Του Μιχάλη Ιγνατίου
Ήταν πραγματικός κεραυνός το μήνυμα του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Ντόναλντ Τραμπ για την Τουρκία. Ειδικά η απειλή του για την καταστροφή της τουρκικής οικονομίας εάν δεν υπακούσουν οι Τούρκοι στις εντολές του Πλανητάρχη.
Είναι μία φράση «για την καταστροφή της οικονομίας», που δεν την έχει εκστομίσει ούτε για το Ιράν, ούτε για τη Βόρεια Κορέα, ούτε για τη Βενεζουέλα του Μαδούρο, που γνωστοποίησε από καιρό ότι μισεί. Και είναι μία βαριά και ασήκωτη κουβέντα που είπε για μία σύμμαχο και φίλη, υποτίθεται, χώρα.
Γιατί η οργή του Ντόναλντ Τραμπ για τον Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο μέχρι πριν μερικές εβδομάδες αποκαλούσε καλό του φίλο, και τώρα θέλει να καταστρέψει; Γιατί αυτή η βίαιη επίθεση, που έμοιαζε «πολεμική ιαχή», και για την οποία αντέδρασαν αρνητικά ακόμα και θανάσιμοι εχθροί του προέδρου της Τουρκίας, στην Αμερική;
Ο Αμερικανός Πρόεδρος έχει πιστέψει όταν ο Ερντογάν τον εξαπάτησε. Ότι τον παρέσυρε σε μία ανακοίνωση για την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων στη βάση μη αληθινών πληροφοριών. Και τον έπεισαν ότι τον εξαπάτησε οι στρατηγοί του Πενταγώνου, τα «γεράκια» του Λευκού Οίκου και ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, με τον οποίο μιλάει συχνά αλλά δεν ανακοινώνονται οι τηλεφωνικές τους συνομιλίες. Την ευθύνη για την απόφαση έχει βεβαίως ο ίδιος ο Πρόεδρος της Αμερικής που αποφάσισε στη βάση του συμφέροντος μίας άλλης χώρας, της Τουρκίας, χωρίς να συμβουλευθεί, ως όφειλε, τους συνεργάτες του.
Η αλήθεια είναι ότι ο κ. Τραμπ τη χάρισε άπειρες φορές στον Ερντογάν, ο οποίος θα μπορούσε να κατηγορηθεί για μύριες αντιαμερικανικές ενέργειες. Έχει προσβάλει την Αμερική και τον Πρόεδρό της και προκαλεί ζημία στα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στην ανατολική Μεσόγειο. Οι βασικοί του σύμμαχοι είναι ο Βλαντιμίρ Πούτιν και οι Μουλάδες του Ιράν…
Φαίνεται ότι οι Αμερικανοί βρίσκονται ενώπιον μεγάλων αποφάσεων και μετρούν κέρδη και απώλειες. Ανεξάρτητα από τα αισθήματά μας για την Τουρκία, οι Αμερικανοί δεν θέλουν να την χάσουν. Πρόκειται για απόφαση. Όμως, πως μπορεί κάποιος να ξανακερδίσει τον οποιονδήποτε, που έχει αποφασίσει να πάρει διαζύγιο. Και αυτό ακριβώς συμβαίνει στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Στο μυαλό του Ερντογάν η απομάκρυνση από την Αμερική σημαίνει σπάσιμο αλυσίδων και απελευθέρωση.
Αλλά τα περίεργα συνεχίστηκαν. Χθες, ο πρόεδρος Τραμπ τηλεφώνησε στον Ερντογάν, από τον οποίο ζήτησε να συνεργαστεί για να γίνει ομαλά η απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων, και απαίτησε από τον Τούρκο πρόεδρο να δεσμευθεί ότι δεν θα πειράξει τους Κούρδους της Συρίας, με τους οποίους -όπως σημείωσε- αγωνιστήκαμε να νικήσουμε το Ισλαμικό Κράτος.
Πως μπόρεσε να τηλεφωνήσει σε ένα ηγέτη, για τη χώρα του οποίου είχε ανακοινώσει ώρες πριν ότι θα της καταστρέψει την οικονομία; Μόνο στον κόσμο του Τραμπ τολμούν…
Ο Ερντογάν, βεβαίως, δεν έδωσε καμία δέσμευση. Αντίθετα προετοιμάζει μεθοδικά την επίθεση εναντίον των Κούρδων του YPG, την οποία -σύμφωνα με τον Λευκό Οίκο- υποσχέθηκαν να αντιμετωπίσουν οι Αμερικανοί. Το πως και το γιατί δεν το γνωρίζουμε, αλλά αυτό δεν είπαν ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, Τζον Μπόλτον και ο υπουργός Εξωτερικών, Μαικ Πομπέο; Και πως θα γίνει; Ποια θα είναι η δικαιολογία; Η τουρκική επίθεση εναντίον των Κούρδων…
Φανταστείτε… Μέχρι πριν δέκα μέρες, όλα, μα όλα τα ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο, μιλούσαν για την προδοσία των Κούρδων από την Αμερική. Και δέκα μέρες μετά γράφουν και μεταδίδουν, με βάση την ενημέρωση αξιωματούχων φυσικά, ότι οι ΗΠΑ θα μπουν μπροστά για να προστατεύσουν τους Κούρδους. Μα δεν θα πρόκειται για αμερικανοτουρκικό πόλεμο; Τι δεν καταλαβαίνουμε; Που ξεκινά η τραγωδία και που τελειώνει το θέατρο;
Για ένα περίεργο λόγο, αισθάνομαι ότι κάποια πράγματα είναι σικέ. Από την άλλη πλευρά γνωρίζω ότι έχουμε να κάνουμε με δύο απρόβλεπτους ανθρώπους: Τον Τραμπ και τον Ερντογάν. Σκοτώνονται, πλακώνονται και στο τέλος …αγαπιούνται, μέχρι να παρέμβει ο Νετανιάχου και να τους τα χαλάσει.
Μου έλεγε ένας καλός διπλωμάτης, από αυτούς που σκέφτονται πριν μιλήσουν, ότι δεν θα εκπλαγεί εάν η Ουάσιγκτον και η Άγκυρα έχουν προχωρήσει σε συμφωνία για τη Συρία που καλύπτει τα συμφέροντα της Αμερικής και ο Τραμπ, ως αντάλλαγμα, θα δώσει τον Ιμάμη Γκιουλέν στον Ερντογάν για να τον εκτελέσει φυσικά…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου