Τον Νοέμβριο του 2013 πραγματοποιήθηκε στην Κομοτηνή, υπό την αιγίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ, διημερίδα με θέαμα την εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Καρά τη διάρκειά της, εντελώς τυχαία, ένας « Τούρκος» δημοσιογράφος που θα έκανε εισήγηση, άρχισε να μιλά στα τουρκικά…
Αμέσως, στην καταφανέστατη προβοκάτσια αντέδρασε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας, Γιώργος Καλαϊτζής. Ο «Τούρκος» δημοσιογράφος διαμαρτυρήθηκε γιατί του «απαγορεύτηκε να μιλήσει στη μητρική του γλώσσα» και αποχώρησε από την αίθουσα, μαζί με τα λοιπά ενεργούμενα της Άγκυρας. Λες και όταν πηγαίνεις προσκεκλημένος σε συνέδριο, μιλάς σε όποια γλώσσα σου γουστάρει, χωρίς να έχεις συνεννοηθεί…
Ακολούθησε από την ελληνική κυβέρνηση η κατάθεση του νόμου για το διορισμό ιεροδιδασκάλων στη Θράκη, νόμος ο οποίος, ανατρέπει τα σχέδια της Άγκυρας και κατά συνέπεια τα ενεργούμενά της στη Θράκη, έχουν ξεσηκωθεί, ζητώντας την κατάργησή του. Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτό δεν τους ήταν αρκετό και, με τη βοήθεια γνωστών κυρίων, αποφάσισαν να «διεθνοποιήσουν» την καταπίεση που υφίστανται από την κακή Ελλάδα, στέλνοντας επιστολή στον Αμερικανό πρέσβη στις 31 Ιανουαρίου 2014!
Έκατσαν λοιπόν όλοι οι αξιότιμοι αυτοί κύριοι, οι εκδίδοντες μειονοτικές εφημερίδες και περιοδικά και οι κατέχοντες ραδιοφωνικούς σταθμούς – ακριβώς δηλαδή τα δικαιώματα που απολάμβαναν πάντα οι Έλληνες της Πόλης που απέμειναν μετά τα διάφορα τουρκικά πογκρόμ και τις αρπαγές των περιουσιών τους, δεν το συζητάμε… – στο σημείο να συνυπογράψουν την εν λόγω, δακρύβρεχτη, επιστολή προς τον πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα, επιζητώντας, αλήθεια, τι;
Στην επιστολή, αφού αναπλάθουν το συμβάν, αναφέρονται στην αντίδραση των μειονοτικών βουλευτών και των επερωτήσεων που έχουν υποβάλει στο Κοινοβούλιο, αναφέρονται στην στήριξη που βρήκαν στο πρόσωπο του Παναγιώτη Δημητρά και στο Helsinki Monitor, καθώς και στο πρόσωπο του αναπληρωτή καθηγητή του πανεπιστημίου Μακεδονίας και προέδρου της Ελληνικής Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Κωνσταντίνου Τσιτσελίκη.
«Όπως σωστά τονίζουν ο κ. Δημητράς και ο κ. Τσιτσελίκης, το εν λόγω περιστατικό δεν είναι καθόλου μεμονωμένο. Γνωρίζουμε καλά τις προσπάθειες ορισμένων κύκλων στη χώρα μας να δυσφημίσουν την τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης», αναφέρουν στην επιστολή. Και καταλήγουν: «Είμαστε βέβαιοι πως θα συμφωνήσετε ότι η επίσημη απαγόρευση μιας γλώσσας αποτελεί πρακτική πολύ κάτω από τα δεδομένα της ΕΕ και δεν έχει θέση σε μια σύγχρονη δημοκρατία».
Θα μπορούσαμε φυσικά να απαντήσουμε ότι για τους κυρίους αυτούς, ίσως η Ελλάδα θα έπρεπε να εφαρμόσει μια πιο «αλά τουρκική δημοκρατία» πολιτική. Η Ελλάδα όμως έχει πολιτισμό και ως πραγματικά δημοκρατική χώρα τους ανέχεται. Τελευταία όμως οι κύριοι αυτοί, φαίνονται έτοιμοι να δοκιμάσουν ακόμα περισσότερο τις αντοχές της, ερμηνεύοντας την ανοχή ως αδυναμία.
Αυτό που δεν έχουν όμως υπολογίσει καλά, είναι ότι οι ίδιοι παραμένουν ανεξέλεγκτοι, όμως αυτοί που πρέπει έχουν πάρει χαμπάρι τους «ηθικούς» και οικονομικούς τους σπόνσορες. Οπότε ας συμπληρώσουν το παρακάτω κουίζ: «Τη … πολύ αγάπησαν, τον … ουδείς».
Που ήταν όλοι αυτοί να κάνουν… τους άντρες όταν στη χώρα που πραγματικά αναγνωρίζουν ως πατρίδα τους αλλά δεν μας κάνουν τη χάρη να επιστρέψουν για να απολαύσουν δημοκρατία, το να δηλώνεις Κούρδος και όχι… ορεσίβιος Τούρκος, σε οδηγούσε για κάποια χρόνια στις φιλόξενες και προπάντων δημοκρατικές τουρκικές φυλακές;
Αυτά. Ακολουθεί η προβοκατόρικη επιστολή των… καταπιεζόμενων «Τούρκων αντιστασιακών»:
πηγή
Δημοσίευση σχολίου