Ενώ εκατοντάδες χώρες ανά τον κόσμο στρατιωτικοποιούν την οικονομία τους και αυξάνουν ραγδαία τους εξοπλισμούς, το ΡΚΚ, το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, αποφάσισε ομόφωνα την διάλυσή του, άρα και την εγκατάλειψη του ένοπλου αγώνα, υπακούοντας σε σχετική έκκληση του Οτσαλάν. Πολλοί , ακόμη και δυτικοί που ήθελαν ένα αγκάθι στα πλευρά της Τουρκίας, ίσως προβληματίζονται από την εξέλιξη αυτή.
Είναι όμως έτσι; ή μήπως τώρα, το κουρδικό κίνημα έχει την ευκαιρία να αντιμετωπίσει την κατηγορία ότι είναι τρομοκρατική οργάνωση και όχι αυτονομιστική , να πολιτικοποιήσει τις διεκδικήσεις της και να κερδίσει ίσως περισσότερα; ο χρόνος θα δείξει, αλλά πρώτα , μετά την απόφαση για διάλυση πρέπει να παραδώσουν και τα όπλα και η Τουρκία να δώσει δείγματα αλλαγής πολιτικής. Θα το κάνει ή απλά περιμένει να παραδοθούν τα όπλα και μετά να αρχίσει νέο πογκρόμ;
Όπως μεταδίδει η DW, μετά την ιστορική απόφαση της οργάνωσης να τερματίσει τον ένοπλο αγώνα «τίθεται το ζήτημα για τη διαδικασία που θα ακολουθηθεί από εδώ και στο εξής. Τι θα γίνει για παράδειγμα με την παράδοση των όπλων και τους μαχητές της οργάνωσης», διερωτάται η Welt.
Σύμφωνα με το φιλοκουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ANF, η οργάνωση απαιτεί νομικές εγγυήσεις για τη διασφάλιση της διαδικασίας. Εκτός αυτού, το ΡΚΚ είχε συνδέσει τη διάλυσή του με την προϋπόθεση ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν να "είναι σε θέση να ζήσει και να εργαστεί υπό ελεύθερες συνθήκες". Mέχρι στιγμής τίποτα σχετικό δεν έχει γίνει γνωστό. Ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν πάντως είχε απορρίψει κατηγορηματικά μια απελευθέρωση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν.
Ειδικοί βλέπουν διάφορους λόγους πίσω από την απόφαση του ΡΚΚ. Πρώτον, η οργάνωση έχει αποδυναμωθεί στο Ιράκ από τις τουρκικές επιθέσεις. Την ίδια στιγμή ολοένα και δυνατότερες γίνονται οι φωνές των κουρδικών πληθυσμών για τερματισμό των ένοπλων συγκρούσεων. Επιπλέον, ο πόλεμος στη Γάζα, η αποδυνάμωση του Ιράν και η ανατροπή στη Συρία έχουν δημιουργήσει ένα κενό εξουσίας στην περιοχή, το οποίο τόσο οι Κούρδοι όσο και η Τουρκία επιδιώκουν να διαμορφώσουν.
Εκτός αυτού, είναι πιθανό να έχει διαδραματίσει, όχι αμελητέο ρόλο, η επιδίωξη του προέδρου Ερντογάν να προχωρήσει σε συνταγματική μεταρρύθμιση προκειμένου να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για πρόεδρος. Για τον σκοπό αυτό, χρειάζεται τις ψήφους του φιλοκουρδικού κόμματος.
Αν λοιπόν ισχύει αυτό, που σίγουρα έχει πολιτική βάση , ο Ερντογάν θα είναι προσεκτικός μέχρι τις προεδρικές εκλογές , μιας και του είναι ιδιαίτερα σημαντικές οι ψήφοι των Κούρδων.
Φυσικά στο μεταξύ διάστημα δεν αποκλείονται οι προβοκάτσιες από κάθε πλευρά, αλλά το κουρδικό κάθε άλλο παρά κλείνει. Γιατί τα πολιτικά αντίβαρα που φαίνεται να διεκδικούν οι Κούρδοι, αποκλείεται να γίνουν σεβαστά από την Τουρκία. Οπότε αυτό που δεν γνωρίζουμε προς το παρόν, είναι ποια θα είναι η νέα φάση του κουρδικού.
Εννοείται ότι έχει ευρωπαικό και γενικότερα διεθνές ενδιαφέρον η εξέλιξη αυτή. Η πολιτικοποίηση του κουρδικού έχει πολλά να δώσει στους Κούρδους. Το Ισραήλ ενδιαφέρεται πάρα πολύ, φαίνεται ότι και ο Τραμπ δεν θα τους εγκαταλείψει.
Λαμβάνοντας όλα αυτά υπόψη είναι προφανές, ότι έχει ανοίξει η νέα φάση του κουρδικού, αλλά δεν ξέρουμε την εξέλιξή της.
Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να παρακολουθεί την εξέλιξη αυτής της υπόθεσης, γιατί η αναδιαμόρφωση του χάρτη της Μέσης Ανατολής έχει τεράστια σημασία για την Ελλάδα.
Εν κατακλείδι, οι Κούρδοι έκαναν την κίνησή τους. Τώρα είναι η σειρά του Ερντογάν. Θα κάνει την δική του ή θα τα τινάξει όλα στον αέρα, καθώς ο τουρκικός εθνικισμός έχει φθάσει στο ζενίθ του. Και μπορεί ο ηγέτης των Γκρίζων Λύκων, ο Μπαχτσελί να χαίρεται με την εξέλιξη , αλλά ίσως πλησιάζει και η ώρα της αντικατάστασής του. Οπότε όλα είναι ανοιχτά….
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου