του ΚΩΣΤΑ ΙΟΡΔΑΝΙΔΗ
Είναι σαφές ότι η κυβέρνηση έχει περιέλθει σε θέση δυσχερή. Οι εκπρόσωποι των δανειστών δεν δείχνουν την κατανόηση που προσδοκούσαν κάποιοι, ούτε και η καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ ως απεδείχθη στην πρόσφατη συνάντησή της με τον πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά. Η πολιτική ατμόσφαιρα επιβαρύνθηκε από τον τρόπο εκκενώσεως της ΕΡΤ και εχρησίμευσε ως πρόσχημα για την κατάθεση προτάσεως μομφής από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην άκρως ερασιτεχνική περιπλοκή των διαπραγματεύσεων με την τρόικα προστίθεται η οξύτατη πολιτική αντιπαράθεση. Ετσι πορεύεται η Ελλάς.
Ολες οι ενδείξεις πείθουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μάχεται για να αναλάβει την ευθύνη διακυβερνήσεως της χώρας. Διερωτάται ευλόγως κάποιος προς τι η σπουδή υπό τις παρούσες συνθήκες. Κατανοητό, ωστόσο, πως κάθε κόμμα έχει ως στόχο αποκλειστικό την κατάκτηση της εξουσίας. Ολα τα άλλα έπονται.
Ο κ. Αλέξης Τσίπρας είναι αλήθεια πως προσαρμόζεται διαρκώς στα ευρωπαϊκώς ισχύοντα. Ακολουθεί διαδικασία ανάλογη με εκείνη του ΠΑΣΟΚ πριν από μερικές δεκαετίες. Μόνον που τότε το διεθνές σύστημα ήταν σταθερότερο, η Ευρωπαϊκή Ενωση σε φάση δυναμικής πορείας, και, το κυριότερο, η πολιτική δέσποζε ακόμη επί των αγορών και της οικονομίας γενικότερα.
Την εποχή των ακκισμών του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ανήλθε στην εξουσία το 1981, η ενωμένη Ευρώπη αναπτυσσόταν αργά πλην όμως αρμονικά γύρω από δύο άξονες -την Γαλλία και την Γερμανία. Σήμερα η Γαλλία έπαυσε να είναι ο δεύτερος πυλώνας της Ε.Ε., η ηγέτιδα των χωρών του νότου είναι εν αναμονή ο «μέγας ασθενής» και η Γερμανία, δίχως να το έχει επιδιώξει, έχει αναδειχθεί σε δύναμη ηγεμονική. Διαχειρίζεται ενδεχομένως τα πρωτεία της με τρόπο αυταρχικό, αλλά αυτό είναι θέμα άλλης ποιότητος.
Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποίον τρόπο ο κ. Τσίπρας σκέφτεται να οικοδομήσει «συμμαχίες» εντός της Ε.Ε. και εάν η συγκρότηση ενός κοινού μετώπου των πληβείων του νότου μπορεί να κάμψει την Γερμανία και τους συμμάχους της.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να πιστεύει ότι αρκεί η επίδειξη «αποφασιστικότητος» για να ελεγχθεί η θηριώδης επιρροή της «οικονομικής λογικής», που έχει συνθλίψει τα παραδοσιακά πολιτικά εργαλεία διακυβερνήσεως, τα οποία ίσχυαν έως πριν από λίγα χρόνια. Είναι ακόμη νέος και εμφορείται ίσως από υπεραισιοδοξία.
Θα διαπιστώσει σύντομα, εάν καταλάβει τελικώς την εξουσία, ότι το υφιστάμενο στην Δύση αντιπροσωπευτικό εθνικό αστικό σύστημα δεν είναι συμβατό με τις ανάγκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Νέο σύστημα διακυβερνήσεως, εναρμονισμένο με την κρατούσα οικονομική αντίληψη δεν έχει ακόμη επινοηθεί. Προς το παρόν το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την επιβολή μέτρων αυταρχικότερων, που σήμερα καυτηριάζει.
Η Ευρώπη ατυχώς εισέρχεται σταδιακώς σε φάση ανάλογη με εκείνη που είχε διαμορφωθεί στη δεκαετία του ’30 κατά τον 20ό αιώνα. Το επιβεβαιώνει η ανάδυση της άκρας δεξιάς που οφείλεται στην αποσύνθεση του νεωτερικού και ορθολογικού συστήματος, το οποίο διαμόρφωσε ο Διαφωτισμός και βρήκε την πολιτική του έκφραση στο εθνικό αστικό κράτος. Εάν είχε αίσθημα αυτοσυντηρήσεως ο κ. Τσίπρας θα άφηνε τον κ. Σαμαρά να εξαντλήσει την τετραετία και θα εύχονταν να επιτύχει, όσο και εάν αυτό φαίνεται απίθανο. Αλλά η έλξη της εξουσίας είναι θανάσιμη.
πηγήΤην εποχή των ακκισμών του Ανδρέα Παπανδρέου, όταν ανήλθε στην εξουσία το 1981, η ενωμένη Ευρώπη αναπτυσσόταν αργά πλην όμως αρμονικά γύρω από δύο άξονες -την Γαλλία και την Γερμανία. Σήμερα η Γαλλία έπαυσε να είναι ο δεύτερος πυλώνας της Ε.Ε., η ηγέτιδα των χωρών του νότου είναι εν αναμονή ο «μέγας ασθενής» και η Γερμανία, δίχως να το έχει επιδιώξει, έχει αναδειχθεί σε δύναμη ηγεμονική. Διαχειρίζεται ενδεχομένως τα πρωτεία της με τρόπο αυταρχικό, αλλά αυτό είναι θέμα άλλης ποιότητος.
Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποίον τρόπο ο κ. Τσίπρας σκέφτεται να οικοδομήσει «συμμαχίες» εντός της Ε.Ε. και εάν η συγκρότηση ενός κοινού μετώπου των πληβείων του νότου μπορεί να κάμψει την Γερμανία και τους συμμάχους της.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να πιστεύει ότι αρκεί η επίδειξη «αποφασιστικότητος» για να ελεγχθεί η θηριώδης επιρροή της «οικονομικής λογικής», που έχει συνθλίψει τα παραδοσιακά πολιτικά εργαλεία διακυβερνήσεως, τα οποία ίσχυαν έως πριν από λίγα χρόνια. Είναι ακόμη νέος και εμφορείται ίσως από υπεραισιοδοξία.
Θα διαπιστώσει σύντομα, εάν καταλάβει τελικώς την εξουσία, ότι το υφιστάμενο στην Δύση αντιπροσωπευτικό εθνικό αστικό σύστημα δεν είναι συμβατό με τις ανάγκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Νέο σύστημα διακυβερνήσεως, εναρμονισμένο με την κρατούσα οικονομική αντίληψη δεν έχει ακόμη επινοηθεί. Προς το παρόν το πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την επιβολή μέτρων αυταρχικότερων, που σήμερα καυτηριάζει.
Η Ευρώπη ατυχώς εισέρχεται σταδιακώς σε φάση ανάλογη με εκείνη που είχε διαμορφωθεί στη δεκαετία του ’30 κατά τον 20ό αιώνα. Το επιβεβαιώνει η ανάδυση της άκρας δεξιάς που οφείλεται στην αποσύνθεση του νεωτερικού και ορθολογικού συστήματος, το οποίο διαμόρφωσε ο Διαφωτισμός και βρήκε την πολιτική του έκφραση στο εθνικό αστικό κράτος. Εάν είχε αίσθημα αυτοσυντηρήσεως ο κ. Τσίπρας θα άφηνε τον κ. Σαμαρά να εξαντλήσει την τετραετία και θα εύχονταν να επιτύχει, όσο και εάν αυτό φαίνεται απίθανο. Αλλά η έλξη της εξουσίας είναι θανάσιμη.
Δημοσίευση σχολίου