του Μεχμέτ Αλή Μπιράντ *
Είμαστε μήπως ως Τουρκία πάρα πολύ ορμητικοί στο ζήτημα της Συρίας; Μήπως επενδύσαμε πάρα πολύ στην ανατροπή του Σύριου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσσαντ, και τώρα, δεδομένου ότι δεν έχουμε οποιαδήποτε αποτελέσματα, τον έχουμε κάνει ακόμη πιό σκληρό; Μήπως συμμετέχουμε σε μια περιττή ένταση, εμπλέκοντας τις υπερδυνάμεις στο ζήτημα, και σε επιβάρυνση των σχέσεών μας με το Ιράν;
Μπορούμε να συζητήσουμε όλες αυτές τις ερωτήσεις, αλλά σήμερα θέλω να σας παρουσιάσω την παρούσα κατάσταση. Ο λόγος για αυτό είναι ότι έχουμε σημάδια ότι η κατάσταση τεντώνεται ιδιαίτερα, και μπορεί να εγκλωβίσει το όλο θέμα εν μέσω σκληρών διαφωνιών των εμπλεκομένων μερών.
Ο πρωθυπουργός Ερντογάν, όταν αναχώρησε για την Κίνα, διευκρίνισε πως αν εκπνεύσει η προθεσμία Ανάν της 10ης Απριλίου, θα περιμένουμε την απάντηση του Άσσαντ και μετά θα αρχίσουμε να λαμβάνουμε ως Τουρκία τα μέτρα μας. Η προθεσμία λήγει σήμερα και δεν υπάρχει κανένα ικανοποιητικό βήμα από τον Άσσαντ. Προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και το κάνει με ανάλογα βήματα...
Ο Άσσαντ είναι σε μια πάλη επιβίωσης του καθεστώτος του και προς το παρόν φαίνεται να διατηρεί τον έλεγχο της κατάστασης. Η αντίσταση των εξεγερμένων παραμένει αδύναμη και η δύναμη πυρός τους είναι χαμηλή. Δεδομένου ότι ο Σύριος πρόεδρος κέρδισε την υποστήριξη από τη Ρωσία, το Ιράν και την Κίνα, η αυτοπεποίθησή του αυξάνεται και νιώθει να ελέχει τα πράγματα.
Η Τουρκία συνεχίζει, μόνη της, να καθοδηγεί τη συριακή αντίσταση στο καθεστώς Άσσαντ. Για αυτό, τα μάτια της Δύσης, από την Ουάσινγκτον μέχρι το Παρίσι, είναι στραμμένα στην Άγκυρα.
Καλά ως εδώ, τι θα συμβεί όμως αύριο;
Είναι αδύνατον για τον Ερντογάν να παραμείνει απλός θεατής. Ο αριθμός των προσφύγων αυξάνει. Με το ποσοστό αυτής της αύξησης, η πιθανότητα είναι ότι μια ουδέτερη ζώνη θα διαμορφωθεί μέσα στο συριακό έδαφος. Αν έχουμε ένα περισσότερο βήμα από τον Άσσαντ, ίσως αυτό να σημαίνει πως η Τουρκία και η Συρία εμπλέκονται σε πόλεμο.
Ακριβώς όπως ο Άσσαντ επιδίδεται σε μια καταστολή που τελικά θα είναι αδύνατον να διατηρήσει, το ίδιο και ο Ερντογάν: Είναι στο σημείο που δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν μπορεί πια να πει, ''αφού ο ΟΗΕ δεν μπορεί να κάνει τίποτα, ας καθήσουμε κι εμείς ως Τουρκία στον καναπέ μας, κοιτώντας το ρολόι μας ως απλοί θεατές''.
Λόγω αυτών, πλέουμε τώρα σε εξαιρετικά επικίνδυνα νερά. Το Ιράν προσπαθεί να μας προσεγγίσει, αλλά το βάζο είναι σπασμένο τώρα. Υπάρχουν περίπλοκα μηνύματα που μας έρχονται από το Ιράν, υπάρχουν τόσες πολλές διαφορετικές φωνές. Υπάρχουν νέες δηλώσεις στο ιρανικό κοινοβούλιο, που ζητούν να ενεργήσει το Ιράν κατά της Τουρκίας. Ρίχνουν αλάτι στην πληγή. Ξέρω ότι υπάρχει ένας αγώνας δύναμης στο Ιράν μεταξύ των ριζοσπαστών και των κέντρων που λαμβάνουν αποφάσεις.
Το Ιράν φαίνεται να έχει κάνει την επιλογή του. Δεν θεωρεί την Τουρκία ως σημαντικό παράγοντας ως προς τις πυρηνικές συζητήσεις. Με άλλα λόγια, η υποστήριξης τη Άγκυρας για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα δεν είναι τόσο σημαντική για το Ιράν. Σχετικά όμως με το θέμα της Συρίας, η Τουρκία έχει μια δεσπόζουσα θέση στη λήψη αποφάσεων.
Το τουρκο-ιρανικό βάζο, που οι Εντογάν και Νταβιούτογλου σχεδίασαν, έχει αναμφίβολα ραγίσει. Οι διμερείς σχέσεις, από τώρα και στο εξής, δεν θα καταρρεύσουν, αλλά δεν θα είναι ποτέ στην ιδανική γραμμή. Η σχέση Άγκυρας - Τεχεράνης θα περνά σε διακυμάνσεις, ανάλογα με τους υπολογισμούς του καθενός και το τι είδους παιχνίδι θα θέλει κάθε χώρα να παίξει.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου