Μη μας πιάσει πάλι το… παράπονο. Ναι, η Τουρκία «παίζει μπάλα» αυτή την περίοδο. Αφού άνοιξε όσα μέτωπα μπορούσε, η ανάγκη την έκανε να τα κλείσει πολύ γρήγορα και με θεαματικές κινήσεις. Αναθέρμανε τις σχέσεις με το Ισραήλ και χώρες-κλειδιά του Περσικού και έχει ζωντανέψει τα ερείσματά της στις ΗΠΑ. Βρέθηκε επίσης στο διεθνές προσκήνιο με τη μεσολαβητική προσπάθεια για την Ουκρανία. Η μόνη χώρα με την οποία δεν έχει ακόμη καταφέρει, παρά τις επίμονες προσπάθειές της, να σπάσει τον πάγο είναι η Αίγυπτος. Και αυτό, όπως θα δούμε, έχει τη σημασία του.
Αυτό σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε χάσει εμείς, ως χώρα; Από μία άποψη όχι. Καθώς η Τουρκία προσπαθεί να πείσει ότι δεν είναι πια το «ζημιάρικο παιδί της γειτονιάς» και επειδή ο γεωπολιτικός αναθεωρητισμός είναι ανάθεμα διεθνώς, η νομοτελειακή κλιμάκωση της έντασης των τελευταίων μηνών μάλλον δεν θα προχωρήσει. Ταυτόχρονα, έχει φύγει ένα μέρος από την πολιτική πίεση στον πρόεδρο Ερντογάν, ο οποίος κερδίζει πόντους από το φως των προβολέων στην παγκόσμια σκηνή.
Η Ελλάδα χρειαζόταν χρόνο και ένα διάστημα ηρεμίας. Πρώτα απ’ όλα γιατί στα επόμενα 3-4 χρόνια θα κλείσει η ψαλίδα σε μερικούς κρίσιμους τομείς της άμυνάς μας. Και επίσης γιατί δεν είναι ποτέ καλό να συμπίπτουν περίοδοι εντάσεων μεταξύ μας, όταν η μία ή και οι δύο χώρες βρίσκονται σε εκλογικούς κύκλους.
Από εκεί και πέρα δεν έχει έλθει η ώρα για να κάνουμε ταμείο, ούτε εμείς ούτε η Τουρκία. Ο γεωπολιτικός περίγυρος είναι πολύ ρευστός και θα χρειαστεί χρόνος μέχρι να καθίσει η σκόνη. Προσηλωμένοι στους στόχους μας, προφανώς δεν είναι ώρα για «κλάψες», αδράνεια ή κυνήγι χειραψιών για λόγους δημοσιότητας.
Παράδειγμα; Τους επόμενους μήνες θα κριθεί το πώς θα μεταφερθεί φυσικό αέριο από την Ανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη. Αν ο παραδοσιακός EastMed δεν επιτευχθεί, είναι ανάγκη να υπάρχει και σχέδιο Β, που θα εξυπηρετεί τα ελληνικά συμφέροντα. Το πιο πιθανό σενάριο είναι ένας αγωγός Ισραήλ – Αιγύπτου – Ελλάδας, με πιθανή σύνδεση με την Κύπρο. Βασικό ρόλο στη λήψη της απόφασης θα διαδραματίσει το Ισραήλ. Η χώρα που μπορεί να επηρεάσει την Ιερουσαλήμ, όσο κανείς άλλος, είναι η Αίγυπτος. Η σχέση Αθηνών – Καΐρου είναι πια πολύ στενή και δείχνει αντοχές, δεν είναι έρμαιο αλλαγής προσώπων ή κυβερνήσεων…
Ψυχραιμία λοιπόν και επιμονή. Η διπλωματία δεν κρίνεται από ένα ή δύο 100άρια, είναι μαραθώνιος που δοκιμάζει συνεχώς αντοχές, ικανότητες και… φαντασία.
Δημοσίευση σχολίου