Αμέσως μετά την γρήγορη νίκη του ΝΑΤΟ στη Λιβύη πριν από δύο χρόνια, η οποία άφησε τη χώρα σε ερείπια όπως ανατράπηκε ο Καντάφι, η προσοχή εστιάστηκε στον επόμενο στόχο δημοκρατικής αλλαγής του καθεστώτος της «Αραβικής Άνοιξης», όπως ορίζεται στο μέινστριμ των μέσων ενημέρωση - κατ 'ευφημισμόν των μαζών. Τώρα πρέπει να ανατραπεί η δικτατορία του Άσαντ στη Συρία για να αντιμετωπιστεί ο πιο δύσκολος στόχος - Ιράν. Σήμερα, δύο χρόνια αργότερα, και μετά τα δισεκατομμύρια του ΝΑΤΟ και των Αραβικών Μοναρχιών του Κόλπου, υπό την ηγεσία του Κατάρ και της Σαουδικής Αραβίας, για την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό των μισθοφόρων που εισβάλλουν στη Συρία για να φέρουν το χάος στη χώρα, μια νίκη του ΝΑΤΟ φαίνεται να είναι πολύ μακριά ─ dr.
Η Συρία είναι σε καλό δρόμο να γίνει για την Αμερική ένα δεύτερο Βιετνάμ, ένας πόλεμος κατά ενός μικρού εχθρού, τον οποίο το Αμερικανικό Πεντάγωνο, παρά τους τεράστιους πόρους του, δεν θα μπορούσε να κερδίσει. Η Συρία μετατρέπεται ως ένα παγκόσμιο μήνυμα ότι οι ημέρες της Αμερικής ως η αδιαμφισβήτητη μοναδική υπερδύναμη στον κόσμο - απαριθμούνται. Λίγες μέρες πριν, ο συριακός στρατός μπόρεσε και πάλι να απωθήσει πίσω τους αντάρτες, καθώς ανακατέλαβε την πόλη Aλ-Κουσέρ στην περιοχή της Χομς. Ήταν η πιο επιτυχημένη επιχείρηση των τελευταίων εβδομάδων.
Η Aλ-Κουσέρ είναι για την Αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις ένα σημαντικό σημείο διέλευσης για τις προμήθειες και την ενίσχυση από τον Λίβανο. Εάν απωλέσει η κυβέρνηση της Συρίας τον έλεγχο πάνω από την κοιλάδα και το οδικό δίκτυο της περιοχής, το Χαλέπι και η Δαμασκός θα είναι αποκομμένες από την παράκτια περιοχή που κυριαρχείται από τους Αλεβίτες. Έτσι, η πρόσβαση για όπλα και προμήθειες μέσω των συριακών λιμανιών θα είναι αδύνατη. Σύμφωνα με πολλές αναφορές, ο στρατός της Συρίας ανέκτησε τον έλεγχο της Aλ-Κουσέρ με την υποστήριξη της Ρωσίας, του Ιράν και της Χεζμπολάχ του Λιβάνου.
BND: Τα στρατεύματα του Άσαντ προωθούνται δυναμικά στον εμφύλιο της Συρίας
Πρόκειται για αξιόλογες δυνάμεις που λειτουργούν με σύνταξη για την ανατροπή της κυβέρνησης Άσαντ. Το σουνιτικό φονταμενταλιστικό καθεστώς του Ερντογάν παρέχει τις βάσεις για την εκπαίδευση των μισθοφόρων από μισθοφόρους του ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν, το Πακιστάν και τη Λιβύη, και παράλληλα εξοπλίζονται με όπλα στην Τουρκία. Η ημερήσια αμοιβή των εκπαιδευόμενων ανέρχεται σε 100 δολάρια - αυτό είναι ένα καλό ποσό σε αυτές τις περιοχές - για να εισβάλλουν λίγο αργότερα στη Συρία και εκεί να αυτοαπακλούνται ως «συριακή αντιπολίτευση».Το Κατάρ στηρίζει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα
Μια παράξενη νέα αντι-συριακή δύναμη στο γεωπολιτικό παιχνίδι στην περιοχή του Περσικού Κόλπου, το Κατάρ, μια μικρή χώρα με πληθυσμό μόλις 200.000 άτομα. Η κινητήρια δύναμη πίσω από το νέο ρόλο του Κατάρ είναι ο έχοντας λάβει εκπαίδευση στην Αγγλία Εμίρης, Σεΐχης Χαμάντ μπιν Καλίφα Aλ-Τάνι, ένας Σουνίτης, όπως ο Ερντογάν και οι Σαουδάραβες. Ο Σεΐχης Χαμάντ είναι έτοιμος να υποστηρίξει οτιδήποτε οικονομικά, αν η Αλ Κάιντα ή η Μουσουλμανική Αδελφότητα, είναι πρόθυμες να λάβουν τα όπλα και να πολεμήσουν στην Συρία. Αυτό σημαίνει ότι με τα χρήματα από τον Κόλπο κάθε τρομοκράτης και και κακοποιός, μετατρέπεται σε αντιπολιτευόμενο μαχητή, ενώ στην πραγματικότνητα αυτοί οι δολοφόνοι των 100 δολαρών δεν αντιλαμβάνονται ότι η ανθρώπινη ζωή, ακόμη και σε έναν πόλεμο, προστατεύεται από την Σύμβαση της Γενεύης.
Η φρικιαστική σκηνή που γυρίστηκε και δημοσιεύτηκε στο κανάλι YouTube από μια ομάδα που θριαμβευτικά ξεριζώνει την καρδιά από το σώμα ενός νεκρού στρατιώτη της Συρίας και την τρώει μπροστά στις κάμερες, έχει κάνει τον γύρο του κόσμου. Οι κανίβαλοι είναι μισθοφόροι της Ανεξάρτητης Ταξιαρχίας Oμαρ αλ-Φαρούκ, ένα παρακλάδι του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Αυτές οι εικόνες, χωρίς αμφιβολία, δεν βοήθησαν να κερδίσουν τη συμπάθεια του πληθυσμού της Συρίας. Και βεβαίως δεν έχουν δώσει βοηθήσει την κλήση του Αμερικανού Προέδρου Ομπάμα για την αλλαγή καθεστώτος και τον τερματισμό της «τυραννίας». Αν η «δημοκρατική αντιπολίτευση» αποτελείται από ομάδες κανιβαλισμού, αυτό φαίνεται απίθανο να αλλάξει.
Ο Σεΐχης Χαμάντ του Κατάρ, ο ιδιοκτήτης του διάσημου τηλεοπτικού σταθμού «Al-Jazeera» στη Ντόχα, είναι αποφασισμένος να γίνει ένας γεωπολιτικςό παίκτης, αφού το Κατάρ με το «North Field» ανακάλυψε στον Περσικό Κόλπο μια τεράστια περιοχή φυσικού αερίου. Το πεδίο βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το εξίσου τεράστιο ιρανικό κοίτασμα φυσικού αερίου «South Pars». Είναι πολύ πιθανό ότι οι Βρετανοί σύβμουλοι συνεχίζουν με την υποστήριξή τους προς τον Εμίρη, για τις δικές τους γεωπολιτικές προθέσεις.
Με συμβουλές των βρετανικών ενεργειακών γιγάντων BP και η Shell, το Κατάρ έχει αναδειχτεί ως ένα ηγετικό έθνος των παγκόσμιων εξαγωγών φυσικού αερίου. Το 2011, το Ιράν αποφάσισε να επιταχύνει την διαδικασία εκμετάλλευσης του δικού του μεριδίου στο γιγαντιαίο κοίτασμα φυσικού αερίου στον Περσικό Κόλπο και υπέγραψε μια συμφωνία για την κατασκευή ενός αγωγού με το Ιράκ. Ο Ιρακινός Πρωθυπουργός Αλ-Μαλίκι είναι Σιίτης, το κυρίαρχο ρέμα στο Ιράν, και - πολύ σημαντικό - είναι υπέρ της Συρίας. O Πρόεδρος της Συρίας δεν είναι ένας Σιίτης, αλλά ένας πιο φιλελεύθερος Μουσουλμάνος Αλαβίτης. Μπορεί να είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο αγώνας για την ανατροπή του Άσαντ ξεκίνησε λίγο μετά την υπογραφή της συμφωνίας του αγωγού φυσικού αερίου με το Ιράν. Η εξαγωγή ιρανικού φυσικού αερίου στην ανάπτυξη της αγοράς φυσικού αερίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω της Μεσογείου είναι μια άμεση απειλή για την ενεργειακή στρατηγική του Κατάρ - και των συμβούλων του.
Ο Σεΐχης Χαμάντ του Κατάρ έχει επιλέξει μια υψηλού κινδύνου γεωπολιτική στρατηγική, όπως χορήγησε πολιτικό άσυλο στην ηγεσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, για να επιτρέπει τον έλεγχο της καλά οργανωμένης δύναμης πίσω από τα καθεστώτα της «Αραβικής Άνοιξης» στην Αίγυπτο, την Τυνησία και τη εν μέρει στη Λιβύη. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι επίσης η κυρίαρχη δύναμη στο Συριακό Εθνικό Συμβούλιο, η κύρια οργάνωση της συριακής αντιπολίτευσης, η οποία με τη σειρά της υποστηρίζεται από το Κατάρ με τον στρατό των μισθοφόρων.
Είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό για την Ουάσιγκτον ότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των μισθοφόρων έχει διασυνδέσεις με την Αλ-Κάιντα. Ναι, ακριβώς με την υποτιθέμενη τρομοκρατική υπ 'αριθμόν ένα απειλή για την Αμερική, όπως αυτή συχνά αναφέρθηκε από την Ουάσιγκτον μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, όταν η Αμερική ξεκίνησε την εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας και του Οσάμα Μπιν Λάντεν, στο Αφγανιστάν, το Ιράκ, και σχεδόν σε κάθε χώρα με μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό. Η ίδια η Αλ Κάιντα είναι πλέον πίσω από τις προσπάθεις ανατροπής του Άσαντ, στο πλευρό της Ουάσιγκτον.
Η Τουρκία, το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία και το Κατάρ έχουν αναλάβει να προωθήσουν στοιχεία του εγκληματικού και τρομοκρατικού κόσμου στη Συρία. Έτσι κατέστρεψαν κάθε νομιμότητα μιας «υπέρ της δημοκρατίας» αντιπολίτευσης και η δημόσια στήριξη για να παραμείνει Ο Άσαντ στην εξουσία, με μετέπειτα εκλογές και δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, έχει λάβει τεράστια ώθηση.
Το απελπισμένο Ισραήλ
Με την πρόσφατη αεροπορική επιδρομή ενός υποτιθέμενου κομβόι φορτηγών με προμήθειες σε στρατόπεδα της Χεζμπολάχ κοντά στη Δαμασκό, ο ρόλος του Ισραήλ είναι όλο και πιο απελπιστικός. Αυτή η πολεμική πράξη είναι απίθανο να έχει εξασθενήσει την Χεζμπολάχ, και η Ρωσία ενίσχυσε έτσι τις προμήθειες όπλων στη Συρία και υποσχέθηκε την παράδοση ενός σύγχρονου ραντάρ για τους πυραύλους Jachont εναντίον πλοίων.
Η Ρωσία έχει επίσης προμηθεύσει το σύστημα Iskander, το οποίο όχι μόνο μπορεί να αχρηστεύσει τις πυροβολαρχίες Patriot III, σύμφωνα με τον Αμερικανό στρατιωτικό αναλυτή Gordon Duff, αλλά μπορεί επίσης να πλήξει τις ισραηλινές τεθωρακισμένες δυνάμεις και οχυρές θέσεις στα υψίπεδα του Γκολάν.
Προς το παρόν, όπως η κυβέρνηση Ομπάμα αναγκάζεται, λόγω των υποχρεωτικών περικοπών του προϋπολογισμού, να μειώσει το μέγεθος των ενόπλων δυνάμεων της Αμερικής, η Ρωσία του Πούτιν συπληρώνει αυτό το κενό εξουσίας με την αποστολή μιας μόνιμης ναυτικής δύναμης ανοιχτά των ακτών της Συρίας. Οι περισσότερο από μια αφορά επαναλβανόμενες σκληρές αποχρώσεις της Ουάσιγκτον για μια «κόκκινη γραμμή» στη Συρία, σε σχέση με μια πιθανή χρήση χημικών όπλων, έχουν εξασθενήσει. Η Ουάσιγκτον βρίσκεται στη βαθύτερη οικονομική κρίση από τον εμφύλιο πόλεμο στη δεκαετία του 1860.
Το βασικό ζήτημα για το μέλλον των Ηνωμένων Πολιτειών και του σημερινού κόσμου είναι αν προκύψουν εντός των ΗΠΑ ισχυρές δυνάμει για να αντισταθμίσουν το νεοσυντηρητικό πραξικόπημα στα χρόνια του Μπους-Τσένι, και να επαναφέρουν την αμερικανική εξωτερική πολιτική πίσω στα πραγματικά αμερικανικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα της κλίκας του στρατιωτικού-βιομηχανικού συμπλέγματος και των συμμάχων του, μέσα και γύρω από το σκληροπυρηνικό Ισραήλ.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου