Γκουτζάνης Σπύρος
Μεταξύ της υπόθεσης της Μαρίας Σπυράκη και του σκανδάλου των υποκλοπών παραδέρνει η κυβέρνηση, η οποία αφενός βλέπει το προβάδισμά της να μειώνεται (αν και με δυσανάλογα μικρό ρυθμό) και επιπλέον είναι στο ίδιο επίπεδο με τον ΣΥΡΙΖΑ στο ερώτημα «ποιο κόμμα δεν θέλετε να κυβερνήσει».
Αν και οι δύο υποθέσεις είναι εντελώς διαφορετικές (το σκάνδαλο των υποκλοπών είναι ασύγκριτα πιο σοβαρό, καθώς θέτει θέμα δημοκρατίας) εντούτοις λειτουργώντας αθροιστικά σε μία αρνητική συγκυρία, αυξάνουν το πολιτικό κόστος και την απαξία ενός τμήματος της κοινωνίας και δη της μεσαίας τάξης. Ο πρωθυπουργός θα περάσει δύσκολες ώρες σήμερα στην συζήτηση για τον προϋπολογισμό που, όπως συνήθως συμβαίνει, δεν θα περιοριστεί στα οικονομικά μεγέθη, αλλά θα επεκταθεί και στην πολιτική συγκυρία.
Μπορεί η υπόθεση της κ. Σπυράκη να μην σχετίζεται με το Quatar Gate, ωστόσο η παρατυπία με τις πληρωμές του συνεργάτη της, την οδήγησε στο μικροσκόπιο της επιτροπής OLAF που διερευνά υποθέσεις διαφοράς και στο αίτημα για άρση της βουλευτικής της ασυλίας από το ευρωκοινοβούλιο. Στο Μέγαρο Μαξίμου αρχικά αντέδρασαν αμυντικά με ανακοίνωση με την οποία διευκρίνιζαν ότι δεν υπάρχει σχέση με το σκάνδαλο του Κατάρ και έκαναν επίθεση στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, στην συνέχεια και όταν διαπίστωσαν ότι είναι πολύ πιθανό η κ. Σπυράκη να καταδικαστεί για την “αβλεψία” σε σχέση με τον συνεργάτη της, αποφασίστηκε η αναστολή της κομματικής της ιδιότητας, κάτι που σημαίνει ότι δεν θα είναι υποψήφια στις επόμενες εθνικές εκλογές, όπως είχε ανακοινωθεί. Η ίδια δήλωσε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, πως δεν θα σημάνει η υπόθεση το τέλος της πολιτικής της καριέρας και ότι μέχρι τον Ιανουάριο η υπόθεση θα έχει ξεκαθαρίσει στο ευρωκοινοβούλιο. Το ότι προεξοφλεί πάντως το πολιτικό της μέλλον προκαλεί αρνητικούς χαρακτηρισμούς από βουλευτές και κομματικά στελέχη της ΝΔ που λένε ότι “θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτική στις δηλώσεις της”.
Γκρίνια για την Σπυράκη
Στο Μαξίμου πάντως “πνέουν μένεα”, ή έτσι θέλουν να εμφανίζονται, καθώς θεωρούν ότι η κ. Σπυράκη δεν τους ενημέρωσε εγκαίρως και πλήρως για μία υπόθεση που εξελίχθηκε πριν το 2019, με αποτέλεσμα να “αιφνιδιαστεί ο πρωθυπουργός”. Η κ. Σπυράκη εξελέγη την πρώτη φορά στο ευρωκοινοβούλιο επί προεδρίας στη ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά και ανανέωσε την θητεία της με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος όμως την είχε ορίσει για κάποιο διάστημα και εκπρόσωπο του κόμματος. Είχε γραφτεί τότε ότι ήταν “part time” εκπρόσωπος, αφού φυσικά δεν εγκατέλειψε την θέση της ευρωβουλευτού. Πάντως δεν μακροημέρευσε ως εκπρόσωπος της ΝΔ.
Καθώς ανασύρθηκαν παλαιότερες δηλώσεις της, όπως ότι “έπαιρνε ειδήσεις στο μαξιλάρι της”, θεωρείται ότι η αρνητική δημοσιότητα έχει αντίκτυπο στην κυβέρνηση. Με κάποιο τρόπο συνδέεται στην συνείδηση ενός τμήματος των ψηφοφόρων με την Εύα Καϊλή, που και εκείνη ελέγχεται για παρόμοια υπόθεση συνεργάτη πέρα από το μεγάλο σκάνδαλο.
Παρακολουθήσεις και επιχείρηση συγκάλυψης
Ακόμη και η υπόθεση της κ. Σπυράκη πάντως είναι “λεπτομέρεια”, μπροστά στην αποκάλυψη ότι αφενός παρακολουθούνταν ο Γιώργος Κύρτσος και ο Τάσος Τέλλογλου και αφετέρου ότι έγινε προσπάθεια να παρεμποδιστεί η έρευνα της ΑΔΑΕ για τις παρακολουθήσεις τους. Μάλιστα ο τηλεπικοινωνιακός πάροχος, που διενήργησε τις νόμιμες επισυνδέσεις, πετάει το μπαλάκι στον εισαγγελέα Ισίδωρο Ντογιάκο και εκείνος πάλι πίσω στον πάροχο, ως προς το ποιος έχει την ευθύνη για την παρεμπόδιση.
Φυσικά από την στιγμή που ζητήθηκε η γνώμη του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, την ευθύνη την έχει ο κ. Ντογιάκος. Εκτός εάν υποστηριχθεί ότι ο τηλεπικοινωνιακός πάροχος μπορεί να αντιπαρέρχεται την Ανεξάρτητη Αρχή και την Δικαιοσύνη! Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν υπόνοιες για συνεννόηση τόσο του εισαγγελέα, όσο και του παρόχου με το Μέγαρο Μαξίμου. Με κάθε νέα υπόθεση αποκαλύπτεται ένα τριπλό σκάνδαλο: Το πρώτο είναι οι παρακολουθήσεις, νόμιμες και παράνομες που υπάρχουν στοιχεία ότι συνδέονται.
Το δεύτερο είναι η προσπάθεια από την κυβέρνηση να συγκαλύψει το πρώτο σκάνδαλο, παρεμποδίζοντας με κάθε τρόπο την έρευνα. Το “έπνιξε” στη Βουλή και τώρα χρησιμοποιεί όλες τις δυνατότητές της, όπως καταγγέλλουν ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, προκειμένου να καλύψουν της ευθύνες και τους ενόχους από τις έρευνες της ΑΔΑΕ, ενώ η στάση του Ισίδωρου Ντογιάκου επιβεβαιώνει την μομφή του Κώστα Τζαβάρα ότι «η δικαιοσύνη κλώθει». Φυσικά και στις δύο αυτές υποθέσεις δεν υπάρχει καμία δικαιολόγηση και ποιοι ήταν οι λόγοι εθνικού συμφέροντος που τις επέβαλαν. και φυσικά ο πρωθυπουργός, για μία ακόμη φορά, δεν γνώριζε τίποτε…
Κάπως έτσι το ερώτημα επιστρέφει στους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Μέχρι ποιου σημείου θα ανεχθούν την δημοκρατική εκτροπή και την συγκάλυψη. Με ποιο έντονο τρόπο επιστρέφει στους δύο πρώην προέδρους της ΝΔ, Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά που είχαν προειδοποιήσει τον πρωθυπουργό να μην κρυφτεί πίσω από το απόρρητο για να συγκαλύψει την υπόθεση. Τώρα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει κατάχρηση του απορρήτου και επιπλέον υπάρχουν στοιχεία και όχι μόνο φήμες ή ανυπόστατες πληροφορίες, για παρακολουθήσεις υπουργών και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ. Θα συνεχίσουν να το ανέχονται;
Δημοσίευση σχολίου