Η Τουρκία εξελίσσεται σε παράγοντα διεθνούς αστάθειας
Η θέση της Τουρκίας, γεωπολιτικά είναι γνωστή. Πολιτικά όμως, φαίνεται πως άρχισε να κλυδωνίζεται ή τουλάχιστον οι ηγέτες της «βλέπουν» κάποια πίεση στην οποία είτε θέλουν να γίνουν πρωταγωνιστές, είτε καταλύτες, ενώ δεν αποκλείεται διόλου η περίπτωση να αισθάνονται ιδιαίτερα άβολα λόγω των εξελίξεων στην Συρία και την σε καθημερινή βάση διάλυση θυλάκων των ισλαμοφασιστών (στην λειτουργία των οποίων συνήργησε στον μέγιστο βαθμό σε στρατιωτικό αλλά και πολιτικό και οικονομικό επίπεδο) η οποία φέρνει την αποκάλυψη του ρόλου της και την δυσανασχέτηση της Μόσχας.
Οι τελευταίες εξελίξεις, μάλιστα, δημιούργησαν ένα ιδιαίτερα άβολο σκηνικό για τους νεο-οθωμανιστές Νταβούτογλου και Ερντογάν, αφού βλέπουν πλέον πως πρέπει να προχωρήσουν με μεγάλα βήματα, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν πλείστα όσα προβλήματα στην Τουρκία στις σχέσεις της με τις γειτονικές της χώρες, αλλά κυρίως με τις Αραβικές αλλά και την Μόσχα.
Νεκρός ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Κατάρ
Από την πρώτη στιγμή, όταν στις 5 Μαΐου έγινε το βομβιστικό χτύπημα στην Σομαλία (Μογκαντίσου) αποκαλύψαμε ότι στόχος ήταν “αντιπροσωπεία” του Κατάρ. Που μάλιστα χρησιμοποιούσε ως “ορμητήριο” την Τουρκική πρεσβεία.
Ο στόχος λοιπόν ήταν πολύ πιο συγκεκριμένος. Ο ίδιος ο αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Κατάρ, υπεύθυνος για την στρατολόγηση των ισλαμοφασιστών εισβολέων της Συρίας, ο οποίος εντέλει πέθανε στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν.
Ο σκοπός της παρουσίας του εκεί ήταν σαφής: Στρατολόγηση ισλαμιστών με την συνεργασία Τουρκίας – ντόπιας κυβέρνησης, για να πολεμήσουν στο πλευρό των “ανταρτών”. Παρά τα δρακόντεια μέτρα ασφαλείας και το θωρακισμένο αυτοκίνητο που επέβαιναν, όλη η αποστολή εξοντώθηκε “χειρουργικά”.
Το χτύπημα λοιπόν δεν ήταν από την Αλ Κάιντα όπως βιάστηκαν να μεταδώσουν, αφού όχι μόνον δεν είχε ιδεολογικό κίνητρο να το κάνει, αλλά δεν μπορούσε ούτε να το καταφέρει με τέτοια ακρίβεια. Το πλήγμα δε, ήταν συντριπτικό για την εξέλιξη των πραγμάτων γεγονός που εξηγεί σε μεγάλο βαθμό την οργή του Ερντογάν τις τελευταίες ημέρες, ο οποίος “περιέργως” έστρεψε τα βέλη του και στο Ισραήλ, παρά τις επιδρομές στον “μισητό δολοφόνο Ασάντ”.
Συγχρόνως, τουρκικά ΜΜΕ προσκείμενα στον Ερντογάν, αρχίζουν και μεταδίδουν σημεία και τέρατα για δήθεν αποστολή… πυρηνικών όπλων από την Ρωσία στην Συρία με προφανή στόχο να πιέσουν την Δύση να επέμβει.
Είναι φανερό ότι στην Συρία ενδέχεται να κριθεί το μέλλον της ανθρωπότητας, αφού η ένταση των γεγονότων θα υποχρεώσουν τους πάντες να πάρουν σαφή και ξεκάθαρη θέση.
Η Άγκυρα «βλέπει» μεταφορά πυρηνικών από την Ρωσία στην Συρία
Σε συνέχεια της αποκάλυψης μας για τον αρχηγό των μυστικών υπηρεσιών του Κατάρ, δείτε πως φτιάχνουν κλίμα παραφροσύνης οι Τούρκοι, ενδεικτικό για τα απανωτά χτυπήματα που έχει υποστεί η στρατηγική τους στην Συρία.
Η Χουριέτ επανεμφάνισε άρθρο του 2008 το οποίο αποδείχθηκε ψευδέστατο και υποστήριζε ότι “Η Ρωσία σκέφτεται να μεταφέρει πυρηνικούς πυραύλους σε Συρία – Βαλτική”!
“Η Ρωσία ετοιμάζεται να τοποθετήσει πυραύλους τύπου Ισκαντέρ σε Συριακό έδαφος αλλά και στο Κάλινγκραντ, ως απάντηση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ και της βοήθειας του Ισραήλ στην Γεωργία. Οι πληφορορίες αποδίδονται σε Ισραηλινές πηγές.
Η Μόσχα βάζει στο στόχαστρο Πολωνία – Μ. Ανατολή και ίσως Ουκρανία ως αντίποινα, ενώ αναφορές λένε ότι ο Πούτιν ετοιμάζεται να εξοπλίσει πολεμικά πλοία, υποβρυχια και βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς με πυρηνικές κεφαλές σύμφωνα με φάκελο της DEBKA.
To σχέδιο περιλαμβάνει την τοποθέτηση στρατιωτικής δύναμης που θα περιλαμβάνει ναυτική και αεροπορική βάση στην Συρία και την ανάπτυξη προηγμένων οπλικών συστημάτων που βρίσκονται έως αυτή την στιγμή στο Ιράν, όπως S-300 και πυραύλους Ισκαντέρ με πυρηνική δυνατότητα στην Συρία.
Λίγο πριν την κρίση με την Γεωργία, η Μόσχα είχε εγγυηθεί στις ΗΠΑ ότι δεν θα έδινε παρόμοιο οπλισμό σε Συρία και Ιράν.
Οι πύραυλοι Ισκαντέρ είναι εξαιρετικά δύσκολο να εντοπιστούν πόσο μάλλον να αναχαιτισθούν μετά την εκτόξευση. Εάν αναπτυχθούν στην Συρία, τότε το Ισραήλ θα πρέπει να προετοιμαστεί σοβαρά για το ενδεχόμενο επιθέσεων ώστε να τους αχρηστεύσει.
Η Ρωσία το γνωρίζει αυτό, και προσανατολίζεται στην ανάπτυξη στρατιωτικών – ναυτικών βάσεων στην Συρία ώστε να εγγυηθεί ότι αυτά τα οπλικά συστήματα θα είναι υπό Ρωσικό έλεγχο και δεν θα βρεθούν στα χέρια του Ιράν.
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, ο Μπασάρ Αλ Ασάντ θα προσκληθεί σύντομα στην Μόσχα για να ολοκληρωθεί η συμφωνία!!” (το δημοσίευμα της Hurriyet)
Οι δύσκολες επιλογές της Τουρκίας και η Ελλάδα
- Τι μπορεί ή τι θέλει να κάνει, λοιπόν, η Τουρκία, προκειμένου να μπορέσει να συμπεριληφθεί στους ισχυρούς που θα απολαύσουν τα ό,ποια κέρδη μίας σύγκρουσης στην ευρύτερη Μέση Ανατολή;
- Τι μπορεί να κάνει η ισλαμική Τουρκία, όταν πρέπει απροκάλυπτα, πλέον, να εμφανιστεί ως σύμμαχος της Δύσης (ήδη το κάνει με τους μοναχικούς ισχυρισμούς της περί χρήσης χημικών από τον στρατό της Συρίας) και να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Γερμανίας, παραβλέποντας τους δεσμούς του Ισλάμ και ευρισκόμενη –με δική της επιλογή- απέναντι στο αραβικό έθνος;
Η Τουρκία σήμερα μοιάζει με αλεπού που έχει πιαστεί στο δόκανο και προσπαθεί ματαίως να ξεφύγει, αφού γνωρίζει πως οτιδήποτε και αν αποφασιστεί στην Άγκυρα, η επόμενη ημέρα θα έχει να της προσφέρει πολλά περισσότερα προβλήματα από το σήμερα. Προβλήματα οικονομικά, πολιτικά, αλλά κυρίως προβλήματα εθνικής συνοχής και διατήρησης της γεωγραφικής της έκτασης…
Σε αυτό, ακριβώς το σημείο, η Τουρκία αρχίζει να γίνεται απρόβλεπτη, λόγω της νευρικότητάς της, αλλά κυρίως, επειδή θα ζητήσει ανταλλάγματα από τους αμερικανούς, μέσω των οποίων πιστεύει ότι θα μπορέσει να διαχειριστεί ικανοποιητικά την επόμενη ημέρα. Και αυτές οι κρυφές συμφωνίες με τις ΗΠΑ τοποθετούν σε πολύ δύσκολη θέση την Ελλάδα (όχι στον ίδιο βαθμό και την Κύπρο), η οποία ενδέχεται να βρεθεί στη θέση του «προσφερόμενου αγαθού» στις όποιες απαιτήσεις του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Το τι συμβαίνει στην χώρα μας, σε ποιο βαθμό ετοιμότητας βρίσκονται οι Ένοπλες Δυνάμεις, αλλά κυρίως σε ποιο βαθμό ετοιμότητας αντιμετώπισης της μέγιστης πρόκλησης βρίσκεται η κυβέρνηση Σαμαρά, είναι και ο καταλύτης των εξελίξεων στην περιοχή που βρίσκεται μεταξύ του βόρειου και του νοτιο-ανατολικού Αιγαίου.
Το επόμενο χρονικό διάστημα πιστεύουμε πως θα είναι πολύ κρίσιμο τόσο για την Τουρκία, όσο και για την Ελλάδα. Οι δε εξελίξεις, όποιες υπάρξουν, ενδεχομένως θα κριθούν από την στάση των ΗΠΑ και την πιθανή τους συμφωνία σε κάποια παράλογη απαίτηση της Τουρκίας σε σχέση με το Αιγαίο. Η επικείμενη «γέννα» της επόμενης ημέρας πιθανότατα θα επηρεαστεί και από την στάση της Μόσχας, η οποία δεν έχει πάψει ποτέ να βλέπει σε γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντά της στην Ανατολική Μεσόγειο, αλλά και στην ταχύτητα μεταφοράς ναυτικών της δυνάμεων σε αυτό.
Το «παιχνίδι», λοιπόν, έχει αρχίσει και γίνεται πολύ θερμό. Οι παίκτες φαίνεται να έχουν πάρει τις θέσεις τους και περιμένουν την «εκκίνηση» των ό,ποιων εξελίξεων. Η δική μας απορία είναι: η Ελλάδα έχει φροντίσει να τοποθετηθεί αρκούντως δυναμικά σε αυτά που πρόκειται να εξελιχθούν στην γειτονιά της –και διόλου απίθανο σε δικά της νερά- ή οι πολιτικοί των Αθηνών έχουν επικεντρώσει το ενδιαφέρον τους αποκλειστικά στο οικονομικό πεδίο των προβλημάτων της χώρας, αγνοώντας ή μειώνοντας την βαρύτητα των αποφάσεών τους σε μείζονα εθνικά θέματα που συνδέονται άμεσα με εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα και με μία πιθανή ποταπή και αιφνίδια στρατιωτική πρόκληση της Τουρκίας;
πηγή
Δημοσίευση σχολίου