Αποστολόπουλος Απόστολος
Οι Ταλιμπάν νίκησαν αλλά οι Αμερικάνοι φεύγουν από το Αφγανιστάν μετρώντας κέρδη. Η αντίφαση είναι μόνο φαινομενική επειδή: Όσα συμβαίνουν τώρα είχαν ήδη συμφωνηθεί στη Ντόχα (Κατάρ) πέρυσι στις 29-2, όπου συναντήθηκαν ΗΠΑ και Ταλιμπάν και συμφώνησαν για την αποχώρηση των Αμερικανών (και των άλλων ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων) σε 14 μήνες και μόλις έχουν συμπληρωθεί 12.
Η Συμφωνία έχει επικυρωθεί από τον ΟΗΕ, δηλαδή και από Ρώσους και Κινέζους. Η Συμφωνία τηρείται εκατέρωθεν, δεν αναφέρονται επιθέσεις Ταλιμπάν σε Αμερικανικά/Συμμαχικά στρατεύματα. Περιέργως κανείς δεν μιλάει για τη συμφωνία. Οι Αμερικανοί στην πραγματικότητα «φεύγουν μένοντας» (όπως οι Βάσεις επί Ανδρέα…) καθώς αφήνουν στο πόδι τους δυο «δικούς τους»: α) Την ίδια την κυβέρνηση των Ταλιμπάν και (β)τον αντίπαλό της, τον Αχμάντ Μασούτ γιό παλιού οπλαρχηγού, πατήρ και υιός φίλοι της Δύσης.
Οι Αμερικανοί δεν συζήτησαν μόνο την αποχώρησή τους αλλά και για το καθεστώς της μεταπολίτευσης. Με συνέπεια τις σχετικά λογικές, ήπιες δηλώσεις των ίδιων των Ταλιμπάν για το πως θα κυβερνήσουν. Συνοπτικά, ένα κοινωνικό καθεστώς παρόμοιο με το Ιράν όπου οι γυναίκες ταξιδεύουν δεύτερη θέση, αλλά χωρίς ακρότητες. Πολύ χειρότερα είναι στη Σαουδική Αραβία, την καλύτερη φίλη των ΗΠΑ. Οι γυναίκες είναι πρόσχημα, αντικείμενο εκμετάλλευσης εκατέρωθεν.
Κανείς Δυτικός δεν κατηγορεί τους Ταλιμπάν για παραβίαση των συμφωνηθέντων. Η εικόνα που έχουμε για τα γεγονότα διαμορφώνεται αποκλειστικά από τα Αμερικανικά/Δυτικά ΜΜΕ. Οι Ταλιμπάν για να σταθούν θα πρέπει να ξεχάσουν πολλά από τα θρησκευτικά τους, έχοντας μέσα στη χώρα, δεδηλωμένο απειλητικό αντίπαλο, τον Μασούντ. Μόνο χαμένοι θα είναι αν η ξένη, αμερικανική, εισβολή αντικατασταθεί από εμφύλιο, με ευθύνη τους. Τρόμο έχουν οι άνθρωποι του (παλιού) καθεστώτος που έβλαψαν κοσμάκη, οι προδότες, καταδότες, όσοι έμπρακτα έβλαψαν τον πληθυσμό, όχι οι μεταφραστές αλλά οι βασανιστές. Αυτοί θέλουν να φύγουν αμέσως.
Ο δεύτερος παίκτης των ΗΠΑ είναι ο Αχμάντ Μασούντ που καλεί ήδη «τους φίλους της Ελευθερίας», ειδικά τους Γάλλους και τους άλλους Ευρωπαίους, να υποστηρίξουν τον (ένοπλο) αγώνα του κατά της τυραννίας των Ταλιμπάν. Μαζικό κύμα μετανάστευσης θα υπάρξει αν προκληθεί εμφύλιος πόλεμος. Οι ΗΠΑ έχουν έτοιμη στο πιάτο την πολιτική «διαίρει και βασίλευε» και κανείς δεν δικαιούται να αμφιβάλλει ότι θα την εφαρμόσουν.
Ο ίδιος ο Μπάϊντεν, μιλώντας για την αποχώρηση των Αμερικανών, είπε ότι προορισμός των ΗΠΑ δεν είναι να φτιάξουν κράτος και έθνος στο Αφγανιστάν. Αντιθέτως, θα καλλιεργηθεί άσβεστο μίσος μεταξύ των φυλών στο Αφγανιστάν με ακατάπαυστους εμφύλιους πολέμους. Ευκολάκι. Μετά από τριάντα και πλέον χρόνια πολέμου (ΕΣΣΔ-ΗΠΑ) ο θερμόαιμος Αλλάχ έχει συντροφιά την ψυχρόαιμη γεωπολιτική.
Οι Ταλιμπάν συνειδητοποιούν ότι το έθνος ενώνει ενώ τα θρησκευτικά απομονώνουν διεθνώς. Με τον ισλαμισμό γίνεσαι παρείσακτος στη Δύση. Ούτε οι Κινέζοι και Ρώσοι συμπαθούν τους φανατικούς. Ο υπέρτατος Θεός, η ανάγκη, εξαναγκάζει τους Ταλιμπάν να διαμορφώσουν μια εθνική ιδεολογία και ταυτότητα. Όπως ακριβώς και ο αντίπαλός τους Μασούντ. Πρωτόγνωρη εξέλιξη για το Αφγανιστάν που το συγκροτούν αλληλομαχόμενες φυλές, χωρίς ενιαία εθνική συνείδηση.
Σε ένα ήδη περίπλοκο σκηνικό, Ρωσία και Κίνα έχουν τουλάχιστον 3.5 δισεκατομμύρια λόγους να δίνουν το παρόν στο Αφγανιστάν. Όσο υπολογίζεται, δηλαδή, ότι είναι ήδη η επένδυση των Κινέζων σε σπάνιες γαίες στο Αφγανιστάν, ορυκτό εντελώς απαραίτητο για τη σύγχρονη τεχνολογία, από την κινητή τηλεφωνία ως τους δορυφόρους.
Το Αφγανιστάν, θεόφτωχο, διαθέτει, επί πλέον, κοιτάσματα πετρελαίου/αερίου, πολύτιμες πέτρες και άλλα τέτοια καλούδια που προκαλούν την απληστία πολλών. Έχουν γίνει πόλεμοι και για λιγότερα. Παρενθετικά, η Νιγηρία διαθέτει αντίστοιχα κοιτάσματα και ο (υποκινούμενος) εμφύλιος μαίνεται επί δεκαετίες. Εμείς μόλις «ξυπνήσαμε» για κοιτάσματα στο Αιγαίο πέσαμε στους Τούρκους.
Ο Λαβρόφ δήλωσε πρόσφατα ότι ετοιμάζουν (ποιοι;) ένοπλη αντίσταση στους Ταλιμπάν, είπαμε ήδη για τον Μασούντ. Ρώσοι, Κινέζοι, Αμερικάνοι, όλοι σε ένα θανάσιμο χορό, εκβιάζουν και εκβιάζονται, σκοτώνουν και σκοτώνονται. Οι Ταλιμπάν, φανατικοί ισλαμιστές αλλά όχι εντελώς ηλίθιοι, έχουν μπλέξει άσχημα. Ένας παρατεταμένος εμφύλιος ωφελεί όποιον βλέπει και κατευθύνει από μακριά. Οι Ταλιμπάν είχαν προτείνει από καιρό στους Αμερικάνους να εκμεταλλευτούν αυτοί τον ορυκτό πλούτο αλλά τους πρόλαβαν οι Κινέζοι.
Το Αφγανιστάν βρίσκεται σε μια ευρεία περιοχή όπου οι Αμερικανοί προσπαθούν από την εποχή υιού Μπους να μετατρέψουν τις χώρες σε ακυβέρνητους χώρους, άμορφους και ρευστούς. Με το σκεπτικό ότι μια συγκροτημένη χώρα μπορεί, με ένα στιβαρό κυβερνήτη, να τους εγκαταλείψει ή να τους εκβιάσει αλά Ερντογάν. Δεν θέλουν «ισχυρούς άνδρες» αλλά διαλυμένες χώρες.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων εμπεριέχει αυτή τη στρατηγική έναντι παντός, ανεξάρτητα από το αν «ανήκει στη Δύση», από το ιστορικό παρελθόν και τις θυσίες του, ή τη δηλωμένη πίστη στη Δυτική Συμμαχία. Οι ΗΠΑ έχουν αποτύχει πλήρως στη Συρία ενώ και στο Ιράκ έκαναν μια τρύπα στο νερό. Η αποτυχία βασίζεται χωρίς εξαίρεση στην αντίσταση του κόσμου και στην αντοχή του μέσα στο χρόνο.
Δημοσίευση σχολίου