Είναι φανερό ότι η Τουρκία βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο επιλογών.
Χρήστος Λουτράδης*Ο καινοφανής τρόπος με τον οποίο ασκεί εξωτερική πολιτική ο Αμερικάνος Πρόεδρος Ντόναλτ Τραμπ δεν είναι κάτι που πλέον θα πρέπει να μας εντυπωσιάζει. Οι συνεχείς αλλαγές στοχεύσεων και σκοπών, η απουσία συγκροτημένης στρατηγικής και μακροπρόθεσμής στόχευσης είναι λίγα από τα χαρακτηριστικά μιας εξωτερικής πολιτικής που στηρίζεται στο νεφελώδες ιδεοληπτικό κατασκεύασμα του λαϊκισμού και του οπορτουνισμού. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται και οι συνεχείς κυβιστήσεις του Αμερικανού Προέδρου στο θέμα της Συρίας και συνεπακόλουθα στον τρόπο αντιμετώπισης της Τουρκίας.
Τοtweet-απειλή του Τραμπ προς την Τουρκία για οικονομική καταστροφή της γειτονικής μας χώρας σε περίπτωση επίθεσης της Άγκυρας στους Κούρδους της Συρίας αποτελεί σημαντική αλλαγή στην ρητορική αλλά και στην στάση απέναντι στον Ερντογάν σε σχέση με έναν μήνα πριν. Η Τουρκία, σε διάστημα ενός μηνός, πέρασε από απαραίτητο σύμμαχο για την καταπολέμηση του “Ισλαμικού Κράτους”, στην Συρία σε χώρα που κινδυνεύει με οικονομικό πόλεμο από την Ουάσιγκτον. Η αλλαγή αυτή είναι όχι μόνο ενδεικτική της ρευστότητας που επικρατεί στην εξωτερική πολιτική της μεγαλύτερης δύναμης της εποχής μας αλλά και του ρίσκου που έχει αναλάβει ο Τούρκος Πρόεδρος να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο μεγάλες δυνάμεις, Ρωσία και Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, προσδοκώντας να λάβει οφέλη και από τους δύο χωρίς να χάσει και την προνομιακή σχέση που έχει κτίσει και με τις δύο πλευρές.
Επιπροσθέτως, η επιλογή της Τουρκίας να αποκομίσει οφέλη στο παιχνίδι γεωπολιτικής επιβολής που λαμβάνει χώρα στην Συρία προσπαθώντας παράλληλα να μειώσει την επιρροή των Κούρδων της περιοχής είναι επιλογή υψηλού ρίσκου από την στιγμή κατά την οποία στο παιχνίδι αυτό συμμετέχουν σημαντικές δυνάμεις με αντικρουόμενα συμφέροντα αλλά και δυναμική στην περιοχή που μπορεί να αναζητηθεί στο βάθος της ιστορίας όπως στην περίπτωση του Ιράν. Ως εκ τούτου, οι συμμαχίες που έχει συνάψει καθ′ όλη την διάρκεια του χρονικού αυτού διαστήματος είναι αμφιβόλου ποιότητας και πρέπει να θεωρείτε σχεδόν δεδομένο ότι δεν θα αντέξουν ούτε πιθανές αναταράξεις αλλά και τον παράγοντα χρόνο.
Είναι φανερό ότι η Τουρκία βρίσκεται σε ένα μεταίχμιο επιλογών. Θα πρέπει πολύ σύντομα να επιλέξει αν θα συμβιβαστεί με την γεωπολιτική και γεωγραφική της πραγματικότητα υπακούοντας στα κελεύσματα των μεγάλων δυνάμεων και λειτουργώντας κατά περίπτωση ως εκτελεστικός μηχανισμός συγκεκριμένων αποστολών ή θα μετατραπεί σε χώρα που δεν θα απολαμβάνει της εμπιστοσύνης καμίας μεγάλης δύναμης, Ρωσία ή ΗΠΑ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την μακροπρόθεσμη σταθερότητα της. Το tweet του Αμερικάνου Προέδρου ίσως ήταν η τελευταία προειδοποιητική βολή.
*Αρθρογράφος/ πρώην συνεργάτης στη Hurriyet Daily News
Δημοσίευση σχολίου