Και αυτό διότι σε ένα πρόσφατο ταξίδι που έκανε ένας φίλος του Apodimos.com στην Αγγλία, προς μεγάλη μου έκπληξη, είδα να κυματίζει από ένα κτίριο μέσα στο κεντρικό Λονδίνο (Russell Square) μια αφίσα που θα σας δείξουμε σε φωτογραφία και τον τίτλο που έγραφε η πινακίδα στην πόρτα μπροστά έγραφε «Turkish Republic of Northen Cyprus Ltd».. Έμαθα ότι ίδρυσαν αυτή την εταιρία, έτσι ώστε να μπορούν να συμμετέχουν νόμιμα σε διάφορες εκδηλώσεις και να μπορούν να προωθούν τα κατεχόμενα για τουρισμό και ουσιαστικά για αναγνώριση. Αλλά ξέχασα. Εμείς είμαστε πάντα τα μικρά άσπρα αρνάκια που πρέπει να είμαστε φρόνιμα γιατί θα κακοφανίσουμε τα «αδέλφια» των πολιτικών μας ηγετών. Φτάσαμε σε σημείο να λέμε στους ξένους ότι είμαστε από Κύπρο και, με καμιά υπερβολή, να μας περνάνε για Τούρκους. Η παρακείμενη αφίσα που αναφερθήκαμε και σας (την οποία έστειλε ένας φίλος και τον ευχαριστώ), είναι αναρτημένη σε πολυσύχναστο σταθμό του υπόγειου (Hammersmith) και δείχνει πόσο καλή είναι η δουλειά και η προπαγάνδα που κάνουν.
Και θα πρέπει θυμόνται οι πολυπληθείς επισκέπτες – αναγνώστες μας ότι η αφίσα αναφέρετε στους κατοίκους αυτής της πόλης και επίσης στους πρώτης διαλογής πολίτες έρχονται από τα σπίτια που πήραν μετά την εισβολή, με τα αυτοκίνητα που αγόρασαν αφού πούλησαν τις περιουσίες των προσφύγων, να απαιτούν προτεραιότητα στις διάφορες κρατικές υπηρεσίες, να κάνουν ό,τι θέλουν μέσα στους δρόμους πάντα με τις ευλογίες των τουρκόφιλων πολιτικών μας (ουδενός εξαιρουμένου).
Τα πιο πάνω σαν εισαγωγή για το Τουρκικό θράσος που δεν έχει όρια όπου παρουσιάζουν τους εκτελεσθέντες στο Τζιάος ως θύματα των Ε/Κ, και για ότι έχει γράψει Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τουρκίας μετά από συναντήσεις θεραπείας και αποκατάστασης παρουσιάζει 406 θύματα βασανιστηρίων που έβγαλε τον «Λογαριασμό των βασανιστηρίων».
Ας μελετήσουμε με τα δέουσας προσοχής αυτά τα οποία θα σας παρουσιάσουμε πιο κάτω:
Τουρκικό θράσος χωρίς όρια. Παρουσιάζουν τους εκτελεσθέντες στο Τζιάος ως θύματα των Ε/Κ
Ο Τρόπος της μεγάλης Τουρκικής προπαγάνδας παρουσιάστηκε στον έγκυρη ενημέρωση του «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ» του στην ενημέρωση του Κώστα Βενιζέλου .
Η Τουρκική προπαγάνδα δεν έχει ηθικά όρια, ούτε αναστολές. Μια φωτογραφία η οποία έγινε σύμβολο στον αγώνα διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων, αυτή με τους πέντε Ε/κ στο Τζιάος, χρησιμοποιείται από τους μηχανισμούς της τουρκικής προπαγάνδας με απίστευτο τρόπο.
Όχι για να δικαιολογήσει το έγκλημα, ούτε να επιχειρηματολογήσει και να στρέψει αλλού την προσοχή. Αλλά για να φορτώσει το έγκλημα αυτό στους Ελληνοκύπριους! Αυτή η φωτογραφία, η οποία έγινε σύμβολο στον αγώνα διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων, χρησιμοποιείται από την τουρκική προπαγάνδα. Όχι για να δικαιολογήσει το έγκλημα σε βάρος των Ελληνοκυπρίων, αλλά για να παρουσιάσει τη φωτογραφία ως έγκλημα… της δικής μας πλευράς το 1963!
Η φωτογραφία με τους πέντε συλληφθέντες στο Τζιάος το 1974 από τις δυνάμεις εισβολής, τα λείψανα των οποίων βρέθηκαν σε πηγάδι στο Τζιάος και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DΝΑ πέρσι, παρουσιάζονται ως θύματα των Ελληνοκυπρίων το 1963.
Είναι από τις περιπτώσεις, που και ο πατέρας της μαύρης φασιστικής προπαγάνδας Πάουλ Γιόζεφ Γκαίμπελς θα σήκωνε τα χέρια ψηλά.
Σε έγγραφο θέσεων, που παρουσιάζει υπό μορφή power point, το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών γίνεται μια μακρά ιστορική αναδρομή από το 1878 και εντεύθεν, επιστρατεύοντας την πάγια τουρκική προπαγάνδα. Η χαρακτηριστική φωτογραφία των Κορέλλη Αντώνη, Νικολάου Παναγιώτη, Σκορδή Χριστόφορου, Παπαγιάννη Ιωάννη και Χατζηκυριάκου Ιωάννη, οι οποίοι εκτελέσθηκαν από τον στρατό κατοχής τοποθετήθηκε μαζί με άλλες δυο, υπό τον τίτλο «Χριστούγεννα 1963» και με κείμενο στο οποίο διατυπώνεται ο ισχυρισμός για επιθέσεις Ελληνοκυπρίων κατά Τουρκοκυπρίων με πολλούς νεκρούς και 103 καταστραμμένα τ/κ χωριά για βεβήλωση 270 τεμένων και ιερών χώρων. Η φωτογραφία δεν φαίνεται να έχει επιλεγεί είτε τυχαία είτε κατά λάθος.
Μια φωτογραφία σύμβολο όταν επιστρατεύεται γίνεται είτε για να εξουδετερωθεί ως εργαλείο της άλλης πλευράς είτε για να προκληθεί σύγχυση. Στο ίδιο έγγραφο, παρουσιάζονται και οι εκατέρωθεν θέσεις στο Κυπριακό υπό το φως και των εξελίξεων του τελευταίου χρόνου. Παρουσιάζονται από τουρκικής σκοπιάς και αναδεικνύοντας την προσπάθεια να κατηγορηθεί η ελληνική πλευρά για τη στάση της στο Κυπριακό.
Οι θέσεις της Ε/κ πλευράς (σύμφωνα με το έγγραφο):
Η ελληνοκυπριακή πλευρά παρουσιάζεται να απορρίπτει τις συχνές συναντήσεις.
Χρησιμοποιεί παρελκυστική τακτική.
Υπαναχώρησε από την «Κοινή Δήλωση της 23ης Μαΐου».
Εγείρει θέματα σε σχέση με έννοιες σε θεμελιώδη ζητήματα που καθορίζονται από παραμέτρους.
Δραστηριοποιείται στη θαλάσσια περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Εξοπλίζεται και λαμβάνει μέτρα για αυστηρότερη «απομόνωση» των Τ/κ.
Την ίδια ώρα χωρίζει τις θέσεις των Τ/κ και της Τουρκίας, αν και είναι οι ίδιες.
Οι θέσεις της Τ/κ θέση στο Κυπριακό: (σύμφωνα με το έγγραφο):
Διζωνικότητα / μόνιμες παρεκκλίσεις από το κεκτημένο της Ε.Ε.
Τα δικαιώματα ιδιοκτησίας χωρίς να υπονομεύεται η διζωνικότητα
Πολιτική ισότητα.
Για τα Εσωτερικά υιοθέτηση ελβετικού μοντέλου, για τα εξωτερικά το βελγικό.
Τουρκικές εγγυήσεις.
Η λυση να καταστεί πρωτογενές δίκαιο Τουρκικές θέσεις:
Νόμιμα ( τουρκικά) δικαιώματα και συμφέροντα στην Κύπρο και στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στηρίζει ενεργά τις καλές υπηρεσίες του Γ.Γ. ΟΗΕ αποστολής.
Υποστηρίζει το σχέδιο δράση για λύση της Τουρκίας της 24ης Ιανουαρίου 2006 (S/2006/48).
Ταυτόχρονη άρση όλων των περιορισμών.
Συνθήκη Εγγυήσεως και η Συνθήκη της Συμμαχίας είναι ουσιαστικής σημασίας για μια λύση.
Ίση μεταχείριση των δύο μητέρων πατρίδων, Ελλάδας και Τουρκίας στην Κύπρο.
Ο σεβασμός της ισότητας των δύο πλευρών.
Χρονοδιάγραμμα, αύξηση των επαφών με Τ/κ και άρση της απομόνωσης.
«Ιστορικά και πραγματικά περιστατικά»
Η Τουρκική Θεώρηση της πολιτικής και της ιστορίας. Το έγγραφο καλύπτει όλες τις ιστορικές φάσεις, δίνοντας έντονο τουρκικό και προπαγανδιστικό χρώμα.
Αναφέρεται στους διάφορους κατακτητές του νησιού αλλά ουσιαστικά η ιστορική αναδρομή ξεκινά από το 1878 και την ανάληψη της διοίκησης του νησιού από τους Βρετανούς.
Αναφέρει πως δεν υπήρξε ποτέ ένα «κυπριακό έθνος, αλλά δυο εθνότητες με διαφορετικά εθνικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά, οι οποίες μιλούν διαφορετικές γλώσσες.
Οι δυο εθνότητες έζησαν μαζί για αιώνες όχι όμως μέσα από γάμους και οικονομικούς συνεταιρισμούς.
Αναφέρεται στις επιδιώξεις των Ελληνοκυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα και το δημοψήφισμα της 15ης Ιανουαρίου 1950.
Χαρακτηρίζει την ΕΟΚΑ ως «τρομοκρατική» οργάνωση που σκότωνε στο διάβα της, Βρετανούς, Τουρκοκύπριους…
Για τις συζητήσεις που είχαν ξεκινήσει για να φύγουν οι Βρετανοί, για αυτοδιάθεση, σημειώνεται η θέση των Τ/κ για ίση και δίκαιη μοιρασιά της Κύπρου, ενώ γίνεται λόγος και για δυο κράτη από τότε…
Τις συμφωνίες του 1960 τις χαρακτηρίζει ως νέο συνεταιρισμό. Το νέο κράτος θα είναι αναφέρει δικοινοτικός συνεταιρισμός…
Σε σχεδιάγραμμα για τις συμφωνίες του 1960 ( sui genericsettlement), σημειώνει πως η κυριαρχία της Κύπρου περιορίζεται από τα δικαιώματα των εγγυητριών δυνάμεων, δηλαδή της Τουρκίας, της Ελλάδος και του Ηνωμένου Βασιλείου.
Υποστηρίζει πως η Κυπριακή Δημοκρατία του 1960 δεν είναι ενιαίο κράτος/ δι-εθνικό κράτος. Η πλειοψηφία και η μειοψηφία δεν επηρεάζουν την πολιτική ισότητα και οι δυο κοινότητες υφίστανται ως πολιτικές οντότητες.
Προσδιορίζει χρονικά τη δημιουργία του κυπριακού προβλήματος με την κατάθεση των 13 σημείων από τον Εθνάρχη Μακάριο. Αναφέρεται στο σχέδιο Ακρίτα, τις δικονοτικές συγκρούσεις. Διατυπώνεται ο ισχυρισμός για μαζικές δολοφονίες Τουρκοκυπρίων και τη δημιουργία της Πράσινης Γραμμής.
Ενδελεχείς είναι οι αναφορές σε γεγονότα που έγιναν από το 1963 - 1974.
Η εισβολή παρουσιάζεται ως επέμβαση, η οποία έγινε μετά που δεν υπήρξε συνεννόηση με τη Βρετανία για την ανάληψη κοινής δράσης.
Και τίθεται το σοβαρό ερώτημα σε όλους τους Έλληνες (Ελλαδίτες, Κύπριοι και Απόδημοι ) και Ομογενείς μας , εάν αυτά που μελετήσατε πιο πάνω δεν είναι μαύρη Τουρκική φασιστική προπαγάνδα τότε είναι .
Το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τουρκίας παρουσιάζει 406 θύματα βασανιστηρίων από τον «Λογαριασμό των βασανιστηρίων».
Αυτά τα οποία θα σας παρουσιάσουμε προέρχονται από την Εφημερίδα «Ραντικάλ» 15-7-2010: Δήθεν είχαν τελειώσει τα βασανιστήρια! Και η πηγή το Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Τουρκίας μετά από συναντήσεις θεραπείας και αποκατάστασης με 406 θύματα βασανιστηρίων, έβγαλε τον «Λογαριασμό των βασανιστηρίων».
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Με βάση την αναφορά το μεγαλύτερο μερίδιο από τα βασανιστήρια το έχουν οι καταγόμενοι από ανατολικά και ΝΑ κάτοικοι. 66 παιδιά μικρότερα των 18 χρονών υπέστησαν βασανιστήρια. Ειδικότερα στο Τμήμα Παίδων στα Άδανα δέκα παιδιά υπέστησαν βία. Με βάση τους ισχυρισμούς ακόμα χρησιμοποιούνται το «κρέμασμα» τύπου παλαιστινιακής κρεμάστρας, ηλεκτροσόκ, και η φάλαγγα. Τα γραφεία της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (İHD), που βρίσκονται σε Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Άδανα, Αντιγιαμάν και Μαλάτια ετοίμασαν από κοινού την «Αναφορά των κέντρων θεραπείας και αποκατάστασης».
Να κάποια από τα στοιχεία της αναφοράς : Στη Κωνσταντινούπολη προσέφυγαν στην İHD 182 άτομα έξι εκ των οποίων ήταν συγγενείς των θυμάτων, στα Άδανα 118 άτομα 20 εκ των οποίων ήταν συγγενείς θυμάτων, στη Σμύρνη 63 άτομα 18 εκ των οποίων ήταν συγγενείς των θυμάτων, 51 άτομα στο Ντιαρμπακίρ, 4 εκ των οποίων ήταν συγγενείς θυμάτων, και στην Άγκυρα 23 άτομα εκ των οποίων ένας ήταν συγγενής θύματος .
Εξ αυτών που προσέφυγαν το 2009 οι 269 είχαν υποστεί βασανιστήρια και σε προηγούμενα χρόνια. Το νούμερο αυτό το 2007 ήταν 310 και το 2008 ήταν 258. Ο μέσος όρος ηλικίας αυτών που προσέφυγαν ήταν 28,5. 3,5 χρόνια μικρότερος από πέρυσι. Στους κάτω των 18 υπήρχαν 66 περιπτώσεις. Σε σχέση με πέρυσι δηλαδή υπάρχει μεγάλη αύξηση. Διότι τα αντίστοιχα νούμερα το 2007 ήταν 41 και το 2008 36. Από αυτούς που παραπονέθηκαν οι 290 ήταν άντρες, οι 114 γυναίκες και 2 τρανσέξουαλ.
Οι 117 κατάγονται από τα ΝΑ, και οι 98 από την νότια Ανατολία. Από τις δύο αυτές περιοχές προέρχεται το 53% των παραπονεθέντων για βασανιστήρια. 53 περιπτώσεις από τη περιοχή της Μεσόγειου, 37 από τον Μαρμαρά, 32 από το εσωτερικό της Ανατολίας, 28 από τη Μαύρη Θάλασσα, 27 από την περιοχή του Αιγαίου και 14 περιπτώσεις από το εξωτερικό.
Οι πόλεις με τα περισσότερα παράπονα είναι το Ντιαρμπακίρ και Μάρντιν με 35 περιπτώσεις, η Κωνσταντινούπολη με 33, τα Άδανα με 24, και η Σμύρνη με 23. Ανάμεσα στα θύματα περιλαμβάνονται 10 δημοσιογράφοι, 4 καλλιτέχνες, δύο δάσκαλοι, ένας δικηγόρος, ένας γιατρός και ένας καθηγητής.
138 άτομα είπαν πως υπέστησαν βασανιστήρια σε ανοιχτό χώρο, 137 στη αστυνομία και 34 στο στρατόπεδο. Η κατανομή με βάση τις περιοχές είναι ως εξής : Κωνσταντινούπολη 133, Άδανα 58, Σμύρνη 56, Ερζερούμ 32, Ντιγιαρμπακίρ 21, Άγκυρα και Βαν 19, Γκαζιάντεπ 10 και Μερσίνα 9. Εκ των προσφευγόντων οι 141 δεν φυλακίστηκαν καθόλου.
Εκ των προσφευγόντων το διάστημα που πέρασαν στις φυλακές ήταν από 1 έως 168 μήνες και οι 44 ήταν κρατούμενοι στις φυλακές τύπου F. Oι 13 είχαν περάσει και από απομόνωση. Στην αναφορά είναι γραμμένο πως : «Τα τελευταία χρόνια αυξάνει ο αριθμός των ατόμων που κρατούνται σε μονό κελί. Αυτό δείχνει πως όσο πάει εφαρμόζεται περισσότερο η απομόνωση» .
Νομίζουμε ότι για το μέγεθος και τη ποσότητα των βασανιστηρίων έπρεπε μεγαλύτερη δημοσιότητα διεθνώς . Ας γνωρίσουμε και τους χρησιμοποιούμενους μεθόδους
Να αναλογιστούν όλοι οι Έλληνες (Ελλαδίτες, Κύπριοι και Απόδημοι ) και Ομογενείς μας τι υπέφεραν και τι υποφέρουν οι υπόλοιποι υπάρχοντες αγνοούμενοι Κύπριοι και Ελλάδιτες . Μήπως βασιζόμενοι στο πιο πάνω έγγραφο να κάνουν καινούργιες ενέργειες για εντοπισμό ή ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση ή η Εκκλησία της Κύπρου ή οι Ενώσεις των αγνοουμένων αποφασίσουν ;
Δημοσίευση σχολίου