Tρία γεγονότα φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, οι τηλεφωνικές υποκλοπές της περιόδου 2004-2005, το «σκάνδαλο» του Βατοπεδίου και οι ταραχές του Δεκεμβρίου του 2008, δείχνουν πλέον να σχετίζονται και να δείχνουν προς την πλευρά κύκλων της αμερικανικής πρεσβείας.
Το γεγονός ότι ταυτοποιήθηκαν τώρα, πέντε χρόνια μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης ότι τα τέσσερα από τα δεκατέσσερα κινητά που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτροπή των συνομιλιών στα κομπιούτερ καταγραφής, είχε αγοραστεί στο όνομα στελέχους της αμερικανικής πρεσβείας, δείχνει ότι τότε κάποιοι ήθελαν να κλείσει η υπόθεση και να μην διερευνηθεί περαιτέρω.
Κατ’αρχήν και η τότε δίωξη ήταν «πλημμελής»: Το αδίκημα της διακεκριμένης κατασκοπείας που είναι κακούργημα και δεν παραγράφεται όπως το πλημμέλημα της παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων μόλις τώρα αποφασίζεται να αποτελέσει εργαλείο στα χέρια του εισαγγελέα Εφετών Δημήτρη Δασούλα.
Τα νέα στοιχεία που ταυτοποιούν στελέχη της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Αθήνα εκείνης της περιόδου (με πρεσβευτή τον «κάου-μπόϊ», Ρ.Μίλερ) υπήρχαν φυσικά αλλά μόλιςτώρα ζητήθηκε η συνδρομή της Αρχής Διασφάλισης Απορρήτου Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ), που ιχνηλάτησε από τότε τα καρτοκινητά-«σκιές» που είχαν χρησιμοποιηθεί για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις.
Υπενθυμίζεται ότι ο φάκελος της υπόθεσης των υποκλοπών είχε τεθεί στο αρχείο, καθώς δεν κατέστη δυνατόν να εντοπιστούν οι δράστες του πλημμελήματος της παραβίασης απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, αδίκημα το οποίο έχει πια παραγραφεί.
Ύστερα, ωστόσο, από επιστολή του νυν υπουργού Δικαιοσύνης Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, ο οποίος πριν από περίπου δέκα μήνες, με την ιδιότητα, τότε, του προέδρου της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής ζήτησε από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τέντε τη συνέχιση της έρευνας, ο φάκελος της υπόθεσης ανασύρθηκε από το αρχείο.
Και στην υπόθεση υπάρχει ο μυστηριώδης θάνατος από αυτοκτονία του στελέχους της Vodafone, Κώστα Τσαλικίδη ο οποίος εν συνεχεία αποκαλύφθηκε ότι αποτελούσε κεντρικό πρόσωπο στις υποκλοπές.
Μετά το ελληνικό βέτο στην σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι,τον Μάϊο του 2008, η δημοτικότητα του τότε πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή φτάνει στο υψηλότερο σημείο που είχε φτάσει μετά το 2006 και η διαφορά ΝΔ από ΠΑΣΟΚ στις δημοσκοπήσεις μεγάλωσε, παρά το γεγονός ότι στον οικονομικό τομέα ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ.Αλογοσκούφης τα είχε επιεικώς «θαλασσώσει».
Βέβαια ο Κ.Καραμανλής ήξερε με τι είχε να κάνει: «Η υπόθεση στο Βουκουρέστι είναι μια δύσκολη ιστορία. Θα κάνω το χρέος μου αλλά δεν μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι θα συνεχίσουμε για πολύ να είμαστε Κυβέρνηση» είχε εκμυστηρευτεί ο πρώην πρωθυπουργός σε στενούς του φίλους οι οποίοι βρισκόντουσαν στο γραφείο του στην Βουλή λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για το Βουκουρέστι.
Μετά το Βουκουρέστι ξεκινάει και ένα ιδιότυπο power game μεταξύ του τότε πανίσχυρου Θ.Ρουσσόπουλου και Έλληνα επιχειρηματία με πολύ «ιδιαίτερες» διασυνδέσεις στις ΗΠΑ και πάνω απ’όλα με μεγάλη ρευστότητα.
Μία ποινική δίωξη σε βάρος του δεύτερου για απάτη την οποία αυτός την αποδίδει σε παρέμβαση Ρουσσόπουλου, «πυροδοτεί» μία κόντρα που οδηγεί στα τέλη Αυγούστου του 2008 στην αποκάλυψη του «σκανδάλου» του Βατοπεδίου.
Και χρησιμοποιούμε εισαγωγικά, γιατί αποδείχθηκε και με την «βούλα» της Δικαιοσύνης, αλλά και των Επιτροπών της Βουλής ότι δεν υπήρξε σκάνδαλο με την έννοια της ζημίας σε βάρος του δημοσίου. Υπήρξε αλαζονική συμπεριφορά Ρουσσόπουλου, επιβεβαιωμένες προνομιακές σχέσεις ακόμα και του Γ.Αγγέλου, διευθυντή του πρωθυπουργικού γραφείου και βέβαια του Θ.Ρουσσόπουλου με τον ηγούμενο της Μονής τον Εφραίμ, παράπλευρες ωφέλειες κυβερνητικών στελεχών (οικογένεια Βουλγαράκη κλπ.) αλλά ζημιά του δημοσίου από τις ανταλλαγές δεν υπήρξε.
Για να μην πούμε ότι η όλη υπόθεση εξυπηρετούσε και κάποιο μείζονα εθνικό σκοπό, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Εν πάση περιπτώσει η υπόθεση πήρε διαστάσεις χιονοστιβάδας με την χρησιμοποίηση εκ μέρους του ισχυρού επιχειρηματία των εξαιρετικών διασυνδέσεων που είχε στο χώρο των media, όντας πρώην (;) ιδιοκτήτης και παραδοσιακός χρηματοδότης μεγάλων media.
Δημιούργησε το κατάλληλο υπόβαθρο για να φτάσουμε στον Δεκέμβριο του 2008, όπου μια σπίθα αρκούσε για να φέρει την καταστροφή, καθώς και το κλίμα στην οικονομία επιδεινωνόταν. Τον Δεκέμβριο του 2008 ξέσπασε το μεγαλύτερο κύμα βίας που έχει ξεσπάσει ποτέ στην χώρα ως αφορμή του θανάτου του νεαρού Αλέξη Γρηγορόπουλου στα Εξάρχεια από σφαίρα αστυνομικού.
Τα Εξάρχεια ανέκαθεν αποτελούσαν προνομιακό πεδίο δράσης στελεχών της αμερικανικής πρεσβείας, όπως επιβεβαιώνεται και από τις αποκαλύψεις για την δράση της Βάλερι Πλέϊμ πράκτορα της CIA.
Στις αρχές του 2009 σαστισμένη η ελληνική κοινωνία, μόλις έξι μήνες μετά το βέτο στο ΝΑΤΟ παρακολουθεί την απόλυτη καταστροφή στην χώρα και τον απόλυτο εξευτελισμό μιας κυβέρνησης δια χειλέων Π.Παυλόπουλου («Προτιμούμε αμυντική αστυνομία», αλλά και Ν.Μπακογιάννη («Δεν ξεχωρίζουμε αυτούς που φοράνε στολές από αυτούς που διαδηλώνουν»), και τα γεγονότα έχουν πάρει το δρόμο τους. Τον Μάρτιο του 2009 για πρώτη φορά το ΠΑΣΟΚ από το 2000 παίρνει την πρωτοπορία στις δημοσκοπήσεις, ο Κ.Καραμανλής, σαφώς πιεζόμενος, πάει σε εκλογές και η χώρα οδηγείται σε εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, έτσι απλά…
Πριν από λίγες μέρες μιλώντας σε στενό του συνεργάτη, ο πρώην πρωθυπουργός με αφορμή το έγγραφο της ΕΥΠ σχετικά με το σχέδιο δολοφονία του για το οποίο έχει ήδη ξεκινήσει εισαγγελική έρευνα φέρεται να δηλώνει: «Το ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο ο αμερικανικός παράγοντας είναι απολύτως βέβαιο. Αυτό που ειλικρινά ακόμα δεν έχω αποσαφηνίσει είναι πόσο μεγάλο ρόλο έπαιξαν αλλά και σε ποιες υποθέσεις αναμείχθηκαν».
Αν λειτουργούσε η κυβέρνησή του και οι υπηρεσίες του κράτους, που ήταν πρωθυπουργός θα το είχε μάθει, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη…
Όλα τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι πρέπει να "δαιμονοποιούμε" τις ΗΠΑ, οι οποίες έκαναν αυτό που θα έκανε και κάθε κράτος που θέλει να διατηρήσει την παγκόσμια κυριαρχία και θέλει να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του, όπως τα εννοεί.
Άλλωστε και οι Ρώσοι που αποκάλυψαν την πιθανή απόπειρα δολοφονίας του Κώστα Καραμανλή, είχαν φέρει στην Ελλάδα ολόκληρη ομάδα ειδικών επιχειρήσεων της GRU για να αποτρέψουν τις τηλεφωνικές υποκλοπές μεταξύ του Κ.Καραμανλή και του Β.Πούτιν. Τα σοβαρά κράτη έτσι λειτουργούν.
Τα κράτη "της πλάκας" τρώνε σφαλιάρες και παραχωρούν εθνική κυριαρχία επειδή χρωστάνε στις ... τράπεζες!
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου