Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Ε Τούρκε φασίστα! Το πρωταρχικό σου καθήκον είναι να λιώσεις το κεφάλι όλων των Ελληνοκυπρίων όπως έκανες στον Τάσο Ισαάκ στη Δερύνεια, να τοποθετήσεις άλλη μια φορά βόμβα στα τεμένη Ομεριγιέ και Μπαϊρακτάρ και να καθαρίσεις όσους Αϊχάν Χικμέτ και Φαζίλ Οντέρ υπάρχουν ανάμεσά μας.
Το πιο ιερό σου καθήκον είναι να πάρεις και το άλλο μισό της Λευκωσίας για να αποδείξεις ότι δεν πεθαίνουν οι πεσόντες και δεν μοιράζεται η πατρίδα, να λεηλατήσεις τον Μακρύδρομο και να αναρτήσεις τις διπλές μας σημαίες στο κέντρο της Πλατείας Ελευθερίας. Ύστερα να βαδίσεις κατά της Λάρνακας, της Λεμεσού και της Πάφου! Πρώτα να τις εκτουρκίσεις. Μετά να τις εξισλαμίσεις. Κοίτα, το πλιάτσικο τελειώνει εδώ. Ακούς και εσύ όπως εγώ τις κραυγές εκείνων που έμειναν ξεκρέμαστοι; Χρειαζόμαστε νέα λάφυρα. Πρέπει να γίνουν δικά μας τα μαύρα σταφύλια της Πάφου, τα γλυκόπικρα κρασιά της Λεμεσού και οι φοινικιές της Λάρνακας. Κραύγασε. Αλλάχ ου άκμπαρ, ο Αλλάχ είναι μεγάλος. Η Λευκωσία πρέπει να γίνει Γκαζί Λευκωσία. Η Λεμεσός Λαπτοσός. Η Λάρνακα Λαγίκπασα. Η Πάφος Φάκοφ.
Ε Τούρκε φασίστα! Μου λες «φούντωσαν τα εθνικιστικά σου αισθήματα μόλις έκοψαν τα χρήματα οι Ελληνοκύπριοι». Φούντωσαν και μάλιστα τι φούντωση είναι αυτή. Αλλά εσύ πολύ αργά κατάλαβες την αξία μου! Επιχείρησες να με σκοτώσεις. Με πυροβόλησες! Με έριξες στην φυλακή! Και τώρα μου στέλνεις βροχή τα συγχαρητήρια.
Φοβάμαι ότι πάλι θα σε απογοητεύσω. Φοβάμαι ότι θα διαβάσεις άλλη μια φορά την ομιλία που έκανα εκείνο το βράδυ στην Πύλη Πάφου και θα καταλάβεις αυτά που δεν έχεις καταλάβει ακόμα. Θεωρείς όλους τους Ελληνοκύπριους φασίστες όπως εσύ. Νομίζεις ότι αυτά που είπα αναφέρονταν σε όλους τους Ελληνοκύπριους. Φοβάμαι ότι στο τέλος θα καταλάβεις, έστω και αν είσαι διανοητικά καθυστερημένος, ότι τα είπα μόνο στους φασίστες όπως εσύ. Φοβάμαι ότι ο αγαπητός φίλος θα πάρει πίσω τον ιδιαίτερο πρώτο χαιρετισμό της ημέρας που μου έστειλε.
Για εσένα δεν γίνεται νηστεία με χοιρινό κρέας, ούτε και φίλος κάποιος Ελληνοκύπριος. Όμως, όλοι οι Ελληνοκύπριοι που δεν είναι ρατσιστές είναι αδέλφια μου. Οι δρόμοι μας είναι χωριστοί φασίστα. Μην με περιμένεις άδικα εκεί. Εγώ δεν μπορώ να λιώσω το κεφάλι του Τάσου, όπως έκανες εσύ. Δεν μπορώ να τοποθετώ βόμβες σε τζαμιά. Δεν μπορώ να βάλω μάσκα και να σκοτώσω ανθρώπους σαν τον Φαζίλ Οντέρ. Να μην με περιμένει σε εκείνο το λιμάνι ο Μουσταφά. Ούτε εσύ να με περιμένεις στην Δερύνεια! Να με συγχωρείς που δεν αξίζω τα συγχαρητήρια που έστειλες. Σου επιστρέφω όλα εκείνα τα συγχαρητήρια.
Ε Τούρκε φασίστα! Όπως συνεχίζει να θεωρείται προδότης της πατρίδας ο Ναζίμ Χικμέτ, το ίδιο συνεχίζω και εγώ. Κοίτα που ακόμα λέω πως «είμαι Κύπριος». Ούτε σε εσένα αρέσει αυτό ούτε στον Ελληνοκύπριο φασίστα αρέσει. Διότι είστε δίδυμοι μεταξύ σας. Εκείνος είναι Έλληνας και εσύ Τούρκος. Η δική του μάνα είναι η Ελλάδα. Η δική σου μάνα είναι η Τουρκία. Και εκείνος βάφει σημαίες στα βουνά και εσύ βάφεις.
Εσύ δεν θέλεις Έλληνες ανάμεσά σου και εκείνος δεν θέλει Τούρκους. Εκείνος ακόμα ονειρεύεται την ένωση. Και εσύ ονειρεύεσαι την προσάρτηση στην Τουρκία. Όμως εγώ ακόμα ονειρεύομαι να ζούμε στις ίδιες γειτονιές, να μοιραζόμαστε τις ίδιες βεράντες, να μεταφέρουμε νερό από τις ίδιες βρύσες του δρόμου και να απλώνουμε μπουγάδα στα ίδια σχοινιά. Ακόμα υπάρχουν πολλοί προδότες της πατρίδας σαν εμένα ανάμεσά μας. Αλλά εσύ άσε τους αυτούς. Εμένα κοίτα! Όσες πέτρες έχω ρίξει στους οπαδούς της ένωσης στην Λευκωσία, άλλες τόσες έριξα και σε εσένα. Αλλά εσύ δεν είδες τις πέτρες που ρίχτηκαν εναντίον σου, είδες μόνο την πλευρά του ποτηριού που είναι γεμάτη για σένα.
Ε Τούρκε φασίστα! Κοίτα το κέφι σου! Φάε, πιες, χόρεψε! Οι πεσόντες πέθαναν, η πατρίδα μοιράστηκε, απόλαυσέ το! Δικά σου είναι τα κέντρα τζόγου. Δικοί σου οι κερχανέδες. Δικά σου τα κέντρα κέρδους. Καταβρόχθισε και τα βουνά και τις παραλίες. Ούτε την Μόρφου να δώσεις ούτε το Βαρώσι. Μην δώσεις πίσω έστω και την παραμικρή πέτρα! Λιώσε με σιδερένιους λοστούς το κεφάλι όλων των Τάσων που θέλουν να έρθουν εδώ. Ε Τούρκε φασίστα! Η δύναμη που χρειάζεσαι υπάρχει στο πνεύμα του Ραούφ Ντενκτάς!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου