτό το τεράστιο θέμα που μάλλον όλοι αποφεύγουν να το ακουμπήσουν και το σκεπάζουν όπως η γάτα τα σκ@@ά της;
Τα εγχώρια «εργαλεία»
Πάει καιρός από τότε που απολαμβάναμε τους χαρακτηρισμούς τύπου «Βούδας» (χαρακτηρισμός που όλως τυχαίως εμφανίσθηκε στα “Wikileaks” σε αναφορά για τον Κώστα Καραμανλή) για τον τέως πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, σε «ρεπορτάζ» εφημερίδων και τηλεπαράθυρα.
Χαρακτηρισμούς που όπως εμβρόντητοι διαπιστώσαμε μετά τις αποκαλύψεις των “Wikileaks”, εφευρίσκοντο σε χαλκεία πρεσβειών και απόρρητα τηλεγραφήματα.
Προφανώς κάποιοι ταγοί της ενημέρωσης είχαν ταυτόσημη φαντασία με υπαλλήλους ξένων υπηρεσιών, που ορθότατα προάσπιζαν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα, εις βάρος των δικών μας, όπως αποδεικνύεται σήμερα.
Η Δικαιοσύνη διαβλέπει πίσω από το σχέδιο δολοφονίας Καραμανλή, τις υποκλοπές αλλά και διάφορα άλλα «τυχαία» γεγονότα, αυτό που βιώνει σήμερα κάθε ελληνική οικογένεια στο πετσί της: Ένα στυγνό σχέδιο καταλήστευσης της χώρας, που ολοκληρώθηκε με την οικονομική της καταστροφή.
Το ποιούς θα καταδείξει η έρευνα ως φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς, δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε. Εάν αυτό το δόλιο σχέδιο θα συνδεθεί και με την άλλη δικαστική έρευνα που βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά την χάλκευση των στοιχείων για την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο θα φανεί τους επόμενους μήνες.
Η ελληνική τραγωδία όμως παραμένει δεδομένη και οι πολίτες διψούν για δικαιοσύνη. Αυτός είναι και ο λόγος που μόλις έγινε γνωστή η είδηση για τις ενέργειες της Δικαιοσύνης, επήλθε τρόμος σε όσους πρωταγωνίστησαν επικοινωνιακά σε αυτή την πορεία εξαθλίωσης.
Επιστρατεύουν για ακόμα μία φορά τον κιτρινισμό και την απαξίωση της Δικαιοσύνης και το χειρότερο, την ειρωνεία και την «συνωμοσιολογία»! Όλως τυχαίως, είναι εκείνοι που χειροκροτούσαν τον Πάγκαλο όταν αποκαλούσε «γραφικούς» όσους μιλούσαν για ενεργειακό ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, είναι οι ίδιοι που «αποκάλυπταν» τα ανύπαρκτα «σκάνδαλα» τύπου Βατοπαιδίου, είναι οι ίδιοι που σαν καλοί τελάληδες διαλαλούσαν το «ή ευρώ ή το χάος», είναι οι ίδιοι που έβλεπαν τα μνημόνια σαν μία ευκαιρία σωτηρίας…! Όλως τυχαίως είναι οι ίδιοι που συμμετείχαν (λόγω ή έργω) στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας και επέλεγαν να αποσιωπούν τα εγκλήματα εις βάρος του Σερβικού λαού, είναι οι ίδιοι που ακόμη και σήμερα δεν καταδικάζουν τους ισλαμοφασίστες που σφάζουν τον λαό της Συρίας (με ιδιαίτερη προτίμηση τους χριστιανούς) και συνεχίζουν να αποκαλούν «αντάρτες» τους ισλαμοναζί και να στηρίζουν το δικαίωμά τους στην… δημοκρατία!
Η αντίδραση της κοινωνίας όμως πλέον είναι άμεση και σκληρή:
Πως τολμάτε να μας λέτε για «συνωμοσιολογίες» όταν εμείς χάνουμε τις δουλειές μας;
Είναι «ευφάνταστο σενάριο» η χαμένη μας αξιοπρέπεια; Η ανεργία των παιδιών μας; Τα λουκέτα στην γειτονιά μας;
Τολμάτε να ψελλίζετε εσείς που μας λέγατε ότι τα 45 λεπτά του πετρελαίου θέρμανσης είναι υπερβολική τιμή, όταν κατάπιατε αμάσητα τον τριπλασιασμό;
Έχετε το θράσος να ειρωνεύεστε εσείς που μας αφήσατε χωρίς φάρμακα, χωρίς γιατρούς, μας δηλητηριάζετε με γενόσημα την ώρα που σιωπήσατε στην ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων;
Μιλάτε για «συκοφαντίες» εσείς που συκοφαντούσατε εργολαβικά κάθε απεργό τα τελευταία 3 χρόνια, όταν κατά την διάρκεια της κυβέρνησης Καραμανλή, όποιος απεργούσε «είχε δίκιο»;
Η δολοφονία Καραμανλή απέτυχε, η χώρα όμως…
Κλείνοντας, θα θυμίσουμε πως όποιος πιστεύει στην τύχη, την ατυχία ή την σύμπτωση, μπορεί να ασχοληθεί με τον τζόγο. Αλλά το βέβαιο είναι πως δεν μπορεί να ασχοληθεί με την σοβαρή πολιτική, με την σοβαρή οικονομία, με τις σοβαρές μυστικές υπηρεσίες, όπου η λέξη «σύμπτωση», καταδεικνύει σύμπτωμα προβλήματος που απαιτεί άμεσης διερεύνησης και λύσης. Ειδάλλως, το διακύβευμα είναι τεράστιο.
Εξάλλου, η μηδενική σοβαρότητα, οι πρόθυμοι «χρήσιμοι ηλίθιοι», οι κομπορρημονούντες της πολιτικής, της πνευματικής και της δημοσιογραφικής ελίτ, φέρουν ακέραιη την ευθύνη για τα όσα σήμερα βιώνει η χώρα.
Και αν η δολοφονία του Καραμανλή απέτυχε, θεωρείται δεδομένο πως η δολοφονία της Ελλάδας έχει σχεδόν επιτύχει. Εκτός εάν κάποιοι αποφασίσουν να κάνουν την δουλειά για την οποία πληρώνονται από όλους τους πολίτες, οι οποίοι σήμερα οδηγούνται στο απόλυτο μηδέν και στην απόλυτη εξαθλίωση…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου