Ο πόλεμος του Putin δεν είναι μόνο στρατιωτικός
Ο πόλεμος του Putin δεν είναι μόνο στρατιωτικός προφανώς και τελικά θα καταλήξει στην ψυχρή ειρήνη καθώς κάποιας στιγμή ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει και η ειρήνη θα επανέλθει αλλά θα είναι ψυχρή ειρήνη
Η μόχλευση είναι ο νέος παράγοντας που καθορίζει τις στρατηγικές του Putin του ρώσου Προέδρου αλλά και του ΝΑΤΟ και των συμμαχικών δυνάμεων στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Ο πόλεμος του Putin δεν είναι μόνο στρατιωτικός προφανώς και τελικά θα καταλήξει στην ψυχρή ειρήνη καθώς κάποιας στιγμή ο πόλεμος στην Ουκρανία θα τελειώσει και η ειρήνη θα επανέλθει αλλά θα είναι ψυχρή ειρήνη καθώς μέρος των κυρώσεων και των ψυχρών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Δύσης δεν θα αποκατασταθεί γρήγορα.
Επίσης ένα άλλο στοιχείο που αποσιωπάται είναι ότι οι Ουκρανοί προετοίμαζαν επιχείρηση ώστε να καταλάβουν την Κριμαία αλλά και το Donbass και η Ρωσία του Putin τους πρόλαβε.
Ο Ρώσος πρόεδρος Putin εντόπισε μια ευκαιρία μόχλευσης όταν έδωσε εντολή στον ρωσικό στρατό να εισβάλει στην Ουκρανία. Είδε, σωστά, ότι είχε τη δυνατότητα μόχλευσης γιατί η Δύση δεν θα ερχόταν να σώσει την Ουκρανία με στρατεύματα και αεροπλάνα.
Η μοίρα της Ουκρανίας έπεσε σε αυτή τη γεωπολιτική δίνη επειδή ο Putin είδε μια ευκαιρία μόχλευσης η οποία ήταν ικανή να αποτρέψει τα στρατεύματα του ΝΑΤΟ να βοηθήσουν στην υπεράσπιση της Ουκρανίας.
Η εκτίμηση του Putin δικαιώθηκε… το ΝΑΤΟ δεν πλησιάζει την Ουκρανία απλά στέλνει από μακριά οπλικά συστήματα τα οποία άλλοτε φθάνουν στον Ουκρανικό στρατό και άλλοτε καταστρέφονται…
Ο Putin είχε επίσης μόχλευση στην Ευρώπη, επειδή η Ρωσία είναι ο κύριος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ευρώπη , ιδιαίτερα τη Γερμανία.
Ωστόσο, η απόφαση της Γερμανίας να προμηθεύσει την Ουκρανία με στρατιωτικό υλικό έδειξε ότι η εκτίμηση του Putin δεν ήταν 100% ορθή.
Ο Putin δεν προέβλεψε το ποσό της στρατιωτικής υποστήριξης που θα παρείχε η Δύση γενικότερα στην Ουκρανία, ούτε προέβλεψε την μεγάλη αντίσταση των Ουκρανών.
Ωστόσο, ορθά εντόπισε μια ευκαιρία μόχλευσης όταν διέταξε την εισβολή.
Η έννοια της μόχλευσης, από ιστορική προοπτική, ανακαλύφθηκε από τον αρχαίο Έλληνα μαθηματικό και επιστήμονα Αρχιμήδη, ο οποίος είπε:
«Δώσε μου έναν αρκετά μακρύ μοχλό και ένα υπομόχλιο πάνω στο οποίο να τον τοποθετήσω, και θα κινήσω τον κόσμο».
Η μόχλευση βασικά περιλαμβάνει τη χρήση μιας μέτριας εισόδου για τη δημιουργία μιας μέγιστης παραγωγής χρησιμοποιώντας ένα υπομόχλιο κάποιου είδους.
Η μόχλευση περιλαμβάνει πάντα ισχύ, αλλά δεν συνεπάγονται όλες οι χρήσεις ισχύος ότι αποτελούν μόχλευση.
Χωρίς να υπολογιστεί η σκοπιά της βασικής διαπραγματευτικής μόχλευσης, η Δύση στράφηκε στην «μόχλευση πόρων».
Η μόχλευση πόρων, η οποία υπερβαίνει την τυπική κατανομή των σπάνιων πόρων, περιλαμβάνει στόχους με μέγιστο αποτέλεσμα, συνήθως με την ανάπτυξη κάποιας δημιουργικής στρατηγικής.
Το μαγνητόφωνο, τα emails και πολλές νέες τεχνολογίες επέτρεψαν σε πολλούς να προσεγγίσουν εκατομμύρια καταναλωτές με μια απλή κίνηση.
Ο τρόπος με τον οποίο εξελίχθηκε ο πόλεμος χρησιμεύει για να δούμε πώς η μόχλευση, είτε πρόκειται για παραδοσιακή διαπραγματευτική μόχλευση, μόχλευση πόρων ή χρηματοοικονομική μόχλευση, που βρέθηκε στο επίκεντρο της οικονομικής κρίσης του 2008-2009, είναι ένα από τα κυρίαρχα θέματα της εποχής μας.
Αυτός ο πόλεμος είναι από πολλές απόψεις ένας «πόλεμος μόχλευσης».
Ο συνασπισμός που δημιούργησε ο Biden εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία είναι το αποτέλεσμα μιας συστηματικής προσπάθειας μόχλευσης.
Οι ΗΠΑ αξιοποίησαν τις σχέσεις με το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία, τη Γερμανία και άλλες χώρες για να παρέχουν μια τεράστια ποσότητα αντιαρματικών και αντιαεροπορικών πυραύλων και πολυβόλα και στρατιωτική τεχνολογία πληροφοριών στην Ουκρανία.
Οι κυρώσεις κατά των ολιγαρχιών, και ιδιαίτερα στις ρωσικές τράπεζες, περιορίζοντας την ικανότητά τους να δανείζουν και να δανείζονται χρήματα και επομένως μειώνοντας την ικανότητά τους να αυξάνουν τα χρηματοοικονομικά τους περιουσιακά στοιχεία και να επωφελούνται από τη χρηματοοικονομική μόχλευση.
Αυτός ο τρομερός πόλεμος είναι η επιτομή «της Εποχής της Μόχλευσης».
Όταν οι ΗΠΑ και η ΕΣΣΔ τερμάτισαν τον Ψυχρό Πόλεμο που κράτησε 45 χρόνια, οι παραδοσιακές σχέσεις εξουσίας από πάνω προς τα κάτω με έμμεση διαπραγματευτική μόχλευση διαλύθηκαν. Προέκυψαν πιο περίπλοκες στρατηγικές πολλαπλής μόχλευσης που επέτρεψαν σε χώρες, εταιρείες και μη κρατικές οντότητες να επιτύχουν τους στόχους τους.
Στον πόλεμο μόχλευσης Ρωσίας-Ουκρανίας, πολλοί από τους παλιούς παίκτες επιστρέφουν στη σκηνή, αλλά η γεωπολιτική κατάσταση είναι ίδια μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι ΗΠΑ δεν διεξάγουν πόλεμο με την ΕΣΣΔ στην Ασία ούτε διαπραγματεύονται με την ΕΣΣΔ.
Αντίθετα, οι ΗΠΑ εργάζονται για να αξιοποιήσουν τους πόρους για να προμηθεύσουν όπλα στην Ουκρανία και να εμπλακούν σε έναν οικονομικό πόλεμο που θα πλήξει την ρωσική οικονομία.
Αυτός ο στρατιωτικός πόλεμος στην Ουκρανία, ο οικονομικός πόλεμος στη Ρωσία, η παγκόσμια εκστρατεία μέσων κοινωνικής δικτύωσης και Διαδικτύου που καταδικάζει τη Ρωσία ως υπαίτια του πολέμου, η μόχλευση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και της πληροφορικής από τον Πρόεδρο Zelensky για να απευθυνθεί σε 17 κοινοβούλια και η ευκαιρία μόχλευσης που είδε ο Putin πριν διατάξει η εισβολή στην Ουκρανία, όλα παρουσιάζουν τα κεντρικά χαρακτηριστικά μόχλευσης της εποχής μας.
Δημοσίευση σχολίου