με την ανοργανωσιά στο Πολιτισμού άντε να μείνει κλειστή η Ακρόπολη, με την ανοργανωσιά στο Παιδείας άντε να χαθεί μία εξεταστική. Από τα προβλήματα στο υπουργείο Υγείας ο πολίτης πεθαίνει- για να είμαστε ακριβέστεροι, ψοφάει. Χθες διαμαρτυρήθηκε στην κυρία Ξενογιαννακοπούλου ένας Σύλλογος Προμηθευτών. Εχουν να πληρωθούν από το 2005, απολύουν υπαλλήλους, δεν μπορούν να κάνουν καινούργιες παραγγελίες χωρίς ρευστό. Να τα πάρουν τα λεφτά τους, δεν λέμε το αντίθετο, αλλά μήπως να ξαναδούμε τις χρεώσεις; Με τους προμηθευτές στον τομέα της Υγείας υπάρχει ένα ζητηματάκι με τις υπερτιμολογήσεις. Ετσι η μόνη ρεαλιστική λύση είναι να κοπούν μηδενικά από τα χρωστούμενα και να γίνει μια εξήγηση της πιάτσας: «Αμα θέτε». Οι προμηθευτές των δημοσίων νοσοκομείων έχουν βγάλει τόσα λεφτά που κανείς δεν θα τους λυπηθεί.
Το πρόβλημα είναι ότι η κυρία Ξενογιαννακοπούλου δεν είναι κορίτσι της πιάτσας, είναι του κολεγίου, και θα αναζητήσει ήπιες διευθετήσεις. Ενα δείγμα ευγενούς συμπεριφοράς έδειξε παγώνοντας για τρεις μήνες τις διαδικασίες χορήγησης αδειών παροχής Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας σε εταιρείες. Σύμφωνα με νυχτερινή απόφαση του προκατόχου της, καθένας μπορούσε να ανοίξει διαγνωστικό κέντρο- ενώ κατά τα ειωθότα έπρεπε να συμμετέχουν ιατροί σε ποσοστό 51%. Το «πάγωμα» είναι ένας κομψός τρόπος να διαολοστείλει τους επιτήδειους που βλέπουν την υγεία σαν σουπερμάρκετ. Επιδίωξη της υπουργού είναι να αναπτυχθεί σε κάθε δήμο ολοκληρωμένο σύστημα πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Με 24ωρη λειτουργία, οικογενειακό γιατρό και ηλεκτρονική κάρτα υγείας. Προλαβαίνουμε άραγε μέσα σε μία τετραετία να γίνουμε Καναδάς ή θα πρέπει να βάλουμε μακροπρόθεσμο πλάνο, να παραμείνει η ίδια κυβέρνηση για τρεις συναπτές θητείες;
Στις προγραμματικές εξαγγελίες της υπουργού Υγείας γίνεται λόγος για προσλήψεις. Ολοι το λένε πως δεν επαρκεί το προσωπικό στα νοσοκομεία. Μέσα στον επόμενο χρόνο λοιπόν θα αυξηθεί το δυναμικό κατά 3.000 επαγγελματίες. Και μετά; Οι μαίες θα πάνε σε κάποιο γραφείο της διοίκησης, οι νοσοκόμες θα μεταταχθούν σε άσχετα πόστα, για να κάνουν παρέα στις χιλιάδες των συναδέλφων τους που θα έπρεπε να θεραπεύουν ασθενείς αλλά τελικά πατάνε σφραγίδες σε έγγραφα. Στα σχέδια βρίσκονται και μέτρα για τη βελτίωση της υποδοχής ασθενών στα νοσοκομεία. Η αναβάθμιση της εικοσαετίας ήταν η τοποθέτηση μηχανημάτων με αριθμούς προτεραιότητας, αλλά όποιος πίστεψε στην τίμια ουρά, απλώς στήθηκε για ώρες βλέποντας να προσπερνούν όσοι έχουν «μέσον». Ποια θα είναι αυτά τα μέτρα που θα πείσουν το προσωπικό να καταργήσει τις παρακαμπτηρίους και να ράψει στις άσπρες μπλούζες τις τσέπες που ξεχειλίζουν από χαρτονομίσματα;
Οι πολιτικές αποφάσεις και η εφαρμογή εντολών είναι κρίσιμες σε όσα σχεδιάζει η κυρία Ξενογιαννακοπούλου. Εξίσου κρίσιμη είναι η συμμετοχή των εργαζομένων στο νέο όραμα της δημόσιας περίθαλψης. Υπάρχει κάτι ακόμη κρίσιμο, αλλά καλύτερα να μην το ακούσει ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου γιατί θα ανεβάσει πυρετό- και πού να τον τρέχουμε στα εφημερεύοντα. Οι ιδέες της υπουργού θέλουν μεγάλα κονδύλια, αλλά δεν αναφέρονται πιθανές πηγές χρηματοδότησης. Οταν, για παράδειγμα, υποστηρίζει «πολιτικές ένταξης των μεταναστών, πολιτικές για τους πρόσφυγες, για τις ειδικές ευπαθείς και πολιτισμικές ομάδες», εννοεί μήπως ότι τα έξοδα θα τα αναλάβει εκείνος που πληρώνει εισφορές αμειβόμενος με μπλοκάκι; Εχει γίνει μόδα να έρχονται στην Ελλάδα οι ετοιμόγεννες από τα Βαλκάνια και από την Αφρική. Τι να τις κάνουμε, δεν μπορούμε να τις αφήσουμε στον δρόμο. Το ίδιο ισχύει για κάθε κατατρεγμένο που επωφελείται από τη δωρεάν περίθαλψη χωρίς να έχει πληρώσει ούτε ένα ένσημο. Εν ολίγοις η κυρία Ξενογιαννακοπούλου λέει στις γριές να περιορίσουν τα φάρμακα επειδή δεν μπορεί να συμμαζέψει το αποσπασμένο προσωπικό και θέλει να φροντίζει όλους, τον κάθε περαστικό πικραμένο.
Δημοσίευση σχολίου