Κάποιοι από αυτούς ζήτησαν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να σταθεί στο ύψος που του υποβάλλει το αξίωμα του και ο θεσμικός του ρόλος και να αντιταχθεί στο μνημόνιο……
Αυτοί είναι πανεπιστημιακοί και συνταγματολόγοι και κάνανε πολύ σωστά την δουλειά τους ….είπαν τα πράγματα με το όνομα τους και τεκμηρίωσαν σωστά τις απόψεις τους. Τόνισαν ότι ο Πρόεδρος είναι θεσμικός φύλακας του συντάγματος και οι Έλληνες οι υπερασπιστές του ….…..και έχουν δίκιο….
Εγώ δεν είμαι πανεπιστημιακός …ούτε συνταγματολόγος…..θα έλεγα ότι είμαι ένας αδαής ….τίποτα περισσότερο από ένας απλός, αλλά σφοδρά απογοητευμένος Έλληνας, που απλά οι χτύποι της καρδιάς μου υπενθυμίζουν ότι ζω και υπάρχω σε αυτή την χώρα …..είμαι απλά ένας ρομαντικός ….που σταματάει μέρα με την μέρα και να ελπίζει…..
Παρόλα αυτά βρίσκω το θάρρος -μέσα από αυτές τις γραμμές -να μοιραστώ με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κάτι που μπορεί να μην έχει περάσει από την σκέψη του …..ίσως επειδή θεωρώ ότι εγώ θα το έκανα στην θέση του παρόλο που και για μένα ισχύει το «έξω από τον χορό πολλά τραγούδια λένε»…….
Κύριε Πρόεδρε…..
Θεωρώ ότι όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουν και φτάνουν προς την δύση της ζωής τους γίνονται πιο αποφασιστικοί στις δύσκολες στιγμές τους….
Θα με συγχωρέσετε αλλά θα σας πω τι θα έκανα αν βρισκόμουν στην θέση σας και να μην το θεωρήσετε πρόταση αλλά καθαρά σκέψη ενός ταπεινού Έλληνα…
Θα ζύγιζα την ζωή μου ……θα έβλεπα που έχω φτάσει και που θέλουν να με οδηγήσουν οι υπαίτιοι της οικονομικής κατάστασης και υπέρμαχοι του μνημονίου……
Θα συνειδητοποιούσα …..ότι είμαι στην δύση της πολιτικής ζωής μου και θα γυρνούσα στο παρελθόν …στα νιάτα μου να θυμηθώ πως οραματιζόμουνα την Ελλάδα…..
Θα θυμόμουν τι έκανα …..ποια ήταν τα λάθη μου και τι μπορούσα να κάνω για να αλλάξω το «σήμερα»……
Θα έβλεπα ποιοι με περιστοιχίζουν σήμερα ……και θα προσπαθούσα να διακρίνω τις πραγματικές τους επιδιώξεις……
Θα έπαιρνα συμβουλές μέσα από τις ιστορικές πράξεις επιφανών Ελλήνων σε ακόμα πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας και του παρελθόντος μας..….
Θα σκεφτόμουν πιθανές γραμμές από τα βιβλία των ιστορίας του μέλλοντος με βάση την σημερινή κατάσταση της χώρας ….όπως πχ «Η Ελλάδα τελικά κατέρρευσε και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της πέρασαν στα χέρια των δανειστών της βάση του μνημονίου που είχε ψηφιστεί από την βουλή και είχε υπογραφεί από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας παρά την αναμφισβήτητη αντισυνταγματικότητα του….»
Η ακόμα χειροτέρα…. « Η Τουρκία τελικά εκμεταλλευόμενη την οικονομική και ψυχολογική εξαθλίωση των Ελλήνων που προκλήθηκε από την εφαρμογή ενός αντισυνταγματικού μνημονίου, επιτέθηκε τα ξημερώματα της….…….».
Επειδή όμως θα προτιμούσα ο ιστορικός του μέλλοντος να γράφει…. «Τελικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τίμησε τον θεσμικό του ρόλο κατήγγειλε και επέστρεψε το μνημόνιο στην βουλή ως «απαράδεκτο» ……..οι Έλληνες επιτέλους άρχισαν να σηκώνουν το βλέμμα στον ουρανό και να σκέφτονται ότι κάποιος τους λυπήθηκε……. ο Πρόεδρος έκανε αυτό που του επίτασσε η Ελληνική καταγωγή του ……είπε ΟΧΙ !……» θα ήξερα πλέον τι πρέπει να πράξω….
Και μετά θα έβλεπα τα παιδιά μου κα τα εγγόνια μου…στα μάτια…
Προσωπικά δεν θα ήθελα όταν οι απόγονοι μου στο μέλλον θα ανοίγανε μια εγκυκλοπαίδεια η θα πληκτρολογούσαν το όνομα μου στο internet να διαβάζανε για αυτά που δεν είχα κουράγιο να κάνω…
Θα ήμουν όμως υπερήφανος να βρίσκουνε το όνομα μου γραμμένο ανάμεσα στις «χρυσές σελίδες του Ελληνικού Έθνους»…και θα δόξαζα τον Θεό που έδωσε μου αυτή την ευκαιρία!!!!!…γιατί δεν δίνεται αυτή η ευκαιρία στον καθένα……
Αξιότιμε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας …και πρώτα από όλα αναφέρομαι στον θεσμό και όχι στο πρόσωπο …κάντε το καθήκον σας ….τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο… και να είστε σίγουροι ότι θα βρείτε εκατομμύρια συμπαραστάτες ……και το λιγότερο που έχετε να κερδίσετε είναι η αιωνιότητα μιας δοξασμένης ιστορίας και οι απόγονοι σας ένα δοξασμένο επίθετο………και να μείνετε στην ιστορία ως πολιτικός ήρωας …η ίδια η ιστορία σας κάνει υποψήφιο ήρωα …αποδεχτείτε αυτή την υπέρτατη τιμή!!! Μην ξεχνάτε άλλωστε ότι είμαστε η μοναδική χώρα στον κόσμο που γιορτάζουμε τις Εθνικές μας επετείους στην έναρξη των αγώνων μας και της προσπάθειας μας και όχι την μέρα της έκβασης τους ……και αυτό γίνεται γιατί πάντα προτιμούσαμε να αντισταθούμε και να αγωνιστούμε ασχέτως αποτελέσματος ….γιατί η ελπίδα για κάτι καλύτερο είναι πανίσχυρο συναίσθημα…..είναι η ίδια η αίσθηση της ζωής!……
…..σκεφτείτε το………
….και ίσως τότε θα αρχίσω πάλι να ελπίζω…..
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου