Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Ενας πολύ αξιαγάπητος Ελληνοκύπριος που με αναγνώρισε στον νότο μου έκοψε τον δρόμο και μου είπε «γεια» στα τουρκικά. Του απάντησα «γεια σου» στα ελληνικά. Μου συστήθηκε και μου είπε πού εργάζεται.
«Λυπήθηκα που έχασες τις εκλογές, σε ψήφισα», μου είπε. Ύστερα μου είπε κάτι που δεν περίμενα καθόλου να ακούσω: «Όλοι οι Ελληνοκύπριοι σου χρωστούν μια συγγνώμη». Αμέσως έφερα ένσταση: «Καμία σχέση. Κανείς δεν μου χρωστά τίποτα! Γιατί να μου χρωστά άλλωστε;». Δεν έδωσε σημασία. Συνέχισε λέγοντας: «Έκανες πολλά γι’ αυτή τη χώρα. Για όλους τους Κύπριους. Έθεσες τη ζωή σου σε κίνδυνο. Θέλησαν να σε σκοτώσουν σαν τον Καβάζογλου, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ο κυπριακός λαός έπρεπε να το καταλάβει αυτό και να ξέρει την αξία σου. Δεν πρέπει να χαραμιστεί τόσο εύκολα ένας πατριώτης σαν εσένα! Δεν κατάλαβαν την αξία σου και έκαναν κακό μόνο στον εαυτό τους. Μέσα σε σαράντα χρόνια βγήκε κάποιος που θα μπορούσε να πεθάνει γι’ αυτούς, για την πατρίδα και δεν καταλαβαίνουν την αξία του!». «Άσ’ το, δεν έχει σημασία», του είπα, «Αν ο κυπριακός λαός δεν με εξέλεξε, σημαίνει ότι δεν θέλει να κάνω περισσότερα γι’ αυτόν».
Αυτή μας η συνομιλία μου θύμισε ξανά εκείνες τις ημέρες των εκλογών. Ήταν πολύ ντροπιαστικές. Το ΑΚΕΛ με τον συνεργάτη του στον βορρά, το CTP, είχε διεξαγάγει μια πολύ άσχημη προπαγάνδα για εμένα. Τι κατάσκοπο με είπαν, τι ότι έχω τις απόψεις του ΕΛΑΜ. Μου το είπε ένας φίλος που πήγε στην κάλπη την ημέρα των εκλογών. Θα με ψήφιζε, λέει.
Οι άνθρωποι του ΑΚΕΛ και του CTP που ήταν σε καθήκον του έκοψαν τον δρόμο. Και του είπαν το εξής: «Οι ψήφοι προς τον Σενέρ Λεβέντ θα πάνε στο ΕΛΑΜ!». Εκπλήσσομαι! Δηλαδή εδώ υπάρχουν άνθρωποι που θα πίστευαν ακόμα και αυτό; Τελικά υπάρχουν. Άρα είχε δίκιο ο γνωστός υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ, ο Γκέμπελς. Όσο πιο μεγάλο είναι το ψέμα, τόσο πιο πειστικό είναι! Τα πάντα επιτρέπονται για να κερδίσει κάποιος. Δεν υπάρχουν εκλογές χωρίς ψέμα, χωρίς συκοφαντία. Οι εκλογές δεν είναι για τους αξιοπρεπείς, τους έντιμους, τους ειλικρινείς και εκείνους που δεν καταφέρνουν να λένε ψέματα, για όσους αποφεύγουν να συκοφαντούν τους άλλους. Τι λέει στον Τόμας η αγαπημένη του στο μυθιστόρημα του Μίλαν Κούντερα «Η αβάστακτη ελαφρότητα της ύπαρξης»; «Ξέρεις ποια είναι η χειρότερή σου πλευρά; Η καλοσύνη σου!».
Καθώς παρακολουθούσα όσα έγιναν εναντίον του Τζέρεμι Κόρμπιν, του ηγέτη του Εργατικού Κόμματος κατά τις πρόσφατες εκλογές στην Αγγλία, είπα στον εαυτό μου: «Μήπως όσα έγιναν εναντίον μου στην Κύπρο δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτά;». Στην πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης έγινε μια τέτοια εκστρατεία συκοφάντησης εναντίον του Κόρμπιν που στ’ αλήθεια δεν μπορούσα να το πιστέψω. Κατηγόρησαν τον άνθρωπο ακόμα και για εχθρό των Εβραίων και ότι συμπαθεί τη Χαμάς! Αλλά εξεπλάγην πιο πολύ για το εξής: Ας πούμε ότι ο δικός μας πληθυσμός εδώ είναι αφελής και πιστεύει πιο πολύ τα ψέματα και όχι τις αλήθειες. Σέρνεται πίσω από τους ψεύτες, τους συκοφάντες, τους λασπολόγους. Ο αγγλικός λαός; Και αυτοί είναι έτσι; Και αυτοί είναι αδαείς και βλάκες όπως εμείς; Εγώ ήξερα το αγγλικό έθνος ως ένα έθνος πιο ενσυνείδητο, πιο έξυπνο και που δεν πιστεύει σε τέτοια μαύρη προπαγάνδα. Τελικά δεν διαφέρουν από εμάς. Μάλιστα μου φαίνεται πως είναι πιο πίσω και από εμάς. Με απογοήτευσαν πολύ κατά τις πρόσφατες εκλογές.
Εξέλεξαν εν γνώσει τους έναν άνδρα σαν τον Μπορίς Τζόνσον, που θα τους κάνει κακό, ενώ υπήρχε ένα σοσιαλιστής ηγέτης, φίλος του λαού και των εργαζομένων όπως ο Κόρμπιν. Όπως οι Αμερικανοί. Και εκείνοι δεν έχουν υπόθεση. Εξέλεξαν έναν γελωτοποιό όπως τον Τραμπ. Όμως, αυτούς δεν μπορώ να τους κατακρίνω πολύ. Απέναντι στον Τραμπ υπήρχε η Χίλαρι Κλίντον. Μήπως μπορεί να δει καλό ο κόσμος από μια γυναίκα η οποία χτυπούσε τα πόδια στο έδαφος από χαρά την ώρα που μεταδιδόταν από την τηλεόραση πως ο Καντάφι λιντσαρίστηκε θηριωδώς στη Λιβύη;
Σύμφωνα με τα έγγραφα WikiLeaks, δικό της έργο είναι πιο πολύ ο αιμοβόρος στρατός των τζιχαντιστών στη Μέση Ανατολή! Μια γυναίκα γερακίνα! Αν εκλεγόταν δεν θα είχε λιγότερο αίμα η Μέση Ανατολή. Μάλιστα μπορεί να είχε πολύ περισσότερο.
Ναι. Έχασα τις εκλογές. Λυπάμαι επειδή δεν μου έδωσε την ευκαιρία ο κυπριακός λαός να αγωνιστώ περισσότερο γι’ αυτόν. Σκοπός μου ήταν να μεταφέρω το πρόβλημά μας σε διεθνείς πλατφόρμες πολύ πιο ενεργά από τώρα. Νιώθω πιο πολύ την ανάγκη γι’ αυτό ειδικά όταν κοιτάω τις εντάσεις που βιώνουμε πρόσφατα. Μέσα από την τουρκοκυπριακή κοινότητα δεν βγαίνει καμία φωνή αντίθετη με την ένταση που δημιουργεί η Τουρκία γύρω μας και τις επικίνδυνες κινήσεις της. Παρά τις σαράντα χιλιάδες στρατιώτες της, φτιάχνει ένα νέο στρατιωτικό καταφύγιο. Και κανείς δεν λέει τίποτα γι’ αυτό. Σωπαίνουμε όταν πρέπει να υπερασπιστούμε πιο πολύ την ειρήνη.
Είναι άσχημο να είναι κανείς αποτυχημένος στη ζωή. Αλλά το να είναι επιτυχημένος είναι πολύ πιο επικίνδυνο πράγμα. Τους αποτυχημένους πιο πολύ τους λυπούνται. Όμως οι επιτυχημένοι λιθοβολούνται. Δέχονται συκοφαντίες. Και δολοφονούνται μάλιστα. Δεν χωνεύουν εύκολα όσους κάνουν αυτά που οι ίδιοι δεν μπορούν να κάνουν. Βρίσκουν οπωσδήποτε κάτι για να τους λασπολογήσουν. Για εμένα είπαν «αφού παρά ταύτα δεν δολοφονήθηκε και έμεινε ζωντανός, σημαίνει ότι είναι κατάσκοπος». Πιο πολύ το είπαν αυτό το ΑΚΕΛ και το CTP. Δηλαδή οι γνωστοί ως αριστεροί. Η δε άποψη των δεξιών είναι πιο συμπονετική.
«Γιατί τα κάνει αυτά ο Σενέρ και θέτει τον εαυτό του σε τόσο μεγάλο κίνδυνο;» ρώτησαν και έδωσαν μόνοι τους την απάντηση: «Σίγουρα έχει καρκίνο και θέλει να πεθάνει σαν ήρωας!».
Δεν έχω καρκίνο και δεν είναι απαραίτητο να πάθω καρκίνο. Απολογούμαι σε όσους διερωτώνται γιατί δεν σκοτώθηκα και έμεινα ζωντανός!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου