Χακάν Φιντάν: “Έλα καλέ μου γείτονα να συζητήσουμε τι θα μου… δώσεις”.

Του Ζαχαρία Μίχα

«Δίκαιη μοιρασιά» στην Ανατολική Μεσόγειο, ζήτησε για μια ακόμη φορά ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν και δεν παρέλειψε να μας υπενθυμίσει, ότι η Τουρκία επιθυμεί «την εξέταση όλων των διαφορών του Αιγαίου ως ένα σύνολο». Αυτονόητη η υπενθύμιση που ήρθε από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών με τη μορφή απάντησης, ότι μοναδική διαφορά είναι «η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υφαλοκρηπίδας».

Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, κάνοντας λόγο για «εξέταση όλων των διαφορών του Αιγαίου ως ένα σύνολο», προκάλεσε την αναφορά του ελληνικού ΥΠΕΞ, ότι «αναθεωρητικές θέσεις και προτάσεις είναι καθολικά απορριπτέες». Δεν είναι μυστικό ότι με τη χρήση του όρου «διαφορές», οι Τούρκοι έχουν έναν κατάλογο που δεν αμφισβητεί μόνο ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά και την ελληνική κυριαρχία επί νήσων και νησίδων του ανατολικού Αιγαίου.

Και ζητά από την Αθήνα να καθίσει στο τραπέζι με την Άγκυρας σαν… δυο καλοί γείτονες για να τα συζητήσουν. Πού το παράλογο; Έρχεται ένας γείτονας στο σπίτι σου και σου λέει με μειλίχιο κι ευγενικό ύφος, ότι ένα κομμάτι του οικοπέδου που βρίσκεται το σπίτι σου, μαζί με το δώμα στην πυλωτή του ανήκει. Αλλά επειδή είναι πολιτισμένος, σου προτείνει να το συζητήσετε σαν δυο καλοί γείτονες! Στέκει μια τέτοια διαδικασία;

Εάν μπορεί να το τεκμηριώσει, προφανώς θα πρέπει να προσκομίσει όλα τα στοιχεία που έχει στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας το δίκιο του. Και εσύ θα είσαι υποχρεωμένος να αποδεχθείς την απόφαση του δικαστηρίου. Αυτό γίνεται όμως στην εσωτερική έννομη τάξη. Όχι στο «άναρχο», υπό την έννοια της έλλειψης αρχής επιβολής του δικαίου, διεθνές περιβάλλον.

Το εξοργιστικό όμως είναι, ο πάγιος τουρκικός ισχυρισμός ότι θέλει αυτή τη συζήτηση «στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου»! Στο οποίο όμως αυθαίρετα εντάσσει τον ισχυρισμό του, ότι τα νησιά δεν δικαιούνται θαλάσσιες ζώνες πέραν των χωρικών υδάτων! Αυτό κάνει ζητώντας να συζητήσουμε ακόμα και την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, ένα ΜΟΝΟΜΕΡΕΣ δικαίωμα, πάντα κατά το διεθνές δίκαιο… πλην Ελλάδος που συνιστά «ειδική περίσταση», κατά την Τουρκία! Έχοντας μάλιστα απευθύνει και απειλή πολέμου (casus belli)!

Τα δικά μου δικά μου και τα δικά σου… δικά ΜΑΣ!

Αυτό δεν κάνει ακόμα και με την Κύπρο που είναι ανεξάρτητο κράτος! Το πιο «αστείο» όμως είναι πως από τη μια πλευρά στο Κυπριακό, υποτίθεται πως συζητά πλέον μόνο την αναγνώριση των Κατεχομένων ως κράτους (που αυτό, εάν γινόταν, θα όριζε διαφορετικά τις θαλάσσιες ζώνες) και από την άλλη διεκδικεί μερίδιο από τους υδρογονάνθρακες και νοτίως της νήσου!

Με επίκληση του «διεθνούς δικαίου αλά Τούρκα» υπέγραψε το τουρολιβυκό Μνημόνιο! Κι ας υπάρχει συμφωνία Ελλάδας – Αιγύπτου για τις ΑΟΖ, που μάλιστα έχει αφήσει ανοικτή την πόρτα εξασφάλισης και της τουρκικής συναίνεσης που απαιτείται -είναι αντικείμενο κράτος- ως προϋπόθεση για να θεωρηθεί νόμιμη χάραξη.

Ωστόσο, παρότι η ανακήρυξη ΑΟΖ από ένα κράτος δε σημαίνει αυτομάτως ισχύ των ορίων της, αφού μπορεί να εγερθούν ενστάσεις άλλων χωρών, οι οποίες θα διευθετηθούν με βάση κάποια από τις μεθόδους ειρηνικής επίλυσης που υποδεικνύει ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ, μεταξύ των οποίων και ο διάλογος. Πώς όμως να διεξαχθεί τέτοιος διάλογος που προϋποθέτει σεβασμό του διεθνούς δικαίου, όταν η μία πλευρά προβάλει μια δική της, βολική και αυθαίρετη ερμηνεία;

Το μήνυμα που περνούσε διαχρονικά η Τουρκία, ήταν βασισμένο σε ένα και μοναδικό «δίκαιο». Στην καθομιλουμένη αποκαλείται ως «νόμος της ζούγκλας», και πιο ευγενικά, στις διεθνείς σχέσεις, ατύπως, ως «δίκιο του ισχυρού / ισχυρότερου». Το οποίο προφανώς μόνο δίκαιο δεν είναι. Με τέτοιους όρους ζητά ο φανατικός ισλαμιστής, δελφίνος – επίδοξος διάδοχος του Ερντογάν, να δούμε το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο «ως μια περιοχή ευημερίας και σταθερότητας».

Ανοησία vs. Ιδιοτέλειας

Αυτή ήταν πάντοτε οι Τουρκία. Μόνο ανόητοι και ιδιοτελείς δεν το κατανοούσαν. Και ήταν πολλοί και στις δυο κατηγορίες. Το «ανόητοι» παραδοσιακά ταυτιζόταν με το «ιδεοληπτικοί», που έτρεφαν πάντα ψευδαισθήσεις ότι κάποιες… σκοτεινές δυνάμεις μας βάζουν να τσακωνόμαστε με την Τουρκία, ενώ θα έπρεπε να υιοθετήσουμε ως «εθνικό ύμνο» και οι δυο, το «εσύ Χριστό κι εγώ Αλλάχ, όμως και οι δυο μας αχ και βαχ»!

Οι ιδιοτελείς είναι μια πολύ πιο ύπουλη κατηγορία, που απαριθμεί ουκ ολίγα μέλη. Η τουρκική διείσδυση στην Ελλάδα, προφανώς είχε πάντα ως βασικό στόχο την ελληνική ελίτ. Βασικό ιστορικό δίδαγμα είναι ότι την… Επανάσταση του 1821 δεν την ξεκίνησαν ούτε οι βολεμένοι (πέριξ της εξουσίας), ούτε οι χορτάτοι! Ειδικά οι Τούρκοι το γνωρίζουν καλά αυτό, ως απόγονοι της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, ειδικά όσον αφορά την ελληνική ανεξαρτησία!

Όπως και τότε έτσι και τώρα, είναι πολλοί οι οποίοι δεν θα είχαν πρόβλημα να συνδυάσουν το γεμάτο τους πορτοφόλι με μερικούς τεμενάδες παραπάνω. Για να πετύχουν δε τον στόχο τους, υιοθετούν την τουρκική ρητορική περί «ελληνικού μαξιμαλισμού»! Σε άλλες περιπτώσεις, η υιοθέτηση της τουρκικής επιχειρηματολογίας είναι πιο έξυπνη και συγκεκαλυμμένη, ιδίως στον γραπτό -ενίοτε δημοσιογραφικό- λόγο.

Είναι αυτή η… συμπαθής κατηγορία που έχει ως αποστολή να στηρίξει την εικόνα ότι η Ελλάδα είναι επισπεύδουσα πλευρά για την όποια λύση στα «προβλήματα» με την Τουρκία. Τρίβουν τα χέρια τους στην προοπτική επιβολής τους από τους Αμερικανούς! Από τη μια ετοιμάζονται να υποστηρίξουν ότι «το ματς ήταν χαμένο από τα αποδυτήρια» λόγω της τοπικής υπερδύναμης Τουρκίας, σε συνδυασμό με το ιδιότυπο bullying του Τραμπ. Από την άλλη κάτι στη λογική «κάλλιο πέντε και στο χέρι»!

Είναι οι ίδιοι που λειτούργησαν ως «μουτζαχεντίν» της πράσινης μετάβασης, έχοντας καθυστερήσει την αξιοποίηση τω ελληνικών υδρογονανθράκων για περισσότερο από μια δεκαετία. Τώρα όμως το γύρισαν και υποστηρίζουν ότι μόνο με μια συμφωνία οι δυο λαοί θα απολαύσουν τους εύγευστους καρπούς…

 Ξεχνούν όμως το «ελληνικούς»!

Είναι τέτοιου βάρους -ηθικού κυρίως- που τους μετακινεί ο άνεμος, κατά τη διεύθυνση που φυσάει κάθε φορά. Τώρα, κατέληξαν στην αγκάλη του Τραμπ! Πρώτα ορκίζονταν στο όνομα του Μπάιντεν και της «woke ατζέντας»! Και οι κωλοτούμπες είναι βέβαιο πως θα συνεχιστούν. Είναι μην το μάθεις ως πρακτική…

Όλα κινούνται στη λογική των μαγαζατόρων που πληρώνουν τις διάφορες μαφίες «για προστασία». Κάπως έτσι είναι η Τουρκία που λειτουργεί ξεδιάντροπα -αν και δεν υφίσταται προφανώς έννοια… ντροπής στο επίπεδο των διεθνών σχέσεων- ως ο νταβατζής της περιοχής! Και αυτοί επιμένουν να το ξεχνούν και αγωνίζονται για να την βοηθήσουν, σε μια μοναδική γεωπολιτική συγκυρία όπου ο πραγματικός της ρόλος έχει γίνει αντιληπτός, από πολλούς και ισχυρούς…

Τι δεν καταλαβαίνετε; Ότι η προσπάθεια έχει αρχίσει και σημειώνονται τα επικοινωνιακά προεόρτια; Με την Τουρκία να μην έχει κάνει ούτε ένα χιλιοστό πίσω από τις παράνομες και αναθεωρητικές της αξιώσεις; Προσδεθείτε, διότι το παιχνίδι μόλις ξεκίνησε και θα είναι συναρπαστικό.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.