Του Δημήτρη Γ. Απόκη*
Το χθεσινό άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου με αφορμή τη δήλωση του πρώην Στρατηγικού Συμβούλου του Αμερικανού Προέδρου, και ακόμη και σήμερα καθημερινού συνομιλητή του Ντόναλντ Τράμπ, Στήβ Μπάνον για την Τουρκία, με έβαλε σε κάποιες σκέψεις τις οποίες θεωρώ χρήσιμο να παραθέσω.
Σύμφωνα με το άρθρο του έγκυρου συναδέλφου, ο κ. Μπάνον, έχει αναλάβει τον πόλεμο εναντίον του κ. Ερντογάν. Ο πρώην Σύμβουλος Στρατηγικής του Προέδρου Τράμπ, σε ελεύθερη μετάφραση είπε τα εξής:
Η Τουρκία είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για εμάς (ΗΠΑ). Είναι χειρότερη και από το Ιράν. Δεν καταλαβαίνουμε καλά τι συμβαίνει στην Τουρκία υπό τον Ερντογάν. Είναι ένα θέμα με το οποίο θα ασχοληθώ σοβαρά.
Όπως έχω αναφέρει κατ΄ επανάληψη στο παρελθόν κόντρα στα γεγονότα και την πραγματικότητα το κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής στην αμερικανική πρωτεύουσα, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, συνεχίζουν να ζουν σε ένα παράλληλο κόσμο και να πιστεύουν ότι η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν συνεχίζει να αποτελεί στρατηγικό σύμμαχο των ΗΠΑ, στην ευρύτερη περιοχή. Πολύ απλά το γεγονός ότι η γειτονική στην Ελλάδα χώρα, είναι μαγαζί γωνία και μεγάλο μαγαζί, δεν αφήνει τους ποτισμένους βαθιά με την άποψη αυτή γραφειοκράτες και στρατιωτικούς στην Ουάσιγκτον να δουν την πραγματικότητα.
Εξέχων μέλος του κατεστημένου αυτού είναι και εξαιρετικά ικανός και δυνατό στρατηγικό μυαλό Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Αμερικανού Προέδρου, Στρατηγός H.R. Μακ Μάστερ. Αλλά, δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω, και ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος, Μάϊκ Πένς, για χρόνια εξέχων μέλος του Turkish Caucus στο Κογκρέσο.
Η συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Νίκου Κοτζιά, για πάνω από δυο ώρες, στο Λευκό Οίκο, με τον Στρατηγό Μακ Μάστερ, κατά την προσωπική μου άποψη ήταν η σημαντικότερη, όσο αφορά τα θέματα εθνικής ασφάλειας, της επίσκεψης του Έλληνα Πρωθυπουργού στην αμερικανική πρωτεύουσα. Αμέσως μετά σε σημασία ακολουθεί η συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον κ. Πένς.
Και εδώ είναι που αρχίζει το έργο να αποκτά ζουμί και γεύση.
Κανείς, πέραν του Πρωθυπουργού και του Μεγάρου Μαξίμου, δεν γνωρίζει με λεπτομέρειες το τι συζητήθηκε στην πολύωρη κρίσιμη συνάντηση Κοτζιά – Μακ Μάστερ. Δεν έχει βγει ούτε σταγόνα διαρροής από τη συνάντηση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι το μενού ήταν βαρύ.
Μετά λοιπόν από αυτή τη συνάντηση, αλλά και το γεγονός ότι κανείς Αμερικανός αξιωματούχος, ούτε ο Πρόεδρος, ούτε ο Αντιπρόεδρος, δεν είπαν έστω και μια χλιαρή κουβέντα προς γνώση και συμμόρφωση της Τουρκίας του Ερντογάν, κατά την παραμονή και τις συναντήσεις του Πρωθυπουργού και της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ουάσιγκτον, είναι να απορεί κανείς με το γεγονός ότι ο Έλληνας ΥΠΕΞ, έσπευσε στην Άγκυρα για συνάντηση με τον Τούρκο ομόλογό του, Μελβούτ Τσαβούσογλου, από όπου προέκυψε η ανακοίνωση, άμεσα, του Σουλτάνου Ερντογάν, στην Αθήνα.
Είναι γνωστό από τις απόψεις μου και τα γραφόμενα μου ότι πιστεύω και εκφράζω τη ρεαλιστική – εθνικών συμφερόντων σχολή σκέψης, σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας τόσο όσο αφορά την Ελλάδα, αλλά και διεθνώς. Με βάση λοιπόν αυτή την αντίληψη, αδυνατώ να δω το λόγο και τη χρησιμότητα μιας επίσκεψης του Σουλτάνου σε αυτή τη συγκυρία εκτός και εάν…
Και το εάν κολλάει στο κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον και τις αρτηριοσκληρικές αντιλήψεις που ανέφερα πιο πάνω. Είναι παραπάνω από βέβαιο ότι στην συνάντηση Κοτζιά με το Στρατηγό Μακ Μάστερ η Τουρκία πήρε αρκετό από το χρόνο. Άραγε τι ειπώθηκε και πως συνδέεται το τι ειπώθηκε με αυτές τις κινήσεις και αποφάσεις γύρω από τη γείτονα.
Ο Στήβ Μπάνον, με αρκετή επιτυχία, έχει στοχοποιήσει το πολιτικό κατεστημένο των Ρεπουμπλικάνων, το οποίο κατηγορεί για πιστή εφαρμογή των επιταγών της στρεβλής παγκοσμιοποίησης που έρχεται σε αντίθεση με το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ. Για αυτούς που γνωρίζουν ο κ. Μπάνον έχει στοχοποιήσει με ακριβώς τον ίδιο τρόπο και πολύ πιο έντονα το ίδιο κατεστημένο στο χώρο της εθνικής ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής. Ένας μάλιστα από τους πλέον προσφιλής στόχους του είναι ο Στρατηγός Μακ Μάστερ. Όσο ο Μπάνον βρίσκονταν στο Λευκό Οίκο, είχαν συγκρουστεί έντονα με το Στρατηγό, ειδικά για το θέμα του Ιράν.
Οπότε η επίθεση – προειδοποίηση του Στήβ Μπάνον για την Τουρκία, αποκτά βαρύνουσα σημασία. Τι ξέρει ο γκουρού του υπό διαμόρφωση Νέου Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, και για ποιόν κτυπά η καμπάνα; Και ένα πρέπει να θεωρείται σίγουρο. Ο Στήβ Μπάνον δεν θα σταματήσει με τίποτα και έχει το αυτί του Προέδρου, παρά τη δήθεν αποπομπή του από το Λευκό Οίκο. Ο Στήβ Μπάνον είναι ο απελευθερωμένος από τα δεσμά του νομικού πλαισίου και του πρωτοκόλλου του Λευκού Οίκου, Enforcer, της ατζέντας του Προέδρου Τράμπ.
Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό το τι συζητήθηκε στην Ουάσιγκτον στη συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών με το Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Τράμπ. Όπως είναι επίσης σημαντικό να μάθουμε το πως προέκυψε, σε αυτή τη συγκυρία, το ΛΑΘΟΣ, διότι περί λάθους πρόκειται, της επίσκεψης του Σουλτάνου της Άγκυρας στην Αθήνα.
Αλήθεια πόσο λογικό είναι να υπάρξει μια επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα, λίγο διάστημα λίγο πριν τις Προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Σκέφθηκε κανείς την ευκαιρία που δίνεται στο Σουλτάνο της Άγκυρας να προβοκάρει και να βάλει φωτιά στο προεκλογικό παιχνίδι της Κύπρου; Τι θα πει άραγε για την ανακοίνωση τοποθέτησης γεωτρύπανου στο Ριζοκάρπασο;
Πώς θα αντιδράσει η Ελληνική Κυβέρνηση, σε ένα αίτημα του Σουλτάνου να επισκεφθεί την Ανατολική Θράκη; Πώς θα αντιδράσει ο Πρωθυπουργός εάν ο Σουλτάνος, προχωρήσει σε ένα από τα ξεσπάσματά του εναντίον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών;
Επίσης, αν και δεν έχει άμεσα σχέση με την επίσκεψη Ερντογάν, τι παιχνίδι έγινε στη συνάντηση με το Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου Τράμπ, όσο αφορά το Σκοπιανό; Μέχρι τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Αύγουστο, πολλά μπορεί να γίνουν γιατί η Ουάσιγκτον επιθυμεί να έχει κλείσει το θέμα της ονομασίας.
Σε κάθε περίπτωση το ερώτημα που μπαίνει είναι αμείλικτο. Στο βωμό μιας πραγματικά καθοριστικής παρέμβασης από την Ουάσιγκτον, για το χρέος και το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, μήπως θυσιαστούν εθνικά συμφέροντα;
Και επειδή είμαι από αυτούς που πιστεύουν και υποστηρίζουν με ευλαβική προσήλωση την άποψη ότι τα θέματα εθνικής ασφάλειας και εξωτερικής πολιτικής δεν προσφέρονται και δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο της μπακαλοσυζήτησης του πολιτικού σκηνικού, είναι καλό και φρόνιμο, ο Υπουργός Εξωτερικών να επισκεφτεί, με δική του πρωτοβουλία και της κυβέρνησης, τους πολιτικούς αρχηγούς και κεκλεισμένων των θυρών να τους ενημερώσει για το τι διαμειφθεί στην κρίσιμη συνάντηση του στην Ουάσιγκτον και στην επίσκεψη του Πρωθυπουργού ευρύτερα στον τομέα που αφορά την εθνική ασφάλεια και την εξωτερική πολιτική. Έτσι ώστε όταν φτάσει ο Σουλτάνος στην Αθήνα να υπάρχει ένα αρραγές εθνικό μέτωπο στην αντιμετώπισή του. Δεν αναφέρω συνάντηση του Πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς, διότι, δυστυχώς, κάτι τέτοιο εξελίσσεται σε επικοινωνιακό παιχνίδι άνευ ουσίας.
Όσο για την επιλογή να γίνει, σε αυτή τη δεδομένη στιγμή, η επίσκεψη Ερντογάν, ας ελπίσουμε να μην αποδειχθεί μοιραίο λάθος!
*Ο Δημήτρης Γ. Απόκης, είναι Διεθνολόγος – Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul H. Nitze, School of advanced International Studies, The Johns Hopkins University.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου