Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ
Η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες ήταν από τις αφορμές που τοποθετήθηκε εκ νέου στο κάδρο η Ευρωπαϊκή άμυνα, η Ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, οι προκλήσεις που καλείται η Ευρώπη ν’ αντιμετωπίσει στον αμυντικό τομέα και φυσικά τι μπορεί να σημαίνει ο Ευρωπαϊκός αμυντικός βραχίονας. Η Ελλάδα είναι μια από τις χώρες που δείχνει σε πολιτικό επίπεδο την διάθεση «αφύπνισης» της Ευρώπης ώστε να ληφθούν αποφάσεις, χωρίς καθυστερήσεις, οι οποίες θα δημιουργήσουν νέα δεδομένα για την ασφάλεια της Γηραιάς Ηπείρου και μια παράλληλη οδό που θα δώσει ώθηση στην Ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία.
Πέραν του ενιαίου Ευρωπαϊκού «θόλου» αντιαεροπορικής/ αντιβαλλιστικής άμυνας όπου ο κος. Μητσοτάκης το έθεσε εκ νέου στη Σύνοδο Κορυφής, η Αθήνα, τουλάχιστον στο εσωτερικό της παρουσιάζει την διάθεση σε πολιτικό επίπεδο να βρεθεί ο βηματισμός στην οδό που έχει χαραχτεί για την Ευρωπαϊκή Κορβέτα. Ενός πολλά υποσχόμενου πολεμικού πλοίου όπου μέσα από αυτό θα υπάρχουν επωφελείς συνθήκες για την εγχώρια αμυντική βιομηχανία και σαφώς για το πολεμικό ναυτικό και τον γερασμένο πολεμικό στόλο. Η χώρα μας, όπως και η Ιταλία, ενδιαφέρονται για κορβέτες πολλαπλού ρόλου πλήρους μάχης.
Και αυτό το ενδιαφέρον γίνεται ακόμη μεγαλύτερο αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι έως το 2030 ο ελληνικός στόλος θα μετρά ως νέες προσθήκες μόνον τις τρεις FDI. Βεβαίως, εφόσον όλα πάνε βάσει χρονοδιαγράμματος, οι πρώτες Ευρωκορβέτες θα έχουν ολοκληρωθεί από τα τέλη του 2030 με ότι αυτό σημαίνει για τα επόμενα βήματα δοκιμών, αποδοχής, κ.ο.κ. Από το 2020 είναι γνωστό ότι η Ελλάδα εξέτασε και ενδιαφέρθηκε για το πρόγραμμα κατασκευής της Ευρωπαϊκής κορβέτας. Στις 20 Μαΐου η Hellasjournal σε ρεπορτάζ είχε επισημάνει ότι η Ευρωκορβέτα εισέρχεται στην Β’ φάση και πως οι Βρυξέλλες, συγκεκριμένα το Ευρωπαϊκό ταμείο άμυνας, αναμένουν να δουν τις επενδύσεις που θα παρουσιάσουν οι «συν-κατασκευαστές».
Τρέχει καλύτερα όποιος το κάνει πρώτος…
Νεότερες πληροφορίες επισημαίνουν ότι το κονδύλι για την Β’ φάση της Ευρωπαϊκής κορβέτας έχει εγκριθεί και ότι τον ερχόμενο Σεπτέμβριο αναμένουν οι «παίκτες» την εκταμίευση μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Άμυνας. Στον τομέα της Ευρωκορβέτας παρουσιαζόμαστε ως χώρα «συνκατασκευαστών». Άρα οι εμπλεκόμενες εταιρείες, για να παραμείνουν στο τραπέζι των συνομιλιών με τους εταίρους οι οποίοι θεωρούνται υπολογίσιμοι «παίκτες», οφείλουν να παρουσιάσουν τι είδους επενδύσεις έχουν γίνει από την δική τους πλευρά. Και εκεί θα συζητηθεί και θα συμφωνηθεί η κάθε επόμενη κίνηση που θα οδηγήσει στην κατασκευή της Ευρωπαϊκής κορβέτας.
Αν δεν υπάρξει επαλήθευση από την Ευρώπη ότι έχουν γίνει οι επενδύσεις, ναι μεν θα παραμείνει η Ελλάδα στο κάδρο, αλλά κατ’ ουσίαν οι δουλειές που θα της ανατεθούν θα θεωρηθούν «σταγόνα στον ωκεανό» όπως τονίζουν γνώστες των κινήσεων που γίνονται στις Ευρωπαϊκές αίθουσες των διαπραγματεύσεων και των μετέπειτα αποφάσεων. Όταν το πρόγραμμα εισέλθει στην τρίτη φάση του, όπου θα είναι η επιχειρησιακή σχεδίαση και η έναρξη υλοποίησης της κατασκευής, στην περίπτωση που δεν καταφέρει η Ελλάδα να έχει ολοκληρώσει τις επενδύσεις που χρειάζονται, θα ομοιάζει περισσότερο ως πελάτης, διότι η συμμετοχή σε βιομηχανικό επίπεδο θα είναι η ελάχιστη.
Η Ευρωκορβέτα λένε στρατιωτικές πηγές, μέσα στα επόμενα δυο χρόνια θα τρέχει με πολύ ικανοποιητικούς ρυθμούς διότι οι δυο εμπλεκόμενοι κολοσσοί που μετέχουν (Γαλλία & Ιταλία) ξέρουν στον απόλυτο βαθμό τι θέλουν, ένα πλοίο δηλαδή, μικρογραφία της σημερινής Freem. Πως θα τρέξουν οι ελληνικές επενδύσεις από τις εμπλεκόμενες εταιρείες; Πως θα βρεθούν χρήματα γι’ αυτές; Θα γίνει μέσω δανεισμού; Ίσως με κάποιο αναπτυξιακό πρόγραμμα εταιρειών; Είναι ερωτήματα που καίνε αν θέλουμε ως χώρα να λέμε ότι μας ενδιαφέρει το χτίσιμο ενός στόλου με Ευρωκορβέτες.
Πηγές από την Βελγική πρωτεύουσα επισημαίνουν ότι όλα τα παραπάνω θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει δυο ή τρία χρόνια νωρίτερα ώστε να προλάβει η Ελλάδα τα γεγονότα στην Ευρώπη. Και τονίζουν οι ίδιοι άνθρωποι ότι το μεγαλύτερο στοίχημα παραμένει η μεγάλη επενδυτική κίνηση στα ναυπηγεία η οποία δεν μπορεί να μην συνοδεύεται από πιστοποιήσεις διεθνούς αναγνωρισμένου νηογνώμονα.
Το e-mail…
Από το 2020 που είχε ξεκινήσει η συζήτηση για την κορβέτα της Ευρώπης έως σήμερα έχει περάσει μια τετραετία. Το ίδιο έχει γίνει για μια σειρά αμυντικών προγραμμάτων που αποτελούν Ευρωπαϊκή υπόθεση. Κι όμως το πρώτο e-mail από έναν επίσημο φορέα απεστάλη σε εταιρείες και σε ενδιαφερόμενους να μετέχουν στα αμυντικά προγράμματα της Ευρώπης, πριν λίγα 24ωρα.
Στη Διεύθυνση έρευνας και τεχνολογίας που ανήκει στην ΓΔΑΕΕ κάτι κινείται και είναι η πρώτη φορά όπου ο κρατικός φορέας ενημερώνει τις εταιρείες της αμυντικής βιομηχανίας πως οφείλουν να «στήνουν» τον κάθε φάκελό τους με τέτοιο τρόπο ώστε να μην απορριφθεί, όταν αποστέλλεται στην Ευρώπη για να εισέλθουν σε κάποιο αμυντικό πρόγραμμα. Η Ευρωπαϊκή επιτροπή είχε προτείνει ορισμένες κατευθυντήριες γραμμές και σε αυτές πάνω οφείλει όποια ελληνική εταιρεία θέλει την συμμετοχή, να εστιάσει για να υπάρχει αποτέλεσμα ιδιωτικό. Από την άλλη πλευρά εφόσον ελληνικές εταιρείες παρουσιάζουν έργο, ως Ελλάδα φαίνεται πως υπάρχει μεγαλύτερη συμμετοχή στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Πολλές από τις αμυντικές εταιρείες στην Ελλάδα απείχαν από τέτοιες διαδικασίες κι αυτό είχε να κάνει περισσότερο με το γεγονός ότι δεν είχαν σαφή εικόνα από έναν επίσημο φορέα για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη. Στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν ότι «αν δεν έχει σχεδιαστεί ένα πλάνο δράσης για την αμυντική βιομηχανία και ενίσχυση σε βάθος τουλάχιστον δεκαετίας, δεν πρόκειται ποτέ το κράτος να πάρεις κάποιο αποτέλεσμα. Οι εξελίξεις θα σε βρίσκουν πάντα «στο ράφι» ή να κοιτάζεις μεταχειρισμένες λύσεις που προβλήματα θα δημιουργούν και δεν θα λύνουν.»
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου