Πραγματοποιήθηκε στις 14.12.2010 στην Αθήνα, συνέδριο που διοργάνωσαν από κοινού το "RIEAS" (Ινστιτούτο Ερευνών για Ευρωπαικών και Αμερικανικών Σπουδών) (www.rieas.gr) και το ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.(Ελληνικό Κέντρο Ευρωπαϊκών και Διεθνών Αναλύσεων), (www.elkeda.gr), με θέμα την μελλοντική δομή και το μέλλον της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Ενώπιον ενός ακροατηρίου αποτελούμενου κατά βάσιν από διπλωμάτες και ειδικούς σε θέματα ασφάλειας, οι εισηγητές κάλυψαν ολόκληρο το φάσμα του κεφαλαίου ''ασφάλεια'', με ιδιαίτερη έμφαση στις ελληνικές και σε προέκταση, τις ευρύτερες ευρωπαϊκές προτεραιότητες.
Επιγραμματικά, τα πορίσματα – συμπεράσματα του συνεδρίου, ήταν τα ακόλουθα:
«1. Ένα ολοκληρωμένο και λειτουργικό σύστημα συλλογικής ασφάλειας, θα είναι πλέον το μεγάλο ζητούμενο στον κόσμο, αφού η ρευστότητα και οι ήδη υφιστάμενες απειλές θα ενταθούν, με κυρίαρχες την τρομοκρατία, την πρόσκτηση πυρηνικών δυνατοτήτων από τριτοκοσμικά αυταρχικά καθεστώτα και τις πάσης φύσεως ασύμμετρες απειλές.
2. Τα ελλείμματα στη συλλογική ασφάλεια αντανακλούν ιδιαίτερα στην ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, περιοχές ζωτικές για τα δύο ελληνικά κράτη (Ελληνική και Κυπριακή Δημοκρατία). Αθήνα και Λευκωσία οφείλουν να δραστηριοποιηθούν, να εισάγουν στην ατζέντα τους το κεφάλαιο ''ασφάλεια'' και να αξιοποιήσουν, με πρωτοβουλίες, κάθε δυνατότητα που παρέχουν ΕΕ και ΝΑΤΟ, αλλά και με το Ισραήλ (με το οποίο η Κύπρος προέβη σε συμφωνία για ΑΟΖ) και η Ρωσία.
3. Η Τουρκία, εμποτισμένη από έναν παθολογικό νεο-ηγεμονισμό, που επενδύεται επιστημονικοφανώς από το δόγμα Νταβούτογλου, με την συμπεριφορά της, επιφέρει αστάθεια, στη Βαλκανική όσο και στην ανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία συνιστά απειλή για Ελλάδα (Αιγαίο-Θράκη) και ημικατεχόμενη Κύπρο, αλλά και αρνητικό παράγοντα για την ευρύτερη ασφάλεια και σταθερότητα.
4. Στο προς επεξεργασία μοντέλο συλλογικής ασφάλειας στην Ευρώπη, η Ρωσία πρέπει να έχει λόγο και συνεισφορά. Οι προτάσεις της Μόσχας για μια νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας εμπεριέχουν στοιχεία ρεαλισμού, όπως πχ στα περί αντιπυραυλικής ασπίδας. Με την ενεργό συμμετοχή της Ρωσίας, οι αντιπυραυλικές δυνατότητες Ευρώπης και ΝΑΤΟ μπορούν να προεκταθούν προς την κεντρική Ασία, εστία ασύμμετρων απειλών και ακραίου ισλαμικού φονταμενταλισμού. Το εγχείρημα θα μπορούσε να καταλήξει σε ένα ενιαίο και λειτουργικό σύστημα ασφαλείας για ολόκληρη την Ευρασία.
5. Η στενή συνεργασία ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ρωσίας και η επακόλουθη σταθερότητα, θα ευνοήσει Ελλάδα και Κύπρο, αφού αυτές δεν θα οφείλουν να ''παίρνουν θέση'' σε διενέξεις που δεν συμφέρουν τελικά κανέναν. Οι προκλήσεις ασφαλείας είναι πλέον κοινές, σε ένα ιδιαίτερα ρευστό περιβάλλον. Ελλάδα και Κύπρος χρειάζονται σταθερότητα και παραγωγικές συμμαχίες, απέναντι σε ό,τι τις απειλεί (πχ τουρκικός αναθεωρητισμός, λαθρομετανάστευση).»
Τα πιο πάνω, έρχονται πιστεύω να ενισχύσουν σημαντικά την άποψη, ότι δεν αργεί η μέρα που τα Χριστιανικά κράτη της δύσης, (αλλά και η Ρωσία), θα αντιληφθούν την ανάγκη για χάραξη μιας κοινής "αντι-μουσουλμανικής" πολιτικής, που θα συνιστά άμυνα, έναντι των επιθετικών προθέσεων ενός "ισλαμικού άξονα" που στρέφεται κατά των "απίστων" Χριστιανών. Μια έξαρση στην "παγκόσμια θρησκευτική διαμάχη" δεν είναι οπωσδήποτε κάτι που θα μας χαροποιούσε, ιδιαίτερα γιατί ο Ελληνισμός, λόγω και της γεωγραφικής του θέσης, θα βρεθεί στο μάτι του κυκλώνα. Εφόσον όμως είναι κάτι το αναπόφευκτο (κυρίως λόγω του ισλαμικού φονταμενταλισμού και της κρίσης που παράγει το διογκούμενο ρεύμα λαθρομετανάστευσης), οφείλουμε, ως Ελληνισμός, να είμαστε προετοιμασμένοι. Επιβάλλεται δηλαδή, να προβούμε στις κατάλληλες εκείνες ενέργειες που θα διασφαλίσουν τα εθνικά μας συμφέροντα (π.χ. σύναψη νέων συμμαχιών, οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, ανασύσταση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος Κύπρου-Ελλάδας, πάταξη της λαθρομετανάστευσης κ.α.).
Εννοείται ότι στην περίοδο των κοσμογονικών αλλαγών, της αναδιαμόρφωσης των συμμαχιών και των γεωπολιτικών συμφερόντων, ειδικά στην ευαίσθητη περιοχή μας (των ενεργειακών πηγών), δεν μπορεί να υπάρχει βιασύνη για "κλείσιμο" στα Εθνικά θέματα. Είναι η πιο ακατάλληλη εποχή (εν μέσω της Οικονομικής κρίσης που μαστίζει και αποδυναμώνει την Ελλάδα), για να διαπραγματευθούμε και να διαφυλάξουμε με σθένος και πειστικότητα τα ζωτικά Εθνικά συμφέροντα.
Παρά την δεινή θέση στην οποία βρίσκεται ο Ελληνισμός, θα πρέπει (άμεσα) να αναθεωρήσει και την πολιτική του καλού παιδιού, που έχει αποδειχθεί πόσο επιζήμια ήταν. Επιβάλλεται δηλαδή, η εγκατάλειψη της πολιτικής της επαναπροσέγγισης με την Τουρκία (με πάγωμα της ενταξιακής της πορείας), η εγκατάλειψη της επιδίωξης της ρατσιστικής λύσης, Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας στο Κυπριακό και η μηδενική ανοχή στις προκλήσεις των Σκοπίων και των Αλβανών.
Συμπερασματικά, για να εκμεταλλευτεί ο Ελληνισμός τα εμπλεκόμενα συμφέροντα προς όφελος του, θα πρέπει να δράσει τώρα, στην νέα εποχή των "ρευστών εθνικών συμφερόντων" και των "αναδυόμενων συμμαχιών". Μόνον έτσι υπάρχει η πιθανότητα, να βγει νικητής και ενισχυμένος, από τον πόλεμο που έχουν κηρύξει εναντίον του οι γνωστοί και άγνωστοι εχθροί του, χωρίς οικονομικά βαρίδια και εξαρτήσεις. Για να μπορεί να εκμεταλλευτεί τον αμύθητο πλούτο που κρύβεται στις Ελληνικές θάλασσες και στο Ελληνικό υπέδαφος και να ξεκινήσει μια πορεία Εθνικής ανάκαμψης.
Δημοσίευση σχολίου