Τα γεγονότα στην Τουρκία είναι μια σαφής επιβεβαίωση της επιφυλακτικότητας που δείχνουν οι πολιτικοί αναλυτές, ερμηνεύοντας τα γεγονότα, γνωστού όντος ότι «στην πολιτική βασιλεύει το απρόοπτο». Μόνον η γνώση των παρασκηνίων μπορεί να οδηγήσει σε αξιόπιστα συμπεράσματα. Τα εμφανή δρώμενα δεν αρκούν.
Αλλά υπήρξε και για μια ακόμη φορά το φαινόμενο της ερμηνείας των γεγονότων, ανάλογα με την ιδεολογική τοποθέτηση του αναλυτή. Έτσι, έγιναν δηλώσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, που αναφέρθηκαν σε έναρξη της «ισλαμικής άνοιξης» στην Τουρκία. Όμως τα υπάρχοντα στοιχεία, μόνον αυτό δεν καταδεικνύουν.
Και δεν φαίνεται πως τα γενικευμένα επεισόδια στην Τουρκία έχουν ομοιότητες με όσα συνέβησαν στις άλλες μουσουλμανικές χώρες της Μεσογείου, για δυο λόγους:
Πρώτον, κατά την στιγμή που η γεωστρατηγική θέση της Τουρκίας είναι απολύτως απαραίτητη στο Σύστημα για να επιφέρει τις αλλαγές που επιδιώκει στην Μέση Ανατολή, μια αναταραχή στο εσωτερικό της θα περιπλέξει πολύ τα πράγματα, με πιο ανώδυνη εκδοχή την καθυστέρηση στην υλοποίηση των σχεδίων.
Δεύτερον, οι διαδηλωτές της Τουρκίας απαιτούν «λιγότερο ισλάμ», και όχι ισλαμοποίηση της χώρας, όπως επεδίωξαν και επέτυχαν στις άλλες χώρες που εξερράγη η «ισλαμική άνοιξη». Η αφορμή των εξεγέρσεων είναι η πρόθεση του κ. Ερντογάν, να ανεγείρει οθωμανικό μνημείο στην πλατεία Ταξίμ. Ως εξέγερση των Κεμαλιστών -οπαδών του κοσμικού κράτους- φαίνεται πως είναι.
Κι εκείνο που πρέπει τώρα να ερμηνεύσουμε, είναι αν πρόκειται για καθοδηγούμενη εξέγερση -που ανέμενε την ευκαιρία-, όπως και στην περίπτωση του φόνου του Γρηγορόπουλου, ή αν «ξεχείλισε το ποτήρι». Κανένα από τα δύο δεν μπορεί να αποκλεισθεί, έως ότου υπάρξουν και νέα δεδομένα.
Η περίπτωση να πρόκειται για απάντηση του στρατού στον κ. Ερντογάν, είναι πάρα πολύ πιθανή. Είχαμε γράψει σε παλαιότερο σημείωμα, πως ο στρατός δεν θα μείνει με σταυρωμένα χέρια. Μετά από 90 χρόνια, μπήκε στο περιθώριο, ενώ ήταν ο κύριος εκφραστής της Τουρκίας. Μπορεί βέβαια να «ξεδοντιάστηκε», αλλά όχι τελείως.
Υποστηρίζοντας φιλοκεμαλικές κινήσεις, φθείρει τον κ. Ερντογάν, ο οποίος πίστεψε στα οράματα του κ. Νταβούτογλου ότι η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι θέμα χρόνου. Σ’ αυτήν την στήλη γράψαμε -κι εξακολουθούμε να το υποστηρίζουμε- ότι το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου προώρισται να οδηγήσει σε διάλυση την Τουρκία, καταστρέφοντας την μέχρι χθες τεχνητή -έστω- ενότητα του τουρκικού λαού, στρέφοντας τους κοσμικούς εναντίον των ισλαμιστών, αλλά και τους σουνίτες εναντίον των αλεβιτών (πέρα από το πρόβλημα με τους Κούρδους).
Δεν είναι όμως απαραίτητο να είναι υποκινούμενη η εξέγερση. Μπορεί να ισχύει η θεωρία που αναπτύχθηκε από τους Έλληνες φιλοσόφους, όπου «ένας κόκκος σταριού ανατρέπει λέμβο» (και σήμερα το μεταφέραμε σε σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι). Όσο και εάν εκ πρώτης όψεως φαίνεται αδύνατο, ένας κόκκος σταριού να μπορεί να ανατρέψει μια λέμβο, εν τούτοις συμβαίνει. Όταν γεμίσει με σιτάρι η λέμβος μέχρι σημείου που το βάρος να την ημιβυθίζει και να απαιτείται ένας μόνον κόκκος ακόμη για να την βυθίσει οριστικά (ή αν καθίσει επάνω της ένα πουλάκι, έλεγαν πάλι οι παππούδες μας).
Σε πολλές αλλαγές υπέρ της ισλαμοποίησης της χώρας προέβη ο κ. Ερντογάν σε σύντομο διάστημα, οδηγώντας την χώρα του στον ισλαμικό κόσμο, και απομακρύνοντάς την από την Ευρώπη. Αυτή η απότομη μεταστροφή του κοσμικού κράτους σε ισλαμικό, είχε πρόσφατα και οικονομικές επιπτώσεις στον τουριστικό κλάδο, με την απαγόρευση πώλησης αλκοόλ, που ισχύει και για τουρίστες. Ο τουριστικός κλάδος αναστατώθηκε, αφού πολλοί τουρίστες θα ακυρώσουν τις κρατήσεις τους. Διακοπές χωρίς ένα ποτηράκι κρασί στο δείπνο ή στην διασκέδαση, για πολλούς δεν νοούνται.
Δυο σημεία πρέπει να προσεχθούν από την ελληνική πλευρά. Το πρώτο είναι η τύχη των ομογενών, που ζουν κοντά στην πλατεία Ταξίμ, και δεύτερον μια πιθανή προβοκάτσια στο Αιγαίο, για να στραφεί η προσοχή του κόσμου στα εξωτερικά θέματα. Η τακτική αυτή είναι αρκετά προσφιλής στους Τούρκους. Ερωτηματικό δε, αποτελεί η παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων από δύο τουρκικά πολεμικά, εν μέσω κρίσης στο εσωτερικό της Τουρκίας.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου