Ποιος μπορεί πλέον να μην παραδεχθεί πως η Tουρκία παίζει το δικό της, αυτόνομο, και βρώμικο συνάμα, παιχνίδι στην Μέση Ανατολή; Ποιος μπορεί να μην βλέπει πως οι νεο-οθωμανοί της Άγκυρας ελέγχονται όλο και λιγότερο από τις ΗΠΑ, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική ασφάλεια από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο; Ποιος δύναται να ισχυριστεί ακόμη, βλέποντας τους τουρκικούς τραμπουκισμούς στην κυπριακή ΑΟΖ, ότι η αφελής ελληνική εξωτερική πολιτική «εξημέρωσης του θηρίου» πέτυχε; Σήμερα τα πράγματα είναι άσχημα όσο ποτέ για Αθήνα και Λευκωσία, όχι από πλευράς Δικαίου ή διεθνούς έννομης τάξης, αλλά από πλευράς ισοζυγίου ισχύος: Η Τουρκία παρά τα προβλήματά της εξελίσσεται σε μία ισχυρή οικονομία, ιδίως στην εξοπλιστική της διάσταση.
Και όσοι (έχουμε στην Ελλάδα αρκετούς…) υποστηρίζουν εδώ και δεκαετίες ότι το τουρκικό κράτος «διαλύεται», «διαμελίζεται» και άλλα φαιδρά, θα πρέπει να δουν την αλήθεια, κατάματα: Δεν διαλύεται η Τουρκία, η Ελλάδα διαλύεται, οικονομικά και κοινωνικά. Η Ελλάδα (μαζί της και η Κύπρος) είναι παραδομένες στα δηλητηριώδη άγκιστρα των μνημονίων, εξαρτημένες όσο ποτέ. Την ώρα που η Τουρκία απεξαρτείται, γοργά και δυναμικά…
Όμως η Δύση, με πρώτες τις ΗΠΑ, φέρουν ευθύνες για το «ξεσάλωμα» αυτό των Τούρκων. Οι αποδείξεις δεκάδες: Περιορίζομαι να θυμίσω την άκρως σημαντική έκθεση (13 Σεπτεμβρίου 2013) του Kiplinger Letter, στηριζόμενη σε ανάλυση εξειδικευμένων συμβούλων στα κέντρα εξουσίας στην Ουάσινγκτον. Το Kiplinger Letter παραδεχόταν ανοιχτά ότι η CIA εξόπλιζε από καιρό τους τζιχαντιστές στην Συρία, με την ελπίδα να πέσει το καθεστώς του Άσαντ.
Αν θέλουμε να έρθουμε στις μέρες μας, ας δούμε τι δήλωσε προ ολίγων μόνο ημερών η Claudia Roth, αντιπρόεδρος του γερμανικού Κοινοβουλίου: «Το ΝΑΤΟ πρέπει να εξαναγκάσει την Τουρκία να σταματήσει επιτέλους την υποστήριξη προς το Ισλαμικό Κράτος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι η Τουρκία φιλοξενεί στρατόπεδο εκπαίδευσης για τον ISIS στην Κωνσταντινούπολη. Οι σχέσεις του Ερντογάν με το Ισλαμικό Κράτος είναι απαράδεκτες, και ο πρόεδρος της Τουρκίας επιδιώκει μια αληθινά σκοτεινή πολιτική στη Συρία».
Aκόμα πιο σκληρά εκφράζονται έγκυροι αναλυτές, όπως ο Ivan Rioufol στην Le Figaro: «Όσοι εξήραν τον υποτιθέμενο μετριοπαθή ισλαμισμό του Ερντογάν, αποδεικνύουν την ανόητη αφέλειά τους. Το μαρτύριο που υφίσταται η πόλη Κομπάνι, κάτω από τα απαθή βλέμματα των Τούρκων που εμποδίζουν τις ενισχύσεις και απαγορεύουν τη χρήση των αεροπορικών βάσεων τους, είναι ενδεικτικό της δυτικής ανικανότητας. Είναι καιρός να απαιτήσουμε λογοδοσία από τη Τουρκία του Ερντογάν». Και συνεχίζει ο Γάλλος δημοσιογράφος, με τα εξής αποστομωτικά: «Η εξισλαμισμένη Τουρκία δεν αξίζει πλέον να παραμείνει στο ΝΑΤΟ, ούτε βεβαίως να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση».
Όμως και στις ΗΠΑ η καχυποψία αυξάνεται: «Μήπως είναι ώρα να πετάξουμε την Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ;», διερωτούνται όλο και περισσότεροι, με τελευταίο τον Jonathan Schanzer, αναλυτή με προσβάσεις στο «σύστημα Oμπάμα», που γράφει μεταξύ άλλων: «Η θέση της Τουρκίας ως συμμάχου της Δύσης είναι πλέον στον αέρα, αφού πεισματικά αρνείται να ενταχθεί στην συμμαχία κατά των ισλαμιστών, απαιτώντας αυτή η συμμαχία να στραφεί και κατά του καθεστώτος Άσαντ. Τα πάνω από 200 τουρκικά F-16 στέκουν ακίνητα, καθώς οι ισλαμιστές κερδίζουν επικίνδυνα έδαφος σε Ιράκ και Συρία».
Τα παραπάνω είναι βέβαια η μισή αλήθεια, σε μια γενικότερη προσπάθεια των ΗΠΑ να αποκρύψουν τον βρώμικο ρόλο Τουρκίας, Κατάρ και Σαουδικής Αραβίας. Αυτών δηλαδή που χρηματοδότησαν και δημιούργησαν το «τέρας ISIS», το βασίλειο του τρόμου στη Μέση Ανατολή, που αποκεφαλίζει, εκτελεί, βιάζει και καταστρέφει αδιάκριτα, χωρίς το τελευταίο μικρογραμμάριο ελέους.
Η Τουρκία, διαχρονικά κινείται ως ο «επιτήδειος ουδέτερος», για να θυμηθούμε τον τίτλο γνωστού βιβλίου που την αφορά. Τα ίδια έκανε το 2001, όταν αρνήθηκε να ενισχύσει την δυτική συμμαχία στον πόλεμο κατά των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Το ίδιο και το 2003 στο Ιράκ, κατά παραβίαση του άρθρου 5 του καταστατικού του ΝΑΤΟ που βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με το καθεστώς του Σαντάμ Χουσείν. Και στις ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις στη Λιβύη συνέπραξε μόνο υπό τους όρους που έθεσε και που επέβαλε στην συμμαχία ο Ερντογάν. Γιατί στη Λιβύη οι Τούρκοι νεοισλαμιστές φλέγονταν να δουν στην εξουσία τους «Αδελφούς (τους) Μουσουλμάνους». Μόνο που τώρα, Ερντογάν και Νταβούτογλου το παράκαναν τόσο, που ακόμα και τα πιο τουρκολάγνα δυτικά κέντρα δυσκολεύονται να υποστηρίξουν την υποκριτική Άγκυρα στους τυχοδιωκτισμούς της. Η Τουρκία δεν πολεμά την ισλαμική τρομοκρατία, απεναντίας συμπράττει στη χρηματοδότηση των τρομοκρατικών οργανώσεων. Μέχρι πρότινος δεν είχε καν αναγνωρίσει ως τρομοκρατική οργάνωση την Αλ Νούσρα. Στα λόγια, Τούρκοι και Σαουδάραβες ραπίζουν τον ISIS, στην πράξη τον στηρίζουν. Αυτοί είναι οι αίτιοι της τραγωδίας στη Συρία, αυτοί είναι οι ηθικοί αυτουργοί των φρικτών εγκλημάτων που διαπράττονται στη σπαρασσόμενη χώρα. Κανείς πια δεν πιστεύει τους νεοπασάδες της Άγκυρας, ταυτόχρονα όλο και λιγότεροι πιστεύουν τα όσα μηρυκάζει η Ουάσινγκτον. Γιατί οι Αμερικανοί έχουν τις δικές τους, κορυφαίες ευθύνες. Ο ISIS εξυπηρετεί τις ΗΠΑ, οι οποίες τον στήριξαν, ενώ τώρα εξασφαλίζουν ένα βολικότατο άλλοθι για μια αμερικανική επιστροφή στη Μέση Ανατολή.
Oι Αμερικανοί θέλουν σε πρώτη φάση να διχάσουν τον μουσουλμανικό κόσμο με την σε εξέλιξη σύγκρουση Σιιτών-Σουνιτών. Με τις ορδές των τζιχαντιστών να καταστρέφουν την Μέση Ανατολή, οι ΗΠΑ επιδιώκουν μεσοπρόθεσμα να ελέγξουν πληρέστερα την περιοχή, αφού θα έχουν βρει άλλοθι για συνεχείς επεμβάσεις, και αφού θα διασπαστούν τα σουνιτικά κράτη, με πρώτο στη λίστα το Ιράκ. Δια της δημιουργίας γενικευμένου χάους, θα συνεχίσουν να ελέγχουν την ενεργειακή καρδιά του πλανήτη, προωθώντας εν τέλει το χάος αυτό μέχρι τον ρωσικό Καύκασο, όπου ζουν μεγάλοι αριθμοί σουνιτικών μουσουλμανικών πληθυσμών. Οι «ιέρακες» της Ουάσινγκτον θα θελήσουν έτσι να χτυπήσουν τη Ρωσία και τον Πούτιν και από τα νότια, την ώρα που δυτικά έχουν ήδη ανοίξει την πληγή της Ουκρανίας.
Είναι βεβαίως πολιτικά ερμαφρόδιτο, να κερδίζουν έδαφος στη Δύση θεωρήσεις που ζητούν το «ξωπέταγμα» των Τούρκων, και στην ίδια την Ελλάδα και την Κύπρο, διαχρονικούς αποδέκτες του τουρκικού αναθεωρητισμού, να τηρούνται με ευλάβεια τα ψοφοδεή περί ευρωπαικής προοπτικής της Τουρκίας.
Κόντρα στην τουρκοφοβική θεώρηση της Αθήνας, και πηγαίνοντας κόντρα στην πολιτική ορθότητα του μικροελλαδικού αθηναισμού, θα διατυπώσω το αντίθετο: Τον Ελληνισμό συμφέρει να δίνει χρόνια στον Ερντογάν ο Αλλάχ! Για να κάνει την Τουρκία «Βόρεια Κορέα» και να την απομονώσει τελείως από τη Δύση. Και τότε, ως δια μαγείας, όλοι θα «ανακαλύψουν» τα δίκαια της Ελλάδας στο Αιγαίο και την κατοχή της Κύπρου. Μόνο που μέχρι τότε, η εξωτερική πολιτική της χώρας μας δεν έχει την πολυτέλεια να κοιμάται, ρυμουλκούμενη από δυσμάς. Όπως συμβαίνει τώρα…
πηγή
Δημοσίευση σχολίου