Γράφει ο Παναγιώτης Νάστος
Σχης (ε.α)-Αναλυτής -Συγγραφέας
Ο υποτιθέμενος εμφύλιος πόλεμος στη Συρία είχε την γεννεσιουργό αιτία του στην περιβόητη « Αραβική Ανοιξη» από πλευράς ΗΠΑ, με σκοπό την αποκαθήλωση του Assad κατά τα πρότυπα του Καντάφι της Λιβύης ,και την αντικατάστασή του από ελεγχόμενης αξιοπιστίας αναφορικά με τα συμφέροντά της νέας Συριακή κυβέρνηση. Το εγχείρημα δεν ευοδόθηκε λόγω της σφοδρής αντίδρασης και ουσιαστικής στρατιωτικής εμπλοκής της Ρωσίας, η οποία μέσω συμμαχίας με Τουρκία και Ιράν απειλεί με μετριασμό της επιρροής των ΗΠΑ στην περιοχή της Μ..Ανατολής.
Το Ιράν παράλληλα είχε κατά νού να πετύχει μέσω του «Σιιτικού τόξου» να βγεί ενεργειακά, με αγωγό στην Μεσόγειο θάλασσα παρακάμπτοντας τον Περσικό κόλπο και τις αμερικανικές κυρώσεις που είχαν επιβληθεί λόγω του πυρηνικού του προγράμματος. Οι καταβολές του «Σιιτκού τόξου» το οποίο εδαφικά περιγράφεται ως μία συνέχεια εδαφών στον οποίο διαβιούν σιίτες ή φίλα προσκείμενα σε αυτούς πληθυσμούς είναι Ιράν (Σιιτες άνω του 90% του πληθυσμού)-Νότιο Ιράκ (Σιιτικοί πληθυσμοί) –Συρία (καθεστώς Assad-Αλαουίτες φίλα προσκείμενοι)-Νότιος Λίβανος( σιιτική οργάνωση Hesbolah). Εκτός των παραπάνω το Ιράν έχει απειλήσει κατ’ επανάληψη το Ισραήλ με εξαφάνιση του κράτους του αλλά και τις ΗΠΑ. Παράλληλα το Ιράν στέλνει συνεχώς οπλισμό στη Hesbollah η οποία βρίσκεται και στο Νότιο Λίβανο αλλά και στη Συρία ,ενώ εγκαθιστά οπλισμό εντός της Συρίας, παρά τα κτυπήματα της Ισραιλινής αεροπορίας. Σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή είναι το Ισραήλ και οι κούρδοι της Βορείου Συρίας.
Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν αντιληφθεί ότι εάν η κατάσταση παραμείνει ώς έχει , το δεύτερο ουσιαστικά θα περικυκλωθεί από εχθρικές δυνάμεις οι οποίες θα το φθείρουν συνεχώς. Μοναδική διέξοδος μέχρι στιγμής του μικρού εδαφικά Ισραήλ παραμένει η Μεσόγειος και το στρατηγικό βάθος που του παρέχει η αμυντική συνεργασία με Κύπρο και Ελλάδα. Κατόπιν των ανωτέρω διαφαίνεται ότι ΗΠΑ και ΙΣΡΑΗΛ προτίθενται να αντιδράσουν. Σε αυτό το πλαίσιο ήταν και η ρητορική του Trump για συνομιλίες με το Ιράν, μετά τις πρόσφατες επιθέσεις σε δεξαπενόπλοια στην ευρύτερη περιοχή των στενών του Ορμούζ στον περσικό κόλπο, οι οποίες φέρεται να πραγματοποιήθηκαν από τους IRGC (Φρουρούς Επανάστασης του Ιράν). Χθές όμως το Ιράν κατέριψε αμερικανικό UAV και δημοσιεύματα στον αμερικανικό τύπο κάνουν λόγο για ανάκληση στο παρά πέντε αμερικανικής αεροπορικής επίθεσης κατά του Ιράν, από τον Πρόεδρο Trump.
Τέλος η αναθεωρητική -επιθετική Τουρκία του Erdogan αναμένει τους S-400 για επιβολή τετελεσμένων σε ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟ-ΚΥΠΡΟ-ΑΙΓΑΙΟ.
Εξεταζόμενες από πλευράς γεωστρατηγικής και οικονομικής σημασίας τα πιθανά μελλοντικά θέατρα επιχειρήσεων για ΗΠΑ- ΙΣΡΑΗΛ στην περιοχή θα λέγαμε ότι ιεραρχούνται ως εξής:
ΙΡΑΝ-ΠΕΡΣΙΚΟΣ-ΣΥΡΙΑ-ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ-ΑΙΓΑΙΟ
Ολα δείχνουν ότι το ΙΡΑΝ πλήν συγκλονιστικού απροόπτου θα δεχθεί αμερικανική επίθεση. ΗΠΑ και ΙΣΡΑΗΛ σε τέτοια περίπτωση θα έχουν την προσοχή τους στραμένη σε ΙΡΑΝ-ΣΥΡΙΑ-ΛΙΒΑΝΟ. Εδώ αναμένεται να ζητηθεί από τις ΗΠΑ η τουρκική συνδρομή ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ,(παροχή στρατιωτικών διευκολύνσεων) σε μία προσπάθεια διάσπασης της ιδιότυπης σύμπραξης ΡΩΣΙΑΣ-ΙΡΑΝ-ΤΟΥΡΚΙΑΣ
Η ΕΕ φαίνεται να αντιδρά χλιαρά έναντι της τουρκικής προκλητικότητας η οπόια το τρίμηνο Ιούλιος-Αύγουστος –Σεπτέμβριος θα χτυπήσει κόκκινο , συγκεντρώνοντας πολύ μεγάλες πιθανότητες πρόκλησης θερμού επεισοδίου σε Αιγαίο-Κύπρο. Η Γαλλλία φαίνεται ότι έχει λάβει την έγκριση των ΗΠΑ για ενεργό παρέμβαση σε ΝΑ ΜΕΣΟΓΕΙΟ-ΚΥΠΡΟ. Η Ελλάδα από το 2005 ανήκει στις χώρες της Γαλλοφονίας, γεγονός που σημαίνει κοινή ΚΕΠΠΑ μεταξύ των μελών της , άρα κοινώς κατά τη ρήση του Κωσταντίνου Καραμανλή ΕΛΛΑΣ-ΓΑΛΛΙΑ –ΣΥΜΜΑΧΙΑ.
Συνεπώς πρίν να είναι πολύ αργά η νέα ελληνική κυβέρνηση της ΝΔ, θα απαιτηθεί να συνδιαλαγεί άμεσα και ενεργά με ΗΠΑ και ΓΑΛΛΙΑ για το φυσικό αέριο-πετρέλαιο της ΑΟΖ μας , προκειμένου να επιτύχει την έμπρακτη στρατιωτική συμμετοχή τους κατά της Τουρκίας, άλλως πώς θα μείνουμε στα ευχολόγια της ΕΕ, τις δηλώσεις στήριξης των ΗΠΑ και ΓΑΛΛΙΑΣ, μόνοι έναντι της Τουρκίας.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου