Ισλαμικός εξτρεμισμός και Ελλάδα

Η παλιά Ισλαμική "μεγάλη ιδέα" επανέρχεται;

Τα τελευταία χρόνια και με την αλλαγή διακυβέρνησης στις ΗΠΑ, τα παγκόσμια γεωπολιτικά δεδομένα άλλαξαν. Η υπερδύναμη , μετατόπισε σιγά σιγά το ενδιαφέρον της από το Ιράκ και το Αφγανιστάν, προς την περιοχή της Βόρειας Αφρικής και της Δυτικής Ασίας. Ταυτόχρονα, στην περιοχή της Κεντρικής και Ανατολικής Ασίας, είδαμε την αναζωπύρωση εστιών εντάσεων, δημιουργώντας τεταμένες σχέσεις μεταξύ των ισχυρών κρατών. Η Ινδία προσεγγίζεται από τις ΗΠΑ, προκαλώντας την αντίδραση της Ρωσίας. Η Κίνα - εκτός από την Ταϊβάν - τίθεται πιο ενεργά απέναντι στην Ινδία, μέσω της στρατηγικής συνεργασίας της με το Πακιστάν. Η Ιαπωνία, έχει ανοιχτά θέματα με την Ρωσία , την Κίνα και την Β. Κορέα η οποία έχει φυσικά τις γνωστές διενέξεις δεκαετιών με την Νότια κτλ. Δεν είναι του παρόντος μια ανάλυση της ευρύτερης γεωπολιτικής επιδείνωσης που παρατηρείται και η ορατή πιθανότητα μιας γενικευμένης σύρραξης.

Αυτό το οποίο πρέπει να μας ενδιαφέρει περισσότερο είναι η εύνοια που δείχνουν οι ΗΠΑ, τόσο με ίδια μέσα, όσο και δια των τριών "υπεργολάβων" τους στην περιοχή - δηλαδή του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας και της Τουρκίας - στους φανατικούς Ισλαμιστές που δρουν, στην Αφρική και στην Δυτική Ασία όπως γράψαμε στην αρχή. Αυτού του είδους η υποστήριξη φέρνει στο μυαλό την πολιτική μιας άλλης διακυβέρνησης, του ιδίου κόμματος των "δημοκρατικών" την οκταετία 1992-2000, κατά την διάρκεια της οποίας υπήρξε επίσης μια πολύ περίεργη ανοχή στην δράση ακραίων φανατικών Μουσουλμάνων στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Είναι τυχαίο ή υπάρχει κάποια πολιτική σχέση ή σκοπιμότητα; Μήπως τελικά είναι στα σχέδια των μεγάλων παικτών που συμμετέχουν η επανασύσταση του Χαλιφάτου στην ευρύτερη περιοχή μέσω της δημιουργίας μιας αμιγούς Σουνητικής Ένωσης; Κάτι τέτοιο είναι αποδεκτό από τις ΗΠΑ ή είναι ίσως πιο πιθανό να επιδιώκονται οι γεωπολιτικές αντιδράσεις που θα πυροδοτήσει αυτή η διαδικασία αλλαγής καθεστώτων και συσχετισμών; Ερωτήματα, τα οποία θα απαντηθούν επαρκώς στο μέλλον, όταν θα έχουμε περισσότερα στοιχεία.

Η συγκεκριμένη στάση των ΗΠΑ, μπορεί να εξηγεί και την άνευ όρων (αλλά εντός ορίων) εύνοια που δείχνουν προς την Τουρκία και την κλειστή πόρτα του Λευκού Οίκου που βρήκε μπροστά του ο Έλληνας πρωθυπουργός πρόσφατα.

Προφανώς και υπάρχει κάποιο σχέδιο πίσω από τις "ανεξήγητες", σύμφωνα με πολλούς αναλυτές, ενέργειες του προέδρου των ΗΠΑ ως προς τον πρωθυπουργό της γείτονος. Η ακόμα βαθύτερη συντηρητικοποίηση της Τουρκικής κοινωνίας με βάση τα μουσουλμανικά πρότυπα δια των νέων νόμων και λοιπών μεταρρυθμίσεων που θεσπίζει ο Ερντογάν, έχει γίνει σίγουρα αντιληπτή από την Αμερικανική κυβέρνηση. Είναι επίσης πολύ μικρή η πιθανότητα να μην είναι γνωστή η σχέση - ή καλύτερα το σχέδιο, αν όπως φαίνεται υπάρχει κάτι τέτοιο - της Τουρκίας, μαζί με τα κράτη του κόλπου που χρηματοδοτούν τις αλλαγές καθεστώτων στην ευρύτερη περιοχή.

Σε συνδυασμό με τα παραπάνω  και μετά και τις τελευταίες προβλέψεις σχετικά με την συνεχώς μειούμενη πετρελαϊκή εξάρτηση των ΗΠΑ από τις χώρες του κόλπου και την ανάπτυξη εναλλακτικών πηγών ενέργειας, το όραμα της επανασύστασης του Χαλιφάτου και της οικονομικής ανάπτυξης μιας τεράστιας ενιαίας περιοχής με πάνω από 500 εκ κατοίκους αποτελεί μονόδρομο για την διατήρηση των οικονομιών των Αραβικών πετρελαιοπαραγωγών χωρών μακροπρόθεσμα. Είναι γνωστό ότι εδώ και χρόνια επενδύουν στην τεχνολογία και τις υποδομές. Επιπλέον όλων αυτών, εξυπηρετείται το όραμα των Ισλαμιστών για παγκόσμια επικράτηση τόσο δημογραφική, όσο στρατιωτική αλλά και οικονομική.

Η "αραβική άνοιξη" με μετάφραση των πινακίδων που κρατάνε στα χέρια τους οι κυρίες με τις μπούργκες . "Το Ισλάμ είναι η λύση για την Αίγυπτο . Η Δημοκρατία θα φέρει καταπίεση"

Επί του παρόντος ας συμφωνήσουμε ότι διαφαίνεται πως αυτό που ονομαζόταν στην αρχή "Αραβική Άνοιξη", είναι μάλλον ο Σκοτεινότερος Χειμώνας μιας αγνώστου διάρκειας περιόδου βιαιοτήτων και ακροτήτων και η προσπάθεια επικράτησης συντηρητικών ηθών που μας γυρίζουν χιλιετίες πίσω.

Με την γενίκευση λοιπόν της λεγόμενης "Αραβικής Άνοιξης" οι συνθήκες ασφαλείας έχουν αλλάξει και οι πιθανότητες ασύμμετρων απειλών είναι πλέον πολλαπλάσιες και εντός της πατρίδας μας. Επιπρόσθετα με την εντατικοποίηση του πολέμου στην  Συρία όπου δρουν πολλές οργανώσεις εξτρεμιστών μουσουλμάνων με φανερή ή κρυφή σχέση με την Τουρκία, η πιθανότητα τέτοιες ομάδες ανταρτών να εισέλθουν εντός Ελλάδος σε περίπτωση Ελληνο-Τουρκικής σύρραξης και να δράσουν κατά του ντόπιου Χριστιανικού πληθυσμού, είναι αυξημένη. Επαναλαμβάνουμε ότι κατά την διάρκεια των πολέμων που οδήγησαν στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, τέτοιες ομάδες φανατικών μουσουλμάνων  ταξίδεψαν χιλιάδες χιλιόμετρα και συμμετείχαν στις μάχες τόσο κατά του Σέρβικου στρατού όσο και σε ωμότητες κατά του Χριστιανικού πληθυσμού. Στην δική μας περίπτωση, την κατάσταση θα δυσχεράνει και η παρουσία μεγάλου αριθμού παράνομων ή και νόμιμων μουσουλμάνων μεταναστών, οι οποίοι όπως είδαμε και με τα πρόσφατα γεγονότα σε Μ. Βρετανία και Γαλλία, αποτελούν δυνητική δεξαμενή στρατολόγησης για τις προαναφερόμενες εξτρεμιστικές ομάδες.

Φανατικοί Ισλαμιστές κρατώντας τα εργαλεία της "δημοκρατίας" τους. Ανάλογες δημόσιες πράξεις μη Μουσουλμάνων, θα τους εισήγαγαν άμεσα σε ψυχιατρικές κλινικές.

Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα, το οποίο ίσως αναγκαστεί να αντιμετωπίσει τόσο η Ελληνική Αστυνομία, όσο και γενικότερα οι Ένοπλες δυνάμεις. Ευχόμαστε, ποτέ να μην δούμε τέτοιες τρομερές εικόνες όπως η παραπάνω εντός της Ελλάδας, αλλά όπως και να έχουν τα πράγματα οι υπηρεσίες ασφαλείας καθώς και οι ένοπλες δυνάμεις οφείλουν  να είναι προετοιμασμένες για παν ενδεχόμενο.
Υπό το πρίσμα των τελευταίων γεγονότων στην Τουρκία και με βάση τη διαχρονική διάθεση εξωστρέφειας των εσωτερικών εντάσεων της γείτονος, την επόμενη περίοδο πρέπει να επιδειχθεί ιδιαίτερη ετοιμότητα και επιφυλακή από τις ένοπλες δυνάμεις και τα σώματα ασφαλείας, για τυχόν προβοκάτσιες ή επιθετικές ενέργειες. Ίσως η εσωτερική αστάθεια, να έχει αποτέλεσμα την πρόωρη προώθηση των ευρύτερων σχεδιασμών, οι οποίοι είναι πιθανό να περιλαμβάνουν και την Ελλάδα.

πηγή