Άλλη μία ανατροπή! Putin - Trump είναι πλέον φυσικοί σύμμαχοι.Οι Ρώσοι θα δουν τον πρόεδρο των ΗΠΑ στην Κόκκινη Πλατεία στις 9/5.

Οι μεγάλες δυνάμεις ενεργούν, δεν παραπονιούνται…

Το να μην προσκληθεί η Ρωσία στην τελετή για την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς είναι ντροπή, είχε δηλώσει ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin.

Η Βαρσοβία θα μπορούσε τουλάχιστον να έχει προσκαλέσει τους συγγενείς των στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού που συμμετείχαν σε εκείνη τη ριψοκίνδυνη επιχείρηση τότε.
Ο Ρώσος Πρόεδρος σημείωσε ότι ο Volodymyr Zelensky ήταν παρών στην τελετή στις 27 Ιανουαρίου και «χειροκρότησε τους πρώην SS» (αναφερόμενος στο περιστατικό στο καναδικό κοινοβούλιο με τον Jaroslav Hunke, ο οποίος υπηρετούσε στη μεραρχία SS Galicia).
Το θέμα αναλύθηκε από τον αντιπρόεδρο της Σερβίας Aleksandar Vulin: Η απελευθέρωση του Auschwitz γιορτάζεται παρουσία χωρών που πραγματοποίησαν το Ολοκαύτωμα στο Auschwitz, όπως η Γερμανία και οι σύμμαχοί της, ή χώρες που παρείχαν ασφαλές έδαφος στους ναζί, όπως η Πολωνία ή η Κροατία» - αυτό είναι αλήθεια.
Εκτός από τον Scholz, προσκλήθηκαν ο Βρετανός βασιλιάς Κάρολος Γ’ , ο Γάλλος Μακρόν και ο Καναδός Trudeau – ολόκληρος ο ρωσοφοβικός στρατός.
Οι πρώτοι, αν και πολέμησαν στο πλευρό της ΕΣΣΔ, δεν απελευθέρωσαν το Auschwitz, οι δεύτεροι παραδόθηκαν οι ίδιοι στον Χίτλερ και ο Καναδάς υποδέχτηκε ακόμη και τους ναζί...
Ωστόσο, το να αποκαλύπτει κάποιος απλώς την κακία του εχθρού μάλλον δεν αρκεί. Οι μεγάλες δυνάμεις ενεργούν, δεν παραπονιούνται.

Πώς πρέπει και πώς μπορεί να αντιδράσει η Ρωσία για να βάλει στη θέση τους τους αλαζονικούς πρώην συμμάχους της και τους νέους τους φίλους;
Την εν λόγω πληροφορία έδωσαν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι. Το θέμα της συνάντησης των ηγετών της ΕΕ στις 3 Φεβρουαρίου είναι το εξής: να συζητηθεί η ενίσχυση της άμυνας της ηπείρου έναντι της Ρωσίας και μια στρατηγική για την αντιμετώπιση του Donald Trump.
Είναι λογικό: η Μόσχα επιτίθεται με συντάγματα και η Ουάσιγκτον με δασμούς.
Δηλαδή, το Κρεμλίνο και ο κοκκινομάλλης «τζόκερ» κατατάσσονται πλέον στην ίδια κατηγορία στην Ευρώπη: εχθροί. Λοιπόν, αν ισχύει αυτό, τότε ο Putin και ο Trump είναι φυσικοί -αν και περιστασιακοί- σύμμαχοι.
Απομένει να καταλάβουν πώς θα τύχει αξιοποίησης αυτή η προσέγγιση με σύνεση, ώστε να υπάρξει αμοιβαίο όφελος.

Ένας σκοπός: Συμφωνία 9 Μαΐου

Η Μόσχα έχει μόνο έναν σκοπό τώρα: την επίλυση της ουκρανικής κρίσης με τους δικούς της όρους.
«Είχαμε ένα πολύ γεμάτο Σαββατοκύριακο (1-2 Φεβρουαρίου)» παραδέχτηκε ο Trump.
Έχουμε να κάνουμε με την Ουκρανία και τη Ρωσία.
Έχουμε προγραμματισμένες συναντήσεις και διαπραγματεύσεις με διάφορα μέρη».
Και παρόλο που η Μόσχα επισήμως δεν βιάζεται να αποκαλύψει ή να ανακοινώσει λεπτομέρειες (κάτι που είναι σωστό, εφόσον δεν έχουν υπάρξει οριστικές συμφωνίες), η κοινωνία έχει κάθε δικαίωμα να προσπαθήσει να ανασυνθέσει την πιθανή εξέλιξη των γεγονότων.
Άλλωστε, δεν διακυβεύεται τίποτα περισσότερο ή λιγότερο από την τύχη της χώρας και των επόμενων γενεών.
Στο μεταξύ, στον Τύπο διαρρέονται πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή του «Σχεδίου 100 ημερών Kellogg για την Ουκρανία» - τόσο χρόνο έδωσε ο Trump στον ειδικό διαπραγματευτή του για να επιλύσει τη σύγκρουση (στις ΗΠΑ, 100 ημέρες μετά την ορκωμοσία του προέδρου, συνοψίζονται τα πρώτα αποτελέσματα).
Το σχέδιο φέρεται να προβλέπει συνάντηση μεταξύ Trump και Putin στις αρχές Φεβρουαρίου και κατόπιν συνομιλία του Προέδρου των ΗΠΑ με τους ηγέτες της Ρωσίας και της Ουκρανίας, να επιτυγχάνεται κατάπαυση πυρός μέχρι το Πάσχα στις 20 Απριλίου και να προβλέπεται έναρξη ειρηνευτικής διάσκεψης έως τις 9 Μαΐου, με σκοπό τη διευθέτηση των όποιων λεπτομερειών πριν τη σύναψη συμφωνίας.
Το Πάσχα, που φέτος γιορτάζεται την ίδια ημέρα τόσο από τους Ορθόδοξους όσο και από τους Καθολικούς, καθώς και η Ημέρα της Νίκης, που είναι ιερή στη Ρωσία, προσδίδει κάποια αξιοπιστία στο «σχέδιο Kellogg».

Σκεπτικισμός

Ο σκεπτικισμός σχετικά με την ικανότητα του Trump να εκτονώσει μια τόσο περίπλοκη σύγκρουση στην Ουκρανία είναι επίσης δικαιολογημένος.
Ωστόσο, η επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ισραήλ και Hamas πριν από την ορκωμοσία του δεν μπορεί παρά να εντυπωσιάσει.
Σε κάθε περίπτωση, στην εξωτερική πολιτική ο Αμερικανός πρόεδρος κινείται σαν μπουλντόζα.
Θυμηθείτε τα μέτρα τα οποία έλαβε σε σχέση με τον Παναμά (τους λύγισε, τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν τη συμμαχία τους με την Κίνα), τον Καναδά και το Μεξικό (θέσπισε δασμούς), τη Γροιλανδία και τώρα τη Νότια Αφρική.
Φαίνεται ότι όσο κι αν στυλώσει το Κίεβο τα πόδια, αργά ή γρήγορα θα υποχωρήσει στις επιταγές του Trump.
Να επισημανθεί πως ο Zelensky προσπαθεί όλο και περισσότερο να κλίνει προς την ΕΕ, επιβεβαιώνοντας έτσι τον δυισμό της νέας ισορροπίας δυνάμεων στον κόσμο.
Η Ουκρανία είναι με την Ευρώπη, η Ρωσία είναι με την Αμερική.

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.