Για όλους όσοι δεν ήθελαν να αποδεχθούν την περιχαράκωση της Γερμανίας σε μια εθνική στρατηγική η υπόθεση της Οπελ θα πρέπει να διέλυσε κάθε αμφιβολία: Η καγκελάριος διαπραγματεύθηκε προσωπικά με τον Ομπάμα τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας εντός της χώρας, μια επιλογή που μοιραία μεταφέρει το κόστος στη συρρίκνωση τα παραγωγής της Οπελ στη Βρετανία, το Βέλγιο και την Πολωνία.Για όλους όσοι ερμηνεύουν τα παραπάνω, αλλά και τη συνολική στάση της Μέρκελ, από την έκρηξη της Κρίσης τον περασμένο Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα με προεκλογική σκοπιμότητα εν όψει της κρίσιμης εθνικής αναμέτρησης του Σεπτεμβρίου, ο Γιόσκα Φίσερ σε πρόσφατο άρθρο του, τους επαναφέρει στην πραγματικότητα: Η Ευρώπη δεν είναι πλέον για τη Γερμανία στρατηγικός στόχος, αλλά ένα μέσον για την επιβολή των εθνικών της συμφερόντων, σχολιάζει.Εθνική περιχαράκωση στη διαχείριση της Κρίσης και της Ύφεσης και προάσπιση της ακινησίας σε ό,τι αφορά τη διαχείριση της ΟΝΕ:...... «Το Μάαστριχτ και το Σύμφωνο Σταθερότητας όπως τα ξέρουμε μέχρι σήμερα με ταυτόχρονο απερίφραστο 'όχι' στην Οικονομική Διακυβέρνηση της Ευρωζώνης ή πολύ περισσότερο σε Σκληρό Πυρήνα ενισχυμένης συνοχής». Στις γραμμές αυτές συμπυκνώνεται η στρατηγική ευρωπαϊκής ακινησίας που έχει διαμορφώσει τους τελευταίους μήνες η Καγκελάριος.Είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι πρόκειται για επιλογές που ξεπερνούν τον εκλογικό ορίζοντα, επιλογές που φωτίζουν εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση στο ότι μετά την έξοδο από την ύφεση το Ειδικό Βάρος της Γερμανίας στην Ε.Ε. θα είναι ακόμη πιο ενισχυμένο Αποτελούν οι παραπάνω εξελίξεις μια στρατηγική επιλογή που πρέπει να χρεωθεί αποκλειστικά στην Μέρκελ και τους Χριστιανοδημοκράτες; Παρά τη σκληρή κριτική που ασκεί ο Φίσερ, καθώς και ηγετικά στελέχη των Σοσιαλδημοκρατών, ουδείς σήμερα προβάλλει κάποια αξιόπιστη απέναντι στην εθνική περιχαράκωση εναλλακτική πρόταση.
Δύο φορές μετά το Μάαστριχτ η Γερμανία προσπάθησε να θέσει σε κίνηση την δυναμική ομοσπονδιακής μετεξέλιξης της Ε.Ε. και δύο φορές απέτυχε:-Το 1994 ο Καρλ Λάμερς στενός συνεργάτης του Κολ μίλησε πρώτος για Σκληρό Πυρήνα ενισχυμένης συνοχής. Μια πρόταση που έπεσε στο κενό, καθώς η Διακυβερνητική Διάσκεψη για την πολιτική ενοποίηση κατέληξε στον συμβιβασμό της Συνθήκης του Άμστερνταμ. Από τότε μέχρι και σήμερα το κόμμα του Αντενάουερ διολισθαίνει αργά αλλά σταθερά προς τον Ευρωσκεπτικισμό.
-Την άνοιξη του 2000 ο Φίσερ - υπουργός Εξωτερικών τότε στην κυβέρνηση Σρέντερ- μίλησε για Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Ετσι το Βερολίνο ακύρωσε προκαταβολικά τη Γαλλική Προεδρία και υποθήκευσε τον συμβιβασμό που διαμορφώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Νίκαιας. Η Συνταγματική Συνθήκη που ήταν ο συνδυασμός του γερμανικού φεντεραλισμού με τη γαλλική διακρατική προσέγγιση ναυάγησε στο γαλλικό δημοψήφισμα την άνοιξη του 2005.Η εθνική στρατηγική της Μέρκελ είναι επικίνδυνη, καθώς μπορεί να προκαλέσει σήμερα την αντιγερμανική συσπείρωση που ματαίωσε η ξεκάθαρη ευρωπαϊκή τοποθέτηση των Κολ-Γκένσερ στην περίοδο που μεσολάβησε από την Πτώση του Τείχους τον Νοέμβριο του 1989 μέχρι την ενοποίηση της Γερμανίας στις αρχές Οκτωβρίου του 1990.
Δημοσίευση σχολίου