Ίσως και να πρέπει να το ξανασκεφτεί το «λόμπι της δραχμής» στην Ελλάδα, αφού αν πιστέψουμε την ανάλυση της Goldman Sachs για τις προοπτικές εισαγωγής εκ νέου της δραχμής στην Ελλάδα, το νόμισμα θα ισοδυναμεί πρακτικά με κουρελόχαρτο… τουλάχιστον στο εξωτερικό.
Στην ανάλυση με τίτλο «Γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί απλά να τυπώσει δραχμές», η Goldman Sachs θεωρεί πως ένα νέο ελληνικό νόμισμα, θα έχει μάλλον πολύ περιορισμένη μετατρεψιμότητα σε ευρώ, εκτός Ελλάδας και θα λειτουργούσε μόνο ως μέσο εσωτερικών συναλλαγών.
Όπως συνεχίζει η επενδυτική τράπεζα, μία τέτοια κίνηση θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάρρευση των διεθνών συναλλαγών και του εμπορίου στην Ελλάδα, ενώ θα είχε και την προοπτική να εκθέσει τη χώρα σε κινδύνους έναντι νομικών προσφυγών, για να μην αναφερθεί η αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Πόσοι άραγε έχουν κατανοήσει στην Ελλάδα, ότι την επιστροφή στη δραχμή την επιθυμούν όσοι έχουν πολλά χρήματα και μάλιστα προστατευμένα σε χώρες του εξωτερικού; Φυσικά, τέτοιες περιπτώσεις είναι και οι Έλληνες «ολιγάρχες». Το τι θα επακολουθήσει είναι εξαιρετικά απλό.
Φέρνοντας μέρος των χρημάτων τους μέσα στη χώρα και μετατρέποντάς τα σε δραχμές, η αξία τους για το εσωτερικό της χώρας θα είναι τεράστια. Θα αγοράσουν τη χώρα πάμφθηνα και όλοι οι «μάγκες» θα καταλήξουν να δουλεύουν για τα ίδια αφεντικά, με αποδοχές στο 30% αυτών που κάποτε ελάμβαναν με τα «καταραμένα» ευρώ.
Αυτό που δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό, είναι ότι πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που ζητούν οι δανειστές της χώρας αυτοί οι «ολιγάρχες» είναι που δεν τις θέλουν και χειραγωγούν την κοινωνία, κάνοντάς την να πιστεύει ότι αντιπροσωπεύουν το απόλυτο κακό. Κι ας αποτελούν τον κανόνα σε όλες τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις απειλούν την παντοκρατορία τους. Και λειτουργώντας αυτοκαταστροφικά, ο πολύς κόσμος που υποφέρει, απλά τις αρνείται, διαιωνίζοντας την άθλια οικονομική κατάσταση, διότι κανείς δεν είναι αρκετά κουτός να επενδύσει σε ένα κράτος-μαφία.
Υπερβολικός ο χαρακτηρισμός, αυτή είναι όμως η εικόνα σε πολλούς ισχυρούς οικονομικά κύκλους. Ας σταματήσουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Σε κάθε του βήμα, ένας επενδυτής σε έναν παραγωγικό οικονομικό τομέα, έβρισκε κάποιο λαμόγιο-παράσιτο με απλωμένο το χέρι να ζητάει.
Κι αντί η ελληνική Αριστερά να τα κάνει σημαία και να προχωρήσει να αλλάξει πραγματικά τη χώρα, «χαϊδεύει αυτιά», αντί να «σπάσει αυγά» τώρα που είναι αρχή, τώρα που έχει στο πλευρό της πολύ κόσμο, τώρα που μπορεί να κάνει την επανάσταση της λογικής, εξηγώντας σε κάθε βήμα τι κάνει και γιατί το κάνει. Η μεγαλύτερη τραγωδία είναι το ότι προσπαθούν από το εξωτερικό να επιβάλουν αυτά τα οποία στον προηγμένο κόσμο θεωρούνται αυτονόητα. Αντί να τα κάνουμε μόνοι μας. Τότε θα διαπίστωνα πόσο διαπραγματευτικό όπλο θα είχαν στα χέρια τους. Αυτή θα ήταν η πραγματική επανάσταση.
Κάτι δεν έγινε σωστά και χρειάζεται αυτοκριτική. Αυτό που χρειάζεται όμως είναι ταχύτατος ρυθμός στις μεταρρυθμίσεις και την πάταξη της φοροδιαφυγής. Θα εκπλαγούμε πόσοι είναι έτοιμοι να μας το πιστώσουν και εμπράκτως μάλιστα.
Αυτό είναι το πραγματικό μας διαπραγματευτικό όπλο. Ας μην το κάψουμε. Ας μην κάνουμε τη χάρη στα λαμόγια και τη διαπλοκή, αν και ηχηροί εκπρόσωποι και των δυο κατηγοριών να παρεπιδημούν το Μέγαρο Μαξίμου, αφού θήτευσαν στην Κουμουνδούρου και πριν χρόνια ήταν αλλού, συνεισφέροντας τα μέγιστα στην εκπαίδευση της χώρας στον παρασιτισμό. Και αυτοί σήμερα παριστάνουν τους τιμητές.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου