Η αγορά των 60 F-16 Block 52 plus με τις σύμμορφες δεξαμενές -που ανήκουν στο αεροπορικό «αύριο» καθώς είναι από τους τύπους που αναβαθμίζονται σε VIPER- είχε αντισταθμίσει την έλλειψη ιπτάμενου τάνκερ.
Και μάλιστα στο πολύ πρόσφατο παρελθόν, ιπτάμενοι και αεροσκάφη F-16, απέδειξαν ότι επιχειρούν έως την Κύπρο, κάτι που είναι στον επιχειρησιακό σχεδιασμό της Πολεμικής Αεροπορίας.
Η αεροπορική μαεστρία των πιλότων που οδήγησαν τα F-16 στη Μεγαλόνησο και η ιδιαίτερη εμπειρία της ηγεσίας της HAF, στο Επιτελείο και το Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα, ήταν η «συνταγή» υλοποίησης της ιστορικής πτήσης και τροχοδρόμησης των Μπλε Φτερών στην αεροπορική βάση Ανδρέας Παπανδρέου στην Πάφο.
Τα Ελληνικά F-16 block 52 plus, επιχειρώντας πρόσφατα από την Κρήτη έως την Κύπρο έφτασαν και επέστρεψαν χωρίς ανεφοδιασμό στον αέρα. ΠΗΓΗ: Πολεμική ΑεροπορίαΑκολούθησε η δεύτερη κατά σειρά αποστολή των «γερακιών» της ΠΑ, που πήραν μέρος στην άσκηση «ΕΥΝΟΜΙΑ» με τα Γαλλικά RAFALE στο FIR Λευκωσίας. Και πάλι με τις τακτικές αποφυγής εντοπισμού, ουσιαστικά η Πολεμική Αεροπορία «έβγαλαν αναφερόμενους» τους Τούρκους αντιαεροπόρους των ραντάρ, αλλά και το πλήρωμα του ιπτάμενου ραντάρ, στην στρατιωτική ηγεσία της γείτονος. Οι πτήσεις εκείνες έγιναν χωρίς την χρήση ιπτάμενου τάνκερ, δίχως ανεφοδιασμό…
Την προηγούμενη εβδομάδα ο υπουργός Εθνικής Άμυνας απάντησε στον πρόεδρο της Ελληνικής Λύσης καθώς ο Κυριάκος Βελόπουλος είχε θέσει ερώτημα για την αύξηση του στόλου των εναερίων τάνκερ της Τουρκίας.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος στην απάντησή του κατέληγε πως «η ισχύουσα Δομή Δυνάμεων των ΕΔ, σύμφωνα με την οποία έχει προβλεφθεί η προμήθεια αεροσκάφους ρόλου Air–to–Air Refueling.»
Βέβαια ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν αναφέρθηκε σε επιχειρησιακά ζητήματα, αλλά οι αεροπόροι υπενθυμίζουν τις εξελίξεις για την Πολεμική Αεροπορία που έχουν να κάνουν και με τον τουρκικό εναέριο στόλο των τάνκερ. Τα KC-135 της γείτονος, πλέον θα πρέπει ν’ αποτραβηχτεί πολύ πιο μέσα στην ενδοχώρα, μιας και απέναντι σ’ αυτό τον «στόλο υψηλής αξίας», υπό πραγματικές συνθήκες, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία έχει το «αντίδοτο» που είναι η απόκτηση των 18 RAFALE F-3R και οι φονικοί πύραυλοι αέρος- αέρος, μεγάλου βεληνεκούς METEOR. Κατά συνέπεια γι’ αυτό το asset της Τουρκίας έχει φτάσει η ώρα του κλυδωνισμού και για το τουρκικό αεροπορικό επιτελείο είναι εύλογο ότι προχωρά σε επανασχεδιασμό για την προστασία αυτού του στόχου υψηλής αξίας.
Η Τουρκία, όπως εξηγούσαν οι ίδιες πηγές, έχει περισσότερο την ανάγκη υποστήριξης των ιπτάμενων τάνκερ σε σχέση με την Ελλάδα, διότι οι αεροπορικές τους βάσεις βρίσκονται στην ενδοχώρα με εξαίρεση- σ’ ότι αφορά την δυτική πλευρά τους στα Μικρασιατικά παράλια- τις βάσεις του Ντιγιάρμπακιρ και το Ντάλαμαν.
Η διαδικασία άντλησης καυσίμου απαιτεί “χειρουργική ακρίβεια” από τον ιπτάμενο και τον χειριστή από το ιπτάμενο τάνκερ. Πηγή: Πολεμική Αεροπορία
Φυσικά κανείς δεν αμελεί το φαινόμενο των δυο ή τεσσάρων αεροσκαφών της γείτονος που παραβιάζουν το FIR Αθηνών και τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, όπου με την υποστήριξη του ιπτάμενου τάνκερ έρχονται και φεύγουν, ανεφοδιάζονται και επιστρέφουν για τις παραβιάσεις.
Μια πολύωρη πρόκληση που γίνεται με την χρήση του τάνκερ από την Τουρκία. Από την Ελληνική πλευρά αναγκαστικά η απάντηση είναι οι υπερδιπλάσιες απογειώσεις για να υπάρχει πάντοτε μπλε φτερό στην ώρα έξι κάθε τουρκικού αεροσκάφους που έχει εισβάλει παράνομα στον Ελληνικό ουρανό.
Στον ουρανό του Αιγαίου οι αποστάσεις θεωρούνται διαχειρίσιμες και στο μόνο που μπορεί να βοηθήσει το τάνκερ είναι στη μείωση του χρόνου ανταπόκρισης μετάβασης και επιστροφής των αεροσκαφών στην περιοχή ενδιαφέροντος, χωρίς ωστόσο να παύει το μέγιστο θέμα της προστασίας σε τακτικό επιχειρησιακό επίπεδο.
Ιπτάμενο τάνκερ από το 2000 αλλά…
Το ιπτάμενο τάνκερ για την Ελλάδα είναι μια υπόθεση που την απασχολεί πολλά χρόνια, από το Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού 2000-2015 σημείωναν πηγές από την Πολεμική Αεροπορία. Ωστόσο όπως εξηγούσαν επιτελείς, πάντοτε κατέληγε στο ναδίρ των αναγκών της αεροπορίας μιας και πολύ πιο καυτά ζητήματα ανέβαιναν στις προτεραιότητες.
Τα προηγούμενα χρόνια παραγγέλθηκαν τα 60 F-16 Block 52 plus & 30 Advance (σ.σ. έναντι των πανάκριβών F-15), τα Mirage 2000-5 και ο εκσυγχρονισμός των παλαιότερων «2λιτρων» που ανέβασαν τον στόλο των Dash-5, αγοράστηκαν ελικόπτερα πολύτιμα έρευνας και διάσωσης Super Puma.
Το ιπτάμενο τάνκερ έπεσε στις προτιμήσεις του αεροπορικού Επιτελείου, όπου ανάμεσα στον εναέριο εφοδιασμό και στα ισχυρά μάτια πέραν από τον ορίζοντα, τα «γεράκια» έδωσαν την ψήφο εμπιστοσύνης, στο ιπτάμενο ραντάρ Erieye EMB-145H AEW&C. Και αυτή η πολύτιμη προσθήκη είχε δώσει αβαντάζ στην Πολεμική Αεροπορία για περίπου μια 15ετία καθώς η γείτονα πρώτα προμηθεύτηκε ιπτάμενα τάνκερ και στη συνέχεια ιπτάμενα ραντάρ.
Φυσικά κανείς δεν αμελεί το φαινόμενο των δυο ή τεσσάρων αεροσκαφών της γείτονος που παραβιάζουν το FIR Αθηνών και τον Εθνικό Εναέριο Χώρο, όπου με την υποστήριξη του ιπτάμενου τάνκερ έρχονται και φεύγουν, ανεφοδιάζονται και επιστρέφουν για τις παραβιάσεις.
Μια πολύωρη πρόκληση που γίνεται με την χρήση του τάνκερ από την Τουρκία. Από την Ελληνική πλευρά αναγκαστικά η απάντηση είναι οι υπερδιπλάσιες απογειώσεις για να υπάρχει πάντοτε μπλε φτερό στην ώρα έξι κάθε τουρκικού αεροσκάφους που έχει εισβάλει παράνομα στον Ελληνικό ουρανό.
Στον ουρανό του Αιγαίου οι αποστάσεις θεωρούνται διαχειρίσιμες και στο μόνο που μπορεί να βοηθήσει το τάνκερ είναι στη μείωση του χρόνου ανταπόκρισης μετάβασης και επιστροφής των αεροσκαφών στην περιοχή ενδιαφέροντος, χωρίς ωστόσο να παύει το μέγιστο θέμα της προστασίας σε τακτικό επιχειρησιακό επίπεδο.
Ιπτάμενο τάνκερ από το 2000 αλλά…
Το ιπτάμενο τάνκερ για την Ελλάδα είναι μια υπόθεση που την απασχολεί πολλά χρόνια, από το Ενιαίο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Ανάπτυξης και Εκσυγχρονισμού 2000-2015 σημείωναν πηγές από την Πολεμική Αεροπορία. Ωστόσο όπως εξηγούσαν επιτελείς, πάντοτε κατέληγε στο ναδίρ των αναγκών της αεροπορίας μιας και πολύ πιο καυτά ζητήματα ανέβαιναν στις προτεραιότητες.
Τα προηγούμενα χρόνια παραγγέλθηκαν τα 60 F-16 Block 52 plus & 30 Advance (σ.σ. έναντι των πανάκριβών F-15), τα Mirage 2000-5 και ο εκσυγχρονισμός των παλαιότερων «2λιτρων» που ανέβασαν τον στόλο των Dash-5, αγοράστηκαν ελικόπτερα πολύτιμα έρευνας και διάσωσης Super Puma.
Το ιπτάμενο τάνκερ έπεσε στις προτιμήσεις του αεροπορικού Επιτελείου, όπου ανάμεσα στον εναέριο εφοδιασμό και στα ισχυρά μάτια πέραν από τον ορίζοντα, τα «γεράκια» έδωσαν την ψήφο εμπιστοσύνης, στο ιπτάμενο ραντάρ Erieye EMB-145H AEW&C. Και αυτή η πολύτιμη προσθήκη είχε δώσει αβαντάζ στην Πολεμική Αεροπορία για περίπου μια 15ετία καθώς η γείτονα πρώτα προμηθεύτηκε ιπτάμενα τάνκερ και στη συνέχεια ιπτάμενα ραντάρ.
Οι αεροπόροι των Mirage 2000-5 της 331 Μοίρας “Θησέας” κατά την άσκηση “Skyros” με την Γαλλική Πολεμική Αεροπορία, χρειάστηκε να επαναπιστοποιηθούν στον εναέριο ανεφοδιασμό από Γάλλους πιλότους. ΠΗΓΗ: Hellasjournal
Ακολούθησαν τα «πέτρινα χρόνια» της δημοσιονομικής κρίσης η οποία πρώτη χτύπησε την πόρτα των Ενόπλων Δυνάμεων με τραγικά αποτελέσματα που τώρα η ηγεσία προσπαθεί με σχέδιο ν’αποκαταστήσει.
Το ιπτάμενο τάνκερ είναι ένα αεροσκάφος υψηλού κόστους και συντήρησης, σημειώνεται από τις ίδιες αεροπορικές πηγές, ενώ στην περίπτωση επιχειρήσεων, ο αριθμός των μαχητικών που καλούνται να το προστατεύσουν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, κάτι που λέει ότι αυτά τ’ αεροσκάφη θα λείπουν είτε από την κρούση είτε από τον εναέριο αγώνα.
Παράλληλα αντί των ιπτάμενων τάνκερ η Πολεμική Αεροπορία έχει όχι μόνο να σκεφτεί αλλά να λύσει μια σειρά από ζητήματα που θεωρούνται «καυτή πατάτα» εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Προβλήματα τύπου σκυτάλης από ηγεσία σε ηγεσία, όπως η αύξηση της διαθεσιμότητας των υπέρ-πολύτιμων μεταγωγικών C-130, των C-27, των ελικοπτέρων έρευνας διάσωσης Super Puma, των πυροσβεστικών CL, των μαχητικών Mirage 2000-5, διότι ακόμη οι μηχανικοί παλεύουν ώστε να φτάσουν στην Τανάγρα περισσότερα ανταλλακτικά.
Η Πολεμική Αεροπορία έχει δείξει σοβαρά αντανακλαστικά τόσο σε περιόδους κρίσης, όσο και στα εξοπλιστικά βάζοντας κρίσιμες προτεραιότητες που αφορούν το μέλλον, με τελευταίο τα Γαλλικά RAFALE.
Ακολούθησαν τα «πέτρινα χρόνια» της δημοσιονομικής κρίσης η οποία πρώτη χτύπησε την πόρτα των Ενόπλων Δυνάμεων με τραγικά αποτελέσματα που τώρα η ηγεσία προσπαθεί με σχέδιο ν’αποκαταστήσει.
Το ιπτάμενο τάνκερ είναι ένα αεροσκάφος υψηλού κόστους και συντήρησης, σημειώνεται από τις ίδιες αεροπορικές πηγές, ενώ στην περίπτωση επιχειρήσεων, ο αριθμός των μαχητικών που καλούνται να το προστατεύσουν είναι ιδιαίτερα μεγάλος, κάτι που λέει ότι αυτά τ’ αεροσκάφη θα λείπουν είτε από την κρούση είτε από τον εναέριο αγώνα.
Παράλληλα αντί των ιπτάμενων τάνκερ η Πολεμική Αεροπορία έχει όχι μόνο να σκεφτεί αλλά να λύσει μια σειρά από ζητήματα που θεωρούνται «καυτή πατάτα» εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Προβλήματα τύπου σκυτάλης από ηγεσία σε ηγεσία, όπως η αύξηση της διαθεσιμότητας των υπέρ-πολύτιμων μεταγωγικών C-130, των C-27, των ελικοπτέρων έρευνας διάσωσης Super Puma, των πυροσβεστικών CL, των μαχητικών Mirage 2000-5, διότι ακόμη οι μηχανικοί παλεύουν ώστε να φτάσουν στην Τανάγρα περισσότερα ανταλλακτικά.
Η Πολεμική Αεροπορία έχει δείξει σοβαρά αντανακλαστικά τόσο σε περιόδους κρίσης, όσο και στα εξοπλιστικά βάζοντας κρίσιμες προτεραιότητες που αφορούν το μέλλον, με τελευταίο τα Γαλλικά RAFALE.
Δημοσίευση σχολίου