του Δημήτρη Παπαγεωργίου*
Όταν τρείς μήνες πριν, στις 23 Μαρτίου, μία ομάδα Αλβανών κρατουμένων απέδρασε από τις φυλακές Τρικάλων, κανείς δεν φανταζόταν την συνέχεια των γεγονότων. Μία σειρά από δολοφονίες, ληστείες και πάντα αποτυχημένες καταδιώξεις συνέθεσαν την ιστορία του τριμήνου που ακολούθησε. Ουσιαστικά πρόκειται για μία ακόμη “τακτική νίκη” των κακοποιών κατά της ελληνικής αστυνομίας, όσο και εάν κάποια μήντια θέλουν να το παρουσιάσουν αλλιώς. Ο οποιοσδήποτε έχει πάει στρατό γνωρίζει ότι η επιτυχημένη απαγκίστρωση από τις εχθρικές δυνάμεις αποτελεί αν όχι την πιο δύσκολη μία από τις πιο δύσκολες στην εκτέλεση επιχειρήσεις. Και αυτό οι Αλβανοί κακοποιοί το κατάφεραν με τόσο άνεση. Δεν ξέρουμε εάν ήταν στην δικαιοδοσία των εκεί αστυνομικών το να επιλέξουν αν θα τους αφήσουν να φύγουν ή εάν είχαν οδηγίες από πιο ψηλά. Ό,τι και να συνέβη η ουσία είναι ότι οι κακοποιοί τα κατάφεραν ακόμη μία φορά, ακόμη και εάν οι τελευταίες πληροφορίες θέλουν τον κλοιό να έχει σφίξει ασφυκτικά γύρω τους.
Και τώρα δειλά δειλά άρχισαν πάλι κάποιοι να μιλούν για “στρατιωτική εκπαίδευση” των Αλβανών. Κάτι που πλέον είναι ολοφάνερο. Κάποιοι όμως κάνουν μερικά παραπάνω σενάρια, σχετικά με το πώς καταφέρνουν οι δραπέτες αυτοί να ξεφεύγουν συνεχώς. Σύμφωνα με αυτά, οι συγκεκριμένοι δραπέτες απολαμβάνουν της προστασίας ενός “δικτύου” Αλβανών οι οποίοι δραστηριοποιούνται στα πλαίσια ανθελληνικών οργανώσεων, με τελικό στόχο την δημιουργία ενός “αντάρτικου”. Και στα πρόσωπα των δραπετών έχουν βρεί “ήρωες”.
Τους οποίους έχουν πλαισιώσει και άλλοι Αλβανοί, οι οποίοι ίσως δεν ανήκουν στο κοινό ποινικό δίκαιο αλλά είναι άτομα που έχουν λάβει στρατιωτική εκπαίδευση και ίσως μάλιστα είναι βετεράνοι της “εξέγερσης” των Αλβανών στο Κοσσυφοπέδιο. Και όπως είναι φυσικό, χάρις σε αυτές τις διασυνδέσεις οι δραπέτες όχι μόνο απολαμβάνουν προστασίας επιπέδου VIPS, αλλά και έχουν πρόσβαση σε ό,τι είδους “αγαθά” επιθυμούν, από αυτοκίνητα μέχρι τον βαρύ οπλισμό που χρησιμοποιούν. Η δε όλη εκτέλεση της απόδρασης από τις φυλακές των Τρικάλων, με ομάδες επίθεσης μέσα και έξω από τις φυλακές τείνουν στο να επιβεβαιώνουν αυτά τα σενάρια.
Και η επιτυχημένη τους απαγκίστρωση επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά αυτές τις πληροφορίες. Γιατί και ο πλέον χαζός γνωρίζει ότι για να κάνεις μία τέτοια κίνηση, σημαίνει ότι έχεις και κάποια άλλη ομάδα, η οποία φροντίζει να καλύπτει τις κινήσεις σου και θα επέμβει εάν επιχειρήσουν να σε ακολουθήσουν. Και κατά πάσα πιθανότητα ήταν αυτή η γνώση που έκανε τις αστυνομικές αρχές να μην επιχειρήσουν να καταδιώξουν τους θρασύτατους εγκληματίες.
Κάποιοι είχαν εξαρχής υποψιαστεί το τι έμελλε να ακολουθήσει από τον ίδιο τον τρόπο της απόδρασης. Οι αιχμαλωσίες αστυνομικών που ακολούθησαν, οι ληστείες σε τράπεζες αλλά και τελικά οι δολοφονίες τόσο ενός αστυνομικού όσο και μίας κοπέλας που βρέθηκε στο λάθος σημείο την λάθος στιγμή ήταν η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Θυμίζουμε ότι τότε, στην απόδρασή τους είχαν εξοπλιστεί με τα όπλα που προορίζονταν για την απόδραση του Παναγιώτη Βλαστού. Τότε, από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκαν τρεις εξωτερικοί φρουροί.
Πλέον πάντως και μετά την δολοφονία του αστυνομικού, στην “μάχη” για την σύλληψη των δραπετών και το σταμάτημα της εγκληματικής τους δράσεις έχουν μπεί οι ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας, τα ΕΚΑΜ, συνεπικουρούμενα από ελικόπτερα τις αστυνομίας. Έχει στηθεί ένα κινηματογραφικού τύπου ανθρωποκυνηγητό.
Όσο οι ώρες όμως περνούν, και ακόμη και εάν τελικά πιαστούν – νεκροί ή ζωντανοί – οι Αλβανοί δραπέτες θα έχουν παίξει τον ρόλο που έπρεπε να παίξουν. Δημιούργησαν μία επιτυχία, ένα “μονοπάτι” για οιονδήποτε θέλει να εξευτελίσει το ελληνικό κράτος, χρησιμοποιώντας ωμή βία. Και εάν άλλοι Αλβανοί κακοποιοί θεωρούνται “εθνικοί ήρωες” στην χώρα τους, επειδή αντιστέκονται στο “βάναυσο ελληνικό κράτος” φανταστείτε τι έχει να γίνει με τους συγκεκριμένους εάν θεωρηθούν “μάρτυρες”. Ενδεχόμενα που δεν ξέρουμε εάν υπάρχει κάποιος στο ελληνικό κράτος να τα λαμβάνει υπόψη του.
Ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι ο αριθμός των Αλβανών στην Ελλάδα βρίσκεται πάνω από το 10% του συνολικού πληθυσμού. Και όταν γνωρίζουμε ότι ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός που έχει την υποστήριξη των ΗΠΑ ψάχνει αφορμές για να εκδηλωθεί. Θα πεί κανείς, τι να τους κάνουμε; Να τους αφήσουμε να φύγουν για να μην γίνουν “ήρωες και θύματα”; Φυσικά όχι.
Κανονικά δεν έπρεπε να επιτραπεί να φτάσει η κατάσταση μέχρι εδώ. Οι κύριοι αυτοί δρούσαν με χαρακτηριστική άνεση, ταξιδεύοντας ανά την Ελλάδα. Εξευτελίζοντας στην ουσία την ΕΛΑΣ. Από εδώ και πέρα έχουμε να διαλέξουμε μεταξύ του κακού και του χειρότερου. Όταν θα έπρεπε να τους έχουν πιάσει δεν το έκαναν. Δεν έστειλαν τότε τα ΕΚΑΜ. Τα στέλνουν τώρα. Τώρα ίσως είναι όμως πολύ αργά!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου